Niefortunnie, krzyz na placu przed palacem prezydenckim, stoi tak, ze postulowany pomnik nijak da sie postawic. Pojawia sie wiec jedynie sluszny motyw: pomnik agenta Poniatowskiego nalezy zburzyc. Tym bardziej ze to kopia i to z podejrzanej Danii. bardziej stonowani "krzyzowcy" idac sladami Kaliguli zablysna prgmatyzmem : "dekapitowac" ponik i po prostu tylko glowy wymienic. Co prawda sluszniej byloby taki manewr wykonac z pomnikiem Napoleona (wlasnie maja stawiac w Wawie) ale jednak ten Olbrzym gorujacy nad krzyzem to cacko, nawiazanie do slynnej rzezby pederasty Michala Aniola. A Zyd tak milo pisał:

Nie w tej postawie świeci w starym Rzymie
Kochanek ludĂłw, Ăłw Marek Aureli,
Który tym naprzód rozsławił swe imię,
Że wygnał szpiegów i donosicieli;
A kiedy zdzierców domowych poskromił,
Gdy nad brzegami Renu i Paktolu
Hordy najeźdźców barbarzyńskich zgromił,
Do spokojnego wraca Kapitolu.
Piękne, szlachetne, łagodne ma czoło,
Na czole błyszczy myśl o szczęściu państwa;
Rękę poważnie wzniósł, jak gdyby wkoło
Miał błogosławić tłum swego poddaństwa,
A drugą rękę opuścił na wodze,
Rumaka swego zapędy ukraca.
Zgadniesz, że mnogi lud tam stał na drodze
I krzyczał: "Cesarz, ojciec nasz powraca!"
Cesarz chciał z wolna jechać między tłokiem,
Wszystkich ojcowskim udarować okiem.
Koń wzdyma grzywę, żarem z oczu świeci,
Lecz zna, że wiezie najmilszego z gości,
Ĺťe wiezie ojca milijonom dzieci,
I sam hamuje ogień swej żywości;
Dzieci przyjść blisko, ojca widzieć mogą,
Kori równym krokiem, równą stąpa drogą.
Zgadniesz, że dojdzie do nieśmiertelności !
--
the_foe