Wklejam, bo trafne. Nie jestem pewien na ile zachowanie PiSu w temacie jw
bylo kalkulowane, a na ile dyktowane emocjami.


10. Ĺťycie symbolami nie posuwa Polski naprzĂłd. Tak Ĺźyła patriotyczna  mniejszość w wieku dziewiętnastym, gdy Polski nie było. Ale teraz  „trwanie” przy symbolach raczej niĹź konkretna działalność na rzecz  przekonywania wyborcĂłw czy rozszerzenia zasięgu patriotycznej polityki  mija się z celem. Szacunek dla obrońcĂłw krzyĹźa na Krakowskim Przedmieściu  nie zmienia faktu, Ĺźe narracja krzyĹźowa odsuwa PolakĂłw od rzeczywistości i  kontynuuje przyzwyczajenia z czasĂłw, gdy nie było Polski, lecz jedynie  symbole, kościoły, pomniki, cierpienie, podczas gdy gospodarka, instytucje  społeczne i zewnętrzna reprezentacja były w rękach ludzi, z polskim  patriotyzmem nie mających nic wspĂłlnego. Sprawa krzyĹźa jest polską  konfrontacją z „realną demokracją”, tzn. z tym, czym w XXI-ym wieku są  względnie wolne wybory i względnie swobodny nabĂłr kandydatĂłw na urzędy. W  „realnej demokracji” wygrywa ten, kto ma więcej środkĂłw na kampanię  wyborczą, kto wystawi lepszego mĂłwcę, nauczy kandydata grać na często  nieświadomych oczekiwaniach i Ĺźyczeniach elektoratu. Kwestia znalezienia  odpowiednich słów, zdjęć, otoczenia, pogody, a nawet biurka i stojących na  nim kwiatĂłw. Dlatego właśnie Churchill zauwaĹźył, Ĺźe demokracja to okropny  system do chwili, gdy się go porĂłwna z innymi systemami władzy. Wydaje mi  się, Ĺźe polska prawica zamyka oczy na brzydotę i niesprawiedliwości  demokracji, marząc jednoczesnie o rycerzu na białym koniu i zwierając  szyki wokół symboli.

http://www.portal.arcana.pl/Polska-nie-ma-zadnych-przyjaciol-wsrod-silnych-panstw-i-politykow-swiata-pisze-ewa-thompson-w-dwumiesieczniku-arcana-nr-96,588.html

Jaksa