http://www.bibula.com/?p=11619


  Bolesław Bierut bez wątpienia zasłuĹźył sobie na miano “największego targowiczanina” Polski lat 1944-1956. Przedtem przez dziesięciolecia był służącym konsekwentnie przeciw Polsce agentem NKWD. JĂłzef Światło w swych wyznaniach “Za kulisami bezpieki i partii” nazwał B. Bieruta “agentem na utrzymaniu NKWD”. Słynny sowietolog Robert Conquest, autor głośnej książki o sowieckich czystkach, pisał o nim jako o “funkcjonariuszu śledczym NKWD” (por. R. Conquest: “The Great Terror, Stalins Purge of the Thirties”, s. 584). Od 1944 r. Bierut był jednym z głównych najemnikĂłw Stalina w sowietyzacji Polski jako przewodniczący tzw. Krajowej Rady Narodowej, później prezydent tzw. Polski Ludowej, wreszcie sekretarz generalny PPR, a później przewodniczący KC PZPR. Wreszcie od 1952 r. rĂłwnocześnie szef partii komunistycznej i premier PRL. W swoich wystąpieniach posuwał się do najskrajniejszych przejawĂłw słuĹźalstwa wobec Związku Sowieckiego kosztem Polski. Winston Churchill odnotował np. z najwyĹźszym obrzydzeniem w swych pamiętnikach “The Second World War” przebieg rozmĂłw 13 paĹşdziernika z przedstawicielami PKWN: “(…) Ich przywĂłdca, Mr. Bierut uĹźył takich sformułowań: Przybyliśmy tu, by zażądać w imieniu Polski, Ĺźeby LwĂłw naleĹźał do Rosji. Taka jest wola narodu polskiego” (cyt. za: J. Karski “Wielkie mocarstwa a Polska od września do Jałty”, podziemne wydanie KOS, 1987, s. 7, 76). CzyĹź moĹźna było niĹźej upaść w antypolskim słuĹźalstwie?

Ruscy zawsze wybierali służalcze pizdy, tacy wykonają każde polecenie.

W dniu 2013-06-29 15:54, leming.show@gmail.com pisze:

Ruscy zawsze wybierali służalcze pizdy, tacy wykonają każde polecenie.

nawet graja w ruska ruletke od czasu do czasu ...-;)

--
Istnieją trzy etapy ujawniania prawdy :
najpierw jest ona wyszydzana,
potem spotyka się z gwałtownym oporem,
a na końcu jest traktowana jak oczywistość.

http://telewizjarepublika.pl/
http://www.tv-trwam.pl/index.php?section=live

W dniu 2013-06-29 14:53, Klin > pisze:

   http://www.bibula.com/?p=11619
  ............................................

      http://www.bibula.com/?p=1293

    Niegdyś polskość, według Donalda Tuska, to była nienormalność i niechciany temat: “Co pozostanie z polskości, gdy odejmiemy od niej cały ten wzniosło-ponuro-śmieszny teatr niespełnionych marzeń i nieuzasadnionych rojeń? Polskość – to nienormalność – takie skojarzenie nasuwa mi się z bolesną uporczywością, kiedy tylko dotykam tego niechcianego tematu” (“Znak”, nr 11-12, z 1987 r.). Dziś deklaruje, Ĺźe Polska jest jakoby jego pasją. Pewno bardzo chciałby zapomnieć o swym dawniejszym szczerym tekście, zamiast bić się za niego w piersi i przeprosić PolakĂłw. W dalszej części tamtej wypowiedzi ze swadą perorował: “Polskość wywołuje u mnie niezmiennie odruch buntu: historia, geografia, pech dziejowy i BĂłg wie co jeszcze, wrzuciły na moje barki brzemię, ktĂłrego nie mam specjalnie ochoty dĹşwigać… Piękniejsza od Polski jest ucieczka od Polski, tej ziemi, konkretnej, przegranej, brudnej i biednej. I dlatego tak często nas ogłupia, zaślepia, prowadzi w Krainę mitu. Sama jest mitem”. Znany działacz dawnej opozycji solidarnościowej na Dolnym Śląsku, wiceprezes Stowarzyszenia “Pro Cultura Catholica” Lech Stefan, przytaczając cytowany wyĹźej jakĹźe szokujący atak Donalda Tuska na “nienormalną polskość”, pisał: “Co dzisiaj czytamy na billboardach tego kandydata na Urząd Prezydenta? – Czytamy hasło: ”BądĹşmy dumni z Polski’. Nie będę juĹź przypominał innych nieoczekiwanych zwrotĂłw. Dyskretnie przemilczę, i tak zresztą są własnością publiczną. KtĂłry Tusk jest prawdziwy? Ten z wczorajszych czy ten z dzisiejszych afiszy? Podejrzewam, Ĺźe nie jest to z jego strony rozdwojenie jaĹşni politycznej, a jedynie nieuczciwa gra wyborcza. Jego poglądy zostały ukształtowane

W dniu 2013-06-29 18:06, Klin > pisze:

    Niegdyś polskość, według Donalda Tuska, to była nienormalność i
niechciany temat: “Co pozostanie z polskości, gdy odejmiemy od niej cały
ten wzniosło-ponuro-śmieszny teatr niespełnionych marzeń i
nieuzasadnionych rojeń? Polskość – to nienormalność – takie skojarzenie
nasuwa mi się z bolesną uporczywością, kiedy tylko dotykam tego
niechcianego tematu” (“Znak”, nr 11-12, z 1987 r.).

No tak, Polska w 1987 r to był normalny kraj... dla komuchów i pachołków ZSRR. Niekoniecznie płatnych ;)

--
@foe_pl

W dniu 2013-06-29 20:04, the_foe pisze:

W dniu 2013-06-29 18:06, Klin > pisze:

    Niegdyś polskość, według Donalda Tuska, to była nienormalność i
niechciany temat: “Co pozostanie z polskości, gdy odejmiemy od niej cały
ten wzniosło-ponuro-śmieszny teatr niespełnionych marzeń i
nieuzasadnionych rojeń? Polskość – to nienormalność – takie skojarzenie
nasuwa mi się z bolesną uporczywością, kiedy tylko dotykam tego
niechcianego tematu” (“Znak”, nr 11-12, z 1987 r.).

No tak, Polska w 1987 r to był normalny kraj... dla komuchów i pachołków
ZSRR. Niekoniecznie płatnych ;)

Ci sami rządzą, a raczej uprawiają nierząd dzisiaj...