Dla ministra krem szparagowy, dla chorego zupa mleczna

Bartosz Arłukowicz stawia na zdrowe żywienie oraz styl życia… swój, swoich gości i urzędników. Dba również, aby się nie przepracowywali. Resort zdrowia organizuje rauty z królewskim menu, współfinansuje zajęcia sportowe dla pracowników, a rozporządzenia i ustawy przygotowują m.in. zewnętrzne firmy prawnicze, którym ministerstwo słono płaci.

Przeglądając ogłoszenia Ministerstwa Zdrowia o zamówieniach oraz przetargach, można odnieść wrażenie, że resort pod rządami Bartosza Arłukowicza istnieje po to, aby dbać o zdrowie urzędników, a nie obywateli.

Jak wiadomo, zdrowie w dużej mierze zależy od wyżywienia. Dlatego resort dba o wykwintne jedzenie. W związku z uroczystościami zaplanowanymi na przyszły miesiąc ogłosił przetarg na usługi cateringowe. Urzędnicy ministerstwa przygotowali z tej okazji menu. Na pierwsze danie zaproponowali zupy: krem szparagowy z prażonymi płatkami migdałów, krem pomidorowy ze świeżą bazylią, krem z białych warzyw z parmezanem oraz krem z dyni z pomarańczą i imbirem. Drugie danie zapowiada się równie wspaniale. Do wyboru: pieczeń wieprzowa, szpecle (niemiecki specjał – małe kluseczki) oraz zasmażana kapusta; grillowane fileciki z indyka serwowane w sosie dor blue (z sera pleśniowego), ryż na kolorowo i surówka; polędwiczki wieprzowe w sosie – koniecznie – z polskich grzybów, kopytka oraz surówka podana na liściu sałaty. Będzie coś dla miłośników ryb: łosoś norweski na szpinaku, do tego brązowy ryż i świeże warzywa z lekkim dressingiem. Na deser przewidziano owoce, a do picia soki, a także – jak zaznaczono – świeżo parzoną kawę, kilka rodzajów herbat itd.

Dobre jedzenie u Arłukowicza jest w standardzie, a nie tylko od święta. Departament nauki i szkolnictwa wyższego w MZ zamawia na posiedzenie komisji ds. nagród kanapki z łososiem, schabem, szynką, salami, serem camembert, mozzarellą i świeżymi warzywami.

W czasie kiedy urzędnicy i goście ministra będą się delektowali smakołykami, chorzy w polskich szpitalach dostaną jedzenie mniej niż skromne. Na śniadanie zupa mleczna, kilka kromek wyschniętego chleba, margaryna (bo zdrowa) i trzy plasterki niesmacznej wędliny. Obiad to zupa, ziemniaki i np. kotlet mielony. Szpitala nie stać na nic lepszego, bo dzienna stawka żywieniowa waha się od 10 do 15 zł. W tym tzw. wkład do kotła to połowa tej kwoty. Resztę stanowią koszty związane z przygotowaniem posiłków i obsługą. Ministerialne posiłki muszą być podane na ceramicznych zastawach. Choremu wystarczy styropianowe pudełko.

Resort zdrowia dba o swoich pracowników. Żeby nie przytyli, oferuje im karnety na zajęcia sportowe (resort dopłaca do karnetu 50 proc. ceny). Odbywają się one w 100 różnych obiektach rekreacyjno-sportowych na terenie Warszawy: w basenach, saunach, siłowniach, klubach fitness, a nawet szkołach tańca i sztuk walki. Zwykły pacjent ze skierowaniem na ćwiczenia rehabilitacyjne musi czekać przynajmniej kilka miesięcy. Dlatego często decyduje się na zajęcia prywatne i sam za nie płaci.