PiS-owski PSYCHOPATA podpisyj膮cy si臋 "Mark Woydak" (u偶ywaj膮cy r贸wnie偶 innych
ksywek) piszacy z mx05.eternal-september.org uzywajacy czytnika
40tude_Dialog/2.0.15.1pl to OSZO艁OM PODSZYWANIEC. Fakt, ze podszywa sie pod
moje dane swiadczy o daleko posunietej chorobie alkoholowej. Tani alkohol i
marne wina dokonaly calkowitego spustoszenia w m贸zgu tego osobnika. Nie ma
juz dla niego ratunku! M贸dlmy si臋 bracia i siostry! Wspierajmy go w tych
ci臋zkich chwilach! Nie ma nikogo opor贸cz nas! Nawet zdychaj膮cy pies i
wylenia艂y ze staro艣ci kot go opu艣cili! M贸dlmy si臋 bracia i siostry! Nadzieja na pe艂ny
powr贸t do zdrowia tego osobnika jest niewielka ale spe艂nijmy chrze艣cia艅ski
obowi膮zek! Wno艣my mod艂y za PiS-owskiego chorego psychicznie brata!
MW
--
U偶ytkownik "Mark Woydak" <mark.woydak@forst.gmx.de> napisa艂 w wiadomo艣ci news:p58tfc4e6uod.1l96chudpaq5q$.dlg40tude.net...
Idea艂em, do kt贸rego powinna d膮偶y膰 Polska, jest zbudowanie suwerennej
wsp贸lnoty politycznej z dobrze funkcjonuj膮cymi instytucjami
demokratycznymi. Ta wsp贸lnota powinna by膰 bezpieczna w szerokim sensie tego
s艂owa, sprawiedliwa, z nowoczesn膮 gospodark膮, z ograniczonymi, ale
sprawnymi instytucjami pa艅stwowymi.
Idea艂em dla Polski powinna by膰 sytuacja, gdy nasze pa艅stwo b臋dzie mia艂o
wysokiej jako艣ci instytucje publiczne, a polskie spo艂ecze艅stwo obywatelskie
b臋dzie dobrze rozwini臋te. Tego typu wsp贸lnota b臋dzie mia艂a wysoki poziom
kultury (tak偶e instytucjonalnej), b臋dzie dzia艂a艂a w spos贸b odpowiedzialny,
a obywatele b臋d膮 mieli zaufanie do pa艅stwa. Oczywi艣cie jest to model
idealny, kt贸ry w zasadzie narzuca si臋 jako oczywisty ka偶demu obywatelowi
racjonalnie my艣l膮cemu o sprawach publicznych. W艂a艣nie tak wyobra偶a艂bym
sobie IV Rzeczpospolit膮.
Nieprzypadkowo nie m贸wi臋 tutaj nic o kontek艣cie mi臋dzynarodowym, o
relacjach Polski np. z UE, poniewa偶 powinny one by膰 podporz膮dkowane wy偶ej
zarysowanej wizji. Aby jednak osi膮gn膮膰 powy偶szy cel, kt贸ry jak nietrudno
zauwa偶y膰, jest w znacznym stopniu zaprzeczeniem stanu obecnego, musimy
dokona膰 prawdziwej, g艂臋bokiej i wielowymiarowej zmiany spo艂ecznej.
Ze wzgl臋du na bardzo sieciowy charakter wsp贸艂czesnej rzeczywisto艣ci,
konieczne jest zastosowanie strategii wielu jednoczesnych, mniejszych lub
wi臋kszych reform w prawie wszystkich newralgicznych miejscach systemu III
RP. Musi to wi臋c by膰 prawdziwa zmiana systemowa. Dzia艂ania jednostkowe,
powierzchowne, nic nie pomog膮. Priorytetem s膮 przemiany w o艣miu obszarach:
Polska to偶samo艣膰
Najwa偶niejsz膮 w tej chwili w Polsce kwesti膮 jest ustalenie wsp贸lnego dla
Polak贸w kanonu warto艣ci. Nie okre艣lili艣my go w roku 1989, oddaj膮c
przestrze艅 warto艣ci narodowych intencjonalnemu, cho膰 w znacznej mierze
zakulisowemu, starannemu zagospodarowaniu przez r贸偶nego typu 艣rodowiska,
kt贸re mo偶na okre艣li膰 og贸lnie jako politycznych i ekonomicznych
beneficjent贸w porozumienia Okr膮g艂ego Sto艂u. Dla zdobycia pe艂ni w艂adzy nad
polskim spo艂ecze艅stwem d膮偶y艂y one r贸wnie偶 do uzyskania hegemonii
aksjologicznej. Skutkiem tych zabieg贸w okaza艂o si臋 rozbicie polskich
to偶samo艣ci tradycyjnych i zast膮pienie ich jak膮艣 dziwn膮 propozycj膮, maj膮c膮
charakter patchworku, nieokre艣lono艣ci, relatywizmu, nihilizmu, oportunizmu,
zatomizowania, p艂ytkiego materializmu, pseudoliberalizmu, lewactwa i
aksjologicznego 鈥 co tu du偶o m贸wi膰 鈥 skundlenia, w celach propagandowych
nazywanego cz臋sto modernizacj膮. Wed艂ug tego ob艂臋dnego 鈥瀙omys艂u na Polsk臋鈥
mamy sta膰 si臋 wsp贸lnot膮 w zasadzie bez to偶samo艣ci, bez wizji, bez projektu.
Bo jak s艂usznie zauwa偶y艂a niedawno na 艂amach 鈥濭azety Polskiej Codziennie鈥
Wanda Zwinogrodzka, wspomnianym 艣rodowiskom nie uda艂o si臋 niejako 鈥瀢 zamian
za Polsk臋鈥 zaproponowa膰 偶adnego sensownego i sp贸jnego projektu zast臋pczego.
Ich marne, nieautentyczne 鈥瀙olskopodobne projekty zast臋pcze鈥 nie bardzo si臋
nad Wis艂膮 przyj臋艂y, mimo 鈥瀘gromnych wojsk i genera艂贸w鈥.鈥, jakie
zaanga偶owano. Pr贸buje si臋 wi臋c wci膮偶 rozbija膰 podstawy funkcjonowania
wsp贸lnoty, nie proponuj膮c nic w zamian. A spo艂ecze艅stwo bez to偶samo艣ci
funkcjonowa膰 nie mo偶e. My艣l膮c wi臋c o programie dla Polski, musimy przede
wszystkim wr贸ci膰 do tego pytania, na kt贸re nie znale藕li艣my odpowiedzi w
roku 1989 鈥 pytania o kszta艂t polskiej to偶samo艣ci. Musimy wi臋c dzi艣, w
procesie demokratycznej debaty, okre艣li膰 kanon naszych podstawowych
warto艣ci, wok贸艂 kt贸rych mamy budowa膰 nasz膮 wsp贸lnot臋. Jest to zadanie
bardzo trudne, zw艂aszcza w kontek艣cie obecnych podzia艂贸w politycznych i
艣wiatopogl膮dowych, ale mo偶liwe, a przede wszystkim 鈥 konieczne do
zrealizowania. W czasach, gdy modne jest opowiadanie o dominacji
indywidualizmu i o 鈥瀞po艂ecze艅stwach jednostek鈥, to wci膮偶 wsp贸lnoty
polityczne decyduj膮 o jako艣ci i sensie 偶ycia ludzi 鈥 a te s膮 sprawne i
silne tylko wtedy, gdy potrafi膮 budowa膰 wi臋zi, opieraj膮c si臋 na wsp贸lnie
wyznawanych przez ich cz艂onk贸w warto艣ciach. Konieczny jest wi臋c proces
symbolicznego zjednoczenia si臋 Polak贸w. Jednym z jego element贸w (m贸wi臋 o
tym od wielu miesi臋cy) powinien by膰 po pierwsze pomnik ofiar katastrofy
smole艅skiej. Po drugie konieczne jest, przynajmniej symboliczne,
rozliczenie Peerelu. Przypominam, 偶e owo 鈥瀝ozliczenie鈥 by艂o jednym z trzech
podstawowych (opr贸cz samoorganizacji obywatelskiej i samorz膮d贸w
pracowniczych) postulat贸w demokratycznie przyj臋tego w 1981 r. programu
polskiej Solidarno艣ci. Nikt nie zwolni艂 z realizacji tego postulatu
reprezentant贸w Solidarno艣ci w roku 1989. Tak w wielkim skr贸cie (nie
wspomnia艂em np. o kwestii oczywistej 鈥 kwestii warto艣ci chrze艣cija艅skich,
kt贸re polsk膮 wsp贸lnot臋 buduj膮) powinna wygl膮da膰 podstawa kszta艂towania si臋
nowoczesnej polskiej wsp贸lnoty politycznej. I w zwi膮zku z tym podstawowym
no艣nikiem zmian pozostaje kultura i edukacja. W programie ka偶dego polskiego
rz膮du, kt贸ry chcia艂by realnie i skutecznie integrowa膰 nasz膮 wsp贸lnot臋,
sprawy kultury i edukacji powinny by膰 pierwszorz臋dne.
Komunikacja spo艂eczna
Polska musi by膰 krajem, w kt贸rym istnieje normalna komunikacja spo艂eczna
zar贸wno wewn膮trz spo艂ecze艅stwa, jak i mi臋dzy nim a w艂adz膮. Niestety dzi艣 w
Polsce komunikacj臋 zast臋puje propaganda, przemoc symboliczna, manipulacja,
zanurzenie w ob艂udzie. Tymczasem polska wsp贸lnota powinna by膰 oparta na
dialogu 鈥 tak wewn臋trznym, jak i pomi臋dzy elitami i masami. Musi si臋
opiera膰 na podstawowych warto艣ciach moralnych i narodowych 鈥 nar贸d traktuj臋
tu w sensie kulturowym i obywatelskim. Taka jest podstawa wszelkiego
rozwoju spo艂ecznego.
Realna demokracja partycypacyjna
Polska musi sta膰 si臋 realn膮 demokracj膮 partycypacyjn膮. Trzy podstawowe
wymiary tego systemu s膮 w Polsce niedojrza艂e: debata publiczna w zasadzie
nie istnieje, dominuj膮ce media sprzyjaj膮 jednej opcji politycznej i
艣wiatopogl膮dowej; spo艂ecze艅stwo obywatelskie jest rozbite na enklawy,
bardzo s艂abo rozwini臋te 鈥 nie b臋d膮c tym samym realnym partnerem dla w艂adzy.
Tego typu os艂abiona wsp贸lnota nie mo偶e kontrolowa膰 sektor贸w, takich jak
biznes czy polityka. A polska opozycja parlamentarna jest instytucjonalnie
ograniczana w swoich prawach, projekty zmian za艣 tego stanu rzeczy s膮
blokowane przez rz膮dz膮c膮 koalicj臋.
Konieczno艣膰 sprawnego pa艅stwa
W Polsce musz膮 wreszcie zaistnie膰 sprawne instytucje pa艅stwowe. Sprawne
pa艅stwo to takie, w kt贸rym politycy nie tylko umiej膮, ale tak偶e mog膮
rz膮dzi膰, czyli 鈥 przede wszystkim 鈥 maj膮 mo偶liwo艣膰 obezw艂adnienia, a
przynajmniej neutralizowania wp艂ywu rozmaitych grup interes贸w. Sprawne
pa艅stwo to te偶 takie, w kt贸rym politycy chc膮 rz膮dzi膰 鈥 tymczasem wiele
wskazuje na to, 偶e politycy obecnego obozu w艂adzy raczej rz膮dzi膰 nie chc膮,
bo przynosi to zbyt wiele ryzyka, a zbyt ma艂o, z ich punktu widzenia,
korzy艣ci. Rz膮dzenie pa艅stwem (i spo艂ecze艅stwem przecie偶 鈥 o czym si臋 cz臋sto
zapomina) musi by膰 zasadzone na wiedzy 鈥 w Polsce obecnie nie ma jednak
eksperckiej podbudowy polityki i rz膮dzenia. Aby pa艅stwo by艂o sprawne, musi
istnie膰 r贸wnie偶 przejrzysty i autorski proces stanowienia prawa,
odpowiedzialno艣膰 indywidualna za ten偶e proces oraz za podejmowane decyzje
polityczne. Sprawne pa艅stwo powinno by膰 tak偶e oparte na apolitycznej
s艂u偶bie cywilnej. I wreszcie ca艂y szereg funkcji pa艅stwowych powinien by膰
realizowany r贸wnolegle przez obywateli zorganizowanych w instytucjach
obywatelskich, tak 偶eby te dwa podmioty (pa艅stwo i obywatele) mog艂y si臋
wzajemnie kontrolowa膰 dla dobra wsp贸lnoty politycznej. Opr贸cz tego
oczywi艣cie konieczna jest r贸wnie偶 dog艂臋bna reforma poszczeg贸lnych
specjalistycznych bran偶 i polityk w zakresie s艂u偶by, s膮downictwa, polityki
prorodzinnej, rolnictwa, nauki, ekologii, infrastruktury itd., itp.
Neutralizacja AGI
Dobro Polski wymaga neutralizacji tzw. antyrozwojowych grup interes贸w
(okre艣lenie Andrzeja Zybertowicza). Moje do艣wiadczenia zar贸wno jako badacza
korzystaj膮cego z analiz moich koleg贸w socjolog贸w (Zybertowicz, Staniszkis,
Gadowska), jak i praktyka czynnego w polityce przez ostatnie p贸艂 roku
potwierdzaj膮, 偶e istnienie 鈥瀉ntyrozwojowych grup interes贸w鈥 jest g艂贸wnym
problemem wsp贸艂czesnej Polski uniemo偶liwiaj膮cym reform臋 pa艅stwa i
poszczeg贸lnych jego instytucji i sektor贸w.
Zmiana edukacyjna
W Polsce potrzebna jest realna reforma edukacji. Polska szko艂a musi by膰
zmieniona dog艂臋bnie: musi zacz膮膰 przekazywa膰 nowoczesn膮 wiedz臋 i
umiej臋tno艣ci, ale tak偶e wychowywa膰. Wychowywa膰 do jasno okre艣lonych
warto艣ci utrwalaj膮cych nasz膮 wsp贸lnot臋. Potrzebny jest tak偶e intensywny
rozw贸j edukacji prawnej, obywatelskiej, nowoczesnej edukacji ekonomicznej i
konsumenckiej, wreszcie reforma o艣wiaty zawodowej (aby przeciwdzia艂a膰
produkowaniu bezrobotnych).
Nowoczesna gospodarka
Polska gospodarka musi realizowa膰 polski interes narodowy, a wi臋c musimy
prowadzi膰 polityk臋 gospodarcz膮, kt贸ra b臋dzie si臋 koncentrowa艂a wok贸艂
wsparcia dla polskiej marki 鈥 od nauki, poprzez polskie technologie na
produktach ko艅cz膮c. Cz臋sto pierwszym postulatem przedsi臋biorc贸w jest:
鈥瀗iech si臋 pa艅stwo do nas nie wtr膮ca鈥. Ale zaraz potem ci sami
przedsi臋biorcy dodaj膮: 鈥濸otrzebujemy polskiej polityki gospodarczej,
gwarancji eksportowych, obrony przed konkurencj膮 zagraniczn膮. Polskie
pa艅stwo nie broni nas, a francuskie czy niemieckie swoich przedsi臋biorc贸w
ochrania鈥. A wi臋c aktywna polityka gospodarcza mo偶e wspom贸c polskich
przedsi臋biorc贸w, pom贸c im konkurowa膰 na globalnym rynku. Ale nie mo偶e
jednocze艣nie kr臋powa膰 ich dzia艂a艅 鈥 st膮d potrzebna jest w Polsce wielka
rewolucja deregulacyjna.
Solidarno艣膰 spo艂eczna
Polska nie mo偶e by膰 tylko dla niekt贸rych. Polskie pa艅stwo musi sta膰 si臋
odpowiedzialne za swoich s艂abszych czy 鈥瀊艂膮dz膮cych鈥 obywateli. I powinno na
serio podj膮膰 si臋 tego wyzwania. Dla osi膮gni臋cia lepszych efekt贸w konieczna
jest w tej materii 艣cis艂a wsp贸艂praca z instytucjami obywatelskimi. Projekt
takiej wsp贸艂pracy, podobnie jak bardziej szczeg贸艂owe rozwi膮zania i
propozycje zmian w wielu innych obszarach polityki 鈥瀌obrego pa艅stwa鈥,
zosta艂 opracowany w zespole naszych ekspert贸w i by艂 wielokrotnie
przedstawiany w ci膮gu pi臋ciu miesi臋cy mojej dzia艂alno艣ci publicznej w
ramach konstruktywnego wotum nieufno艣ci wobec obecnego rz膮du. Niestety
obecny rz膮d nie realizuje om贸wionych tu pokr贸tce najwa偶niejszych
priorytet贸w rozwojowych (a tak偶e wielu innych przygotowanych przez nas i
gotowych do realizacji projekt贸w reform). W ten spos贸b Polska zamiast
zmierza膰 do cywilizacyjnego prze艂omu, coraz g艂臋biej zanurza si臋 w kryzys.
|