No i owszem, każdy ze swoim ciałem może zrobić sobie, co tylko mu się żywnie
podoba - jaki będzie tego skutek to już inna sprawa, ale kiedy pojawia się
drugie, odrębne życie - hasło to nie ma zastosowania.

Dla stworów feministycznych to rzecz jasna nie życie tylko zlepek komórek,
płód, mięsna papka - każde nazewnictwo jest dobre, byleby tylko uśpić
sumienie. Biologia w tym względzie jednak nie pozostawia złudzeń.

Dobrze, ale co z tym ciałem? Otóż, wybór nasza droga potwora ma wtedy, gdy
stoi przed dylematem oddania się jegomościowi w desperacji, czy nie oddania
się mu wcale.

Jeżeli już potwora stwierdzi, że się mu oddaje, a w wyniku tej decyzji
zajdzie w ciążę, to potwora powinna brać odpowiedzialność za swoje czyny i
jak się życie pojawia, to dbać o nie, pielęgnować i wychować, przestrzegając
tym samym przed lekkomyślnością matki.

Ale feministka (nazistka? - przypomnijmy, że to A. Hitler zalegalizował
aborcję w Polsce jako pierwszy) chce się bawić i korzystać z życia, chadzać
na różne marsze, w towarzystwie mężczyzn(?) przebranych za kobiety.

Feministka ta uznaje, że dziecko będące w jej łonie jest pasożytem, zapomina
przy tym, że nim stała się średnio rozumną istotką (ale jednak!) sama takim
"pasożytem" była, ktoś jednak zechciał ją urodzić, starał się wychować i
dzięki temu może teraz głosić pozbawione sensu hasła.

Może powód tkwi gdzie indziej? Może w wyniku błędnego wyboru partnera
feministka boi się, że ten partner będzie stosował wobec niej przemoc
domową?

Feministka zakłada to z góry i niepodważalnie. Przecież kobiety są
najbardziej prześladowaną grupą społeczną w Polsce. Świadczą o tym hasła na
bannerach feministek "stop przemocy wobec kobiet".

Więcej
http://www.prawy.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=2646:przemyslaw-holocher-hasa-pelne-humanizmu-na-manifie&catid=58:felieton

--
Nie da się oddzielić polityki od religii. Nie da się w człowieku oddzielić
katolika od obywatela. Rozdział państwa od Kościoła jest sztuczny.