l. Bezustannie słyszymy o antysemityzmie, względnie antyjudaizmie, a prawie
nigdy nie spotykamy się z wyrazem antygoizmu.
A jednak antygoizm istnieje i posiada tę przewagę nad antyjudaizmem, że o
ile ten wynika tylko w sporadycznych wypadkach i przycicha, gdy ustają
przyczyny tamten istnieje zawsze.
Antygoizm jest źródłem antyjudaizmu.
Gdyby go nie było, nie byłby znany antyjudaizm. Antygoizm wyprowadza nazwę
od wyrazu "goj".
W języku hebrajskim goj oznacza każdego obcego to znaczy, kto nie jest
żydem.
W języku Talmudu zyskał wyraz "goj" znaczenie specyficzne i służy on przede
wszystkim do oznaczenia chrześcijanina.
Goj to samo co niewierny, poganin, bałwochwalca.
Przywiązano do tego wyrazu znaczenie obelżywe.
Żydzi zawsze nazywają chrześcijan gojami (liczba mnoga gojim).
Jest to niejako urzędowa nazwa chrześcijan w języku żydowskim.
W stosunku do żydów (według ich tłumaczenia) gejowie znajdują się na
przeciwległym biegunie.
Są niejako dwa społeczeństwa na świecie: żydowskie i gojowskie.
Żydzi są narodem wybranym, uprzywilejowanym, przeznaczonym do panowania nad
światem.
Jeżeli tej ostatniej roli dzisiaj żydzi nie spełniają, to tylko dlatego, że
goje wdarli się na ich stanowiska, przywłaszczyli sobie władzę i odsuwają
żydów od roli ich przeznaczenia.
Należy więc z nimi walczyć wszelkimi rozporządzalnymi środkami.
Goizm, według tłumaczenia rabinów, spóźnił przyjście Mesjasza..
A rozpanowawszy się na ziemi, uniemożliwia jego zjawienie się.
Z tego znowu wynika potrzeba walki z goizmem, czyli podtrzymywania stałego
antygoizmu.
Źródło judaizmu, a jednocześnie i antygoizmu - Talmud powstał w szczególnych
okolicznościach.
Oto zaraz po największej klęsce, jaka w biegu dziejów spotkała żydostwo, tj.
po wyrzuceniu z Palestyny przez Hadrjana cesarza około roku 135 po
Chrystusie i rozproszeniu po świecie, żydzi uważali to wyrzucenie jako karę
za powstanie w ich własnym środowisku chrześcijaństwa.
Będąc następnie rozproszonymi wśród obcych narodów, mogli łatwo zapomnieć o
religijnej i plemiennej spójni i połączyć się z obcymi.
Aby temu zapobiec, duchowi przewodnicy ludu rozpoczęli ogromną pracę, a
mianowicie tworzenie prawodawstwa, któreby mogło obejmować wszystkie
dziedziny życia.
Prawodawstwo to oparto na udzielonym rzekomo Mojżeszowi specjalnym
objawieniu na górze Synaj.
Mojżesz mniej ważną część objawienia podał na piśmie, a daleko ważniejszą
kazał z polecenia Bożego przechowywać w ustnym podaniu, w gronie ludzi
specjalnie do tego zaszczytu powoływanych.
Dopiero obecnie nadszedł czas, gdy żydzi znaleźli się w zupełnym
rozproszeniu i zbliżyło się niebezpieczeństwo rozbicia jedności, spisania
tych wszystkich trzymanych w tajemnicy objawień i uczynienia z nich podstawy
do wychowania społeczeństwa oraz utrzymania jedności.
Oto jest podłoże, z którego wyrasta świętość Talmudu.

2. Talmud powstawał w chwili największych antagonizmów żywionych w stosunku
do ludności chrześcijańskiej, musiała przeto odbić się w nim nienawiść,
którą wzięło żydostwo za dewizę swego postępowania.
Przytoczymy choć kilka przykładów, które wykażą, gdzie się znajduje źródło
antagonizmu.

"Żyd może skrzywdzić goja, może go oszukać na rachunku, byleby tylko nie byt
spostrzeżony, bo w przeciwnym razie Imię Boże byłoby znieważone"
Schulchan Aruch, Choszen Hamiszpat 348.

"Gdy goj pożyczył żydowi pewną sumę pieniędzy bez dowodu zobowiązującego do
oddania, żyd jest wolny od zwracania długu".
Szulchan Aruch, Choszen Hamiszpat 283-1.

"W domu goja wyglądają wszyscy jak stado bydła".
Tosefta, Erubin, VIII. l.

W modlitwie, odmawianej w wigilię paschy, znajdujemy taką prośbę:
"Błagamy Cię, o Boże, dotknij swoim przekleństwem narody, które nie wierzą w
Ciebie i nie wzywają Twojego imienia.
Niechaj wyjdzie Twoje przekleństwo i niechaj ich dotknie.
Doświadcz ich swoim przekleństwem i rozbij ich na szczątki.
Zagródź, o Boże, wszelkiemu dobru do nich drogę.
Doświadcz od razu wszystkich niewierzących. Zniszcz w tej chwili wszystkich
wrogów Twego narodu.
Zniszcz do korzenia, rozprósz i rozgrom narody bez wartości.
Zniszcz ich. Zniszcz bezpośrednio w tej chwili".
J. Pranajtis, Christianus in Talmude Judaeorum. Cytata zapożyczona z
Synagoga Judaica, p. 212.

"Gdy się widzi domy zamieszkane przez gojów, mówi się:
'Bóg zniszczy domy pysznych'.
A gdy się widzi zniszczone, mówi się 'bo Pan Bóg zemsty objawił siebie'",
Talmud babiloński. Berachot, 58,6.

Nie będziemy przytaczali więcej przykładów; i te świadczą wymownie o duchu,
jakim przepojony jest Talmud.
Nic dziwnego, że żydzi, wprowadzając w życie zasady Talmudu, odnosili się
wrogo względem chrześcijaństwa.
Wystarczy przeczytać historię żydów Graetza, autora żyda i tak bardzo
oddanego żydostwu, aby się przekonać, że wszystkie wrogie wystąpienia
chrześcijan przeciwko żydostwu miały za przyczynę uprawianym bez przerwy
antygoizm.
Dzieje rozproszenia żydów są nieprzerwanym łańcuchem walk z
chrześcijaństwem.

3. Skutki antygoizmu objawiały się w wrogich wystąpieniach narodów
chrześcijańskich i w usuwaniu żydów ze zajmowanych placówek.
Historia ciągle się powtarzała, a jednak nie następowała zmiana na lepsze,
ponieważ nie zmieniała się dusza żydowska, czerpiąc zawsze jedno i to samo
natchnienie z judaizmu.
Dzisiaj stajemy w obliczu niebezpieczeństwa żydowskiego.
Widzi je nie tylko Polska, ale wszystkie narody, wśród których żydzi
posiadają pewne wpływy w dziedzinie stosunków politycznych i ekonomicznych.
Żydzi w swej walce zaczepnej posunęli się tak daleko, że nie ma widoków, aby
konflikty uległy złagodzeniu.
Zbierają się ciężkie chmury, które mogą sprowadzić wielką burzę.
Żydostwo znajduje się dzisiaj u szczytu potęgi, to też walka ze światem
chrześcijańskim nigdy nie była prowadzona w tak otwarte karty, jak w dobie
obecnej.
Rozpoczął się już systematyczny podbój świata przez żydów.
Rosja padła pierwsza pod ciosem, wymierzonym jej przez żydostwo.
Losy jej miały podzielić Węgry i Bawaria.
Zdrowy duch chrześcijański odsunął w tych krajach katastrofę, ale nie
zażegnał grożącego niebezpieczeństwa.
Walka idzie dalej i trzeba wielkiego wysiłku woli, aby nie upaść wobec
wrogich wystąpień zorganizowanego żydostwa.
Obecnie największe ataki skierowane są przeciwko Polsce.
Inne są cele w obalaniu Polski, aniżeli te jakimi kierowali się żydzi
walcząc przeciwko Rosji, czy pod Bela Kuną na Węgrzech.
U nas prowadzi się walkę przeciwko państwowości w tym celu, aby na jej
gruzach założyć państwo żydowskie i urzeczywistnić w ten sposób syjonizm
herzlowski.
Ani Rosja ani Węgrzy nie nadawały się w tej mierze co Polska na założenie
żydowskiego państwa.
Walka przeciwko tamtym państwom jest pośrednim etapem, zbliżającym wojujące
Żydostwo do wytkniętego na kongresach syjonistycznych celu.
Walka przeciwko Polsce ma za zadanie wprowadzić bezpośrednio w czyn plany
współczesnego syjonizmu.
Poza Polską, Niemcami i wzmiankowanymi wyżej państwami, kwestia żydowska
wysuwa się na czoło zagadnień w Stanach Zjednoczonych.
Żydzi osiągnęli tam tak wielkie wpływy na bieg życia politycznego, że
społeczeństwo chrześcijańskie zaczyna z przerażeniem patrzeć do czego
prowadzą rządy żydowskie.
Wystarczy nadmienić, że w okresie wojny naczelnym komisarzem wojennym z
nieograniczoną władzą na życie ekonomiczne kraju, był żyd, Baruch.
Sędzią najwyższym, jak wiadomo jest to pierwsze stanowisko po prezydencie,
jest żyd Brandeis.
W okresie zawierania traktatu wersalskiego żydzi wprost dyktowali warunki
Wilsonowi.
Gdy sprawa Górnego Śląska i Gdańska przyjęła bardzo korzystny obrót dla
Polski, bankier nowojorski, Jakub Schiff, nie wahał się telegrafować do
Wilsona, przebywającego w Paryżu, że nie można dopuścić, aby Gdańsk i Śląsk
przypadły Polsce .
Antygoizm w Ameryce posunął się tak daleko, że dziennikom zabrania się nawet
w ogłoszeniach płatnych używać określenia "chrześcijański"
Dzisiaj spostrzegamy w Ameryce wielki odruch ludności chrześcijańskiej.
Nie ulega wątpliwości, że w zbliżających się wyborach nowego prezydenta
będzie wprowadzone hasło walki z wpływami żydowskimi, czyli wystąpi na
widownię antyjudaizm w takiej sile, w jakiej jeszcze nigdy w Ameryce nie
istniał.
Naszym szczęściem i naszą wygraną jest to, że w dobie, gdy nam wypadło
staczać największe boje z żydostwem międzynarodowym o całość Ojczyzny, na
całym świecie wzrasta i utrwala się antyjudaizm.
Kwestia żydowska przekracza granice poszczególnych państw i staje się
międzynarodową.
Nasz głos zyska głębsze zrozumienie i ułatwi nam walkę nad odzyskaniem
placówek, któreśmy na rzecz żydów utracili.
ks. prof. Józef Kruszyński
 "Antysemityzm, antyjudaizm, antygoizm" - Włocławek 1924 r. Wydawnictwo WERS
Ks. Józef Kruszyński (1877-1953) - profesor i rektor Katolickiego
Uniwersytetu Lubelskiego w latach 1925-1933, biblista,  jeden z największych
znawców problematyki żydowskiej w międzywojennej Polsce.
źródło
http://ligaswiata.blogspot.com/2012/04/antysemityzm-antyjudaizm-antygoizm.html