Grupy dyskusyjne

GrzÄzawisko wielkoĹci 770 miliardĂłw

	Data: 2010-09-06 18:05:00
Autor: u2
GrzÄzawisko wielkoĹci 770 miliardĂłw
http://www.bibula.com/?p=26620 DĹug publiczny roĹnie. W ciÄgu jednego dnia zadĹuĹźenie Polski zwiÄksza siÄ o ok. 270 mln zĹ! UĹwiadomienie sobie tego moĹźe czĹowieka przyprawiÄ o ciÄĹźki bĂłl gĹowy. MoĹźna temu przeciwdziaĹaÄ, liczÄc na cudowne przyspieszenie gospodarki o Ĺadnych kilka procent, wtedy rzÄd mĂłgĹby nazbieraÄ wiÄcej pieniÄdzy z podatkĂłw (ekonomiĹci mĂłwiÄ wĂłwczas o wysokim wzroĹcie produktu krajowego brutto). MoĹźna teĹź â i tego chwyta siÄ rzÄd Tuska â sprĂłbowaÄ prywatyzacji na potÄgÄ, ale tutaj nasuwa siÄ refleksja, co bÄdzie, jak juĹź wszystko zostanie sprzedane? Nad gĹowÄ kaĹźdego z nas wisi zadĹuĹźenie, ktĂłre zbliĹźa siÄ do 20 tys. zĹ, wobec 12,2 tys. zĹ, w 2005 r. i 7,3 tys. zĹ w roku 2000. DĹug publiczny Polski na koniec tego roku na pewno bÄdzie wynosiĹ ponad 770 mld zĹ â powiedzieli âNaszej Polsceâ analitycy. W ostatnich latach dĹug eksploduje Stan finansĂłw Polski jest zĹy, a nawet bardzo zĹy â nie kryje w licznych wywiadach prof. Krzysztof RybiĹski ze SzkoĹy GĹĂłwnej Handlowej. Powiedzmy to, o czym mĂłwi dzisiaj wiele osĂłb: dĹug publiczny jest dziĹ o wiele wyĹźszy niĹź za Edwarda Gierka. WchodziliĹmy w kapitalizm z dĹugiem w wysokoĹci 1,1 tys. dolarĂłw na gĹowÄ Polaka. Ponad dwadzieĹcia lat temu dĹug publiczny wynosiĹ 42,2 mld dolarĂłw. Trzeba pamiÄtaÄ, Ĺźe dĹug zaciÄgniÄty przez kaĹźdy rzÄd jest taki, jak kaĹźdy inny â naleĹźy go spĹaciÄ. W marcu ub. roku Polska spĹaciĹa ostatniÄ ratÄ dĹugĂłw zaciÄgniÄtych w latach 70. wobec Klubu Paryskiego, czyli wierzycieli rzÄdowych. Do spĹacenia pozostaje jeszcze zadĹuĹźenie wobec bankĂłw komercyjnych. Ten dĹug wynosi 340 mln dolarĂłw i musi zostaÄ uregulowany do 2024 r. W III RP, jak wiadomo, zadĹuĹźyliĹmy siÄ na nowo, zadĹuĹźenie zagraniczne skarbu paĹstwa na poczÄtku ub. roku wynosiĹo ponad 46,35 mld dolarĂłw, zadĹuĹźenie krajowe 122,57 mld dolarĂłw. Razem â 168,92 mld dolarĂłw. MinÄĹo pĂłĹtora roku i widzimy, co siÄ dzieje, dĹug niemal eksploduje. Polska staĹa siÄ prawdziwym dĹuĹźnym grzÄzawiskiem, ostatnie lata mocno nas pogrÄĹźyĹy, jeszcze trochÄ i trudno bÄdzie wysunÄÄ nos nad gÄste, dĹuĹźne bĹoto. Tyle go jest, Ĺźe nasze dĹugi spĹacaÄ za nas bÄdÄ dzieci i wnuki, a kto wie, czy i nie prawnuki. Mamy rzÄd kochajÄcy biurokracjÄ SzczegĂłlnie szybki przyrost dĹugu obserwujemy od trzech lat. ZadĹuĹźenie, w porĂłwnaniu do tego, co byĹo, niezwyczajnie szybko zaczÄĹo w tym czasie przyrastaÄ w caĹym sektorze finansĂłw publicznych, eksplodowaĹo szczegĂłlnie zadĹuĹźenie krajowe, ĹÄcznie ze zobowiÄzaniami samorzÄdĂłw oraz zadĹuĹźenie zagraniczne. ZaciÄgnÄliĹmy nowe wielkie zobowiÄzanie finansowe, jakie tylko siÄ daĹo: krĂłtkoterminowe, dĹugoterminowe i Ĺrednioterminowe, ktĂłrych przyrost jest ĹciĹle powiÄzany z wystÄpowaniem deficytĂłw budĹźetowych. Kto jest temu winien? Kolejne rzÄdy z ich marnÄ, niecelnÄ politykÄ finansowÄ Od dawna nie umiemy ĹźyÄ bez rosnÄcego dĹugu publicznego (nie tylko zresztÄ my, inni teĹź, patrzmy jednak przede wszystkim na siebie i nie przyrĂłwnujmy sytuacji Polski do sytuacji np. do StanĂłw Zjednoczonych, bo to Ĺmieszne), poniewaĹź co roku poĹźyczamy wiÄcej pieniÄdzy niĹź ich jesteĹmy w stanie pozyskaÄ do paĹstwowej kasy. DĹug publiczny jest niczym innym, jak zsumowaniem nadmiernych apetytĂłw wyraĹźajÄcych siÄ deficytami budĹźetowymi, wydatkĂłw ponad stan, paĹstwa i instytucji publicznych. W przyjmowanych corocznie przez Sejm ustawach budĹźetowych rzÄdy z gĂłry zakĹadajÄ, Ĺźe wydatki i wpĹywy do paĹstwowej kasy absolutnie siÄ nie zbilansujÄ i trzeba wyciÄgnÄÄ rÄce po poĹźyczki, sprzedajÄc coraz wiÄcej obligacji i bonĂłw skarbowych, prywatyzowaÄ za wszelka cenÄ. W br. Polacy pracowali wiÄcej niĹź pĂłĹ roku na wydatki zaplanowane przez rzÄd. Tylko czekaÄ, kiedy bÄdÄ pracowaÄ na te wydatki caĹy boĹźy rok. A rzÄd ze swojej strony sobie nie ĹźaĹuje, tworzy dziesiÄtki tysiÄcy dodatkowych etatĂłw urzÄdniczych w administracji paĹstwowej, ktĂłre w 2010 r. bÄdÄ kosztowaĹy budĹźet paĹstwa ponad 4 mld zĹ. MĂłwi siÄ juĹź o Platformie Obywatelskiej, jako o partii wspierajÄcej i rozwijajÄcej w Polsce machinÄ biurokratycznÄ. Okazuje siÄ, Ĺźe liberalizm nie jedno ma imiÄ. Banki mogÄ zajÄÄ âczÄĹÄ paĹstwaâ? W miarÄ wzrostu dĹugu publicznego rosnÄ koszty jego obsĹugi. W tym roku spĹaty rat i odsetek kapitaĹowych pochĹonÄ 35 mld zĹ. RzÄd Donalda Tuska wytworzyĹ w tym roku niebywaĹÄ dziurÄ budĹźetowÄ, ktĂłra rozrosĹa siÄ do 100 mld zĹ, 50 mld zĹ umieszczone zostaĹo w budĹźecie, a drugie 50 mld zĹ to sÄ deficyty jednostek samorzÄdĂłw terytorialnych i ogromne kwoty wypchniÄte poza budĹźet, przy pomocy tzw. kreatywnej ksiÄgowoĹci. Tegoroczna âdziuraâ powiÄkszy wydatnie paĹstwowy dĹug publiczny. Czy tak moĹźe dziaÄ siÄ bez koĹca? I czy paĹstwo moĹźe zbankrutowaÄ? Na internetowych stronach Narodowego Banku Polskiego informujÄ, Ĺźe paĹstwo zbankrutowaÄ nie moĹźe, ale dodajÄ, Ĺźe âza niespĹacone dĹugi wierzyciele mogÄ zajÄÄ czÄĹÄ paĹstwaâ. Bez wojny miÄdzynarodowe instytucje finansowe, czyli m.in. banki, mogĹyby zajÄÄ âczÄĹÄ paĹstwaâ, brzmi to niezbyt zrozumiale, ale jednak niepokojÄco, bo nie wiadomo, czym banki, nie posiadajÄc konwencjonalnych armat, bÄdÄ do nas strzelaÄ? I czy chodzi o ziemiÄ? A jeĹli tak, to z ludĹşmi czy moĹźe raczej âoczyszczonÄâ, bez nich? JeĹźeli jednak z ludĹşmi, czy mogÄ byÄ wĹrĂłd nich np. emeryci i czy bÄdÄ mieli zagwarantowane swoje Ĺwiadczenia albo czy banki zechcÄ przyjÄÄ pod swĂłj dach takĹźe osoby chore? Poruszamy siÄ wĹrĂłd niedomĂłwieĹ. A moĹźe jest mowa âtylkoâ o ewentualnym zajÄciu przez instytucje finansowe zakĹadĂłw przemysĹowych i kopalĹ znajdujÄcych siÄ jeszcze w portfelu resortu skarbu? NiedĹugo bÄdzie w tym portfelu ziaĹo pustkÄ, wszystko, co tam majÄ, zostanie upĹynnione. Ecofin daĹ Polsce czas do 2012 r. Analitycy podajÄ zazwyczaj wysokoĹÄ dĹugu publicznego, w relacji do PKB (tj. wartoĹci tego wszystkiego, co wyprodukujemy w ciÄgu roku). Na podstawie danych z ostatnich siedmiu miesiÄcy prognozujÄ, Ĺźe dĹug publiczny na koniec 2010 r. zbliĹźy siÄ do 55 proc. PKB i moĹźe przekroczyÄ tzw. drugi prĂłg ostroĹźnoĹciowy. Wierzyciele od takich poĹźyczkobiorcĂłw mogÄ zaĹźÄdaÄ wyĹźszej premii za zwiÄkszone ryzyko spĹaty zadĹuĹźenia. Wyliczono, Ĺźe kaĹźdy dodatkowy punkt relacji dĹugu do PKB pociÄga za sobÄ wzrost premii dla inwestorĂłw za ryzyko poĹźyczki od 1,2 do 1,6 punktĂłw procentowych. PoĹźyczajÄcy musi byÄ wiÄc wiarygodny, bo moĹźe zapĹaciÄ podwĂłjnie i wpaĹÄ w potwornÄ spiralÄ zadĹuĹźenia. Mamy konstytucyjny zapis, a takĹźe zapis unijny, Ĺźe dĹug publiczny nie moĹźe przekraczaÄ 60 proc. PKB. PrzejĹcie przez ten prĂłg byĹoby przekroczeniem ostatniego, trzeciego progu ostroĹźnoĹciowego, jeĹli tak rzeczywiĹcie by siÄ staĹo, nastÄpny budĹźet (wedĹug wspomnianych zapisĂłw) musiaĹoby zostaÄ skonstruowany bez uwzglÄdniania jakiegokolwiek deficytu. To przecieĹź nierealne. Przypomnijmy, Ĺźe rok temu Ecofin, czyli ministrowie finansĂłw Unii Europejskiej, dali Polsce czas do 2012 r. na doprowadzenie deficytu budĹźetowego do granicy poniĹźej granicy 3 proc. PKB (mamy 7 proc.). Po przekroczeniu 60 proc. dĹugu publicznego w relacji do PKB, jak juĹź nieraz pisaliĹmy na stronach poĹwiÄconych gospodarce, sytuacjÄ mielibyĹmy dramatycznÄ, poniewaĹź rzÄd zostaĹby zobligowany do oszczÄdnoĹci rujnujÄcych gospodarkÄ, m.in. nie byĹoby mowy o jakiejkolwiek dziaĹalnoĹci prorozwojowej. Kto wie, czy nas w przekroczenie trzeciego progu ostroĹźnoĹciowego rzÄd nie wpakuje, poniewaĹź od miesiÄcy nie podejmuje Ĺźadnych waĹźnych decyzji dotyczÄcych naprawy finansĂłw publicznych. Zadawala siÄ mizdrzeniem do elektoratu, Ĺźeby wygraÄ wszystkie moĹźliwe wybory. Tymczasem finanse publiczne zapadajÄ siÄ coraz gĹÄbiej w grzÄzawisko. WiesĹawa Mazur ArtykuĹ ukazaĹ siÄ w tygodniku âNasza Polskaâ Nr 35 (774) z dnia 31 sierpnia 2010 r.

	Data: 2010-09-06 19:17:28
Autor: Alex
Grzęzawisko wielkości 770 miliardów
Użytkownik "u2" <u_2@o2.pl> napisał w wiadomości news:4c85112f$0$20991$65785112news.neostrada.pl... http://www.bibula.com/?p=26620 Dług publiczny rośnie. W ciągu jednego dnia zadłużenie Polski zwiększa się o ok. 270 mln zł! Uświadomienie sobie tego może człowieka przyprawić o ciężki ból głowy. Można temu przeciwdziałać, licząc na cudowne przyspieszenie gospodarki o ładnych kilka procent, wtedy rząd mógłby nazbierać więcej pieniędzy z podatków (ekonomiści mówią wówczas o wysokim wzroście produktu krajowego brutto). Można też - i tego chwyta się rząd Tuska - spróbować prywatyzacji na potęgę, ale tutaj nasuwa się refleksja, co będzie, jak już wszystko zostanie sprzedane? Nad głową każdego z nas wisi zadłużenie, które zbliża się do 20 tys. zł, wobec 12,2 tys. zł, w 2005 r. i 7,3 tys. zł w roku 2000. Dług publiczny Polski na koniec tego roku na pewno będzie wynosił ponad 770 mld zł - powiedzieli "Naszej Polsce" analitycy. W ostatnich latach dług eksploduje Stan finansów Polski jest zły, a nawet bardzo zły - nie kryje w licznych wywiadach prof. Krzysztof Rybiński ze Szkoły Głównej Handlowej. Powiedzmy to, o czym mówi dzisiaj wiele osób: dług publiczny jest dziś o wiele wyższy niż za Edwarda Gierka. Wchodziliśmy w kapitalizm z długiem w wysokości 1,1 tys. dolarów na głowę Polaka. Ponad dwadzieścia lat temu dług publiczny wynosił 42,2 mld dolarów. Trzeba pamiętać, że dług zaciągnięty przez każdy rząd jest taki, jak każdy inny - należy go spłacić. W marcu ub. roku Polska spłaciła ostatnią ratę długów zaciągniętych w latach 70. wobec Klubu Paryskiego, czyli wierzycieli rządowych. Do spłacenia pozostaje jeszcze zadłużenie wobec banków komercyjnych. Ten dług wynosi 340 mln dolarów i musi zostać uregulowany do 2024 r. W III RP, jak wiadomo, zadłużyliśmy się na nowo, zadłużenie zagraniczne skarbu państwa na początku ub. roku wynosiło ponad 46,35 mld dolarów, zadłużenie krajowe 122,57 mld dolarów. Razem - 168,92 mld dolarów. Minęło półtora roku i widzimy, co się dzieje, dług niemal eksploduje. Polska stała się prawdziwym dłużnym grzęzawiskiem, ostatnie lata mocno nas pogrążyły, jeszcze trochę i trudno będzie wysunąć nos nad gęste, dłużne błoto. Tyle go jest, że nasze długi spłacać za nas będą dzieci i wnuki, a kto wie, czy i nie prawnuki. Mamy rząd kochający biurokrację Szczególnie szybki przyrost długu obserwujemy od trzech lat. Zadłużenie, w porównaniu do tego, co było, niezwyczajnie szybko zaczęło w tym czasie przyrastać w całym sektorze finansów publicznych, eksplodowało szczególnie zadłużenie krajowe, łącznie ze zobowiązaniami samorządów oraz zadłużenie zagraniczne. Zaciągnęliśmy nowe wielkie zobowiązanie finansowe, jakie tylko się dało: krótkoterminowe, długoterminowe i średnioterminowe, których przyrost jest ściśle powiązany z występowaniem deficytów budżetowych. Kto jest temu winien? Kolejne rządy z ich marną, niecelną polityką finansową Od dawna nie umiemy żyć bez rosnącego długu publicznego (nie tylko zresztą my, inni też, patrzmy jednak przede wszystkim na siebie i nie przyrównujmy sytuacji Polski do sytuacji np. do Stanów Zjednoczonych, bo to śmieszne), ponieważ co roku pożyczamy więcej pieniędzy niż ich jesteśmy w stanie pozyskać do państwowej kasy. Dług publiczny jest niczym innym, jak zsumowaniem nadmiernych apetytów wyrażających się deficytami budżetowymi, wydatków ponad stan, państwa i instytucji publicznych. W przyjmowanych corocznie przez Sejm ustawach budżetowych rządy z góry zakładają, że wydatki i wpływy do państwowej kasy absolutnie się nie zbilansują i trzeba wyciągnąć ręce po pożyczki, sprzedając coraz więcej obligacji i bonów skarbowych, prywatyzować za wszelka cenę. W br. Polacy pracowali więcej niż pół roku na wydatki zaplanowane przez rząd. Tylko czekać, kiedy będą pracować na te wydatki cały boży rok. A rząd ze swojej strony sobie nie żałuje, tworzy dziesiątki tysięcy dodatkowych etatów urzędniczych w administracji państwowej, które w 2010 r. będą kosztowały budżet państwa ponad 4 mld zł. Mówi się już o Platformie Obywatelskiej, jako o partii wspierającej i rozwijającej w Polsce machinę biurokratyczną. Okazuje się, że liberalizm nie jedno ma imię. Banki mogą zająć "część państwa"? W miarę wzrostu długu publicznego rosną koszty jego obsługi. W tym roku spłaty rat i odsetek kapitałowych pochłoną 35 mld zł. Rząd Donalda Tuska wytworzył w tym roku niebywałą dziurę budżetową, która rozrosła się do 100 mld zł, 50 mld zł umieszczone zostało w budżecie, a drugie 50 mld zł to są deficyty jednostek samorządów terytorialnych i ogromne kwoty wypchnięte poza budżet, przy pomocy tzw. kreatywnej księgowości. Tegoroczna "dziura" powiększy wydatnie państwowy dług publiczny. Czy tak może dziać się bez końca? I czy państwo może zbankrutować? Na internetowych stronach Narodowego Banku Polskiego informują, że państwo zbankrutować nie może, ale dodają, że "za niespłacone długi wierzyciele mogą zająć część państwa". Bez wojny międzynarodowe instytucje finansowe, czyli m.in. banki, mogłyby zająć "część państwa", brzmi to niezbyt zrozumiale, ale jednak niepokojąco, bo nie wiadomo, czym banki, nie posiadając konwencjonalnych armat, będą do nas strzelać? I czy chodzi o ziemię? A jeśli tak, to z ludźmi czy może raczej "oczyszczoną", bez nich? Jeżeli jednak z ludźmi, czy mogą być wśród nich np. emeryci i czy będą mieli zagwarantowane swoje świadczenia albo czy banki zechcą przyjąć pod swój dach także osoby chore? Poruszamy się wśród niedomówień. A może jest mowa "tylko" o ewentualnym zajęciu przez instytucje finansowe zakładów przemysłowych i kopalń znajdujących się jeszcze w portfelu resortu skarbu? Niedługo będzie w tym portfelu ziało pustką, wszystko, co tam mają, zostanie upłynnione. Ecofin dał Polsce czas do 2012 r. Analitycy podają zazwyczaj wysokość długu publicznego, w relacji do PKB (tj. wartości tego wszystkiego, co wyprodukujemy w ciągu roku). Na podstawie danych z ostatnich siedmiu miesięcy prognozują, że dług publiczny na koniec 2010 r. zbliży się do 55 proc. PKB i może przekroczyć tzw. drugi próg ostrożnościowy. Wierzyciele od takich pożyczkobiorców mogą zażądać wyższej premii za zwiększone ryzyko spłaty zadłużenia. Wyliczono, że każdy dodatkowy punkt relacji długu do PKB pociąga za sobą wzrost premii dla inwestorów za ryzyko pożyczki od 1,2 do 1,6 punktów procentowych. Pożyczający musi być więc wiarygodny, bo może zapłacić podwójnie i wpaść w potworną spiralę zadłużenia. Mamy konstytucyjny zapis, a także zapis unijny, że dług publiczny nie może przekraczać 60 proc. PKB. Przejście przez ten próg byłoby przekroczeniem ostatniego, trzeciego progu ostrożnościowego, jeśli tak rzeczywiście by się stało, następny budżet (według wspomnianych zapisów) musiałoby zostać skonstruowany bez uwzględniania jakiegokolwiek deficytu. To przecież nierealne. Przypomnijmy, że rok temu Ecofin, czyli ministrowie finansów Unii Europejskiej, dali Polsce czas do 2012 r. na doprowadzenie deficytu budżetowego do granicy poniżej granicy 3 proc. PKB (mamy 7 proc.). Po przekroczeniu 60 proc. długu publicznego w relacji do PKB, jak już nieraz pisaliśmy na stronach poświęconych gospodarce, sytuację mielibyśmy dramatyczną, ponieważ rząd zostałby zobligowany do oszczędności rujnujących gospodarkę, m.in. nie byłoby mowy o jakiejkolwiek działalności prorozwojowej. Kto wie, czy nas w przekroczenie trzeciego progu ostrożnościowego rząd nie wpakuje, ponieważ od miesięcy nie podejmuje żadnych ważnych decyzji dotyczących naprawy finansów publicznych. Zadawala się mizdrzeniem do elektoratu, żeby wygrać wszystkie możliwe wybory. Tymczasem finanse publiczne zapadają się coraz głębiej w grzęzawisko. Wiesława Mazur Artykuł ukazał się w tygodniku "Nasza Polska" Nr 35 (774) z dnia 31 sierpnia 2010 r. Długi trzeba spłacać, ale tylko te, które się zaciągnęło, a nie te, które sobie zaciągnęła banda przekrętasów do spółki z cwaniakami wierzycielami. Otóż jest tak, że ten co pożycza czasem traci pieniądze. Jak pożyczył złodziejom, by okantować normalnych ludzi, to jako wspólnik złodziei nie powinien ich juz zobaczyć. Tylko Polacy musza uwierzyć, że długów zaciągniętych przez rzezimieszków nie powinni spłacać. I co nam zrobią? Wiecej nie pożyczą? Tym lepiej. Prywatnego majątku nie mogą zająć, a państwowego się nie odważą. Alex

	Data: 2010-09-06 19:32:13
Autor: dK
Grzęzawisko wielkości 770 miliardów
Użytkownik "Alex" <parus@poczta.onet.pl> napisał w wiadomości news:4c85222b$0$21006$65785112news.neostrada.pl... Użytkownik "u2" <u_2@o2.pl> napisał w wiadomości news:4c85112f$0$20991$65785112news.neostrada.pl... http://www.bibula.com/?p=26620 Dług publiczny rośnie. W ciągu jednego dnia zadłużenie Polski zwiększa się o ok. 270 mln zł! Uświadomienie sobie tego może człowieka przyprawić o ciężki ból głowy. Można temu przeciwdziałać, licząc na cudowne przyspieszenie gospodarki o ładnych kilka procent, wtedy rząd mógłby nazbierać więcej pieniędzy z podatków (ekonomiści mówią wówczas o wysokim wzroście produktu krajowego brutto). Można też - i tego chwyta się rząd Tuska - spróbować prywatyzacji na potęgę, ale tutaj nasuwa się refleksja, co będzie, jak już wszystko zostanie sprzedane? Nad głową każdego z nas wisi zadłużenie, które zbliża się do 20 tys. zł, wobec 12,2 tys. zł, w 2005 r. i 7,3 tys. zł w roku 2000. Dług publiczny Polski na koniec tego roku na pewno będzie wynosił ponad 770 mld zł - powiedzieli "Naszej Polsce" analitycy. W ostatnich latach dług eksploduje Stan finansów Polski jest zły, a nawet bardzo zły - nie kryje w licznych wywiadach prof. Krzysztof Rybiński ze Szkoły Głównej Handlowej. Powiedzmy to, o czym mówi dzisiaj wiele osób: dług publiczny jest dziś o wiele wyższy niż za Edwarda Gierka. Wchodziliśmy w kapitalizm z długiem w wysokości 1,1 tys. dolarów na głowę Polaka. Ponad dwadzieścia lat temu dług publiczny wynosił 42,2 mld dolarów. Trzeba pamiętać, że dług zaciągnięty przez każdy rząd jest taki, jak każdy inny - należy go spłacić. W marcu ub. roku Polska spłaciła ostatnią ratę długów zaciągniętych w latach 70. wobec Klubu Paryskiego, czyli wierzycieli rządowych. Do spłacenia pozostaje jeszcze zadłużenie wobec banków komercyjnych. Ten dług wynosi 340 mln dolarów i musi zostać uregulowany do 2024 r. W III RP, jak wiadomo, zadłużyliśmy się na nowo, zadłużenie zagraniczne skarbu państwa na początku ub. roku wynosiło ponad 46,35 mld dolarów, zadłużenie krajowe 122,57 mld dolarów. Razem - 168,92 mld dolarów. Minęło półtora roku i widzimy, co się dzieje, dług niemal eksploduje. Polska stała się prawdziwym dłużnym grzęzawiskiem, ostatnie lata mocno nas pogrążyły, jeszcze trochę i trudno będzie wysunąć nos nad gęste, dłużne błoto. Tyle go jest, że nasze długi spłacać za nas będą dzieci i wnuki, a kto wie, czy i nie prawnuki. Mamy rząd kochający biurokrację Szczególnie szybki przyrost długu obserwujemy od trzech lat. Zadłużenie, w porównaniu do tego, co było, niezwyczajnie szybko zaczęło w tym czasie przyrastać w całym sektorze finansów publicznych, eksplodowało szczególnie zadłużenie krajowe, łącznie ze zobowiązaniami samorządów oraz zadłużenie zagraniczne. Zaciągnęliśmy nowe wielkie zobowiązanie finansowe, jakie tylko się dało: krótkoterminowe, długoterminowe i średnioterminowe, których przyrost jest ściśle powiązany z występowaniem deficytów budżetowych. Kto jest temu winien? Kolejne rządy z ich marną, niecelną polityką finansową Od dawna nie umiemy żyć bez rosnącego długu publicznego (nie tylko zresztą my, inni też, patrzmy jednak przede wszystkim na siebie i nie przyrównujmy sytuacji Polski do sytuacji np. do Stanów Zjednoczonych, bo to śmieszne), ponieważ co roku pożyczamy więcej pieniędzy niż ich jesteśmy w stanie pozyskać do państwowej kasy. Dług publiczny jest niczym innym, jak zsumowaniem nadmiernych apetytów wyrażających się deficytami budżetowymi, wydatków ponad stan, państwa i instytucji publicznych. W przyjmowanych corocznie przez Sejm ustawach budżetowych rządy z góry zakładają, że wydatki i wpływy do państwowej kasy absolutnie się nie zbilansują i trzeba wyciągnąć ręce po pożyczki, sprzedając coraz więcej obligacji i bonów skarbowych, prywatyzować za wszelka cenę. W br. Polacy pracowali więcej niż pół roku na wydatki zaplanowane przez rząd. Tylko czekać, kiedy będą pracować na te wydatki cały boży rok. A rząd ze swojej strony sobie nie żałuje, tworzy dziesiątki tysięcy dodatkowych etatów urzędniczych w administracji państwowej, które w 2010 r. będą kosztowały budżet państwa ponad 4 mld zł. Mówi się już o Platformie Obywatelskiej, jako o partii wspierającej i rozwijającej w Polsce machinę biurokratyczną. Okazuje się, że liberalizm nie jedno ma imię. Banki mogą zająć "część państwa"? W miarę wzrostu długu publicznego rosną koszty jego obsługi. W tym roku spłaty rat i odsetek kapitałowych pochłoną 35 mld zł. Rząd Donalda Tuska wytworzył w tym roku niebywałą dziurę budżetową, która rozrosła się do 100 mld zł, 50 mld zł umieszczone zostało w budżecie, a drugie 50 mld zł to są deficyty jednostek samorządów terytorialnych i ogromne kwoty wypchnięte poza budżet, przy pomocy tzw. kreatywnej księgowości. Tegoroczna "dziura" powiększy wydatnie państwowy dług publiczny. Czy tak może dziać się bez końca? I czy państwo może zbankrutować? Na internetowych stronach Narodowego Banku Polskiego informują, że państwo zbankrutować nie może, ale dodają, że "za niespłacone długi wierzyciele mogą zająć część państwa". Bez wojny międzynarodowe instytucje finansowe, czyli m.in. banki, mogłyby zająć "część państwa", brzmi to niezbyt zrozumiale, ale jednak niepokojąco, bo nie wiadomo, czym banki, nie posiadając konwencjonalnych armat, będą do nas strzelać? I czy chodzi o ziemię? A jeśli tak, to z ludźmi czy może raczej "oczyszczoną", bez nich? Jeżeli jednak z ludźmi, czy mogą być wśród nich np. emeryci i czy będą mieli zagwarantowane swoje świadczenia albo czy banki zechcą przyjąć pod swój dach także osoby chore? Poruszamy się wśród niedomówień. A może jest mowa "tylko" o ewentualnym zajęciu przez instytucje finansowe zakładów przemysłowych i kopalń znajdujących się jeszcze w portfelu resortu skarbu? Niedługo będzie w tym portfelu ziało pustką, wszystko, co tam mają, zostanie upłynnione. Ecofin dał Polsce czas do 2012 r. Analitycy podają zazwyczaj wysokość długu publicznego, w relacji do PKB (tj. wartości tego wszystkiego, co wyprodukujemy w ciągu roku). Na podstawie danych z ostatnich siedmiu miesięcy prognozują, że dług publiczny na koniec 2010 r. zbliży się do 55 proc. PKB i może przekroczyć tzw. drugi próg ostrożnościowy. Wierzyciele od takich pożyczkobiorców mogą zażądać wyższej premii za zwiększone ryzyko spłaty zadłużenia. Wyliczono, że każdy dodatkowy punkt relacji długu do PKB pociąga za sobą wzrost premii dla inwestorów za ryzyko pożyczki od 1,2 do 1,6 punktów procentowych. Pożyczający musi być więc wiarygodny, bo może zapłacić podwójnie i wpaść w potworną spiralę zadłużenia. Mamy konstytucyjny zapis, a także zapis unijny, że dług publiczny nie może przekraczać 60 proc. PKB. Przejście przez ten próg byłoby przekroczeniem ostatniego, trzeciego progu ostrożnościowego, jeśli tak rzeczywiście by się stało, następny budżet (według wspomnianych zapisów) musiałoby zostać skonstruowany bez uwzględniania jakiegokolwiek deficytu. To przecież nierealne. Przypomnijmy, że rok temu Ecofin, czyli ministrowie finansów Unii Europejskiej, dali Polsce czas do 2012 r. na doprowadzenie deficytu budżetowego do granicy poniżej granicy 3 proc. PKB (mamy 7 proc.). Po przekroczeniu 60 proc. długu publicznego w relacji do PKB, jak już nieraz pisaliśmy na stronach poświęconych gospodarce, sytuację mielibyśmy dramatyczną, ponieważ rząd zostałby zobligowany do oszczędności rujnujących gospodarkę, m.in. nie byłoby mowy o jakiejkolwiek działalności prorozwojowej. Kto wie, czy nas w przekroczenie trzeciego progu ostrożnościowego rząd nie wpakuje, ponieważ od miesięcy nie podejmuje żadnych ważnych decyzji dotyczących naprawy finansów publicznych. Zadawala się mizdrzeniem do elektoratu, żeby wygrać wszystkie możliwe wybory. Tymczasem finanse publiczne zapadają się coraz głębiej w grzęzawisko. Wiesława Mazur Artykuł ukazał się w tygodniku "Nasza Polska" Nr 35 (774) z dnia 31 sierpnia 2010 r. Długi trzeba spłacać, ale tylko te, które się zaciągnęło, a nie te, które sobie zaciągnęła banda przekrętasów do spółki z cwaniakami wierzycielami. Otóż jest tak, że ten co pożycza czasem traci pieniądze. Jak pożyczył złodziejom, by okantować normalnych ludzi, to jako wspólnik złodziei nie powinien ich juz zobaczyć. Tylko Polacy musza uwierzyć, że długów zaciągniętych przez rzezimieszków nie powinni spłacać. I co nam zrobią? Wiecej nie pożyczą? Tym lepiej. Prywatnego majątku nie mogą zająć, a państwowego się nie odważą. Jesteś pewny? Mogą nam też niczego nie sprzedać np. ropy. Mogą nałożyć embargo. Zamknąć granice itd itd. Takie PiSdolskie myśłenie to prosta droga do unii ... z Koreą Północną dK

	Data: 2010-09-06 19:47:29
Autor: u2
Grzęzawisko wielkości 770 miliardów
W dniu 2010-09-06 19:32, dK pisze: Jesteś pewny? Mogą nam też niczego nie sprzedać np. ropy. Mogą nałożyć embargo. Zamknąć granice itd itd. Takie PiSdolskie myśłenie to prosta droga do unii ... z Koreą Północną A to dlaczego uważasz, że przedpiśca wyraża opinie PiS-u ? Długi należy spłacać, ale lepiej ich wcale nie zaciągać. A 270 mln przybywającego comiesięcznie długu powinno być ostrzeżeniem dla rządzącej pełobandy, ale niestety nie jest. Byle ciemnogród wybrał ich ponownie.

	Data: 2010-09-06 20:54:03
Autor: jadrys
Grzęzawisko wielkości 770 miliardów
W dniu 2010-09-06 19:47, u2 pisze: Długi należy spłacać, ale lepiej ich wcale nie zaciągać. A 270 mln przybywającego comiesięcznie długu powinno być ostrzeżeniem dla rządzącej pełobandy, ale niestety nie jest. Byle ciemnogród wybrał ich ponownie. Tu akurat bym usprawiedliwił Tuska i jego rząd. Ma trudny okres rządzenia. Te powodzie i inne tego typu sprawy. Na pewno nie można powiedzieć ze nie próbuje oszczędzać gdzie tylko może. Nawet nie zawahał się szukac oszczędności w tej "świętej krowie" jaka jest armia. -- Kapitalizm jest chorobą (zarazą) z którą należy walczyć.. Instalując Linuksa na swoim komputerze robisz pierwszy krok w tym kierunku..

	Data: 2010-09-06 20:57:27
Autor: u2
Grzęzawisko wielkości 770 miliardów
W dniu 2010-09-06 20:54, jadrys pisze: Tu akurat bym usprawiedliwił Tuska i jego rząd. Ma trudny okres rządzenia. Te powodzie i inne tego typu sprawy. Na pewno nie można powiedzieć ze nie próbuje oszczędzać gdzie tylko może. Nawet nie zawahał się szukac oszczędności w tej "świętej krowie" jaka jest armia. Z tym, że zamiast strat ca. 14 mld wystarczyło wydać 2 mld na zapobieżenie powodziom dwa lata wcześniej. Tusk i jego pełobanda to szkodnicy, których należy tępić.

	Data: 2010-09-08 20:47:18
Autor: jadrys
Grzęzawisko wielkości 770 miliardów
W dniu 2010-09-06 20:57, u2 pisze: W dniu 2010-09-06 20:54, jadrys pisze: Tu akurat bym usprawiedliwił Tuska i jego rząd. Ma trudny okres rządzenia. Te powodzie i inne tego typu sprawy. Na pewno nie można powiedzieć ze nie próbuje oszczędzać gdzie tylko może. Nawet nie zawahał się szukac oszczędności w tej "świętej krowie" jaka jest armia. Z tym, że zamiast strat ca. 14 mld wystarczyło wydać 2 mld na zapobieżenie powodziom dwa lata wcześniej. Tusk i jego pełobanda to szkodnicy, których należy tępić. Myślę że żaden po 89 roku rząd nie był propolski. Wszystkie w większy czy mniejszy sposób działały na szkodę kraju. -- Kapitalizm jest chorobą (zarazą) z którą należy walczyć.. Instalując Linuksa na swoim komputerze robisz pierwszy krok w tym kierunku..

Grupy dyskusyjne

GrzÄzawisko wielkoĹci 770 miliardĂłw

GrzÄzawisko wielkoĹci 770 miliardĂłw

GrzÄzawisko wielkoĹci 770 miliardĂłw

GrzÄzawisko wielkoĹci 770 miliardĂłw