| Data: 2015-06-30 13:42:02 | |
| Autor: Marek | |
| "28 górskich szczytów zdobył w 76 godzin" | |
|
ppontek napisał:
Ciekawe czy rekord trafia do tego, czyj samochód jest w stanie podjechać bliżej szczytu. Rzecz jest bardziej intrygująca. Trzeba przyznać, że mimo wsparcia silnikiem, chłop musiał trochę cisnąć z laczka. Ale i tak dał dupy, bo wbiegł na Chełmiec, zamast na Borową. Skoro nie trzymał się zasad stanowionych dla KGP, to powinien uwzględnić rzeczywite "dachy" polskich grup górskich. Ale tak samo kaszanią inni ścigacze, a idea tego wyczynu polega zapewne na tym, by rywalizować według stałych kryteriów. Choć... czy rzeczywiście stałych? Ciekawi mnie, czy punkty startu z auta na szczyt są jednakowe? I co z wariantem użycia auta z lawetą i kładem na niej? Podjazd kładem jak wysoko się da (a tylko w nielicznych przypadkach się nie da na sam czubek) będzie się liczł w rywalizacji, czy ustanowi raczej nową kategorię wyścigu na KGP? Mamy też opcję wsparcia lotniczego. Lata wszak po kraju trochę prywatnych śmigłowców. Artykuł jest dość lakoniczny. Nie wspomina o sposobie robienia szczytów w parkach narodowych. Tarnica z Wołosatego czy z Przełęczy Bukowskiej? Rysy z Palenicy czy znad Morskiego Oka? Śnieżkę w opcji silnikowej można zrobić w sekundę, otwierając drzwi fury i wyciągająć nogę na końcu Drogi Jubileuszowej. Ciekawi mnie też sprawa roboty kierowcy. Jeśli rekord jest oficjalny, to jego autorzy powinni móc się pochwalić trackiem z GPSa. Interesująca może być krzywa prędkości na drogach publicznych i jej związek z limitami wynikającymi z ustawy PoRD. -- Marek |
|