Od sierpnia 1919 toczyły się w Warszawie poufne rokowania polsko-ukraińskie,
początkowo wojskowe (o zawarcie rozejmu, który zaczął obowiązywać 1 września
1919 - w dzień po zajęciu Kijowa przez armię Denikina), a następnie
polityczne - w sprawie rozgraniczenia terytorialnego pomiędzy Ukraińską
Republiką Ludową a Polską i wzajemnej współpracy skierowanej przeciw Armii
Czerwonej i Rosji Sowieckiej. \\

2 grudnia 1919 delegacja URL pod przewodnictwem Andrija Liwickiego zawarła
porozumienie terytorialne i graniczne z Polską, w formie deklaracji, które 7
grudnia 1919 zaaprobował przybyły do Warszawy Petlura.

21 kwietnia 1920 roku Petlura zawarł układ sojuszniczy z Polską i od
polsko-ukraińskiej ofensywy na Kijów do zawieszenia broni w wojnie
polsko-bolszewickiej (12 października 1920 r.) był jedyną uznawaną
międzynarodowo głową państwa Ukrainy.

Po wycofaniu międzynarodowego uznania Ukraińskiej Republiki Ludowej, co było
jednym z warunków traktatu ryskiego, przebywał w Polsce.

Po żądaniu ekspulsji przez dyplomację sowiecką był ukrywany w Polsce przez
Henryka Józewskiego i Stanisława Stempowskiego w ich mieszkaniach i domach,
przy tolerancji władz polskich.

Po objęciu władzy przez koalicję Chjenopiasta został zmuszony do opuszczenia
Polski 31 grudnia 1923 roku, na emigracji kolejno w Budapeszcie, Wiedniu,
Genewie i w Paryżu.

Zamordowany przez zamachowca Szolema Szwarcbarda 25 maja 1926 roku. Zginął
najpewniej z inspiracji OGPU, choć kwestia inspiracji zamachu nie została
wyjaśniona jednoznacznie.

Szwarcbard podczas procesu w Paryżu utrzymywał, że morderstwa dokonał w
akcie zemsty za wymordowanie jego rodziny na Ukrainie w okresie rządów
Petlury i został przez ławę przysięgłych (i w konsekwencji sąd)
uniewinniony.

Symon Petlura został pochowany na paryskim cmentarzu Montparnasse.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Symon_Petlura

--
Nie da się oddzielić polityki od religii. Nie da się w człowieku oddzielić
katolika od obywatela. Rozdział państwa od Kościoła jest sztuczny.

W dniu 2014-03-04 20:53, abc pisze:

Zamordowany przez zamachowca Szolema Szwarcbarda 25 maja 1926 roku. Zginął
najpewniej z inspiracji OGPU, choć kwestia inspiracji zamachu nie została
wyjaśniona jednoznacznie.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Szolem_Szwarcbard

Biografia

Urodził się w rodzinie besarabskich Żydów – Izaaka Szwarcburda i Chai Wajnberg. Po wyjeździe rodziny do Bałty, na skutek opróżniania z ludności żydowskiej strefy przygranicznej, zainteresował się anarchizmem, wziął udział w rewolucji 1905 roku. W obawie przed aresztowaniem opuścił Rosję i mieszkał m.in. w Rumunii, Lwowie, Budapeszcie, Włoszech. W 1910 osiadł w Paryżu i pracował jako zegarmistrz.

W 1914 wstąpił wraz z bratem do Legii Cudzoziemskiej, za trzyletni udział w walkach otrzymał odznaczenie Croix de guerre.

W 1917 wrócił do Bałty, dwa lata później wyjechał do Odessy, gdzie zaciągnął się do Armii Czerwonej i walczył w wojnie domowej wraz z brygadą Grigorija Kotowskiego. Coraz bardziej krytycznie nastawiony do rzeczywistości radzieckiej opuścił terytorium ZSRR, wyjechał do Paryża i założył mały warsztat zegarmistrzowski.

W czasie wojny domowej na Ukrainie stracił całą rodzinę (łącznie 15 bliskich).

W 1920 wydał w Paryżu pierwszy zbiorek poezji "Marzenia i rzeczywistość" ("Trojmen unwirklichkejt"), na którym piętno odcisnęły wydarzenia wojny. We Francji działał w ruchu anarchistycznym, pisywał pod pseudonimem "Bal-Chalojmes" ("Marzyciel"), zaprzyjaźnił się z Nestorem Machną, Piotrem Arszynowem oraz innymi działaczami rewolucyjnymi.


ZabĂłjstwo Petlury

W maju 1925 po ukazaniu się we francuskiej prasie notki o przebywaniu w Paryżu Symona Petlury postanowił dokonać morderstwa. 25 maja 1926 na rogu Boulevard Saint-Michel i rue Racine oddał trzy strzały z rewolweru w kierunku oglądającego sklepowe wystawy Petlury. Po dokonaniu zbrodni bez oporów dał się aresztować francuskiej policji.

18 października 1927 rozpoczął się proces Szwarcbarda – za jego uniewinnieniem wypowiadali się m.in. Albert Einstein, Henri Bergson, Maksim Gorki i Aleksander Kiereński. Z obroną Szwarcbarda współpracował były premier Węgierskiej Republiki Ludowej (1918-1919) – Mihály Károlyi, a obrońcą w sądzie został Henri Torres. Po ośmiu dniach ława przysięgłych zadecydowała o wypuszczeniu Szwarcbarda na wolność.

--
"Żydów gubi brak umiaru we wszystkim i przekonanie, że są narodem wybranym. Czują się oni upoważnieni do interpretowania wszystkiego, także doktryny katolickiej. Cokolwiek byśmy zrobili, i tak będzie poddane ich krytyce - za mało, że źle, że zbyt mało ofiarnie. W moim najgłębszym przekonaniu szkoda czasu na dialog z Żydami, bo on do niczego nie prowadzi... Ludzi, którzy używają słów 'antysemita', 'antysemicki', należy traktować jak ludzi niegodnych debaty, którzy usiłują niszczyć innych, gdy brakuje argumentów merytorycznych. To oni tworzą mowę nienawiści".