On Thu, 1 Mar 2012 19:12:35 +0100, "abc" <abc@wp.pl> wrote:
Bandytów rzeczywiście w tamtych czasach nie brakowało. Wywodzili się głównie
z UB. Byli to młodzi, zdeprawowani ludzie - Polacy, Żydzi, Białorusini,
Ukraińcy, Rosjanie - zwykle z przeszłością kryminalną, którym dano pistolet
do łapy i powiedziano, że wolno im wszystko.
Żeby nie mieli żadnych skrupułów, stosowano ogólną zasadę, że nie "pracują"
na terenie powiatu, gdzie się urodzili. Stanisław Radkiewicz, szef
Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, powiedział na jednej z odpraw, że w
swoim powiecie mogliby spotkać "pociotków".
Typowy bandzior z UB miał lat 20-30, był analfabetą lub półanalfabetą. Nie
musiał za dużo myśleć, od tego byli sowieccy doradcy w wojewódzkich (do 1955
r.) i w powiatowych Urzędach Bezpieczeństwa (do 1953 r.). Pracowali
incognito, decydowali o wszystkim. Typowy ubek "dorabiał" w wolnych
chwilach, poza służbą, napadając na odległe domostwa.
Polacy współpracowali z leśnymi oddziałami, traktując to często jako rodzaj
samoobrony przed bezprawiem UB i przed prawdziwymi kryminalistami, którzy
mieli wtedy nieograniczony dostęp do broni.
Represje za taką współpracę były niewyobrażalne. "Grupy operacyjne" KBW-UB
paliły domostwa "pomocników bandytów", "wywłaszczały" ludzi bez prawa
odwołania, aresztowały, nakazywały opuścić "tereny przygraniczne" (dowolnie
rozumiane) itp.
Więcej http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20120301&typ=po&id=po11.txt
Z tego sie wywodzi nasza dzisiejsza "inteligencja".
R.
|