Wojny, jak wiadomo, trwają dłużej, niż działania wojenne i właśnie przekonaliśmy się o tym przy okazji kryzysu finansowego w Grecji. Jak wiadomo, dług grecki wynosi 320 miliardów euro, co jest wysokością porównywalną do polskiego długu publicznego, który według najłagodniejszego szacunku, sięga 1100 miliardów złotych, co według aktualnego kursu euro stanowi równowartość prawie 300 mld euro. Jeśli jednak porównamy to z mniej łagodnym szacunkiem polskiego długu publicznego, według którego wynosi on 3 100 miliardów złotych, a więc prawie 800 mld euro. Ale nie chodzi o to, by się z Grecją licytować na wysokość długu, tylko o to, że jeszcze w kwietniu br. rząd grecki oświadczył, że Niemcy powinny oddać Grecji 279 mld euro tytułem odszkodowań za II wojnę światową. To wygląda znacznie gorzej od sytuacji wyśpiewywanej w 1981 roku przez Andrzeja Rosiewicza: „legitymację partyjną oddał Wincenty Kalemba, a tam zachodnim bankierom włosy stają dęba” - bo co by było, gdyby tak swoje pretensje do Niemiec zgłosiły inne kraje poszkodowane w następstwie II wojny? Wprawdzie Niemcy podnoszą, że w traktacie „dwa plus cztery”, podpisanym w Moskwie 12 września 1990 roku nie ma ani słowa o reparacjach wojennych, ale Grecja na przykład zwraca uwagę, że ona nie jest stroną tego traktatu, więc jego postanowienia nie są dla niej wiążące, zatem sprawa reparacji jest otwarta.

No a Polska? Co z tą Polską – jak powiada znany z żarliwego obiektywizmu pan red. Tomasz Lis? Polska też nie była uczestnikiem konferencji „dwa plus cztery”, ale była dopuszczana do rozmów w kwestiach granicznych. Czy zatem ustalenia tego traktatu są dla Polski wiążące? Przynajmniej w niektórych aspektach lepiej, żeby były, nie tyle nawet dla Polski, co przede wszystkim dla Niemiec - np. w tym, że obecna granica jest „ostateczna”. Inna sprawa, że w traktacie „dwa plus cztery” były też inne postanowienia, na przykład – że na terenie byłej NRD nie będą stacjonowały wojska NATO, ani też nie można umieszczać tam NATO-wskich rakiet. Na terenie byłej NRD nie można – a na terenie Polski można? Jak to się ma do słynnego argumentum a maiori ad minus (komu wolno więcej, temu wolno mniej), a zwłaszcza do niemniej słynnego argumentum a minori ad maius (komu nie wolno mniej, temu nie wolno więcej – co w tym przypadku przekładałoby się na: komu nie wolno dalej, temu nie wolno bliżej – oczywiście od granic Rosji)?

Więcej http://www.michalkiewicz.pl/tekst.php?tekst=3429

--
Nie da się oddzielić polityki od religii. Nie da się w człowieku oddzielić katolika od obywatela. Rozdział państwa od Kościoła jest sztuczny