https://dzienniknarodowy.pl/chinska-polityka-nowej-kolonizacji/

4 stycznia 2021

Dziś kolonii już nie ma. Ich pozostałości to terytoria zamorskie, dominia, kraje stowarzyszone i inne podobne nazwy dla dawnych resztek kolonialnych. Przemija też okres polityki neokolonialnej, polegającej na wykorzystywaniu dawnych kolonii nieprzygotowanych do konkurencji rynkowej. Utworzyły one zapomniane zjednoczenie pod nazwą ,,Trzeciego Świata".

Z grupy tej do czołówki ekonomicznej w 2019 r. weszły trzy kraje: 1. Chiny - zajmujące drugie miejsce po USA, 2. Indie - na piątym miejscu 3. Brazylia - na 9 miejscu.

Ostatnie prognozy mówią, że chińska gospodarka wyprzedzi USA już w 2030 r. pod względem nominalnego PKB. W wielu innych dziedzinach gospodarka ta wyprzedziła Stany Zjednoczone już wiele lat temu. Te ostatnie są poważnie zaniepokojone możliwością utraty globalnego przywództwa. Trzy lata temu podjęły one próbę zahamowania rozwoju Chin wypowiadając im wojnę handlową i nakładając cła na importowane towary z tego kraju. Na skutek tych działań deficyt USA w handlu z Chinami zmniejszył się około 74 mld USD. Jednak nadal był on wysoki i w 2019 r., wyniósł 345 mld USD, a w minionym roku spadł do 252,9 mld USD. Istnieje zatem szansa, że zostanie on wyrównany. Ujemny bilans handlu USA z Chinami notowany jest od 1985 r., kiedy po raz pierwszy wyniósł on tylko 6 mln USD. Stan ten trwa zatem już 35 lat i stał się chroniczny. Ukazuje on cyfrowo, jak chińska metropolia, zarzuca swoimi towarami podległą mu amerykańską kolonię. Ta zaś chcąc wrócić do handlowej niepodległości od 2018 sukcesywnie zmniejsza swój deficyt handlowy z Chinami.


Dawne imperia nowej kolonizacji

Ta nowa kolonizacja jest całkiem inna, aniżeli ta jaką dotąd znaliśmy. Polegała ona na tym, że bogaty europejski kraj podbijał i zniewalał ubogie i nie rozwinięte kraje na wszystkich kontynentach. Tu zachodzi jakby odwrotna sytuacja, kiedy kraj znacznie uboższy i niżej rozwinięty podbija cywilizację stojącą na znacznie wyższym poziomie. Zapomina się o tym, że sytuacja taka historycznie miała przynajmniej dwukrotnie miejsce podczas tworzenia nowych imperiów. Proces ten Chiny doświadczyły na własnym terytorium, kiedy ich wysoko stojąca cywilizacja została podbita przez barbarzyńskich Mongołów. Jeszcze za czasów Czyngis-chana w 1215 r. zdobyli oni Pekin i tam założyli swoją stolicę. Mongolscy barbarzyńcy okazali się inteligentnymi zdobywcami, którzy przede wszystkim dbali o rozwój chińskiej nauki i handlu. Założyli oni dynastię Yuan (1279 - 1368), która stworzyła największe imperium świata sięgające od Pacyfiku do Morza Śródziemnego. Jego kresem okazała się epidemia dżumy, która zniszczyła mongolską dynastię oraz zdziesiątkowała ówczesną populację Azji i Europy.

REKLAMA/Advertisement

Drugi przypadek równie spektakularnego podboju dotyczył utworzenia w XV - XVI w. imperium Portugalii. Jest to tym bardziej godne uwagi, że jest to jeden z najmniejszych krajów Europy. Portugalia była państwem niewielkim (91 tys. kilometrów kwadratowych powierzchni), posiadała ok. 1 miliona osób i całą ekspansję skierowała w kierunku Atlantyku. Swoją przyszłość związała z nauką. W Sagres powstaje pierwsza na świecie Szkoła Morska Henryka Żeglarza (1416). Znacznie wcześnie powołany został uniwersytet w Lizbonie (1280). O skali portugalskich podbojów świadczy fakt, że obecnie językiem tego kraju i posługuje się ponad 270 mln osób w byłych koloniach obejmujących: Brazylię,  Mozambik, Angolę,  Gwineę Bissau,  Gwineę Równikową,  Wyspy Świętego Tomasza i Książęcą, Republikę Zielonego Przylądka, Timor Wschodni oraz Makau. We wszystkich tych krajach do dziś posiada on status języka urzędowego. Portugalia dzięki umiejętnej polityce tajemnicy przez blisko 100 lat zachowała swój imperialny charakter ulegając potem kolejno Hiszpanii i Anglii. Przykłady te są dobrze znane w Chinach, które nawiązują do nich w nowoczesnych formach.

Chiński priorytet

Tym mało dostrzegalnym priorytetem jest chińska nauka. Ilość chińskich studentów jest prawie taka sama jak mieszkańców Polski. Uniwersytety tego kraju należą do ścisłej czołówki światowej, konkurując z najlepszymi uczelniami USA. Chińczycy preferują studia zagraniczne, przede wszystkim na uczelniach Stanów Zjednoczonych, gdzie ich liczba przekracza 300 tys. Dominują studia techniczne. Na 5 doktorantów na tych kierunkach w USA, 4 należy do azjatyckich studentów. Według danych National Science Foundation studia inżynierskie w Chinach kończy sześciokrotnie więcej inżynierów aniżeli w Stanach Zjednoczonych. Co roku chiński system uniwersytecki, wzbogacony jest o dziesiątki tysięcy amerykańskich doktorantów, który dzięki temu swoim poziomem dorównuje amerykańskim uniwersytetom  Czterech na pięciu doktorantów USA w dziedzinie elektrotechniki i informatyki to studenci zagraniczni, a jak dotąd największą grupą są Chińczycy. I większość chińskich inżynierów wraca do domu, gdy otrzymają dyplom. Tylko 5% amerykańskich studentów studiuje inżynierię. Przeszkody dla amerykańskiej nauki w pogoni za Chińczykami są ogromne. Profesor inżynierii Edward Dougherty na Texas A&M University, tak komentuje ten stan rzeczy: ,,Matematyka niezbędna dla tej nowoczesnej inżynierii rozwijała się szybko w latach 50. i była wymagana od doktorantów z dobrych programów. Ten wymóg został odrzucony na większości współczesnych amerykańskich uniwersytetów. Zamiast tego inżynierowie szukają rozwiązań, grając z komputerem. Jeżeli stan ten nadal się utrzyma, to uczyni z nas służbę o jakiej nikt dotąd nie słyszał".

Infiltracja

Amerykanie ze zdziwieniem odkrywają, że wszystkie ich instytucje finansowe, gospodarcze, a nawet polityczne są głęboko infiltrowane przez Chińczyków. Co najważniejsze, że dzieje się to na drodze naturalnej konkurencji, lokaty kapitałów, a także na skutek korupcji. Jest ona w tym wypadku znacznie ułatwiona poprzez dominujący w USA kult chciwości wyrażający się w powiedzeniu ,,Pokaż mi swoje konto, a powiem ci kim jesteś". Dlatego jawne i ukryte przekupstwo jest w USA tolerowane, a nawet popierane. Skutkiem tego jest udział chińskiego kapitału w najważniejszych koncernach USA. Za kapitałem podąża udział Chińczyków w ich zarządach, radach nadzorczych i w innych organach władzy. Krajowe firmy takie jak General Electric i General Motors, które od dawna postrzegane są jako ikony amerykańskiego przemysłu, przynajmniej w części należą do Chin. To tylko czubek góry lodowej. Dotyczy to takich powszechnie znanych amerykańskich firm jak: Microsoft, Tesla, IBM, Uber, Motorola oraz słynne hotele: Waldorff Asturia i Hilton. Tych przykładów nie brakuje. Na koniec Chiny kontrolują amerykański przemysł ziem rzadkich, który jest podstawą nowoczesnego wyposażenia armii Stanów Zjednoczonych.

Amerykański sprzeciw dla tej sytuacji przypomina sytuację Polski w czasie Konstytucji Trzeciego Maja. Polska szlachta uważała, podobnie jak współcześni Amerykanie, że kto nie jest opłacany przez obce mocarstwa, ten się nie liczy i nie może być szanowany, wybierany oraz popierany. Skończyło się to kolejnymi rozbiorami.

Lider gospodarczy

Znaczenie poszczególnych państw wyznaczają wskaźniki ich produkcji i konsumpcji Otóż Chiny po tym względem należą do czołówki, która wydaje się być poza zasięgiem możliwości USA. Chińskie zużycie surowców przekracza wszystko to, co dotąd miało miejsce. Produkcja stali, miedzi, aluminium, niklu oraz węgla kamiennego, Chiny zużywają w skali 50% ich światowej produkcji, czyli inaczej tyle samo, co reszta świata razem wzięta na czele ze Stanami Zjednoczonymi. Chiny to jednocześnie ludnościowo największy kraj świata. Jego ludność przywykła do ciężkiej pracy. Tym różni się od cywilizacji atlantyckiej, że ta ostatnia pracuje, aby żyć, Chińczyk zaś żyje po to, aby pracować. Zapłata za jego pracę, jest czymś drugorzędnym w stosunku do jej wyników. Dlatego Chińczyk pracuje tak samo za miskę ryżu, jak i za 1000 i więcej USD.

System polityczny

Coraz częściej stawiana jest kwestia sprawności systemów politycznych. Uznawany za idealny system demokratyczny jest kontestowany na rzecz dyktatury i totalitaryzmu. Kwestia ta została jednoznacznie rozwiązana przez E. Kwiatkowskiego w jego dziele "Historia gospodarcza świata" (1947), gdzie uzasadnił on i udowodnił, że rozwój gospodarczy państwa nie zależy od sytemu politycznego, ale zależny jest od jego sprawności, umiejętności, energii i pomysłowości, czyli inaczej od społecznej mobilności ludności zamieszkującej to państwo. Jeszcze inaczej mówiąc, każdy system polityczny może być dobry, dla osiągnięcia tych celów. Jak dotychczas chiński totalitarny reżym jest gospodarczo znacznie bardziej wydajny od swego amerykańskiego liberalnego konkurenta. I nic na razie nie wskazuje na jakąkolwiek zmianę tych  relacjach. Jeżeli nic się nie zmieni to Chiny skolonizują USA tworząc nowe amerykańsko - chińskie imperium gospodarcze.

Adam Maksymowicz

Adam Maksymowicz - absolwent Wydziału Nauk Przyrodniczych na Uniwersytecie Wrocławskim ze specjalnością geologia. Przez ponad 40 lat pracował w szeregu przedsiębiorstw i instytucji związanych z polskim górnictwem. Pracę zawodową zakończył jako Główny Inżynier w Biurze Zarządu KGHM Polska Miedź S.A. (1994 - 2005). Od 1968 roku publikuje prace naukowe i zawodowe dotyczące swojej specjalności. Zamieszcza liczne publikacje z zakresu biografii gen. Władysława Sikorskiego i Wojciecha Korfantego. Ekspert Instytutu im. Romana Rybarskiego.

 u2 napisał(a):

Coraz częściej stawiana jest kwestia sprawności systemów politycznych.
Uznawany za idealny system demokratyczny jest kontestowany na rzecz
dyktatury i totalitaryzmu. Kwestia ta została jednoznacznie rozwiązana
przez E. Kwiatkowskiego w jego dziele "Historia gospodarcza świata"
(1947), gdzie uzasadnił on i udowodnił, że rozwój gospodarczy państwa
nie zależy od sytemu politycznego, ale zależny jest od jego sprawności,
umiejętności, energii i pomysłowości, czyli inaczej od społecznej
mobilności ludności zamieszkującej to państwo.

Ano, pisałem jutowi że nie system komunistyczny jest zły tylko ludzie. Jut sobie kpił, a teraz jut sam daje wklejkę potwierdzającą.
Nu a poza tym srulkowie w NYC żyjom w komunach:)


Faktycznie, kińćyki są wszędzie.

W dniu 06.01.2021 o 14:31, alojzy nieborak pisze:

Ano, pisałem jutowi że nie system komunistyczny jest zły tylko
ludzie.

czyli ty zły jesteś, to wiele wyjaśnia:)