Witajcie!

Info dla osób poszukujących inspiracji na wycieczki górskie z dziećmi:


Korzystając z długo oczekiwanej dobrej pogody wybraliśmy się w góry posmakować jesieni.

Jak jesień to ... oczywiście Bieszczady. Z przyczyn praktycznych (dobry dojazd i swoboda w górach), estetycznych (brak tłumów i wydeptanych do granic możliwości ścieżek, szlaków, tabliczek, płotków i mostków i całej tej tandetnej, turystyczno-gastronomicznej infrastruktury) oraz sentymentalnych ( :-) ) za cel obraliśmy sobie pasmo Pikuja. W końcu jak Połoniny to połoniny - no nie?! Zależało nam, żeby dzieci - na ile są wogóle w stanie w tym wieku "poczuły połoniny" - jakoś nie wyobrażam sobie już tego w Polsce.

Udało nam się (dwie osoby dorosłe) wraz z dziećmi (3,5 i <6 lat) przejść głównym grzbietem z Biłaszowic do Sianek. Trasa zajęła nam około 2,5 dnia, wraz z dojazdami wyszło trzy dni (niestety z uwagi na tłok na granicy mieliśmy obsuw komunikacyjny). Normalnie coś takiego zajmowało nam weekend - tak więc nie było chyba tak tragicznie (zakładaliśmy, że w trzy dni zdążymy, nie wiedzieliśmy tylko na który pociąg uda nam się zdążyć do Sianek). Co ciekawe, liczne podejścia nie stanowiły dodatkowych problemów - nie musieliśmy trawersować żadnego z pipantów na grzbiecie. Bardzo pomocne były lokalne atrakcje takie jak liczne wychodnie skalne na grzbiecie, luźne kamienie, błoto, patyki, itp. Zbieganie z wymuszanymi upadkami - jako przewracające się motory dodawało nam nieco tempa w dół, zabawa w pociągi - pod górę, w tej - co by nie gadać - ślimaczej wędrówce.

Jak by ktoś miał ochotę i trochę  wolnego czasu - zapraszam do obejrzenia fotorelacji z tej wycieczki:
http://picasaweb.google.pl/klubik.karpacki/Pikuj#

Fotki są raczej tendencyjne, mają na celu ukazanie raczej dzieci w górach (na tle gór) i tego jak wyglądała wycieczka, niż samych gór czy osiągnięcia jakiegoś efektu artystycznego. "Fotopurystów" przepraszam za SPAM.
:-)

Dokładna trasa, przejazdy, mapy, itp. są dostępne w kronice wycieczki na naszej klubikowej stronie w sieci:
http://www.klub-karpacki.org/klubik.html#klubikKronika02102010

Pozdrawiam i zapraszam!
PABLO
-- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -
Zapraszam na strone WWW Klubu Karpackiego: http://www.klub-karpacki.org

On 8 Paź, 10:16, Paweł Pontek <ppon...@poczta.onet.pl> wrote:

Info dla osób poszukujących inspiracji na wycieczki górskie z dziećmi:

Korzystając z długo oczekiwanej dobrej pogody wybraliśmy się w góry
posmakować jesieni.

Wiesz, Paweł, ja obserwuję z ciekawością Waszą działalność - również
tę z dziećmi. I z jednej strony Was podziwiam i cenię, ale z drugiej
strony mam mieszane odczucia i wątpliwości czy to nie są "przegięcia".
Bo czy koniecznie na 2,5 dnia trzeba ciągnąć 3,5 letnie dziecko
kilkaset km, kilkoma środkami publicznej komunikacji, 16 godz w jedną
i 14 w drugą stronę, aby zapewnić mu ciekawe spędzenie czasu ? Czy to
mu jest faktycznie potrzebne (bo, że Wam rodzicom - to rozumiem).
Czy 6 latek musi pokonywać 80 km w ciągu dnia na rowerze ? Przyznam,
że nawet dla wielu dorosłych jest to całkiem spory dystans.
Ja znam i rozumiem Waszą filozofię, wiem, że robicie to wszystko z
rozsądkiem, stopniujecie trudności, zapewniacie prócz wędrówki
odpoczynek i zabawę itd itp. Ale czy nie robicie tego wszystkiego
bardziej dla siebie niż dla dzieci ? Czy nie trzeba troszkę poczekać z
niektórymi działaniami ? Nie myśl, że siedziałem ze swoim dzieckiem
wyłącznie w domu. Też robiliśmy - dla niektórych - kontrowersyjne
rzeczy - w góry jeździliśmy niemal od początku, w wieku 3,5 roku - 3
dniowa wędrówka biwakowa po Roztoczu + kilka dni obijania się nad
jeziorem, 4,5 roku - 2 tyg. w Słowackim Raju - stacjonarnie, ale z
przejściem niemal wszystkich rohlinek, spływ kajakowy, żagle,  częste
wyjazdy w różne góry, krajoznawcze wyjazdy po Europie autem itd. itp.
Ale jednak nie umywa się to wszystko do tego co Wy robicie.
W zasadzie wiem co możesz odpowiedzieć i wiem, że masz ugruntowane
poglądy na ten temat. Ponieważ jednak grupa służy do wymiany poglądów,
więc napisałem o moich wątpliwościach i odczuciach.
No i pewnie nadal będę z ciekawością śledził Wasze wędrówki :)
--
Pozdrawiam
Jacek G.

W dniu 2010-10-08 13:11, Jacek G. pisze:
> On 8 Paź, 10:16, Paweł Pontek<ppon...@poczta.onet.pl>  wrote:
>> Info dla osób poszukujących inspiracji na wycieczki górskie z dziećmi:
>>
>> Korzystając z długo oczekiwanej dobrej pogody wybraliśmy się w góry
>> posmakować jesieni.
>>
> Wiesz, Paweł, ja obserwuję z ciekawością Waszą działalność - również
> tę z dziećmi. I z jednej strony Was podziwiam i cenię,


Miło nam!

> ale z drugiej
> strony mam mieszane odczucia i wątpliwości czy to nie są "przegięcia".

No to ... mamy podobne wątpliwości.

> Bo czy koniecznie na 2,5 dnia trzeba ciągnąć 3,5 letnie dziecko
> kilkaset km, kilkoma środkami publicznej komunikacji, 16 godz w jedną
> i 14 w drugą stronę, aby zapewnić mu ciekawe spędzenie czasu ? Czy to
> mu jest faktycznie potrzebne (bo, że Wam rodzicom - to rozumiem).

[patrz niżej]

> Czy 6 latek musi pokonywać 80 km w ciągu dnia na rowerze ?

[nie musi, ale jeżeli chce to ma taką możliwość]

> Przyznam,
> że nawet dla wielu dorosłych jest to całkiem spory dystans.

[czy dla tego, że dla większości ludzi to duży dystans, mamy od razu
nie pozwolić na to dziecku ... "nie biegaj dziecko bo się zgrzejesz
lub pobrudzisz"]

> Ja znam i rozumiem Waszą filozofię,

Ja wciąż mam problem z jej zrozumieniem lub chociażby ze sformułowaniem
w taki sposób aby inni mnie mogli zrozumieć. Ma to dla mnie o tyle
istotne znaczenie, że próbując się z kimś umówić np. na wspólną
wędrówkę, chciałbym najpierw uzgodnić czy mamy podobne cele, filozofię,
sposób widzenia świata, itp. - jednym słowem - czy na tyle podobnie
widzimy świat, że będziemy w stanie sensownie współpracować ... to nie
jest takie proste.

> wiem, że robicie to wszystko z
> rozsądkiem, stopniujecie trudności, zapewniacie prócz wędrówki
> odpoczynek i zabawę itd itp.

[staramy się, trudno ocenić na ile nam to wychodzi]

> Ale czy nie robicie tego wszystkiego
> bardziej dla siebie niż dla dzieci ?

Robimy wspólnie z dziećmi różne rzeczy. Począwszy od codziennych,
przyziemnych spraw rodzinnych, poprzez wspólne zabawy, spacery, po
wycieczki o których akurat piszemy tutaj.

Niektóre z w/w robimy w zasadzie tylko z myślą o dzieciach, inne
w dużej mierze dla siebie (ale wspólnie z dziećmi). Wychodzimy z
założenia, że dla nas to przyjemność (nie ma co ukrywać - rodzicom
też się coś należy, o ile nie przynosi krzywdy dzieciom), a dzieciom przy tej okazji nic złego się nie dzieje. Ku naszej radości dzieciom
się to podoba! Staramy się być tym samym sobą dla siebie nawzajem
i dla dzieci.

Staramy się bacznie obserwować. Dzieci szybko i skutecznie potrafią
dawać do zrozumienia, że któraś z propozycji nie jest przez nie mile
widziana.

> Czy nie trzeba troszkę poczekać z
> niektórymi działaniami ?

Oj, czekamy, czekamy ... tylko, że aktywnie
:-)

> Nie myśl, że siedziałem ze swoim dzieckiem
> wyłącznie w domu. Też robiliśmy - dla niektórych - kontrowersyjne
> rzeczy

No właśnie. To co dla jednych jest bardzo kontrowersyjne, dla innych
może być w zupełności naturalne.

> - w góry jeździliśmy niemal od początku, w wieku 3,5 roku - 3
> dniowa wędrówka biwakowa po Roztoczu + kilka dni obijania się nad
> jeziorem, 4,5 roku - 2 tyg. w Słowackim Raju - stacjonarnie, ale z
> przejściem niemal wszystkich rohlinek, spływ kajakowy, żagle,  częste
> wyjazdy w różne góry, krajoznawcze wyjazdy po Europie autem itd. itp.
> Ale jednak nie umywa się to wszystko do tego co Wy robicie.

Myślę, że trochę przeceniasz to co robimy. To, że akurat mało kto
robi akurat to co my, nie oznacza, że jest to jakaś ekstremalna
forma spędzania czasu z dziećmi. Co lepsze 14 godzin (z czego większość
przespana w nocy) w podróży a potem trzy dni na świeżym powietrzu (tak
wiem, że to świeże powietrze jest takie samo jak to pod miastem), czy
14 godzin w domowym zaciszu, spędzone przed ekranem TV lub komputera?

Taka wycieczka to jednak jest jakaś tam przygoda. Na pewno pozostanie
w pamięci dużo dłużej niż niejeden spacer.

> W zasadzie wiem co możesz odpowiedzieć i wiem, że masz ugruntowane
> poglądy na ten temat.

Szczerze mówiąc sam nie wiem co odpowiedzieć. Napisałem kilka myśli,
które przyszły mi na szybko do głowy, nie mając pewności, czy to jest
to, co naprawdę nami kieruje. Osobiście nie zaryzykowałbym takiego
stwierdzenia w stosunku do kogoś, kogo nie znam i z kim nie łączyłaby
mnie dłuższa znajomość, a może przyjaźń. Myślę, że wiele nieporozumień
rodzi się z wzajemnego niezrozumienia lub z opieranie się w ocenie
tego co robią inni, nie na podstawie poznania ich prawdziwych motywów
a za to na podstawie własnych, często subiektywnych i powierzchownych
interpretacji, często opartych na szczątkowej wiedzy.


> Ponieważ jednak grupa służy do wymiany poglądów,
> więc napisałem o moich wątpliwościach i odczuciach.

Spoko. Dzieląc się swoimi pasjami na forum publicznym, zawsze narażamy
się na opinie innych, zachwyt lub krytykę, albo słowa otuchy, porady,
itp. Błędów nie popełnia tylko ten, który nic nie robi. Czy mamy się
kryć z tym, co jest naszą pasją?

> No i pewnie nadal będę z ciekawością śledził Wasze wędrówki :)

Miło nam. Zapraszamy!
PABLO

  W dniu 2010-10-08 13:11, Jacek G. pisze:

Ja znam i rozumiem Waszą filozofię, wiem, że robicie to wszystko z
rozsądkiem, stopniujecie trudności, zapewniacie prócz wędrówki
odpoczynek i zabawę itd itp. Ale czy nie robicie tego wszystkiego
bardziej dla siebie niż dla dzieci ? Czy nie trzeba troszkę poczekać z
niektórymi działaniami ? Nie myśl, że siedziałem ze swoim dzieckiem
wyłącznie w domu. Też robiliśmy - dla niektórych - kontrowersyjne
rzeczy - w góry jeździliśmy niemal od początku, w wieku 3,5 roku - 3
dniowa wędrówka biwakowa po Roztoczu + kilka dni obijania się nad
jeziorem, 4,5 roku - 2 tyg. w Słowackim Raju - stacjonarnie, ale z
przejściem niemal wszystkich rohlinek, spływ kajakowy, żagle,  częste
wyjazdy w różne góry, krajoznawcze wyjazdy po Europie autem itd. itp.
Ale jednak nie umywa się to wszystko do tego co Wy robicie.

Osobiście nie widzę większych różnic w potrzebnej kondycji (a chyba o to głównie chodzi) w wejściu na Tarnicę lub Połoninę Wetlińską i na Pikuj.
Sama byłam ze swoimi dziećmi w Bieszczadach kiedy mieli (o ile dobrze pamiętam) 3,5 oraz 8,5 lat i chodzili wtedy dzielnie po wszystkich połoninach (oczywiście bez obciążenia).
Tez wymyślałam różne zabawy zachęcające.
Wyjazd im się podobał, chociaż najbardziej chyba zbieganie z Przełeczy Orłowicza (nie umiałam za nimi nadążyć), turlanie sie po trawach oraz codzienne zabawy w potokach.

Oczywiście wcale nie ukrywam, że wyjazd miał być przyjemnością również dla mnie.

Dla mnie wtedy barierą  w wyjeździe na Ukrainę była logistyka - nie miałam zupełnie towarzystwa, które byłoby chętne do takich wyjazdów, a sama nie dałabym rady udźwignąć plecaka z namiotem i wszelkim i ciuchami dla dwójki dzieci.

No to jechałam z dwójką "stacjonarnie" w Bieszczady, Słowacki Raj, Słowacki Kras.
"Wędrownie" zaczęłam od momentu, kiedy mieli 10-12 lat i mogli już sami nosić przynajmniej część gratów.
Maciek był na Howerli w wieku 12,5 roku i wtedy była to dla niego sprawa bardzo ambicjonalna, uparł się i wszedł.

Te wyjazdy w żaden sposób moim dzieciom nie zaszkodziły, zresztą dobrze o tym wiesz  :-)

B.

On 12 Paź, 08:23, "Basia Z." <bjz-to-u...@poczta.i-to-tez.onet.pl>
wrote:

Te wyjazdy w żaden sposób moim dzieciom nie zaszkodziły, zresztą dobrze
o tym wiesz  :-)

Oczywiście wiem i jeśli wyraziłem wątpliwości, to nie co do samej
zasady aktywnego spędzania czasu z dziećmi, wprowadzania je w swój
świat, swoje pasje. Ja też to robiłem, robią to różni nasi znajomi i
to mi się podoba. Moje uwagi dotyczyły zatem nie czy w ogóle to robić,
ale w jakiej skali i w jakich formach i jak dostosować to do wieku
dziecka. Ale zdaję sobie sprawę z tego, że jest to sprawa względna -
zależy zarówno od możliwości i umiejętności samych rodziców jak i
możliwości dziecka - a te są też bardzo różne. Dlatego też nie
oceniałem czyjegoś postępowania w tym względzie, lecz postawiłem parę
pytań. Paweł odpowiedział i OK. Myślę, że podobne (a nawet większe)
wątpliwości mogłyby wzbudzić np. próby wspinaczki z dzieckiem w
nosidełkach - jak by to można ocenić ? Nie wiem. Ale byłoby to na tyle
ekscentryczne, że zapewne można by zapytać, czy koniecznie trzeba to
robić, czemu to służy itp. ? Zupełnie inaczej wygląda znów pokazanie
nawet stosunkowo małym dzieciom elementów wspinaczki w formie zabawy z
zachowaniem wszelkich zasad bezpieczeństwa - co jak pamiętasz sami
robiliśmy.
--
Jacek G.

W dniu 2010-10-12 08:23, Basia Z. pisze:

Dla mnie wtedy barierą w wyjeździe na Ukrainę była logistyka - nie
miałam zupełnie towarzystwa, które byłoby chętne do takich wyjazdów, a
sama nie dałabym rady udźwignąć plecaka z namiotem i wszelkim i ciuchami
dla dwójki dzieci.

No niestety ten problem jest wciąż aktualny. Znalezienie towarzystwa
na tego typu wyjazdy graniczy z cudem.

Pewną alternatywą są wyjazdy rowerowe - da się nawet samemu wziąć
dwójkę dzieci biwakowo z całym sprzętem, żarciem, itp., i dotrzeć do
naprawdę fajnych miejsc.

PABLO
-- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -
Zapraszam na strone WWW Klubu Karpackiego: http://www.klub-karpacki.org

  W dniu 2010-10-12 10:21, Paweł Pontek pisze:

Pewną alternatywą są wyjazdy rowerowe - da się nawet samemu wziąć
dwójkę dzieci biwakowo z całym sprzętem, żarciem, itp., i dotrzeć do
naprawdę fajnych miejsc.

W roku 2001 z 14 - latkiem i 8- latkiem przejechałam na rowerze Pogórze Przemyskie i zachodnią część Bieszczadów.
Niespiesznie, zwiedzając po drodze wszystkie forty w Przemyślu, arboretum w Bolestraszycach,  fotografując cerkiewki itd.
Barierą był z kolei słaby sprzęt.
Po 7 z kolei złapanej gumie (w trzech rowerach, prawie za każdym razem inne koło) miałam totalnie dość, zostawiłam te rowery na jakiś czas w chatce w Łupkowie i potem chodziliśmy pieszo.
Nie jestem miłośniczką zmieniania gum i za każdym razem zajęło to nam minimum 1,5 godz.
Poza tym mieliśmy mały wypadek - w związku z wpadnięciem na ogrodzenie cerkwi Maciek złamał widelec w rowerze.
Dobrze, że to już było blisko Sanoka gdzie widelec dało się dorobić.

Z dziećmi fantastycznie się uprawia krajoznawstwo, zwiedzając takie obiekty na jakie czasem samemu nie zwracałoby się uwagi - jakieś ruiny, forty. Byliśmy chyba we wszelkich możliwych muzeach, skansenach itd.

Poza tym przy innych okazjach, z młodszymi dziećmi zwiedzałam rowerem dość dokładnie Pogórza, szczególnie Wielickie i Wiśnickie korzystając z mieszkania u rodziny na Pogórzu Wiśnickim. Wtedy już jeździliśmy bez namiotu i z małym bagażem, ale za to pamiętam mocno potrzaskane kolana.

B.

"Paweł Pontek" <ppontek@poczta.onet.pl> wrote in message news:i8mk12$l18$1news.onet.pl...

 Witajcie!

Fotki są raczej tendencyjne, mają na celu ukazanie raczej dzieci w górach (na tle gór) i tego jak wyglądała wycieczka, niż samych gór czy osiągnięcia jakiegoś efektu artystycznego. "Fotopurystów" przepraszam za SPAM.

Przesadzasz. Fotki ładne. A tym to już nawet prawdziwych purystów powinieneś zadowolić:
http://picasaweb.google.pl/klubik.karpacki/Pikuj#slideshow/5525060116215944130

Z przyjemnością pooglądałem  - gratuluję wytrwałych dzieciaków :)

Zdravim.
B. __________ Informacja programu ESET NOD32 Antivirus, wersja bazy sygnatur wirusow 5513 (20101007) __________

Wiadomosc zostala sprawdzona przez program ESET NOD32 Antivirus.

http://www.eset.pl lub http://www.eset.com

Dnia 2010-10-08 10:16, Paweł Pontek napisal(a) te oto slowa:

   Witajcie!
 [..]

Bardzo miła i przyjemna fotorelacja! Zdjęcia również udane, i z nieskrywanym zachwytem je oglądałem - brawo!

--
Pozdrawiam
Szymon R.

Klub Górski Zdobywcy               http://kgzdobywcy.pl
Bacówka na Krawcowym Wierchu       http://krawcow.pttk.pl
Noc Krawculi    http://krawcow.pttk.pl/nockrawculi/
GG: 2461026

W dniu 2010-10-08 10:16, Paweł Pontek pisze:

Jak by ktoś miał ochotę i trochę wolnego czasu - zapraszam do obejrzenia
fotorelacji z tej wycieczki:
http://picasaweb.google.pl/klubik.karpacki/Pikuj#

Super jak zwykle :)
Znów dostarczyliście mi amunicji potrzebnej w walce z rozleniwionymi znajomymi, którzy dzieci traktują jako wygodną wymówkę, żeby gnić przed telewizorem ;)

"Fotopurystów" przepraszam za
SPAM.

Oj tam, oj tam, nie mirmiłuj ;)



--
bans