... czyli sen trwa dalej :

http://www.rybinski.eu/?lang=pl



"Od ponad roku piszę, że Polska prowadzi niskiej jakości politykę
fiskalną, a minister finansów stał się ministrem pijaru, który zamiast
stymulować rząd do podejmowania reform stara się popsuć już istniejące
rozwiązania (system emerytalny, niezależny bank centralny). Na razie,
tak jak pisałem w felietonie o regule pytaniowej, ciągle udaje nam się
zachować dobry wizerunek zielonej wyspy an czerwonym oceanie recesji,
ale kolejni inwestorzy dostrzegają, że Polska nie prowadzi żadnych
reform. W niedawnej analizie Morgan Stanley pokazał ścieżkę długu
publicznego w Polsce w scenariuszu barku reform (90% PKB w 2017 roku) i
w scenariuszu optymistycznym dość głębokich reform, które poprawiają
pozycję strukturalną budżetu o 0.5% PKB rocznie (68% PKB w 2017 roku).

Jak to w życiu bywa, w praktyce będziemy mieli jakiś scenariusz między
optymistycznym i pesymistycznym, czyli w ciągu 2-3 staniemy przez bardzo
bolesną decyzją, albo zmieniamy konstytucję, która ogranicza poziom
długu do nie więcej niż 60% PKB, albo wpędzamy kraj w recesję na skutek
drastycznych podwyżek podatków lub cięć wydatków.

Morgan Stanley szacuje, że stabilizacja długu publicznego na obecnym
poziomie dla Polski wymaga przyspieszenia wzrostu gospodarczego do 7.5%
(z 1.8% w 2009 roku) lub ograniczenia deficytu strukturalnego finansów
publicznych z 7% PKB w 2009 roku do nadwyżki 0.2%. Oczywiście rząd może
zastosować kreatywną księgowość na jeszcze większą skalę niż obecnie
(niech wezmą Goldman Sachsa na doradcę, oni dobrze się znają na
inżynierii finansów publicznych), ale nawet w takim przypadku widać, że
bez głębokich reform dług wymyka się spod kontroli.

Ale to wszystko jest przecież nieważne, w dziennikach o tym nie powiedzą
ani na pierwszych stronach gazet też nie. Za to na pierwszych stronach
gazet będzie że słupek popularności PO znowu przekroczył 50%. Sen trwa
dalej."