AleĹź chłopcy nabrali werwy! Po kilku latach zbijania bąkĂłw, zabaw,  hulanek, popijania whisky w dymie cygar, raptem przypomnieli sobie, Ĺźe  wybrano ich do roboty, a nie wyłącznie do opluwania politycznych  przeciwnikĂłw. KaĹźdego dnia i o kaĹźdej porze.

Gonią po drogach i mostach, spartolonych kilka lat temu niemiłosiernie  przez ekipy, ktĂłre fachowo wybrali i obwieszczają - mamy jeszcze jeden  przejezdny kawałek, most juĹź się nie zawali! Dajemy słowo! Warte tyle,  co zapewnienia Grada o katarskim inwestorze, albo tyle, co przyklęki  Zdrojewskiego przed łotrem Baumanem. Przebranym dziś za wielkiego  myśliciela.

DopĂłki nie zmieni się układ, nikt nie dowie się, ile z pieniędzy  unijnych rozkradziono wśrĂłd swoich, ile zmarnotrawiono, ile wydano na  idiotyczna propagandę rzekomych sukcesĂłw. Na kaĹźdym spotkaniu  przedstawiciele PO wychwalają pod niebiosa własne osiągnięcia. I  przypominają, Ĺźe załatwili znowu wielkie sumy dla Polski. Ani jednym  słowem nikt nie zająknie się, Ĺźe poprzednie pieniądze z Unii podali im  na tacy poprzednicy. Z precyzyjnymi wyliczeniami i projektami. Tak  precyzyjnymi, na ile pozwalał krĂłtki czas ich rządĂłw. JuĹź nawet  wybraniec pewnej panienki o imieniu Izabela zapomniał, jak wrzeszczał na  wszystkie strony świata zwielokrotnione „yes”. Nie opłaci się mu dziś o  tym mĂłwić, bo a nuĹź spadnie w jego kierunku jakiś ochłap z pańskiego  stołu.

Chłopy od Tuska jeĹźdżą i tumanią – tylko my chcemy szczerze być w Unii!  Tylko my zapewnimy Polsce naleĹźytą reprezentację w Europie. Jasne, na  kolanach, godząc się na wszystko, czego tylko zażąda pani Merkel, a  nawet ktoś z jej orszaku. To będzie taka właśnie reprezentacja!  WyprĂłbowana. Chyba, Ĺźe ktoś znowu urĹźnie się kiepskim winem i zacznie  Niemcom w pijanym widzie wygraĹźać. Nie rozmawiać z nimi, ostro  dyskutując, przedstawiając własne rozwiązania, korzystne dla państwa.  Polskiego państwa.

Właśnie Protasiewicz przedstawił na frankfurckim lotnisku prawdziwą  twarz PO. Przed Niemcami naleĹźy dygać i oklaskiwać niemiecko – rosyjskie  romanse. Chyba, Ĺźe alkohol raptem odwagi doda. WĂłwczas pojawia się chęć  innej demonstracji, wzbogaconej o chamskie nawyki.

Nie, proszę panĂłw! Do Unii ciągną takĹźe inni, ale oni chcą tę Unię  zmieniać. Zgodnie z priorytetami Monneta, Adenauera, Schumana,  Gaspariego… Oni nie chcieli prostować ogĂłrkĂłw, szeregować kur w  klatkach, nie chcieli tysięcy urzędasĂłw, dygnitarzy wyposaĹźonych w  legiony sekretarek, tłumaczy, asystentĂłw, szoferĂłw, pędzących bez sensu  pomiędzy Brukselą a Strasburgiem specjalnymi, luksusowymi pociągami i  samolotami, do ktĂłrych zwykły obywatel nawet zbliĹźyć się nie moĹźe. Oni  chcieli rĂłwnoprawnej współpracy państw i ich przedsiębiorstw. W trosce o  człowieka, a nie dygnitarzy, ktĂłrych nikt nie kontroluje i ktĂłrzy sami  się wybierają. Unią rządzi Komisja, a nie parlament, ktĂłry tak naprawdę  jest tylko licha dekoracją całości. Lichą, ale jakĹźe drogą. I to trzeba  zmieniać! Ale kto się do tego zabierze? Róşa Thun? A moĹźe Bogdan  Zdrojewski? Albo Jerzy Buzek, Barbara Kudrycka, Jan Vincent, czy Bogdan  Wenta? Prawda, Ĺźe odpowiedĹş nie jest zbyt trudna?

I jeszcze te fotografie. Z papieĹźem, księciem Harrym, cĂłrką generała  Andersa itd. Panie premierze, przecieĹź pan najlepiej wie, Ĺźe to nie  pańskie towarzystwo. Pana, przez pana zorganizowana i zatwierdzona, to  czereda z Chlebowskim, Nowakiem, Sawicką, Protasiewiczem, czcicielami  firmy Amber – Gold, Bonim i jeszcze innymi. Z nimi się Pan fotografuj.  Pisałem juĹź o tym, ale dziś warto przypomnieć.