Link do utworu: http://klakson69.wrzuta.pl/audio/92aJFo7ogmf/metallica_-_harvester_of_sorrow

***

Tekst utworu opowiada o pewnym człowieku, który prowadzi całkiem
normalne życie. Jest już ustatkowany, pracuje, ma żonę i dzieci.
Jednak jego świat, czynności, które wykonuje i zdarzenia, w których
uczestniczy, są tak monotonne, że w końcu popada w szaleństwo i
zaczyna mordować wszystkich wokoło.

Piosenka trwa 5 minut i 45 sekund, jest drugą w kolejności od
najkrótszej piosenki na płycie, tuż za "Dyers Eve". Jej kompozytorami
są James Hetfield i Lars Ulrich. "Harvester of Sorrow" jest oparty na
wolnym riffie , a cała piosenka jest zagrana bardzo precyzyjnie. W
studyjnej wersji piosenki nie słychać partii basowych. Zostały one
wyciszone do tego stopnia, że są prawie niesłyszalne. Stało się tak we
wszystkich utworach z albumu oprócz intro do "Blackened" oraz
instrumentalnego "To Live Is to Die", do którego partie napisał Cliff
Burton (zm. 27 września 1986). Zespół uznał, że materiał napisany
przez Newsteda był zbyt podobny do tego, który skomponował Hetfield i
nie wnosi nic nowego do utworu, dlatego został wyciszony. Jest to
jeden z najbardziej lubianych przez fanów zespołu utworów i dlatego
jest grany niemal zawsze na koncertach, w przeciwieństwie do innych
piosenek z "...And Justice for All". Na żywo utwór często zatrzymuje
się przed ostatnią zwrotką, a po chwili grany jest dalej ku uciesze
zgromadzonych ludzi. Zadebiutował on 6 tygodni przed wydaniem albumu w
czasie trasy Monsters of Rock.

"Harvester of Sorrow" był pierwszym singlem promującym krążek. Został
on wydany przez "Vertigo Records". Na singlu znalazły się również 2
covery, które nie weszły w skład $5.98 EP, a mianowicie "The Prince" z
repertuaru Diamond Head i "Breadfan" grupy Budgie. "Breadfan" tak
spodobał się fanom Metalliki, że został włączony do koncertów zespołu.