Zygmunt Broniarek pisze:
22 września 1980 rozpoczęła się wojna irańsko-iracka.
Iran miał prawie wyłącznie broń amerykańską zakupioną przez szacha.
Potrzebował na gwałt części zamiennych i dalszej broni.
W październiku 1980 roku, trzej bliscy współpracownicy Reagana spotykają się
w Paryżu z tajnymi wysłannikami Chomeiniego, by "dobić targu" - my wam
będziemy dostarczać części zamiennych i broni pod warunkiem - uwaga, uwaga -
że wy NIE zwolnicie naszych zakładników przed wyborami.

Było to czymś niesamowitym.
Ludzie kandydata na prezydenta USA proszą tajnych wysłanników wrogiego
państwa, które wzięło obywateli ich własnego państwa (USA) jako zakładników,
żeby ich nie wypuszczali, aż ich kandydat (Reagan) wygra wybory.
Przecież zakrawa to na zdradę stanu. A tu nic się nie dzieje.
Więcej!
Wysłannicy Reagana zakładali zapewne, że zaraz po wyborach na początku
listopada 1980, zakładnicy zostaną zwolnieni i wrócą do domu, bo nie miałoby
sensu przedłużanie im męki.
Ale Chomeini, wysłanników Reagana przechytrzył.
Wybory odbyły się, Reagan je triumfalnie wygrał a Chomeini zakładników dalej
trzymał w Teheranie.
Wypuścił ich dopiero 20 stycznia 1981 roku, kiedy Reagan zakończył wygłaszać
swą prezydencką przysięgę.
W ten sposób ukarał Cartera za zaproszenie szacha do USA, oraz Zbigniewa
Brzezińskiego, jego doradcę do spraw bezpieczeństwa narodowego, który
Carterowi usilnie zalecał, żeby szacha do USA wpuścił.
Obaj zresztą czynili wszystko w okresie od wyborów z początku listopada 1980
do 20 stycznia 1981 roku, kiedy Carter skończył swą prezydenturę, by
zakładnicy wrócili do USA jeszcze w czasie kadencji Cartera, choć wybory
przegrał.
Ale na próżno.
Po objęciu prezydentury przez Reagana, USA wysyłają części zamienne i broń
do Iranu. IRAN ZA TE DOSTAWY PŁACI.
źródłohttp://www.zygmunt-broniarek.com/html/broniare553.html