Gdy­by opi­nia pu­blicz­na do­wie­dzia­ła się, że jej „bo­ha­te­ro­wie”
sto­ją­cy dziś na co­ko­łach, roz­kra­dli bez­czel­nie pie­nią­dze z za­cho­du
prze­zna­czo­ne dla straj­ku­ją­cych oraz ty­się­cy ide­owych i
na­ra­ża­ją­cych się za fri­ko, pod­ziem­nych dzia­ła­czy, dru­ka­rzy i
kol­por­te­rów, to ru­nął­by mit za­ło­ży­ciel­ski III RP i nie po­mo­gło­by
na­wet mi­ni­ster­stwo pro­pa­gan­dy Mich­ni­ka i funk­cjo­na­riu­sze z TVN.


 Jak wia­do­mo wszy­scy ci, któ­rzy do­świad­czy­li są­siedz­twa i
„przy­jaź­ni” z na­szym wschod­nim są­sia­dem, jak rów­nież po­waż­ni
po­li­ty­cy państw za­chod­nich wie­dzą do­sko­na­le, że wszel­kie
po­ro­zu­mie­nia z ta­kim part­ne­rem na­le­ży trak­to­wać z du­żą do­zą
ostroż­no­ści i po­dejrz­li­wo­ści. Je­że­li zaś cho­dzi o ko­mu­ni­stów, to do­wie­dzio­ne jest hi­sto­rycz­nie,
że żad­ne z ni­mi po­ro­zu­mie­nia nie ma­ją sen­su, a coś ta­kie­go jak
ofi­cer­skie sło­wo ho­no­ru w ko­mu­ni­stycz­nych ar­miach ozna­czać mo­gło
je­dy­nie pod­stęp. Prze­ko­na­li się o tym na wła­snej skó­rze ci żoł­nie­rze
nie­pod­le­gło­ścio­we­go pod­zie­mia, któ­rzy wła­śnie zwa­bie­ni ta­kim
sło­wem ho­no­ru, uda­wa­li się na spo­tka­nia z so­wiec­ki­mi ofi­ce­ra­mi,
po czym przy odro­bi­nie szczę­ścia lą­do­wa­li na da­le­kiej Sy­be­rii, a
naj­czę­ściej koń­czy­li w mo­gi­łach, któ­rych lo­ka­li­za­cji nie zna­my do
dzi­siaj.

Za­wsze za­sta­na­wia­ło mnie pew­ne spe­cy­ficz­ne pol­skie ku­rio­zum,
czy­li tak zwa­na trwa­łość po­ro­zu­mień z Mag­da­len­ki i Okrą­głe­go Sto­łu? Jak to jest, że na­wet po 22 la­tach każ­dy, kto chce zmie­nić za­twier­dzo­ny
tam po­li­tycz­ny ge­szeft, two­rzą­cy pod­wa­li­ny pod III RP, jest
zwal­cza­ny bez­par­do­no­wo, tak­że dzi­siaj w 2011 ro­ku? Oczy­wi­ście wie­dząc, że jed­ną stro­ną te­go po­ro­zu­mie­nia by­li
ko­mu­ni­ści, a dru­gą wy­se­lek­cjo­no­wa­na przez nich sa­mych
„kon­struk­tyw­na opo­zy­cja”, na bok trze­ba odło­żyć dyr­dy­ma­ły o ho­no­rze i ha­sła ty­pu „za­war­tych
umów trze­ba do­trzy­my­wać”. Więc co? Jak to się sta­ło, że da­ro­wa­no ko­mu­ni­stom zbrod­nie, któ­re
od­dzie­lo­no „gru­bą kre­ską” i jesz­cze na do­da­tek zgo­dzo­no się, aby
ko­mu­ni­stycz­ni se­kre­ta­rze po­szli w biz­nes uwłasz­cza­jąc się,
naj­czę­ściej na ma­jąt­ku na­ro­do­wym

Polecam caly tekst dla osob samodzielnie myslacych:

http://www.warszawskagazeta.pl/wydarzenia/41-wydarzenia/854-gdzie-jest-woskie-zoto-dla-solidarnoci-

--