Czy da się prześledzić rozwój jednej z najpotężniejszych religii świata? Z pewnością nie jest to zadanie łatwe. Co więcej, aby wykonać je należycie, należałoby poświęcić tak ważkiemu zagadnieniu setki, jeśli nie tysiące stron. Można jednak pokusić się o to, aby przynajmniej w skrócie prześledzić historyczne uwarunkowanie tego, że akurat ono, nie zaś pochodzące z tych samych stron judaizm czy islam, tak trwale zakorzeniło się w Europie.

Same nauki Chrystusa nie miały możliwości samodzielnego przebicia się przez gąszcz istniejących na początku naszej ery innych religii oraz sekt, odłamów, wierzeń lokalnych. Do tego potrzebne było przede wszystkim źródło, do którego można byłoby się odwoływać oraz oczywiście prorocy i nauczyciele.

Źródłem stał się Nowy Testament. Jego skład, najbardziej zbliżony do dzisiejszego, unormował się dopiero w V wieku. Cztery Ewangelie opowiadają o życiu Chrystusa, Dzieje Apostolskie dotyczą okresu rozwoju wczesnego chrześcijaństwa, zaś Apokalipsa traktowana jest jako księga prorocka. Zbiór listów, przypisywanych tradycyjnie świętemu Pawłowi, oddaje ogólnego ducha doktryny i tej etyki, która przebiła się podczas rozwoju religii. Pierwotne chrześcijaństwo miało bowiem dwie postacie. Pierwsza, judeochrześcijańska zakładała, że Jehoszua z Nazaretu był posłany jako mesjasz do Izraelitów. Druga wersja, wersja św. Pawła, która się w ostateczności przyjęła, to wersja twierdząca, że Chrystus został posłany do wszystkich narodów.

Apostoł Paweł był bez wątpienia tym, który do rozpropagowania nauk Chrystusa przyczynił się bardziej, niż sam nauczyciel. Wbrew opozycyjnej wersji judeochrześcijańskiej nawracał on przede wszystkim pogan. Początkowo udał się wprawdzie do Izraelitów, jako do Narodu Wybranego, jednak po nieudanym dialogu zwrócił się w stronę Grecji. Przyczyny jego udania się z Jerozolimy do Aten były prawdopodobnie dwie: Izraelitom nie spodobało się zwolnienie przez Pawła wiernych z mojżeszowego prawa (obrzezania, przepisów kulinarnych itp.). Po drugie nie mógł się on dogadać z innymi Apostołami, w związku z czym, na mocy "podziału" terenów, w udziale przypadła mu właśnie Europa. Z perspektywy czasu to Paweł właśnie okazał się najskuteczniejszym propagatorem myśli chrześcijańskiej, a Europa bez wątpienia okazała się najbardziej podatnym gruntem na apostolską naukę.

Całość tu http://odkrywcy.pl/kat,111404,title,Dlaczego-Europa-jest-chrzescijanska,wid,12576984,wiadomosc.html

No właśnie, na mocy "podziału" terenów, Żydowi Pawle przypadła Europa... I tak oto dzięki tej sprytnej religii Żydzi podbili świat i są pośród narodu polskiego narodem wybranym do rządzenia...

boukun