Kiedy w ostatnim czasie coraz częściej czytam lub słyszę o ,,polskich
obozach śmierci", zastanawiam się jak wielkiej góry pieniędzy należało użyć
i jaką zmyślną propagandę uruchomić, aby przekonać świat, że w czasie
ostatniej wojny Holokaustu dokonali wespół z nazistami (broń Boże z
Niemcami) właśnie Polacy. To się nie mieści w głowie, że to właśnie z
naszych rodaków, żyjących w okupowanej przez niemiecką Rzeszę Hitlera
Polsce, robi się na siłę współodpowiedzialnych za barbarzyńską zagładę
Żydów.


holokaustBoję się, czy nie jest już czasem za późno, aby zdołać przekonać
świat zachodni jak było naprawdę. Ale walczyć o prawdę zawsze trzeba do
końca. Należy karać sądownie za kłamstwa i wołać w świat, że nie było
,,polskich obozów zagłady,, i ,,polskich obozów koncentracyjnych,,. Że pierwsze
obozy na terenie okupowanej Polski Niemcy wybudowali w celu eksterminacji
polskich grup ludności. Że nie było złych ,,sąsiadów,, w Jedwabnem, a całą
akcję inspirowali i prowadzili Niemcy. Że nie było "krwawych żniw" po
wojnie. Że Polacy podczas wojny wcale nie zabili "więcej Żydów niż
Niemców", a w powstańczej Warszawie AK nie dobijała ocalałych z getta.

Jednym z takich właśnie głosów prawdy puszczonych w Polskę i (mam nadzieję)
w świat, jest najnowsza książka krakowskiego Domu Wydawniczego Rafael -
Winni. Holokaust i fałszowanie historii. Autorem niniejszej publikacji jest
Dariusz Walusiak, polski historyk, publicysta i reżyser filmowy. Mający na
swym koncie ponad 60 filmów dokumentalnych i reportaży opowiadających o
najnowszej historii Polski, w tym pierwszy film o polskiej rodzinie Ulmów
oraz cykl produkcji o Żołnierzach Wyklętych - Niezłomnych. Dariusz Walusiak
w latach 80 - tych był związany z opozycją antykomunistyczną. Odznaczony
Krzyżem Kawalerskim Polonia Restituta przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego,
natomiast w 2016 r. Krzyżem Oficerskim Polonia Restituta przez prezydenta
Andrzeja Dudę.

Autor podzielił swoją pracę na pięć głównych części zatytułowanych: Geneza
zbrodni, Ofiary, Sprawcy, Sprawiedliwi czyli miłosierni oraz Winni. W
pierwszym bloku tematycznym Dariusz Walusiak zajął się Niemcami i III
Rzeszą, gdzie narodziła się koncepcja aryjskiej ,,rasy panów,, i ,,podludzi,,
reprezentowanych przez Żydów, Cyganów i Słowian. W kolejnym rozdziale
możemy prześledzić stosunki pomiędzy Polakami a Żydami w II RP. Autor nie
waha się wspomnieć chociażby o jawnej kolaboracji niektórych
przedstawicieli religii mojżeszowej z bolszewikami zalewającymi Polskę w
1920 roku. Następna odsłona recenzowanej pracy opowiada o niemieckim
działaniu prowadzonym przeciw Żydom w czasie wojny na terenach okupowanej
Polski. Ale należy podkreślić, że część ta zaczyna się od niemieckiej
agresji na nasz kraj i od represji prowadzonych przeciwko Polakom. W
dalszej części tego obszernego rozdziału jest mowa o żydowskich gettach, o
"ostatecznym rozwiązaniu kwestii żydowskiej", o mordach i pogromach
przeprowadzanych przez Niemców na Żydach (również tych organizowanych np.
przez Ukraińców). Autor nie waha się i pisze o Żydach współpracujących z
Niemcami przy eksterminacji własnego narodu. Kolejna część pracy powinna
nas, Polaków, szczególnie zainteresować. Mówi ona o naszych rodakach
pomagającym Żydom, a więc o polskich Sprawiedliwych wśród Narodów Świata. W
ostatniej odsłonie książki autor pokusił się o opisanie wydarzeń
dotykających bezpośrednio Polaków, jako rzekomych współsprawców zagłady. W
tym fragmencie mowa jest o Jedwabnem, o żydowskiej partyzantce, o
prowokacji kieleckiej.

Wszędzie Dariusz Walusiak obala kolejne mity, uogólnienia, kłamstwa i
fałszywe stereotypy. Jak chociażby w historii o Jedwabnem: w ostatniej
fazie akcji uczestniczyło tylko kilku Polaków (w tym burmistrz mianowany
przez Niemców i miejscowy volksdeutsch); na miejscu zbrodni znaleziono
łuski pochodzące z niemieckich karabinów i pistoletów; do spalenia stodoły
potrzebowano ok. 400 litrów benzyny, której mieszkańcy miasteczka nie mogli
posiadać; podczas ekshumacji znaleziono szczątki około 300-400
zamordowanych (a nie jak się mówi 1600 osób); niestety niemożliwe było
dokładne zbadanie tych szczątków (np. na okoliczność śladów postrzałów czy
innych ran), ponieważ prace ekshumacyjne zostały nagle wstrzymane -
sprzeciwił się temu rabin, według którego ,,wykopywanie zwłok jest sprzeczne
z religią żydowską1".

I chociaż autor opisuje tragiczne wydarzenia, książkę czyta się
wyśmienicie. Z prawdziwą przyjemnością pochłaniałem kolejne kartki, radując
się w duszy, że wreszcie ktoś w tak wspaniały (również skondensowany)
sposób daje opór kłamstwom na temat współodpowiedzialności Polaków za
Holokaust.
http://historia.org.pl/2016/05/23/winni-holokaust-i-falszowanie-historii-d-walusiak-recenzja/