Za nami kolejny majowy weekend.

Tym razem, w poszukiwaniu miejsca z dobrą pogodą rzuciło nas w jedno z moich ulubionych miejsc - na dawne pogranicze polsko-pruskie w pobliżu Nidzicy, Olsztynka, Działdowa.

Malownicze wzgórza, stare siedliska, kręte drogi wijące się pomiędzy szpalerami wiekowych drzew, meandrujące potoki - czego chcieć więcej?!

Pogoda dopisała. W sobotę początkowo pochmurno, po południu lepiej. W nocy coś padało, ale i ja padłem wiec nie bardzo wiem jak bardzo. Za to w niedzielę - lampa. Błękitne niebo, ostre słońce i na szczęście w miarę rześki wiatr - inaczej upał by nas zdziesiątkował.

Biwak marzenie - niczym w Beskidach, na położonej powyżej głębokiego jaru przełączce, w bukowym lesie, przy akompaniamencie ptasiej orkiestry. Poza tym - cisza i spokój.

Poruszaliśmy się głównie poza asfaltami, ruch samochodowy szczątkowy - także i na asfaltach. Idealne miejsce na wycieczki z dziećmi.

Zapraszam do obejrzenia krĂłtkiej fotorelacji:

https://picasaweb.google.com/klubik.karpacki/ZoWimTempemNaDzienZoWia

Niestety nie umiem oddać na zdjęciach krajobrazu i smaku odwiedzanych przez nas miejsce.

PABLO

Kolejna super fotorelacja. Paweł jak masz udostępnij proszę ślady przejechanych tras. Pozdrawiam

W dniu poniedziałek, 25 maja 2015 21:54:15 UTC+2 użytkownik artiart napisał:

Kolejna super fotorelacja.

I rewelacyjne klimaty.
Natomiast, chciałem się zapytać, co to za kiełbasa jest jedzona przy ognisku?

W dniu 2015-05-25 o 23:22, Ignac pisze:

Natomiast, chciałem się zapytać, co to za kiełbasa jest jedzona przy ognisku?

Zwykle jest taka, jak jest pod ręką. Ostatnio kupowałem jakąś ponoć wiejską, lekko czosnkową.
Ale nie mam pojęcia jak się nazywa i czy jest ogólnodostępna.

PABLO

W dniu 2015-05-25 o 21:54, artiart pisze:

Kolejna super fotorelacja.

Dzięki!

Paweł jak masz udostępnij proszę ślady przejechanych tras.

Nie mam śladu - nie używam GPSa. Przebieg trasy wkrótce będzie w kronice wycieczek na klubowej stronie WWW: http://www.klub-karpacki.org

P.

W dniu 2015-05-26 o 23:10, ppontek pisze:

Nie mam śladu - nie używam GPSa. Przebieg trasy wkrótce będzie w kronice
wycieczek na klubowej stronie WWW: http://www.klub-karpacki.org

Pawel, podziwiam Cie. :) Za pomysly i realizacje. I odwage. Ale sprobuj uzyc jakiejs aplikacji. "Moje trasy" np. albo polecany przez Jasia Cytawe "Move Bike Computer". Samo rysuje trase, podaje niezle statystyki. W sumie, ulatwienie i niezla zabawa.

W dniu 2015-05-27 10:56, Andrzej Ozieblo napisał(a)::

W dniu 2015-05-26 o 23:10, ppontek pisze:

Nie mam śladu - nie używam GPSa.

Ale sprobuj uzyc jakiejs aplikacji. "Moje trasy" np. albo polecany
przez Jasia Cytawe "Move Bike Computer". Samo rysuje trase, podaje
niezle statystyki. W sumie, ulatwienie i niezla zabawa.

Myślę Andrzeju, że nie namówisz Pawła na zabieranie na szlak elektroniki :)
I ja go zresztą rozumiem. Takie rejestrowanie trasy jest fajną rzeczą,
ale generuje potrzebę posiadania jakiegoś urządzenia z gps, zapewnienia
odpowiednio długiego zasilania, a korzystanie dodatkowo z map to kolejne
komplikacje - ileż to dyskusji na ten temat tu się przewaliło.
W stylu, który realizuje Paweł liczy się sama wędrówka, wrażenia,
poznawanie świata, bazowanie na własnych umiejętnościach i
doświadczeniu i nabywanie nowych doświadczeń. A to się kłóci z
elektronicznymi wspomagaczami.
Ja nie jestem aż tak zasadniczy, ale póki co też nie odczuwam wielkiej
potrzeby korzystania z elektronicznych zabawek. Czasem zdarza się trochę
pobłądzić, ale toż czegoś uczy. Trasę rysuję sobie natomiast po powrocie
odręcznie w bikemap.net - dzięki temu mogę ją sobie przypomnieć i
odtworzyć z pamięci i zaprezentować innym.
--
Jacek G.

W dniu 2015-05-27 o 19:54, Jacek G. pisze:

Myślę Andrzeju, że nie namówisz Pawła na zabieranie na szlak elektroniki :)

Zgadza się :-)

I ja go zresztą rozumiem. Takie rejestrowanie trasy jest fajną rzeczą,
ale generuje potrzebę posiadania jakiegoś urządzenia z gps, zapewnienia
odpowiednio długiego zasilania, a korzystanie dodatkowo z map to kolejne
komplikacje - ileż to dyskusji na ten temat tu się przewaliło.
W stylu, który realizuje Paweł liczy się sama wędrówka, wrażenia,
poznawanie świata, bazowanie na własnych umiejętnościach i
doświadczeniu i nabywanie nowych doświadczeń. A to się kłóci z
elektronicznymi wspomagaczami.

Dziękuję Jacku. Wyręczyłeś mnie. Zwykle przy takiej okazji jestem brany za oszołoma, a Ty to ująłeś w bardzo przystępny sposób.

PABLO

W dniu 2015-05-27 o 19:54, Jacek G. pisze:

Ja nie jestem aż tak zasadniczy, ale póki co też nie odczuwam wielkiej
potrzeby korzystania z elektronicznych zabawek. Czasem zdarza się trochę
pobłądzić, ale toż czegoś uczy. Trasę rysuję sobie natomiast po powrocie
odręcznie w bikemap.net - dzięki temu mogę ją sobie przypomnieć i
odtworzyć z pamięci i zaprezentować innym.

Ale taki dodatkowy gadzet niczego nie zmieni tylko ulatwia. Klikasz raz na poczatku trasy i drugi raz na jej koncu. A jesli zapomnisz mozesz potem zrobic edycje. W trakcie nie musisz nawet zagladac.

Fakt, jest jeden powazny kontrargument: zasilanie a wlasciwie jego brak. Trudno mi sobie wyobrazic jazde w dziewiczych pontkowych terenach z wozeniem jakis akumulatorow czy zasilaczy, a smartfon wymaga codziennego doladowania.

W przypadku krotkich, jednodniowych wypadow ten argument upada. Naprawde przydatny i nieszkodliwy a juz na pewno nieabsorbujacy uwagi gadzet. O czym przekonalem sie zreszta calkiem niedawno przechodzac po latach ze zwyklej komorki na smarfona.

W dniu 2015-05-27 o 19:54, Jacek G. pisze:

 Trasę rysuję sobie natomiast po powrocie
odręcznie w bikemap.net - dzięki temu mogę ją sobie przypomnieć i
odtworzyć z pamięci i zaprezentować innym.

To polecam serię Edge Garmina, nawet te najtańsze modele - wot, licznik, ale z GPS. Nie służy to orientowania się w terenie (choć w razie czego współrzędne geograficzne poda), bateria wytrzymuje hohoho ;) a po powrocie można sobie bez rysowania dokładnie przeanalizować trasę. A synchronizacja ze zdjęciami i zapis miejsca ich zrobienia w EXIF tez nie jest problemem. Choć mi się już nie chce tego robić ;)


--
bans

Jacek G. pisze:

Myślę Andrzeju, że nie namówisz Pawła na zabieranie na szlak elektroniki :)
I ja go zresztą rozumiem. Takie rejestrowanie trasy jest fajną rzeczą,
ale generuje potrzebę posiadania jakiegoś urządzenia z gps, zapewnienia
odpowiednio długiego zasilania, a korzystanie dodatkowo z map to kolejne
komplikacje - ileż to dyskusji na ten temat tu się przewaliło.
W stylu, który realizuje Paweł liczy się sama wędrówka, wrażenia,
poznawanie świata, bazowanie na własnych umiejętnościach i
doświadczeniu i nabywanie nowych doświadczeń. A to się kłóci z
elektronicznymi wspomagaczami.

Ja to rozumiem. Tez jestem tradycjonalista ale w temacie smarfonu dalem sobie dyspense. Za duzo ma zalet a sam slad i GPS to tylko drobna czesc tego, choc bardzo przydatna i od tego sie zaczelo.

Wymienie:
1. Aparat foto calkiem przyzwoity zawsze pod reka
2. Wszystkie mapy, ktore mam w szafie mam przy sobie. (przerobione do Oziego)
3. Wszystkie potrzebne slowniki. Rosyjski, ukrainski, lacinski, ang, niem, hiszp. To tylko te duze i wiele innych mniejszych pod reka.
4. Klucz do oznaczania roslin i fotograficzny atlas tychze (prawie wszystkie gatunki)
5. Atlasy ptakow i grzybow.
6. Wszelakie przewodniki po ciekawych terenach, Do tego wielki 15 tomowy 19-wieczny Slownik Geograficzny Polski, z ktorego wyciagam perełki turystyczne.
7. Wiele wspanialych aplikacyj: jak mapa nieba czy szwajcarski scyzoryk do pomiarow np. wysokosci obiektow, czy kata nachylenia stokow a takze dobry kompas.
8. Dostep do internetu pomijam, bo prawie go nie uzywam w turystyce.
9. Na dlugie zimowe wieczory i wolny czas mnostwo ksiazek do czytania. (Nawet sobie nie wyobrazasz jaka mielismy przyjemnosc, gdy w Rumunii lezac wieczorem w schronie przeczytalem jakąs księge Pana Tadeusza.)
10. wiele innych

I to wszystko w malym pudeleczku. To wszystko bardzo sie w turystyce przydaje i nie trzeba wozic mnostwa roznych rzeczy.

Jan Cytawa

W dniu 28.05.2015 o 21:56, cytawa pisze:

4. Klucz do oznaczania roslin i fotograficzny atlas tychze (prawie
wszystkie gatunki)
7. Wiele wspanialych aplikacyj: jak mapa nieba czy szwajcarski scyzoryk
do pomiarow np. wysokosci obiektow, czy kata nachylenia stokow a takze
dobry kompas.

Możesz coś polecić z ww. punktów?

kawoN

  kawoN pisze:

4. Klucz do oznaczania roslin i fotograficzny atlas tychze (prawie
wszystkie gatunki)
7. Wiele wspanialych aplikacyj: jak mapa nieba czy szwajcarski scyzoryk
do pomiarow np. wysokosci obiektow, czy kata nachylenia stokow a takze
dobry kompas.

Możesz coś polecić z ww. punktów?

do gwiazd mam Star Chart w wersji 1.85. Jest tego sporo w sklepie.
szwajcarski scyzoryk to: Super Swiss Army Knife Free. Mam w starszej wesji 1.1.2. Nowsza mi sie nie podobala.
W razie potrzeby moge podeslac apki.

Co do roslin sprawa jest bardziej skomplikowana. Mozolnie wyszukiwalem w sieci zdjecia i podpinalem je do tekstu. Wyszedl wielki katalog prawie 0.5GB. Sa tez w sieci cale atlasy roslin. Trzeba sciagnac je teleportem przegrac do smarfonu i ogladac Opera.

Jan Cytawa

"cytawa" <cytawa@hektor.umcs.lublin.pl> wrote in message news:556772f7$0$27517$65785112news.neostrada.pl...

6. Wszelakie przewodniki po ciekawych terenach,
Do tego wielki 15 tomowy 19-wieczny
Slownik Geograficzny Polski, z ktorego wyciagam perełki turystyczne.

A co to za apka jest?

7. Wiele wspanialych aplikacyj: jak mapa nieba czy szwajcarski scyzoryk do pomiarow np. wysokosci obiektow, czy kata nachylenia stokow a takze dobry kompas.

O... szczena opadła mi... co to takiego?

On 2015-06-03 02:38, Pszemol wrote:

"cytawa" <cytawa@hektor.umcs.lublin.pl> wrote in message
news:556772f7$0$27517$65785112news.neostrada.pl...

6. Wszelakie przewodniki po ciekawych terenach,
Do tego wielki 15 tomowy 19-wieczny
Slownik Geograficzny Polski, z ktorego wyciagam perełki turystyczne.

A co to za apka jest?

Pewnie chodziło mu o "Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych
krajów słowiańskich", ale o ile mi wiadomo, nie jest to apka. :-D Można
go za to przeglądać np. w przeglądarce.

https://pl.wikipedia.org/wiki/S%C5%82ownik_geograficzny_Kr%C3%B3lestwa_Polskiego

http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/

  Pszemol pisze:

Slownik Geograficzny Polski, z ktorego wyciagam perełki turystyczne.

A co to za apka jest?

To nie apka tylko
http://mbc.malopolska.pl/publication/113

Jan Cytawa

cytawa <cytawa@hektor.umcs.lublin.pl> wrote:

Pszemol pisze:

Slownik Geograficzny Polski, z ktorego wyciagam perełki turystyczne.

A co to za apka jest?

To nie apka tylko
http://mbc.malopolska.pl/publication/113

Dzieki! :-)

W dniu 2015-05-25 o 19:49, ppontek pisze:

Za nami kolejny majowy weekend.

Tym razem, w poszukiwaniu miejsca z dobrą pogodą rzuciło nas w jedno z
moich ulubionych miejsc - na dawne pogranicze polsko-pruskie w pobliĹźu
Nidzicy, Olsztynka, Działdowa.

(...)

Zapraszam do obejrzenia krĂłtkiej fotorelacji:

https://picasaweb.google.com/klubik.karpacki/ZoWimTempemNaDzienZoWia

Jak zwykle ciekawa i fajna trasa oraz dzielni chłopcy.
Aż chce się tam też pojechać.

Krycha.

W dniu 2015-05-27 o 18:10, Krycha pisze:

Aż chce się tam też pojechać.

Szczerze polecam. To jedne z moich ulubionych terenĂłw.

PABLO

Dnia Wed, 27 May 2015 21:35:53 +0200, ppontek napisał(a):

W dniu 2015-05-27 o 18:10, Krycha pisze:

Aż chce się tam też pojechać.

Szczerze polecam. To jedne z moich ulubionych terenów.

PABLO

fajne klimaty.

to Wasze rodzinne strony?


--
jg

W dniu 2015-05-27 o 22:49, jg pisze:

Dnia Wed, 27 May 2015 21:35:53 +0200, ppontek napisał(a):

W dniu 2015-05-27 o 18:10, Krycha pisze:

Aż chce się tam też pojechać.

Szczerze polecam. To jedne z moich ulubionych terenów.

PABLO

fajne klimaty.

to Wasze rodzinne strony?

Spory kawałek od naszych rodzinnych stron.

PABLO

"ppontek" <ppontek@interia.pl> wrote in message news:mjvnc4$8n6$1usenet.news.interia.pl...

Biwak marzenie - niczym w Beskidach, na położonej powyżej głębokiego jaru przełączce, w bukowym lesie

bukowe lasy w tej okolicy mi się kojarzą z jednym - masą robactwa - podziwiam za spanie pod "tarpem" o tej porze roku. Jakiś rok czy dwa temu szukałem miejsca noclegowego w podobnym lesie gdzieś w okolicach źródeł Osy - kawałek płaskiego bez gigantycznej populacji pająków, mrówek itp żyjątek to był cud, a po kilku minutach krzątania się po lesie zdjąłęm z siebie kilkanaście kleszczy (i wyleczyłem się ze spania pod czymś pozbawionym w miarę szczelnej sypialni).
Lasy bukowe na morenach są bardzo przyjemne do jazdy (bo malowniczo i twardo), ale o biwak chyba jednak łatwiej gdzieś w pobliskich sandrowych borach.

Swoją drogą - czyżby nigdy nie zagoniło Cię na Wysoczyznę Elbląską? To są dopiero Beskidy (czy raczej Bieszczady) Północy - przepastne jary okolic Łęczy i Suchacza, ciągnące się kilometrami doliny potoków tonące w maju w aromacie kwitnącego czosnku niedźwiedziego (ewenement na nizinach), no i te wyludniające się wioski, ruiny dawnych gospodarstw, zapadająca się w bagno kolej nadzawewowa, a wkoło typowy krajobraz "ziem wyzyskanych" - ze zrujnowanymi pałacami, zbiedniałymi wsiami, resztkami dawnej kultury. To już ostatnie lata (a może i już trochę za późno), kiedy ten w sumie niewielki obszar ma tak niesamowity klimat - domkowa obstrukcja na krajobrazie niestety już się zaczęła, a pieniądze wpompowywane w ożywianie wiosek już trochę psują klimat dla miłośników krajobrazów "upadłych".

A Garb Lubawski i okolice rzeczywiście piękne. Aż dziw, że przy tak rewelacyjnej dostępności z Warszawy czy Trójmiasta, tak mało tam rowerowych turystów.

pozdr

W dniu 2015-05-28 22:28, Wojtek Paszkowski napisał(a)::

typowy krajobraz "ziem
wyzyskanych" - ze zrujnowanymi pałacami, zbiedniałymi wsiami, resztkami
dawnej kultury. To już ostatnie lata (a może i już trochę za późno),
kiedy ten w sumie niewielki obszar ma tak niesamowity klimat - domkowa
obstrukcja na krajobrazie niestety już się zaczęła, a pieniądze
wpompowywane w ożywianie wiosek już trochę psują klimat dla miłośników
krajobrazów "upadłych".

Takie krajobrazy dla mnie też mają swój urok, choć fascynacja nimi budzi mieszane uczucia. Bo w końcu ten stan jest bardzo przejściowy, te pałace, kościoły, chałupy wkrótce znikną z krajobrazu. I dlatego mimo wszystko bardziej cieszy mnie gdy widzę, że ktoś postanawia ratować upadające obiekty, przywracać im dawny blask. W taki miły sposób zaskoczył mnie widok odnowionego kościółka w Tłuczani koło Zatora, który zamieściłem w mojej ostatniej relacji:
www.jacekg.netai.net/Relacje/Wiosna%202015/Beskid_Makowski
(zdjęcia 48 i 49)
Ten obiekt uratowano dzięki inicjatywie oddolnej, dzięki świadomości lokalnej społeczności, że posiadają cenną rzecz na swoim terenie i że warto ją ocalić. I to jest fajna sprawa moim zdaniem, bo nie zawsze tak to bywa i wiele cennych obiektów ginie.
(Znalazłem info w necie na ten temat):
http://tluczan.republika.pl/kosciolek.html
--
Jacek G.

"Jacek G." <"jginter[wytnij]"@wp.pl> wrote in message news:5567845a$0$27516$65785112news.neostrada.pl...

Takie krajobrazy dla mnie też mają swój urok, choć fascynacja nimi budzi mieszane uczucia. Bo w końcu ten stan jest bardzo przejściowy, te pałace, kościoły, chałupy wkrótce znikną z krajobrazu. I dlatego mimo wszystko bardziej cieszy mnie gdy widzę, że ktoś postanawia ratować upadające obiekty, przywracać im dawny blask.

moje też. Bardzo się cieszę, gdy znajduje się jakiś nowy właściciel, który gigantycznym nakładem środków doprowadzi dawną junkierską rezydencję do choćby namiastki dawnej świetności. Nawet jeśli będzie to oznaczało koniec swobodnego szlajania się po dawnym założeniu pałacowym. Ruin w okolicach i tak pozostanie dostatek...
Podobnie z rewitalizacją kościołów - tych zapuszczonych, zrujnowanych i zarośniętych i tak jest bez liku. Dobrze, że wiele takich małych, wiejskich perełek zostało ostatnio odrestaurowanych

Nb. ciekawostka z okolic: o ile ikony i inne cerkiewne wyposażenie w gotyckich, pokrzyżackich kościołach to na Warmii/Mazurach nic osobliwego, ale rusińska cerkiewka żywcem przeniesiona spod Przemyśla...

http://cerkiew.nazwa.pl/?p=1739

Bardziej mam na myśli sztuczne projekty "wiosek tematycznych". Niby ożywia to lokalną społeczność, rzeczywiście zamiast totalnej rozpierduchy robi się ładniej, ale z drugiej strony trochę wsie tracą "duszę". Ale to i tak małe piwo przy chaotycznej zabudowie jednorodzinnej wciskającej się od paru lat w jednolity ład przestrzenny, niemal niezmieniony od 1945 roku.

pozdr

Wojtek Paszkowski pisze:

 To juĹź ostatnie lata (a moĹźe i juĹź trochę za późno),
kiedy ten w sumie niewielki obszar ma tak niesamowity klimat - domkowa obstrukcja na krajobrazie niestety już się zaczęła, a pieniądze wpompowywane w ożywianie wiosek już trochę psują klimat dla miłośników krajobrazów "upadłych".

Ladnie, a nawet bardzo ladnie napisane. Nie tylko cytowany fragment. Mnie tez czesto taka nostalgia za dawnym i mijajacym lapie. Pamietam nasze rowerowe peregrynacje po scianie wschodniej 8-10 lat temu. Czulem, ze to ostatnie momenty tamtego przemijajacego.

Troche podobne klimaty obserwuje szwendajac sie rowerowo po okolicach nadmorskich środkowego wybrzeza, ale w glab lądu. Tez taki zapaszek dawnego. Zdewastowane stare poniemieckie gospodarstwa, czasem juz niezle odnowione, troche perelowskiej, kolchozowej zaszlosci.

A w pewnym sensie, zal za utraconym obserwuje jezdzac po podkrakowskich okolicach. Coraz wiecej asfaltow tam, gdzie byly przednie szutrowki, nowe, mniej lub bardziej wypasione domy - dowod bogacenia sie rodakow (i czego to narzekaja :)), wlasciwie to mnostwo ich, cywilizacja rozumiana jako uporzadkowanie, zabudowa, przedluzenie przedmiescia. Nieodwracalne, niestety. Oczwiscie niestety dla mnie, z mojego punktu widzenia.

W dniu 2015-05-29 19:11, Andrzej Ozieblo napisał(a)::

A w pewnym sensie, zal za utraconym obserwuje jezdzac po podkrakowskich
okolicach. Coraz wiecej asfaltow tam, gdzie byly przednie szutrowki,

Tak, asfaltowanie postępuje i to nawet w górach - czego najbardziej żałuję. A taka nawierzchnia zmienia zupełnie krajobraz. Na polnej drodze - jako pieszy czy rowerzysta - czujesz się bezpiecznie - pojazdy mechaniczne są na niej rzadkością (nie wspomnę o off-roadowcach, bo to inny temat). Na asfalcie w każdej chwili ma prawo zjawić się samochód. Wizualnie asfaltowa droga też jest czymś obcym w naturalnym krajobrazie.

nowe, mniej lub bardziej wypasione domy - dowod bogacenia sie rodakow (i
czego to narzekaja :)),

.... a przed prawie kaĹźdym BMW lub Audi ;)

jako uporzadkowanie, zabudowa, przedluzenie przedmiescia.

Żeby jeszcze w tej zabudowie panował jakiś ład i estetyka, ale zarówno układ jak i poszczególne budynki, to często jakiś koszmar architektoniczny.
Ale tak jak wspomniałem wcześniej jest też sporo pozytywnych przykładów, więc nie ma co za bardzo marudzić.
Dzisiaj sprawdziłem z ciekawości co dzieje się z dworem w Raciechowicach, który widziałem parę lat temu (będąc na rowerze ;) w stanie niemal ruiny. I okazuje się, że też poszło w dobrą stronę - dwór jest rekonstruowany:
http://eksploratorzy.com.pl/viewtopic.php?f=74&t=4580&start=20
--
Jacek G.

W dniu 2015-05-29 o 19:11, Andrzej Ozieblo pisze:

Wojtek Paszkowski pisze:

Troche podobne klimaty obserwuje szwendajac sie rowerowo po okolicach
nadmorskich środkowego wybrzeza, ale w glab lądu. Tez taki zapaszek
dawnego. Zdewastowane stare poniemieckie gospodarstwa, czasem juz niezle
odnowione, troche perelowskiej, kolchozowej zaszlosci.

Tereny dawnych Prus i Niemiec to w sumie ostatnie takie miejsca w Polsce. To co lata temu było w Bieszczadach, Niskim czy na Pogórzu Przemyskim.

PABLO

W dniu 2015-05-28 o 22:28, Wojtek Paszkowski pisze:

bukowe lasy w tej okolicy mi się kojarzą z jednym - masą robactwa -
podziwiam za spanie pod "tarpem" o tej porze roku.

Ten rok jest wyjątkowy. Zero robactwa. Pewnie z uwagi na super pogodę - czyli zero upałów. Korzystam z tego na ile tylko mogę, to już nie wiem który weekend pod rząd na wyjeździe.

Swoją drogą - czyżby nigdy nie zagoniło Cię na Wysoczyznę Elbląską?

No ba - wiele razy.

i te wyludniające się wioski, ruiny dawnych gospodarstw,

wkoło typowy krajobraz "ziem wyzyskanych"

Uwielbiam klimaty dawnych Prus.

To już ostatnie lata (a może i już trochę za późno),
kiedy ten w sumie niewielki obszar ma tak niesamowity klimat - domkowa
obstrukcja na krajobrazie niestety już się zaczęła, a pieniądze
wpompowywane w ożywianie wiosek już trochę psują klimat dla miłośników
krajobrazów "upadłych".

Zgadza się. Korzystam ile mogę bo za chwilę będzie jak w ... Beskidach.

AĹź dziw, Ĺźe przy tak
rewelacyjnej dostępności z Warszawy czy Trójmiasta, tak mało tam
rowerowych turystĂłw.

Wszyscy jadą w "Ukochane Taterki" lub - w przypadku W-wy na "Suwalszczyznę". Przecież poza tym w Polsce ... nic nie ma :-)

PABLO