Krystyna Janda postanowiła dziarsko wkroczyć do pierwszego szeregu
celebrytów, którzy hobbystycznie zajmują się straszeniem Polaków Prawem i
Sprawiedliwością oraz krytykują wszystko, co z tym ugrupowaniem się wiąże.
Po publikacji kilku wpisów przypomniano jej, że kiedy rządziło PiS, aktorka
bez zażenowania zwracał się o wsparcie finansowe do polityków tej partii. I
oczywiście je otrzymywała. Część wynurzeń Jandy nazwano wprost –
kłamliwymi.

Krystyna Janda już 20 maja – cztery dni przed drugą turą wyborów
prezydenckich – przestrzegała na swoim facebookowym profilu przed Prawem i
Sprawiedliwością.

    Nie chcę zmian, nie chcę rewolucji, chcę pracować spokojnie i wytrwale,
ku chwale ojczyzny, na swoim odcinku. Niech świat, ludzie, sztuka, teatr,
wszystko dookoła będą różnorodne, niech każdy zostaje przy swoim zdaniu,
poglądach i religii, a inni nie mają do niego o to pretensji. Niech
wszystko rozwija się i kwitnie tak jak przez ostatnie 25 lat i niech nikt
temu nie przeszkadza

– apelowała aktorka, a następnie przeszła do tłumaczenia, o co jej
właściwie chodzi.

    Tylko raz zakłócano ten swobodny bieg wydarzeń i spraw, podczas
dwuletniego panowania PiS-u. Nie chcę powrotu. Wtedy co prawda stworzyłam
Fundację i Teatr, bez niczyjej zresztą pomocy (oprócz Waldemara
Dąbrowskiego, ówczesnego Ministra Kultury i Sztuki), sama, nikt mi nie
pomógł z władz, ale trzeba przyznać i nie przeszkodził. Potem raz chcieli
mi zdjąć ze sceny sztukę „ Darkroom” o przyjaźni geja z dziadkiem z Radia
Maryja. Nie zdjęłam. Kazali mi więc oddać te kilka złotych, które mi niby
do tej produkcji dodali. Zwróciłam. Boję się, że gdyby wygrał PiS awangarda
może się pakować, aktorzy zakrywać golizny, język ugrzeczniać, sprawy
krystalizować w stronę prawą, jedyną słuszną. A na dzikość i wolność serca
i umysłu trzeba by wziąć leki uspokajające i na przeczekanie. Nie chcę

– biadoliła Krystyna Janda.

Apele aktorki o niedokonywanie zmiany – tak jak i jej niektórych kolegów z
branży – okazały się jednak mało skuteczne. Wybory wygrał Andrzej Duda,
który 6 sierpnia został zaprzysiężony na prezydenta Polski.

Już dnia następnego, czyli 7 sierpnia, Janda zamieściła na swoim profilu
kolejny wpis. Zacytowała tam fragmenty „Dziennika” Witolda Gombrowicza.
Konkretnie opis udziału pisarza w „jednym z tych zebrań poświęconych
wzajemnemu polskiemu krzepieniu się i dodawaniu ducha”. Gombrowicz odczuwał
„ten obrządek jak z piekła rodem, ta msza narodowa stawałam się czymś
szatańsko szyderczym i złośliwie groteskowym”.

    Jesteście jak biedak, ktĂłry chwali się, Ĺźe jego babka miała folwark i
bywała w Paryżu. Jesteście ubogimi krewnymi świata, którzy usiłują
imponować sobie i innym.

    Nie to wszakĹźe było najgorsze i najdotkliwsze, najbardziej upokarzające
i bolesne. Najstraszniejsze było, iż poświęcano życie, współczesny rozum na
rzecz nieboszczykĂłw

– brzmi końcówka zacytowanego fragmentu Gombrowicza.

Za najbardziej odpowiedni obrazek do zilustrowania cytowanych słów uznała
Janda coś takiego:

Jandzie, w liście otwarty rozesłanym do mediów, odpowiedział Arkadiusz
Czartoryski, poseł Prawa i Sprawiedliwości.

    Kieruję do Pani list, ktĂłry ze względu na Pani publiczne wypowiedzi pod
adresem Prawa i Sprawiedliwości, przesyłam mediom. W działalności
politycznej czasem spotyka się niezwykle ciekawych ludzi. W latach
2003-2005 byłem wicemarszałkiem województwa mazowieckiego z ramienia PiS.
Odpowiadałem wówczas za kulturę na Mazowszu i miałem ogromną przyjemność
krótko z Panią współpracować. Ofiarowane na tę okoliczność książki Pani
autorstwa z miłymi dedykacjami dla mnie, (o zgrozo!) PiS-owskiego polityka,
stanowią cenną część mojej biblioteczki

– napisał we wstępie Czartoryski.

Poseł stwierdza następnie, że ze zdumieniem przeczytał publikacje Jandy na
temat rządów PiS w latach 2005-2007. „Pozostałe Pani wypowiedzi, które są
jakoby wyjaśnieniem tego stanowiska, są na tyle kłamliwe, że z szacunku do
Pani nie śmiem ich cytować” – zaznaczył parlamentarzysta i  zweryfikował
„rzekomą krzywdę z czasĂłw rządĂłw PiS”, ktĂłrej aktorka miała doznać.     W czasie mojego wicemarszałkowania na Mazowszu odpowiadałem za kulturę
i to wówczas nabyła Pani od marszałkowskiej instytucji kino „Polonia”,
które stało się siedzibą Pani teatru. O życzliwości Urzędu Marszałkowskiego
w sprawie nabycia kina wiele mówi Pani wywiad dla „Życia Warszawy”, a oto
fragment: „kwotę, którą musi zapłacić za salę, ma rozłożoną na raty. –
Bardzo dogodne – mĂłwi (Krystyna Janda). –  Dawny właściciel zrobił
wszystko, by w tym miejscu powstała placówka kulturalna, a nie sklep
spożywczy” (Życie Warszawy nr 30/5-6.01. 07-02-2005). Pamiętam Pani szczere
i wielokrotnie wypowiadane podziękowania dla PiS-owskich władz Warszawy, w
tym dla mnie też, bo dodatkowo wejście do sali teatralnej i hol wynajęte
zostały przez PiS-owski Urząd Miasta. Oczywiście na tym nie koniec, bo za
chwilę – w 2006 roku – otrzymała Pani od PiS-wskiego Ministerstwa Kultury
milion złotych na remont sali Pani teatru. 3 grudnia 2006 r. premierą
„Trzech sióstr” A. Czechowa zainaugurowana została działalność Dużej Sceny
Teatru Polonia ze wsparciem PiS-owskiego Urzędu Miasta Warszawy w wysokości
70 tys. zł. Drugą premierą były  „Szczęśliwe dni” Samuela Becketta w
reżyserii Piotra Cieplaka wsparte dotacją „okropnego” PiS-owskiego
Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego kwotą 50 tys. zł. Potem było
30 tys. na premierę „Skoku z wysokości” Leslie  Ayvazian. Dodatkowo z
Ministerstwa Kultury w tym samym 2006 roku kwotę 100 tys. na premierę
spektaklu inaugurującego działalność Dużej Sceny „Trzy siostry” A. Czechowa
i  ponad 32 tys. na cykl koncertĂłw „Karaoke w teatrze – śpiewać jak to
łatwo powiedzieć” w reżyserii Magdy Umer. W roku 2007 z Ministerstwa
Kultury w czasie rządów PiS 70 tys. zł na premierę spektaklu „Boska!” w
kwietniu 2007 i  50 tys. zł na premierę spektaklu „Wątpliwość”

– wyliczył skrupulatnie Czartoryski, a na zakończenie dodał:     Czasem sam się człowiek dziwi, jakim jest zapominalskim. Prawda,
Szanowna Pani? Serdecznie pozdrawiam i życzę więcej wyrozumiałości dla
tych, którzy na PiS postanowili głosować. Na Pani profilu facebookowym, pod
serią pomyj wylewanych na polityków PiS, jeden z komentatorów napisał chyba
trafnie: „Ehhh i Pani wdała się w politykę.  Szkoda...”.