Być może pochodzili z Arabii. Stamtąd udali się do Syrii, do Cylicji w Małej
Azji, by doskonalić się w sztuce lekarskiej. Zamieszkali w Egei, w portowym
mieście Cylicji. Byli lekarzami, cieszyli się więc szeroką sławą; leczyli
bowiem wielu chorych - również pogan, przez co wielu z nich doszło do
Chrystusa.

Odznaczali się niezwykłą sumiennością, dzięki czemu stali się wybitnymi
lekarzami. Przedmiotem ich troski był każdy potrzebujący ich pomocy, chory
człowiek. W szczególny sposób zajmowali się biednymi.

Podkreśla się, że za swe usługi nie pobierali zapłaty (stąd żródla zachodnie
nazywają ich anargyrami, prawosławni zaś biessrebrennikami). Uważali, że
wszystko mają od Boga i należy to do Boga i Jego stworzeń. Pragnęli
postępować zgodnie z poleceniem Zbawiciela: "Darmo otrzymaliście, darmo
dawajcie" (Mt 10, 8).

Godnie i cierpliwie znieśli okrutne tortury, do końca nie wyparli się
Chrystusa. Pozostali niezłomnymi do ostatniej chwili swego życia. Do
sędziego podczas procesu mieli powiedzieć: "Jesteśmy chrześcijanami".

Według legendy ich męczeństwo miało miejsce ok. 300 r. podczas prześladowań
za czasów Dioklecjana. Zginęli w Cyrze (Kyrros) w Syrii, gdzie zostali
pochowani. Ich grób od razu zasłynął cudami, a kult wzrastał, czego mamy
dowody w piśmiennictwie wczesnochrześcijańskim.

Nad grobem męczenników wzniesiono wspaniałą bazylikę, która do czasów
przybycia Arabów, a potem Turków, była celem licznych pielgrzymek. Stamtąd
ich kult rozpowszechniał się bardzo szybko i objął cały Kościół. W
Konstantynopolu cesarz Justynian Wielki (+ 565) wystawił ku ich czci dwie
świątynie, gdyż - jak twierdził - dzięki ich wstawiennictwu wyzdrowiał z
ciężkiej choroby.

Więcej http://www.brewiarz.pl/czytelnia/swieci/09-26a.php3

--
Nie da się oddzielić polityki od religii. Nie da się w człowieku oddzielić
katolika od obywatela. Rozdział państwa od Kościoła jest sztuczny.