Dlaczego Tusk utajnił instrukcje dot. negocjacji z Gazpromem w/s cen gazu?
Jakie są okoliczności jego zgody na to, aby Polska płaciła najwięcej w
Europie?

Okazało się, że Polska w 2013 roku płaciła rosyjskiemu Gazpromowi 526 USD
za 1 tys. m3 gazu. Była to najwyższa cena w całej Europie - około 40 proc.
wyższa od ceny rynkowej. Tak wysoki haracz był efektem "prac" zespołu
polskich negocjatorów, którzy pod kierownictwem Waldemara Pawlaka od marca
2009 do października 2010 ustalali z przedstawicielami Gazpromu warunki
cenowe długoterminowej umowy na dostawy gazu do Polski. Co ciekawe - Donald
Tusk osobiście podjął decyzję, aby utajnić przed opinią publiczną
instrukcje negocjacyjne jakie wówczas zatwierdzał i podsyłał Pawlakowi.
Czyżby czegoś się obawiał?

Rząd Tuska czynnie uczestniczył w negocjacjach z Rosjanami na temat nowej
długoterminowej umowy na dostawy gazu do Polski, które rozpoczęły się w
marcu 2009 roku. Polskiej grupie negocjacyjnej przewodził ówczesny minister
gospodarki Waldemar Pawlak. Donald Tusk podsyłał Pawlakowi tzw. instrukcje
negocjacyjne, w których wyznaczał wytyczne na temat stanowiska strony
polskiej oraz margines do ustępstw wobec Gazpromu. Negocjacje zakończyły
się w październiku 2010 roku podpisaniem bardzo niekorzystnego dla Polski
wieloletniego kontraktu na dostawy gazu z Rosji, który skutkował
narzuceniem gigantycznego haraczu wobec Gazpromu (ustalono, że cena
sprzedawanego Polsce gazu będzie o około 40 proc. wyższa od ceny rynkowej).

Co istotne - w 2010 roku instrukcje Tuska do gazowych negocjacji z Rosją
rząd uznał za tajemnicę służbową opatrzoną klauzulą "zastrzeżone". Zgodnie
z obowiązującymi wówczas przepisami dostęp do dokumentów z taką klauzulą
był zastrzeżony jedynie przez przez dwa lata. W między czasie posłowie
PO-PSL zmienili jednak prawo (nowelizacja ustawy o ochronie informacji
niejawnych z 2011 roku). Wprowadzono wówczas regułę, zgodnie z którą dostęp
do tego typu dokumentów "decyzją kierownika jednostki organizacyjnej" może
być zastrzeżony na czas nieokreślony. Rząd Tuska skrzętnie to wykorzystał i
utajnił instrukcje negocjacyjne na czas nieokreślony.  Ewa Kopacz ani myśli zdjąć z ww. dokumentów klauzuli tajności. Widać zatem,
że platformiana władza czegoś musi się obawiać. Może chodzi o kwestie
jakiegoś "deal-u", który został wówczas poczyniony? Wy zrobicie coś dla
nas, ale w zamian za to będziemy wam płacić najwyższe rachunki za gaz w
całej Europie? Niewykluczone również, że Tusk mógł być czymś szantażowany?
Czym dokładnie? Może jakąś durną wypowiedzią na temat Lecha Kaczyńskiego
(typu jak dobrze by było, gdyby oni wszyscy poszli się j....), którą
nagrała klapa marynarki Putina na molo w Sopocie? Niestety nie dowiemy się
jakie były rzeczywiste okoliczności zgody Tuska na to, aby Polska płaciła
tak wysoką cenę za błękitne paliwo sprowadzany z Rosji. Dopiero premier nie
związany z platformerską sitwą będzie mógł ujawnić opinii publicznej
zatajone przez obecnego szefa Rady Europejskiej instrukcje negocjacyjne.

WON ŚMIECIU z eternal-september.org!!!

MW

--


Użytkownik "Mark Woydak" <mark.woydak@forest.de> napisał w wiadomości news:10u9jgusoar44.o5mbh3axhv95$.dlg40tude.net...

Dlaczego Tusk utajnił instrukcje dot. negocjacji z Gazpromem w/s cen gazu?
Jakie są okoliczności jego zgody na to, aby Polska płaciła najwięcej w
Europie?

Okazało się, że Polska w 2013 roku płaciła rosyjskiemu Gazpromowi 526 USD
za 1 tys. m3 gazu. Była to najwyższa cena w całej Europie - około 40 proc.
wyższa od ceny rynkowej. Tak wysoki haracz był efektem "prac" zespołu
polskich negocjatorów, którzy pod kierownictwem Waldemara Pawlaka od marca
2009 do października 2010 ustalali z przedstawicielami Gazpromu warunki
cenowe długoterminowej umowy na dostawy gazu do Polski. Co ciekawe - Donald
Tusk osobiście podjął decyzję, aby utajnić przed opinią publiczną
instrukcje negocjacyjne jakie wówczas zatwierdzał i podsyłał Pawlakowi.
Czyżby czegoś się obawiał?

Rząd Tuska czynnie uczestniczył w negocjacjach z Rosjanami na temat nowej
długoterminowej umowy na dostawy gazu do Polski, które rozpoczęły się w
marcu 2009 roku. Polskiej grupie negocjacyjnej przewodził ówczesny minister
gospodarki Waldemar Pawlak. Donald Tusk podsyłał Pawlakowi tzw. instrukcje
negocjacyjne, w których wyznaczał wytyczne na temat stanowiska strony
polskiej oraz margines do ustępstw wobec Gazpromu. Negocjacje zakończyły
się w październiku 2010 roku podpisaniem bardzo niekorzystnego dla Polski
wieloletniego kontraktu na dostawy gazu z Rosji, który skutkował
narzuceniem gigantycznego haraczu wobec Gazpromu (ustalono, że cena
sprzedawanego Polsce gazu będzie o około 40 proc. wyższa od ceny rynkowej).

Co istotne - w 2010 roku instrukcje Tuska do gazowych negocjacji z Rosją
rząd uznał za tajemnicę służbową opatrzoną klauzulą "zastrzeżone". Zgodnie
z obowiązującymi wówczas przepisami dostęp do dokumentów z taką klauzulą
był zastrzeżony jedynie przez przez dwa lata. W między czasie posłowie
PO-PSL zmienili jednak prawo (nowelizacja ustawy o ochronie informacji
niejawnych z 2011 roku). Wprowadzono wówczas regułę, zgodnie z którą dostęp
do tego typu dokumentów "decyzją kierownika jednostki organizacyjnej" może
być zastrzeżony na czas nieokreślony. Rząd Tuska skrzętnie to wykorzystał i
utajnił instrukcje negocjacyjne na czas nieokreślony.



Ewa Kopacz ani myśli zdjąć z ww. dokumentów klauzuli tajności. Widać zatem,
że platformiana władza czegoś musi się obawiać. Może chodzi o kwestie
jakiegoś "deal-u", który został wówczas poczyniony? Wy zrobicie coś dla
nas, ale w zamian za to będziemy wam płacić najwyższe rachunki za gaz w
całej Europie? Niewykluczone również, że Tusk mógł być czymś szantażowany?
Czym dokładnie? Może jakąś durną wypowiedzią na temat Lecha Kaczyńskiego
(typu jak dobrze by było, gdyby oni wszyscy poszli się j....), którą
nagrała klapa marynarki Putina na molo w Sopocie? Niestety nie dowiemy się
jakie były rzeczywiste okoliczności zgody Tuska na to, aby Polska płaciła
tak wysoką cenę za błękitne paliwo sprowadzany z Rosji. Dopiero premier nie
związany z platformerską sitwą będzie mógł ujawnić opinii publicznej
zatajone przez obecnego szefa Rady Europejskiej instrukcje negocjacyjne.