Euzebiusz z Cezarei i Tertulian piszą, że rodzinnym miastem św. Łukasza była
Antiochia Syryjska. W tym cała tradycja jest zgodna. Był poganinem, a nie
Żydem. (...)

Z zawodu był lekarzem, jak o tym pisze wprost św. Paweł Apostoł (Kol 4, 14).
Należał do ludzi wykształconych i doskonale obeznanych z literaturą
ówczesną. Świadczy o tym jego piękny język grecki, kronikarska dokładność
informacji i umiejętność zdobywania źródeł.  (...)

Łukasz zostawił po sobie dwie bezcenne pamiątki, które zaskarbiły mu
wdzięczność całego chrześcijaństwa. Są nimi Ewangelia i Dzieje Apostolskie.

Chociaż sam prawdopodobnie nie znał Jezusa, to jednak badał świadków i od
nich jako z pierwszego źródła czerpał wszystkie wiadomości. Formę i układ
swej Ewangelii upodobnił do tekstu poprzedników, czyli do Mateusza i Marka.
Ubogacił ją jednak w wiele cennych szczegółów, które tamci pominęli w swoich
relacjach. (...)

Bardzo cennym dokumentem są także Dzieje Apostolskie. Jest to bowiem jedyny
dokument o początkach Kościoła, mówiący o tym, co się działo po
wniebowstąpieniu Jezusa. Ponieważ w wielu wypadkach Łukasz sam był
uczestnikiem opisywanych wydarzeń, związanych z podróżami apostolskimi św.
Pawła, dlatego przekazał ich przebieg z niezwykłą sumiennością. (...)

Jest patronem Hiszpanii, miasta Achai; introligatorów, lekarzy, malarzy i
rzeźbiarzy, notariuszy, rzeźników, złotników. Według legendy malował
portrety Jezusa, apostołów, a zwłaszcza Maryi, Matki Bożej. Jeden z nich,
jak opisuje Teodor Lektor z VI wieku, cesarzowa Eudoksja, żona Teodozego II
Wielkiego, zabrała z Jerozolimy i przesłała św. Pulcherii, siostrze cesarza.

Według innej opowieści kopią jednego z obrazów św. Łukasza jest ikona
jasnogórska.

Więcej http://www.brewiarz.pl/czytelnia/swieci/10-18.php3

--
Nie da się oddzielić polityki od religii. Nie da się w człowieku oddzielić
katolika od obywatela. Rozdział państwa od Kościoła jest sztuczny.