PiS - na razie z lekką nieśmiałością, ale można się spodziewać bardziej zdecydowanej akcji - sączy w obywateli przekonanie o nieuchronności sfałszowania jesiennych wyborów. Na jakiej podstawie, trudno powiedzieć, ale przecież nie chodzi tu o dającą się udowodnić tezę, ale o alibi w razie szóstej już wyborczej porażki partii
Przegrana nie jest przesądzona, ale prezes i liderzy partii czytają sondaże. Czytają je od czterech lat i w tym czasie, nawet w czasie największych kryzysów Platformy, PiS nigdy nie wysunął się na prowadzenie. Ani afera hazardowa, ani katastrofa smoleńska, ani bezustanna krytyka rządu i podważanie mandatu demokratycznie wybranych władz, nie pomogły PiS-owi zbliżyć się do PO na niebezpieczną odległość.

Nawet jeśli Mariusz Kamiński wyciągnie jakiegoś kolejnego wątpliwego asa z rękawa, to z jego wiarygodnością równą zero - wszyscy wiedzą, że jest politykiem PiS, a nie bezpartyjnym urzędnikiem - nie powinno to mieć wpływu na nastroje społeczne.


Z politycznego i partyjnego punktu widzenia można nawet PiS zrozumieć. Walczy. Niech walczy - o zwycięstwo, o władzę. Niech walczy Mariusz Kamiński, niech PiS punktuje rząd za niewybudowane drogi i autostrady. Ale czy naprawdę w tej walce wszystkie chwyty są dozwolone, wszystkie środki dopuszczalne? Argument z potencjalnym sfałszowaniem wyborów jest najgorszy z możliwych, bo ma na celu podważanie zaufania obywateli do demokratycznego państwa i jego instytucji.

Obchodziliśmy święto 4 czerwca, święto odzyskania niepodległości. 22 lata temu próba sfałszowania wyborów wydawała się jak najbardziej realna. Stąd rzesze mężów zaufania w lokalach wyborczych. Dziś po ponad 20 latach demokracji straszenie groźbą cudów nad urną jest nadużyciem. Wygląda na pogardę wobec własnego państwa.

PiS, skoncentrowany na swoim własnym partyjnym interesie, niszczy zaufanie do państwa. Poczucie, iż to państwo jest nasze - więc nas nie oszuka i nie wykiwa. Prof. Piotr Sztompka dawno temu w "Gazecie" mówił, że powodzenie i bogactwo narodów zależy od trzech powiązanych ze sobą czynników: optymizmu, poczucia obywateli, że mają wpływ na sprawy swojego kraju oraz właśnie zaufania.

Patrząc na ludzi świętujących rocznicę 4 czerwca czy zorganizowane przez kardynała Nycza święto dziękczynienia, można zauważyć jedno. Ludzi są optymistami, chcą być radośni i mieć wpływ na losy swojego państwa.

Trudno się więc dziwić, że PiS po raz kolejny może przegrać wybory. I pocieszające jest też i to, że ze swoją teorią o fałszowaniu wyborów PiS nie znajduje zwolenników. Chętnych do zasiadania w lokalach wyborczych jest niewielu.




Więcej... http://wyborcza.pl/1,75968,9739760,Alibi_czyli_sfalszowane_wybory.html#ixzz1Obv3DSjR



Przemek

--

"Musiał minąć rok, by Jarosław Kaczyński uznał wynik wyborów z 4 lipca 2010. I musiał do Polski przylecieć prezydent Stanów Zjednoczonych, by "pan z wąsami" stał się prezydentem Komorowskim. Dobrze się stało. Choć pamiętamy, że już raz, na chwilę, na czas wyborów właśnie, Jarosław Kaczyński odnalazł przyjaciół Rosjan, a w Józefie Oleksym - polityka lewicowego średnio-starszego pokolenia."

Przemysław W <Brońmy RP przed pisem@...pl> napisał(a):

PiS - na razie z lekką nieśmiałością, ale można się spodziewać bardziej zdecydowanej akcji - sączy w obywateli przekonanie o nieuchronności sfałszowania jesiennych wyborów. Na jakiej podstawie, trudno powiedzieć,

ale

przecież nie chodzi tu o dającą się udowodnić tezę, ale o alibi w razie szóstej już wyborczej porażki partii
Przegrana nie jest przesądzona, ale prezes i liderzy partii czytają

sondaże.

Czytają je od czterech lat i w tym czasie, nawet w czasie największych kryzysów Platformy, PiS nigdy nie wysunął się na prowadzenie. Ani afera hazardowa, ani katastrofa smoleńska, ani bezustanna krytyka rządu i podważanie mandatu demokratycznie wybranych władz, nie pomogły PiS-owi zbliżyć się do PO na niebezpieczną odległość.

Nawet jeśli Mariusz Kamiński wyciągnie jakiegoś kolejnego wątpliwego asa z rękawa, to z jego wiarygodnością równą zero - wszyscy wiedzą, że jest politykiem PiS, a nie bezpartyjnym urzędnikiem - nie powinno to mieć wpływu na nastroje społeczne.


Z politycznego i partyjnego punktu widzenia można nawet PiS zrozumieć. Walczy. Niech walczy - o zwycięstwo, o władzę. Niech walczy Mariusz Kamiński, niech PiS punktuje rząd za niewybudowane drogi i autostrady. Ale czy naprawdę w tej walce wszystkie chwyty są dozwolone, wszystkie środki dopuszczalne? Argument z potencjalnym sfałszowaniem wyborów jest najgorszy

z

możliwych, bo ma na celu podważanie zaufania obywateli do demokratycznego państwa i jego instytucji.

Obchodziliśmy święto 4 czerwca, święto odzyskania niepodległości. 22 lata temu próba sfałszowania wyborów wydawała się jak najbardziej realna. Stąd rzesze mężów zaufania w lokalach wyborczych. Dziś po ponad 20 latach demokracji straszenie groźbą cudów nad urną jest nadużyciem. Wygląda na pogardę wobec własnego państwa.

PiS, skoncentrowany na swoim własnym partyjnym interesie, niszczy zaufanie do państwa. Poczucie, iż to państwo jest nasze - więc nas nie oszuka i nie wykiwa. Prof. Piotr Sztompka dawno temu w "Gazecie" mówił, że powodzenie i bogactwo narodów zależy od trzech powiązanych ze sobą czynników: optymizmu, poczucia obywateli, że mają wpływ na sprawy swojego kraju oraz właśnie zaufania.

Patrząc na ludzi świętujących rocznicę 4 czerwca czy zorganizowane przez kardynała Nycza święto dziękczynienia, można zauważyć jedno. Ludzi są optymistami, chcą być radośni i mieć wpływ na losy swojego państwa.

Trudno się więc dziwić, że PiS po raz kolejny może przegrać wybory. I pocieszające jest też i to, że ze swoją teorią o fałszowaniu wyborów PiS

nie

znajduje zwolenników. Chętnych do zasiadania w lokalach wyborczych jest niewielu.




Więcej... http://

wyborcza.pl/1,75968,9739760,Alibi_czyli_sfalszowane_wybory.html#ixzz1Obv

3DSjR



Przemek

--

"Musiał minąć rok, by Jarosław Kaczyński uznał wynik wyborów z 4 lipca

2010.

I musiał do Polski przylecieć prezydent Stanów Zjednoczonych, by "pan z wąsami" stał się prezydentem Komorowskim. Dobrze się stało. Choć pamiętamy, że już raz, na chwilę, na czas wyborów właśnie, Jarosław Kaczyński odnalazł przyjaciół Rosjan, a w Józefie Oleksym - polityka lewicowego średnio-starszego pokolenia."

wymyłeś nogi, to teraz wymyj łeb.
a wałbrzych to małe piwo ?

--

Użytkownik " apr..." <aprecjator@WYTNIJ.gazeta.pl> napisał

wymyłeś nogi, to teraz wymyj łeb.
a wałbrzych to małe piwo ?

Przyganiał kocioł garnkowi:


http://fakty.interia.pl/wiadomosci_dnia/news/tytul,811641


http://www.se.pl/archiwum/beger-skazana-za-faszerstwa_57698.html


http://www.kontrowersje.net/tresc/my_krysztalowi_ludzie_z_pis_nigdy_nie_poparlibysmy_karnowskiego_my_mamy_swoich_karnowskich


Przemek

--

"Musiał minąć rok, by Jarosław Kaczyński uznał wynik wyborów z 4 lipca 2010. I musiał do Polski przylecieć prezydent Stanów Zjednoczonych, by "pan z wąsami" stał się prezydentem Komorowskim. Dobrze się stało. Choć pamiętamy, że już raz, na chwilę, na czas wyborów właśnie, Jarosław Kaczyński odnalazł przyjaciół Rosjan, a w Józefie Oleksym - polityka lewicowego średnio-starszego pokolenia."