| Data: 2009-10-17 23:24:52 | |
| Autor: wsi spokojna, wsi wesola | |
| Autoportret z psem | |
|
Mój pies nie lubi psów
A ja nie lubie ludzi Won zadów, jazgot slów Obu nas szczerze nudzi Czasami ktos sie zblizy Upewnic sie czym pachne I pies mój go polize I ja ogonem machne. A ów w slabizne mi Swój nos bezczelnie wtyka I tylko po to, by Z pogarda sie odsikac. Wiec odchodzimy w dal Nie dbajac o oglade Brodzac z polyskiem fal Za swoim wlasnym sladem. Mój pies nie lubi psów A ja nie lubie ludzi Won zadów, jazgot slów Obu nas szczerze nudzi Czasem, jak pomylony Pedzi za któras z suczek - Ja mialem juz dwie zony I starczy nam nauczek. Wiec go do wody - buch! Wrzucam wsród fal rozprysków, Wprawiamy lapy w ruch I radosc bije z pysków. Potem w slonecznym snie Siersc nam paruje slono, Wiec otrzasamy sie Od nosów do ogonów. Mój pies nie lubi psów A ja nie lubie ludzi Won zadów, jazgot slów Obu nas szczerze nudzi Siadamy na krawedzi Wpatrzeni w morski majak, Ja drapie sie - gdzie swedzi - On lize sie po jajach. Mieszamy tak dzien w dzien Te piesko-ludzkie swiaty, Wdychamy przestrzen lsnien Rzucamy sobie patyk. Mna szczesny skowyt lka: Jak pieknie bez czlowieka! Jak pieknie jest bez psa! Zgodnie mój pies zaszczeka. I az nas zmierzch ostudzi Siedzimy tak we dwóch - Bo on nie lubi ludzi, A ja - nie lubie psów... Jacek Kaczmarski 24.8.1997 |
|