W dniu 2011-02-17 15:27, Jacek pisze:

Dziś byłem świadkiem ciekawej scenki na parkingu pod marketem.
Na miejsce dla inwalidy (jedno było) chciało wjechać dwóch dziadków.
Jeden miał nalepkę inwalidzką na szybie, a drugi nie. Żaden nie chciał
ustąpić a sprawa była o tyle dziwna, że było sporo wolnych "zwykłych"
miejsc. Po wymianie pierwszych "uprzejmości" klaksonem dziadki wyszły ze
swoich bolidów i pierwsze, co usłyszałem, to ty ch*** obsr***
Niewiele brakowało, a daliby sobie po mordach.
Bojowy duch widać w narodzie nie ginie ........ k**** mać
Jacek

Tacy są ludzie, ale nie wszyscy, też mi się z takich dziadków chce śmiać.
Co do uprawnień to mam takie uprawnienia przyznane na stałe, od dwóch lat.Korzystam z karty, jak muszę.
Życzę Wam abyście nigdy nie nabyli uprawnień potrzebnych do otrzymania "Karty Parkingowej osoby niepełnosprawnej".

Pozdrawiam.
JacekG.

Kiedyś zaparkowałem na miejscu dla inwalidy pod blokiem w n.hucie.[dywizjonu 303
blok 10]
Zrobiłem to tylko dlatego ze musiałem wniesc kilka płyt gipsowych a to miejsce
było najblizej wejscia.
Dodam ze o tej porze [10rano]Niemal cały parkin był pusty.
Na moje nieszczęscie zjawił sie prawny posiadacz parkingu a to co od niego
usłyszałem [wyzywał chyba z 15min]nie nadaje sie do druku.
Oczywiscie nie trafiały żadne tłumaczenia czy przeprosiny.
Tak sie zastanawiam czy wszyscy inwalidzi sa tacy niemili i dlaczego???
Nadmienie ze częsty opis miejsc dla inwalidów jest równie złosliwy:"wziałeś moje
miejsce wez i kalectwo".
pozdro.jack

--

jack wrote:

Kiedyś zaparkowałem na miejscu dla inwalidy pod blokiem w
n.hucie.[dywizjonu 303 blok 10]
Zrobiłem to tylko dlatego ze musiałem wniesc kilka płyt gipsowych a
to miejsce było najblizej wejscia.

To nie mogłeś 3 metry dalej zaparkować? skoro jak piszesz cały parking
był pusty.

Dodam ze o tej porze [10rano]Niemal cały parkin był pusty.
Na moje nieszczęscie zjawił sie prawny posiadacz parkingu a to co od
niego usłyszałem [wyzywał chyba z 15min]nie nadaje sie do druku.
Oczywiscie nie trafiały żadne tłumaczenia czy przeprosiny.
Tak sie zastanawiam czy wszyscy inwalidzi sa tacy niemili i
dlaczego???

Mam sąsiada inwalidę, taki troche ewenement, bo po polio.

Gość jest tak pogodny i sympatyczny że jak go ktoś widzi z daleka, to
zawsze podbiegnie żeby mu pomóc wejść na schodek do klatki.

Nadmienie ze częsty opis miejsc dla inwalidów jest
równie złosliwy:"wziałeś moje miejsce wez i kalectwo".

Wcale nie złośliwy, wręcz łagodny.

Każdemu komu sie wydaje że inwalidztwo to taki pikuś proponuję żeby
wziął sobie z domu taboret i pasek. Postawić krzesło obok samochodu,
związać nogi paskiem, i spróbować wsiąść do auta, wciągając za sobą
taboret.
Jak pierwszy raz to robiłem (nie jestem inwalidą, ale na studiach takie
praktyki nam zafundowano), to się uszarpałem jak dziki. W końcu się
umościłem, ale spocony byłem jakbym tonę węgla zrzucił do piwnicy.

--
Pozdro
Massai

jack wrote:

> Kiedyś zaparkowałem na miejscu dla inwalidy pod blokiem w

> n.hucie.[dywizjonu 303 blok 10]

> Zrobiłem to tylko dlatego ze musiałem wniesc kilka płyt gipsowych a

> to miejsce było najblizej wejscia.

To nie mogłeś 3 metry dalej zaparkować? skoro jak piszesz cały parking

był pusty.

> Dodam ze o tej porze [10rano]Niemal cały parkin był pusty.

> Na moje nieszczęscie zjawił sie prawny posiadacz parkingu a to co od

> niego usłyszałem [wyzywał chyba z 15min]nie nadaje sie do druku.

> Oczywiscie nie trafiały żadne tłumaczenia czy przeprosiny.

> Tak sie zastanawiam czy wszyscy inwalidzi sa tacy niemili i

> dlaczego???

Mam sąsiada inwalidę, taki troche ewenement, bo po polio.

Gość jest tak pogodny i sympatyczny że jak go ktoś widzi z daleka, to

zawsze podbiegnie żeby mu pomóc wejść na schodek do klatki.

> Nadmienie ze częsty opis miejsc dla inwalidów jest

> równie złosliwy:"wziałeś moje miejsce wez i kalectwo".

Wcale nie złośliwy, wręcz łagodny.

Każdemu komu sie wydaje że inwalidztwo to taki pikuś proponuję żeby

wziął sobie z domu taboret i pasek. Postawić krzesło obok samochodu,

związać nogi paskiem, i spróbować wsiąść do auta, wciągając za sobą

taboret.

Jak pierwszy raz to robiłem (nie jestem inwalidą, ale na studiach takie

praktyki nam zafundowano), to się uszarpałem jak dziki. W końcu się

umościłem, ale spocony byłem jakbym tonę węgla zrzucił do piwnicy.

No to powiem ci ze kiedyś byłem inwalidą:Miałem złamany kregosłup-kompresyjnie.
I tak z 4 miechy podpierałem sie kulami i nie stawałem na parkingach
dla[zdrowych ]inwalidów[nie miałem nalepki ]i jakoś nie miałem wiekszych
problemów z komunikacją[fakt miałem duzo czasu]
Rechabilitacja wymaga ruchu.
pozdro.jack

--

W dniu 2011-02-18 10:47, Massai pisze:
[...]

Mam sąsiada inwalidę, taki troche ewenement, bo po polio.

Gość jest tak pogodny i sympatyczny że jak go ktoś widzi z daleka, to
zawsze podbiegnie żeby mu pomóc wejść na schodek do klatki.

Bo tak to dziala:
- jak jest radosny,to kazdy chetnie pomaga
- jak chetnie pomagaja, to jest jeszcze bardziej radosny

Tyle, ze u nas radosc zycia odbiera sie inwalidom juz w przedszkolu
(wiem, bo moja corka ma w przedszkolu niepelnosprawnych kolegow/kolezanki).
Pozniej podstawowka, gimanazjum i jest im coraz gorzej...

Pozdro

Maseł

Też mi się tak zdaje, że jak ktoś jest w jakiś sposób poszkodowany przez los (np. niski, szpetny, niezbyt inteligentny - nie piszę dalej, bo sam nie jestem idealny) to w pewnym stopniu staje się zgorzkniały i złośliwy.

Zresztą chyba wogóle z naszą narodową historią (zaborcy, okupacja, komuna) nie jesteśmy narodem zbyt przyjaznym, ani sympatycznym.
Jacek

Użytkownik "Jacek" <niematakiegonumeru@gmail.com> napisał w wiadomości
news:ijlc59$tdi$1news.task.gda.pl...

Też mi się tak zdaje, że jak ktoś jest w jakiś sposób poszkodowany przez
los (np. niski, szpetny, niezbyt inteligentny - nie piszę dalej, bo sam
nie jestem idealny) to w pewnym stopniu staje się zgorzkniały i złośliwy.

To też. Kiedyś wujek opowiadał mi, że jeden jego (niewidomy) znajomy
powiedział mu: "Niech pan pamięta: ludzie niepełnosprawni są złośliwi".

--
"Żałuj za dowcipy, synu!"
   Tytus, Romek i A'Tomek, ks. VIII