Namawiam absolutnie wszystkich do obejrzenia filmu dokumentalnego Yoava
Shamira na temat antysemityzmu pt. "Defamation" (Zniesławienie).
Film ten jest zdumiewającym obnażeniem chorobliwej sytuacji, w jaką uwikłana
jest współczesna świecka tożsamość Żydów.
Analizuje i ośmiesza aktualny sposób pojmowania antysemityzmu oraz grupy
nacisku, zaangażowane w rozsiewanie tego strachu.
Pokazuje również tych żydowskich uczestników etnicznej kampanii, którzy z
jakiegoś powodu upierają się przy budowaniu żydowskiej tożsamości wokół
iluzorycznej idei bycia prześladowanymi, zniesławianymi bądź nienawidzonymi
z powodów "rasowych".

Yoav Shamir, autor tego filmu, będąc Izraelczykiem, zdołał przeniknąć do ADL
(Anti-Defamation League - Liga Przeciwko Zniesławianiu) Abe Foxmana.
Udało mu się nawet dołączyć do "międzynarodowej misji" Foxmana.
Shamir podążył również za wycieczką izraelskiej szkoły średniej do
Oświęcimia.
Przedstawia nam intymny materiał filmowy, pokazujący izraelską młodzież
poddawaną indoktrynacji - prowadzącej do zbiorowego strachu i całkowitej
neurozy - tuż przed ich wstąpieniem do IDF (Izrael Defence Forces - Siły
Obronne Izraela).

Ogólny obraz, z którym pozostawia nas film, jest co najmniej groteskowy.
Film szczegółowo opisuje agresywne, wulgarne, zorganizowane podsycanie
strachu u Izraelczyków i syjonistycznych Żydów.
"Jesteśmy wychowywani tak, aby wierzyć, że jesteśmy nienawidzeni" - mówi
uczennica izraelskiej szkoły średniej w drodze do obozu koncentracyjnego.
"W ADL wreszcie możemy być Żydami" - mówi starsza amerykańska Żydówka.
Shamir daje nam możliwość zobaczenia, jak źle zachowują się młodzi
Izraelczycy w Polsce.
Zobaczycie ich pogardę wobec miejscowej ludności i brak szacunku dla Polaków
i polskich instytucji.
Możecie też zobaczyć Izraelczyków przypisujących innym swoją własną
nienawiść.
Z jakiegoś powodu są przekonani, że wszyscy są tak samo bezlitośni, jak oni
sami.
Izraelskie dzieciaki są przesiąknięte strachem, a mimo to dobrze się bawią.
Możecie obejrzeć jak urządzają sobie imprezę, tańcząc w autobusie w drodze
do Oświęcimia.
Możecie zobaczyć, jak przegryzają chipsy podczas oglądania w telewizji
wycieńczonego więźnia obozu koncentracyjnego pijącego swoją rozwodnioną
zupę.

Shamir udostępnia nam niezwykłe zdjęcia ukazujące Abe Foxmana ze światowymi
liderami.
Szef ADL dumnie nalega na sprzedaż swojego ulubionego produktu.
Shamir przedstawia ofertę ADL prostymi słowami.
"My (ADL) będziemy waszymi sojusznikami w amerykańskim Kongresie, a w zamian
chcemy jedynie, żebyście razem z nami walczyli z antysemityzmem".
Shamir zdaje sobie sprawę, że jeśli Foxman i ADL mogą zagwarantować swobodny
dostęp do amerykańskich przedsionków władzy, to znajduje tu zastosowanie
"antysemickie" przesłanie analizowane w "Protokołach Mędrców Syjonu" powinno
być otwarcie przedyskutowane.

Możemy zobaczyć, jak Foxman i jego międzynarodowa misja rozmawiają z
przedsatwicielem ukraińskiego prezydenta zapewniając go, że ADL może z
łatwością pomóc mu w Ameryce, jeśli tylko nie będzie on "porównywał
Holokaustu z Hołodomorem (Wielkim głodem na Ukrainie, ukraińskim
Holokaustem)".
"Jeśli dokonałby pan takiego porównania, przyniosłoby to odwrotny skutek" -
powiedział Foxman do ukraińskiego przywódcy.

Można by się zastanawiać, jak to się stało, że Foxman, który zarabia na
życie dzięki żydowskim tragediom, tak niechętnie widzi Ukraińców
rozmyślających nad ich własną przeszłością, czy dzielenie się nią z innymi?

To w istocie dobre pytanie.
Myślę, że mamy tu do czynienia przede wszystkim z ideą narodu wybranego.
Foxman nie chce, aby jego raison d'etre (racja bytu), tzn. Holokaust,
konkurował, był przyćmiony albo nawet kwestionowany przez jakiekolwiek inne
ludobójstwo.
Nie koniec na tym, gdyż jak potwierdza to w swojej doskonałej książce "Wiek
Żydów" profesor Harvardu Yuri Slezkine, żydzi byli w rzeczywistości
"gorliwymi stalinowskimi egzekutorami".
Bolszewiccy żydzi byli poważnie zamieszani w zbrodnie ludobójstwa przeciwko
Ukraińcom i innym narodom.
Gdyby ktoś chciał poczytać o "stalinowskich żydach" w syjonistycznych
izraelskich mediach, warto zacząć od artykułów Severa Plockera na
Ynet.co.il.
"Nie możemy zapomnieć, że niektórzy z największych współczesnych morderców
byli żydami" - pisze syjonista Plocker.
Abe Foxman musi o tym wszystkim wiedzieć.
Obstaje on przy tym, że Ukraińcy nie powinni łączyć swojej przerażającej
przeszłości z Shoah, ponieważ wie, że zbyt wielu spośród jego ziomków jest
bezpośrednio zamieszanych w zbrodnie przeciwko ukraińskiemu narodowi.

Co ciekawe, w tym filmie to ortodoksyjni żydzi przeciwstawiają się wołaniu o
antysemityzm.
To rabin wykazuje, że Abe Foxman sam tworzy antysemityzm, "ponieważ
potrzebuje pracy".
Inny rabin twierdzi, że w przeciwieństwie do ortodoksyjnych żydów, którzy
nieodłącznie wiążą swoją żydowskość z judaizmem, zapotrzebowanie na
antysemityzm jest żydowskim świeckim zjawiskiem, zaspokaja bowiem pragnienie
tożsamości świeckich Żydów.
Ma to istotnie sens, gdyż Żydom pozbawionym judaizmu pozostaną jedynie
"rosół" i "antysemityzm".
Foxman miał do wyboru - albo otworzyć koszerne delikatesy, albo ścigać
antysemitów.
Wybrał oczywiście to drugie.
On i towarzyszący mu lewicowi krypto-syjoniści oraz media, robią karierę
rozsiewając strach przed prześladowaniami.
W przeciwieństwie do pojawiających się w filmie Uri Avneri'ego i Normana
Finkelsteina, według których problem antysemityzmu jest wyolbrzymiony,
uważam, że oburzenie na żydowską politykę gwałtownie narasta.
Dokonuję jednakże rozróżnienia pomiędzy judeo-centrycznym pojmowaniem
antysemityzmu, a politycznym sprzeciwem wobec żydowskiej ideologii.
Antyżydowskej działalności nie uważam za formę antysemityzmu czy rasowej
nienawiści, gdyż Żydzi ani nie są semitami, ani nie tworzą ciągłości
rasowej.
Wzrost nienawiści do jakiejkolwiek formy żydowskiej polityki i żydowskich
lobby jest reakcją na plemienną, szowinistyczną i supremacyjną ideologię.
Jeśli aktywni politycznie Żydzi - zarówno syjoniści, jak i "żydowscy
antysyjoniści" - martwią się spadkiem swojej popularności, to powinni
nauczyć się spoglądać w lustro.
Autorefleksja wyzwala, jeśli tylko ma się dość odwagi, aby spojrzeć prawdzie
w oczy.
Gilad Atzmon

źródło
http://pracownia4.wordpress.com/2010/03/20/%E2%80%9Edefamation%E2%80%9D-%E2%80%93-musicie-to-obejrzec-recenzja-gilada-atzmona/

mkarwan pisze na pl.soc.polityka w dniu piątek, 15 sierpnia 2014 11:53:

Możecie zobaczyć, jak przegryzają chipsy podczas oglądania w telewizji
wycieńczonego więźnia obozu koncentracyjnego pijącego swoją rozwodnioną
zupę.

http://pracownia4.wordpress.com/2010/03/20/%E2%80%9Edefamation%E2%80%9D-%E2%80%93-
musicie-to-obejrzec-recenzja-gilada-atzmona/

Naprawdę możemy to zobaczyć? A cielę z dwiema głowami też? Lądowanie Marsjan?
--
Pozdrawiam, Marek.