Balast Platformy

Z dzisiejszej perspektywy aż trudno uwierzyć, że obecna prezydent jeszcze
dwa lata temu w walce o fotel prezydenta stolicy na drugą kadencję
zdeklasowała konkurentów w pierwszej turze wyborów. Miała być wizytówką PO,
a stała się dla niej obciążeniem. Warszawska Wspólnota Samorządowa jest
praktycznie gotowa z podpisami w sprawie odwołania Hanny Gronkiewicz-Waltz.

Z sondażu dla TNS OBOP wynika, że więcej niż połowa warszawiaków (52 proc.)
deklaruje swoje niezadowolenie z rządów obecnej prezydent. Aż dwie trzecie
mieszkańców stolicy chce wziąć udział w zbliżającym się referendum, a 64
proc. z nich zapowiada, że zagłosuje za odwołaniem Gronkiewicz-Waltz.

– Pod wnioskiem podpisują się zarówno osoby młode, jak i starsze.
Protestują przeciwko drogim biletom, podwyżce czynszów, wysokim opłatom
śmieciowym czy wreszcie fatalnemu zarządzaniu naszym miastem – komentuje
Marek Makuch, radny z warszawskiej Woli, pełnomocnik referendalny
Warszawskiej Wspólnoty Samorządowej.

Na dodatek urzędująca prezydent pogrąża się sama swoimi wypowiedziami,
dając oponentom dodatkowe argumenty. Najwyraźniej nie dostrzega własnej
śmieszności, zapowiadając, że nie wyklucza stanięcia do walki o trzecią
kadencją.

Biurokracja i marnotrawstwo

– Hanna Gronkiewicz-Waltz to bardzo dziwna prezydent. Zwłaszcza w ostatnim
czasie pokazała swoją arogancję i oderwanie od codziennych problemów
mieszkańców. Lekką rękę wydaje publiczne pieniądze na takie rzeczy jak
doradztwo zewnętrzne, np. przy aferze związanej ze śmieciami. Często zdarza
się tak, że zakres zewnętrznych umów zleceń pokrywa się z zakresem
obowiązków pracowników zatrudnianych przez ratusz na umowę-zlecenie – mówi
„Naszemu Dziennikowi” radny miasta Warszawy Jarosław Krajewski, który
przeanalizował takie umowy zawarte przez miasto w 2012 roku.

Trafił przy tym m.in. na umowę zawartą z partyjnym kolegą pani prezydent
Dariuszem Rosatim, który otrzymał 3 tys. zł za wykład dla 40 urzędników
zatytułowany „Kryzys finansowy i jego reperkusje dla sektora budżetowego”.
– Po pierwsze, cena rynkowa wykładów profesorskich to 250-300 zł za
godzinę. Po drugie, to wynagrodzenie dla kolegi partyjnego. Poseł nie
powinien tych pieniędzy przyjąć i miasto nie powinno zapłacić – ocenia
dwuwymiarowo prof. Antoni Kamiński, były prezes zarządu Transparency
International Polska.

Jak mówi nam radny Jarosław Krajewski, w umowach-zleceniach i umowach o
dzieło kryją się dowody na marnotrawienie publicznych pieniędzy. Na takie
umowy – według jego wyliczeń – wydaje się co roku 26-30 mln złotych. – Mało
tego, urzędująca prezydent bardzo niechętnie mówi warszawiakom, na co
wydatkuje te pieniądze. Trzeba walczyć, aby to było ujawniane jako
informacja publiczna – wyjaśnia radny. W sumie na utrzymanie administracji
miasto przeznacza ponad miliard złotych rocznie.

– W ciągu sześciu lat rządzenia Hanny Gronkiewicz-Waltz liczba urzędników
wzrosła o ponad 2 tys., czyli aż o 35 proc. – wskazuje Krajewski, który
radnym został w grudniu 2006 r. i od tego czasu pilnie obserwuje i
kontroluje działania ratusza. – Do tych danych nie wliczają się zmiany w
Zarządzie Transportu Miejskiego – dopowiada.

Tutaj rozrost biurokracji jest widoczny jeszcze bardziej. Gdy obecna
prezydent zaczynała swoje rządy, pracowało tam 350 osób, dziś spółka liczy
z górą 700 pracowników, co w prostym rachunku daje ponad 100-procentowy
wzrost.

Komunikacyjne paradoksy

Powyższe dane są jeszcze bardziej niezrozumiałe, biorąc pod uwagę zmiany w
miejskiej komunikacji. – Problem Hanny Gronkiwicz-Waltz to nie wizerunek,
lecz złe zarządzanie, czego efektem są kwiatki w stylu: podwyżka cen
biletów i cięcia w komunikacji jednocześnie – ocenia Michał Pretm,
pomysłodawca i autor słynnego bloga „HGW Watch”, krytycznie obserwujący
poczynania Hanny Gronkiewicz-Waltz.

Na tego typu trudności najczęściej zwracają uwagę mieszkańcy. – Korki w
Warszawie są niewiele mniejsze niż w Moskwie czy Stambule, ale gdzie naszej
stolicy wielkością do tych metropolii. Do tego jednoczesne podwyżki biletów
i obcinanie połączeń. To nie do wytłumaczenia – mówi informatyk Tomasz, gdy
przy stacji metra Ratusz Arsenał pytamy go, dlaczego podpisuje się na
liście o referendum w sprawie odwołania prezydent Warszawy.

Nic dziwnego, że mieszkańcy zgrzytają zębami, słysząc wypowiedzi swojej
prezydent mówiącej beztrosko, że nie zna cen biletów miejskich, bo porusza
się po stolicy samochodem. Albo taki komentarz włodarza miasta po zawaleniu
się i zamknięciu tunelu na Wisłostradzie: „Ten objazd jest dzisiaj bardzo
chwalony, bo jest z widokiem, czego nie będzie, jak otworzymy tunel”.

Mimo to prezydent Warszawy w jednym z wywiadów całkiem poważnie po stronie
sukcesów odnotowała stwierdzenie: „Uzdrowiliśmy warszawski transport”. Nic
dziwnego, PO chce dać komunikacyjną i wizerunkową odsiecz swojej
wiceprzewodniczącej, przypominając, co się zmieniło przez sześć lat jej
rządów. To chyba niezbyt dobry pomysł, bo tej wyliczance od razu można
przeciwstawić dłuższą listę z niezrealizowanymi obietnicami.

Inwestycyjna mizeria

Wystarczy sięgnąć chociażby do „Programu dla Warszawy na lata 2006-2010”.
Prezentujemy tylko wybrane przykłady. Z obiecanych przez panią prezydent na
początku pierwszej kadencji 150 km dróg rowerowych, powstało w czasie
programu tylko 35 kilometrów. Tylko do 2010 r. miały powstać dwa mosty:
Północny i Na Zaporze. Ten pierwszy powstał dwa lata po terminie. Budowa
drugiego w ogóle się nie zaczęła. Podobnie rzecz się ma ze Szpitalem
Południowym.

Na tej długiej liście powinny się również znaleźć druga linia metra na Euro
2012 czy Szybka Kolej Miejska do kaĹźdej dzielnicy. Jak wiadomo, druga linia
metra jest dopiero w budowie, która i tak ma potężne już opóźnienia. Aferą
zakończyła się zapowiedź zabudowy placu Defilad. Hanna Gronkiewicz-Waltz
mówiła, że swoje budynki na placu muszą opuścić kupcy. To „opuszczenie”
wyglądało tak, że zostali wyrzucenie siłą przez agencję ochrony wynajętą
przez miasto. Do tłumienia buntujących się przeciwko tej arogancji kupców
zaangażowano też duże siły policyjne.

W ostatnim czasie największą wpadką okazał się chaos związany ze śmieciami.
Po awanturze związanej z unieważnieniem przetargu na wywóz śmieci w
ekspresowym tempie zmniejszono stawki za wywóz odpadów niemal o połowę. Nie
zmienia to jednak faktu, że do prokuratury trafiło doniesienie o ustawionym
przetargu. A tego, jak zakończy się całe zamieszanie, nie potrafi chyba
nikt powiedzieć.

Drugi Neapol?

Internauci ironizują, że Hanna Gronkiewicz-Waltz chciała zrobić z Warszawy
Paryż albo Berlin. Tymczasem w związku z niedawnym zalaniem Trasy
Toruńskiej i innych miejsc udała jej się Wenecja. A jeśli nie zapanuje nad
śmieciowym chaosem, możemy mieć też w stolicy drugi Neapol.

Te komentarze nie burzą dobrego samopoczucia prezydent Warszawy. Po zalaniu
Trasy Toruńskiej stwierdziła, że „klimat nam się zmienia, stąd nawałnice.
Musimy się przyzwyczaić, zamiast na nie pomstować”. Z dotychczasowego
swojego rządzenia też jest najwyraźniej zadowolona, chwaląc się m.in.
takimi inwestycjami jak budowa mostu Curie-Skłodowskiej, Muzeum Historii
Żydów Polskich, Centrum Nauki Kopernik. Przynajmniej jedną rzecz z tej
odbiegającej od faktów wyliczanki warto sprostować. Projekt CNK powstał
jeszcze za poprzedniej władzy.

W rozmowie z nami radny miasta Jarosław Krajewski podkreśla też, że nawet
inwestycje, które zaczęła Hanna Gronkiewicz-Waltz, trudno jednoznacznie
zapisać na konto jej dobrego zarządzania. – Zadłużenie miasta wzrosło o 115
procent. W dużej mierze mamy więc inwestycje z zadłużenia. To nie jest tak,
że prezydent jako dobry gospodarz znalazła dodatkowe środki. Tego długu nie
spłacimy w 5 lat, ale będziemy go spłacać do 2034 roku.

Gwóźdź kulturalny i sportowy

Z czasem Hannę Gronkiewicz-Waltz zaczęli krytykować ci, którym w żaden
sposób nie można przypiąć „pisowskiej” łatki. Bardzo wyraźnie widać to w
obszarze kultury, ale też sportu – władze Warszawy w pewnym stopniu
odpowiadają za kłopoty klubu piłkarskiego Polonia Warszawa, drużyny
nierozerwalnie związanej ze stolicą, jej historią i tradycją. Dziś
najstarszy zespół w mieście praktycznie przestaje istnieć.

– Polonia miesiąc w miesiąc płaciła horrendalne sumy za wynajem obiektu. W
innych miastach udało się te sprawy załatwić, kluby płaciły symboliczną
złotówkę i jakoś wystarczało. W ratuszu nikt nie pojął, że Polonia jest
fantastycznym nośnikiem reklamowym dla Warszawy – mówił w „Naszym
Dzienniku” rozgoryczony były piłkarz tej drużyny Igor Gołaszewski, dodając,
że nie było chwili, aby w klubie czuli wsparcie władz. Wręcz przeciwnie,
można było odczuć, że komuś zależy na tym, aby klub upadł.

Wewnątrz PO słychać, że partia na ratunek Hannie Gronkiewicz-Waltz chce
posłać m.in. Małgorzatę Kidawę-Błońską, czyniąc z niej najpierw komisarza
Warszawy, a potem kandydatkę w wyborach. – Po Hance i jej ostatnich
popisach to nie będzie proste zadanie dla żadnego kandydata. Jest duże
ryzyko popłynięcia – żartuje w Sejmie jeden z posłów PO, nawiązując do
niedawnej ulewy i podtopień.

Mariusz Majewski

Użytkownik "Marek Woydak" <mark.woydak@gmx.de> napisał w wiadomości news:j1nxxvw342cx.yhms0re7jcdu$.dlg40tude.net...

Balast Platformy

Z dzisiejszej perspektywy aż trudno uwierzyć, że obecna prezydent jeszcze
dwa lata temu w walce o fotel prezydenta stolicy na drugą kadencję
zdeklasowała konkurentów w pierwszej turze wyborów. Miała być wizytówką PO,
a stała się dla niej obciążeniem. Warszawska Wspólnota Samorządowa jest
praktycznie gotowa z podpisami w sprawie odwołania Hanny Gronkiewicz-Waltz.

Tyle jakis Majewski, a co ty przenicowany hrabio o tym sądzisz?