Data: 2013-02-17 14:31:25 | |
Autor: u2 | |
Homofobia w Islandii | |
W dniu 2013-02-17 14:25, abc pisze:
Brawo dla Islandczyk贸w. W艂adze tego wyspiarskiego pa艅stwa, mocno zreszt膮Homoseksualizm a pedofilia Pytanie, czy istnieje jaki艣 zwi膮zek mi臋dzy homoseksualizmem a pedofili膮, budzi ogromne emocje w Polsce. Na Zachodzie z kolei m贸wi si臋 ju偶 o "dobrej pedofilii", zak艂adaj膮cej, 偶e seks z osob膮 doros艂膮 pozytywnie wp艂ywa na rozw贸j dziecka. Szczeg贸lnie ho艂ubiony jest seks dojrza艂ego m臋偶czyzny z nastolatkiem. Warto zatem przyjrze膰 si臋 dok艂adniej temu problemowi. Pedofilia to wykorzystywanie seksualne dzieci i nastolatk贸w. Prawd膮 jest, 偶e bior膮c pod uwag臋 og贸ln膮 liczb臋 przypadk贸w 鈥 wi臋kszo艣膰 akt贸w pedofilskich ma charakter heteroseksualny. Nie w tym rzecz. W艣r贸d pedofili wyst臋puje nieproporcjonalnie wysoka liczba homoseksualist贸w. Podczas gdy homoseksuali艣ci stanowi膮 1-3% populacji, a偶 1/3 akt贸w pedofilii pope艂niana jest przez homoseksualist贸w (1a). Konkretnie: 25% akt贸w pedofilii pope艂nianych jest na ch艂opcach (1b), a chocia偶 jednym z argument贸w przeciw m贸wieniu o "homoseksualnej pedofilii" jest twierdzenie, i偶 p艂e膰 dziecka jest dla pedofila oboj臋tna, a poci膮ga go niedojrza艂o艣膰 organizmu, jednak a偶 86% pedofili wykorzystuj膮cych seksualnie ch艂opc贸w deklaruje si臋 jako homoseksuali艣ci (1c). Zatem wyst臋powanie pedofilii w艣r贸d homoseksualist贸w jest wielokrotnie wy偶sze, ni偶 wynika z prostej statystyki. Homoseksualna pedofilia przyczynia si臋 do powstania homoseksualizmu Istnieje szereg prac pokazuj膮cych, 偶e wielu m臋偶czyzn, kt贸rzy w doros艂o艣ci anga偶uj膮 si臋 w homoseksualny styl 偶ycia, by艂o ofiarami wykorzystania seksualnego w dzieci艅stwie (2). Przytoczymy tu wyniki kilku z nich. Spo艣r贸d badanych 1001 homoseksualnych i biseksualnych m臋偶czyzn 37% przed uko艅czeniem 19 roku 偶ycia do艣wiadczy艂o bycia ofiar膮 przymusowego kontaktu seksualnego z osob膮 doros艂膮 (3). W jednej trzeciej przypadk贸w dochodzi艂o do seksu analnego. Niedawne prace, obejmuj膮ce 942 doros艂ych por贸wnuj膮 proporcje os贸b wykorzystywanych seksualnie w dzieci艅stwie w grupie heteroseksualist贸w i homoseksualist贸w. 46% homoseksualist贸w i 22% lesbijek by艂o molestowanych przez osob臋 tej samej p艂ci w dzieci艅stwie (艣rednia wieku dla dziewcz膮t 鈥 13 lat, dla ch艂opc贸w - 11). W przypadku os贸b heteroseksualnych tylko 7% m臋偶czyzn i 1% kobiet by艂o molestowanych seksualnie przez osob臋 tej samej p艂ci (r贸偶nica istotna na poziomie p < .001.). Co istotne, 97% z badanych os贸b deklarowa艂o, 偶e s膮 dumni ze swego homoseksualnego stylu 偶ycia, a zatem trudno zarzuci膰 tej pracy, by koncentrowa艂a si臋 na osobach nieszcz臋艣liwych z powodu odczuwanego poci膮gu homoseksualnego. Danymi, na kt贸re warto zwr贸ci膰 uwag臋 jest fakt, 偶e a偶 68% m臋偶czyzn i 38% kobiet zacz臋艂o identyfikowa膰 si臋 jako homoseksuali艣ci/lesbijki dopiero po fakcie homoseksualnego molestowania, a zatem wykorzystanie seksualne spowodowa艂o lub co najmniej przyczyni艂o si臋 do rozwoju sk艂onno艣ci homoseksualnych. (4) Szereg innych bada艅 potwierdza, 偶e mi臋dzy 40 a 50% os贸b odczuwaj膮cych poci膮g p艂ciowy do tej samej p艂ci by艂o w dzieci艅stwie ofiarami gwa艂tu, lub molestowania seksualnego (5). Czy homoseksuali艣ci popieraj膮 pedofili臋? Istniej膮 zwi膮zki mi臋dzy organizacjami promuj膮cymi pedofili臋 a ruchem gejowskim. Naukowiec polityczny prof. Mirkin w pracy opublikowanej w czasopismie naukowym Journal of Homosexuality napisa艂: "Organizacje pedofilskie by艂y pocz膮tkowo cz臋艣ci膮 koalicji gejowsko-lesbijskiej". Naukowiec ten przewiduje, 偶e spo艂eczna akceptacja pedofilii nast膮pi w ten sam spos贸b jak nast膮pi艂a akceptacja homoseksualizmu (6). Podobn膮 przysz艂o艣膰 statusu pedofilii przewiduje David Thorstad, wsp贸艂za艂o偶yciel NAMBLA (7), kt贸ry swe pogl膮dy stre艣ci艂 w artykule promuj膮cym "ch艂opi臋co-m臋ska mi艂o艣膰" (8). Z kolei Charles Silverstein (znany w Polsce np. z ksi膮偶ki "Rado艣膰 seksu gejowskiego") w artykule z roku 2008 wyra偶a jednoznaczn膮 deklaracj臋: Charles Silverstein"Poza homoseksualizmem DSM (9)wymienia tak偶e sadyzm, masochizm, ekshibicjonizm, voyeuryzm, pedofili臋 i fetyszyzm jako zaburzenia psychiczne. Je艣li nie ma obiektywnego, niezale偶nego dowodu, 偶e orientacja homoseksualna jest sama w sobie nienormalna, jakie istnieje usprawiedliwienie umieszczania jakiegokolwiek z innych zachowa艅 seksualnych w DSM?" (10) "Mija w tej chwili 35 lat od usuni臋cia homoseksualizmu z DSM, co by艂o naszym celem kr贸tkoterminowym. Nasz cel d艂ugoterminowy - usuni臋cie z DSM r贸偶nie okre艣lanych perwersji seksualnych, zaburze艅 seksualnych i parafilii, w zale偶no艣ci od wydania, nie zosta艂 zrealizowany" (11). Autor konkluduje, ze 偶ycie samo sobie z problemem poradzi. Uwa偶a, 偶e powszechny dost臋p do r贸偶norodnego typu pornografii w Internecie spowoduje, 偶e m艂ode pokolenie b臋dzie uznawa艂o ka偶de z wymienionych przez niego perwersji, zaburze艅 seksualnych i parafilii za norm臋: "Mo偶na za艂o偶y膰, 偶e wiele dzieci i nastolatk贸w ogl膮da pornografi臋. Nadz贸r rodzic贸w nigdy nie by艂 bardziej mizerny. Podejrzewam, 偶e w momencie, gdy te dzieci dorosn膮, nasz cel d艂ugoterminowy 鈥 wyeliminowanie parafilii z DSM zostanie zrealizowany. Najprawdopodobniej b臋d膮 si臋 zastanawia膰, o co by艂o tyle zamieszania, tak jak dzi艣 wielu m艂odych ludzi zastanawia si臋, dlaczego kto艣 m贸g艂 mie膰 cokolwiek przeciw homoseksualistom w ubieg艂ym wieku." (12) Nie jest to g艂os odosobniony. W American Psychiatric Association mo偶na aktualnie zauwa偶y膰 silny trend do normalizacji pedofilii (13). Naukowcy zastrzegaj膮, 偶e wykluczenie pedofilii z listy chor贸b nie oznacza jej akceptacji, lecz unikanie stygmatyzacji pedofili (identyczny argument u偶ywany by艂 podczas g艂osowania nad usuni臋ciem homoseksualizmu ze spisu chor贸b w roku 1973). Podkre艣laj膮 te偶, 偶e seks osoby doros艂ej z nieletni膮 jest nielegalny, a wi臋c jak najs艂uszniej podlegaj膮cy karze. Jednak nale偶y zda膰 sobie spraw臋, 偶e od kilku lat podejmowane s膮 (np. w Kanadzie i USA) systematyczne pr贸by obni偶ania wieku, w kt贸rym uprawianie seksu jest legalne (tzw. consent age). Wykre艣lenie pedofilii z listy zaburze艅 tylko ten proces przyspieszy. B臋dzie koronnym argumentem na rzecz obni偶ania barier wiekowych, je艣li chodzi o "wolno艣膰" uprawianie seksu. (1a) Kurt Freund, Robin Watson, and Douglas Rienzo, 鈥淗eterosexuality, Homosexuality, and Erotic Age Preference,鈥 The Journal of Sex Research 26, No. 1 (February, 1989): 107. (1b) Blanchard, R et al., (2000) Fraternal birth order and sexual orientation in pedophiles. Archives of Sexual Behavior 29: 463-78. (artyku艂 p艂atny) (1c) W. D. Erickson, 鈥淏ehavior Patterns of Child Mo- lesters,鈥 Archives of Sexual Behavior 17 (1988): 83. (2) Beitchman, J., Zucker, K., Hood, J., DaCosta, G., Akman, D. (1991) A review of the short-terms effects of child sexual abuse. Child Abuse and Neglect. 15: 537 - 556. (artyku艂 p艂atny) Bradley, S., Zucker, K. (1997) Gender identity disorder: A review of the past 10 Years. Journal of the American Academy of Child and Adolescent Pschiatry. 34, 7: 872 - 880. (artyku艂 p艂atny) Finkelhor, D. (1984) Child sexual abuse: New theory and research. NY: The Free Press. Gundlach, R., Riess, B. (1967) Birth order and sex of siblings in a sample of lesbians and non-lesbians. Psychological Reports. 20:61 - 62. (3) Doll, LS et al., (1992) Self-reported childhood and adolescent sexual abuse among adult homosexual bisexual men. Child Abuse and Neglect. 16: 855-64. (artyku艂 p艂atny) (4) Tomeo, M et al., (2001) Comparative Data of Childhood and Adolescence Molestation in Heterosexual and Homosexual Persons. Archives of Sexual Behavior. 30: 535-54. (artyku艂 p艂atny) (5) Johnson R., Shrier D. (1985) Sexual victimization of boys: Experience at an adolescent medicine clinic. Journal of Adolescent Health Care, 6: 372-376; (artyku艂 p艂atny) Siegel J., et al. (1987) The prevalence of childhood sexual assault: The Los Angeles epidemiological catchment area project. American Journal of Epidemiology, 126/6: 1141; (artyku艂 p艂atny) Bradford J., Ryan C., Rothblum E.D., (1994) National Lesbian Health Care Survey: Implications for Mental Health Care, Journal of Consulting and Clinical Psychology, 62/2: 228-242 ; (artyku艂 p艂atny) Dickson G., Byrd D. (2006) An empirical study of the mother-son dyad in relation to the development of male homosexuality, Journal of the Association of Mormon Counselors and Psychotherapists, 30 (6) Mirkin, H. (1999) The pattern of sexual politics: feminism, homosexuality and pedophilia. Journal of Homosexuality; 37: 1-24. (artyku艂 p艂atny) (7) North American Man/Boy Love Association 鈥 organizacja promuj膮ca seks mi臋dzy doros艂ymi m臋偶czyznami a nieletnimi ch艂opcami. (8) Thorstad, D., (1990) Man/boy love and the American gay movement. Journal of Homosexuality. 20: 251-74. (9) DSM - Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders - spis zaburze艅 psychicznych publikowany i aktualizowany przez Ameryka艅skie Towarzystwo Psychiatryczne 鈥 przyp. t艂um. (10) Silverstein Ch.(2009) The Implications of Removing Homosexuality from the DSM as a Mental Disorder Archives of Sexual Behavior 38:161鈥163, s.162 (artyku艂 p艂atny) (11) Tam偶e. (12) Tam偶e. (13) Moser, C., Kleinplatz, P.J. (2005). DSM-IV-TR and the Paraphilias: An argument for removal. Journal of Psychology and Human Sexuality, 17(3/4): 91-100 (artyku艂 p艂atny) -- "G艂贸wn膮 motywacj膮 mojej aktywno艣ci publicznej by艂a potrzeba w艂adzy i 偶膮dza popularno艣ci. Ta druga by艂a nawet silniejsza od pierwszej, bo chyba jestem bardziej pr贸偶ny, ni偶 spragniony w艂adzy. Nawet na pewno..." - Donald Tusk: Gazeta Wyborcza, 15鈥16 pa藕dziernika 2005 |
|
Data: 2013-02-17 06:50:37 | |
Autor: glob | |
Homofobia w Islandii | |
W dniu 2. Grudnia 1983 roku Ameryka駍kie Towarzystwo Psychologiczne
(APA) wykre秎i硂 Camerona z listy swoich cz硂nk體 w zwi眤ku z naruszeniem Preambu硑 Zasad Etycznych Psycholog體 oraz w wys砤硂 mu list informuj眂y go o tym, jednak jak on sam twierdzi rok wcze秐iej oddzieli si on od APA by stworzy sw骿 w砤sny Family Research Institute (FRI). 瑀骴硂: Notice: Persons dropped from membership in the American Psychological Association. (1984). Internal communication from APA to all members. (tekst i list dost阷ny tutaj) 19. Pa糳ziernika 1984 Towarzystwo Psychologiczne Stanu Nebraska przyj瓿o zicjalne stanowisko m體i眂e, 縠 ca砶owicie izoluje si od bada i teorii Paula Camerona oraz nie chce by w 縜den spos骲 kojarzone z jego publikacjami. 瑀骴硂: [Nebraska Psychological Association. (1984, October 19). Resolution. Minutes z the Nebraska Psychological Association. Omaha, Nebraska: Author.] (tekst dost阷ny tutaj) Ameryka駍kie Towarzystwo Socjologiczne (ASA) w roku 1985 og硂si硂, 縠 nie Paul Cameron mimo upomnie wielokrotnie 糽e interpretowa i fa硈zowa wyniki bada socjologicznych nienale勘cych do niego, oraz i nie ma on wymaganych umiej阾no禼i do korzystania z bada socjologicznych, nie jest on socjologiem i wnioski wyci眊ane przez niego w celu agitacji przeciw ochronie podstawowych praw os骲 homoseksualnych s fa硈zywe i ca砶owicie bezpodstawne. 瑀骴硂: http://psychology.ucdavis.edu/Rainbow/html/ASA_resolution_1985.PDF http://www.asanet.org/footnotes/1987/ASA.02.1987.pdf#page=14 W sierpniu 1996 Kanadyjskie Towarzystwo Psychologiczne (CPA) oskar縴硂 Camerona o nadinterpretacj i fa硈zowanie wynik體 ich bada spo砮cznych oraz og硂si硂, i nie chce by w 縜den spos骲 潮czone z teoriami i interpretacjami bada przedstawianych przez Camerona w jego publikacjach. 瑀骴硂: http://en.wikipedia.org/wiki/Paul_Cameron Podczas kampanii na rzecz ograniczenia praw homoseksualist體 w Lincoln w Nebrasce Cameron wyg硂si w lutera駍kiej kaplicy wyk砤d o niebezpiecze駍twach wynikaj眂ych z homoseksualizmu skupiaj眂 si na przyk砤dzie czteroletniego ch硂pca, kt髍y dozna brutalnego homoseksualnego molestowania w miejscowym supermarkecie. Policja nie potwierdzi砤 tego zdarzenia, poniewa nigdy o nim nie s硑sza砤, a Cameron sam przyzna po wyk砤dzie, 縠 us硑sza on jedynie tak plotk. 瑀骴硂: http://www.westword.com/1996-10-03/news/slay-it-with-a-smile/full Wiarygodno舵 Camerona zosta砤 tak縠 zakwestionowana poza 秗odowiskiem uniwersyteckim, na gruncie s眃owym: w sprawie Baker konta Wade z 1984 roku s阣zia Buchmeyer z dystryktu Dallas stwierdzi, 縠 Cameron opiniuj眂 spraw o molestowanie dopu禼i si 秝iadomego wprowadzenia w b潮d, zatem krzywoprzysi阺twa. 瑀骴硂: [Baker v. Wade, 106 Federal Rules Decisions 526 (N.D. Texas, 1985).] (tekst dost阷ny tutaj) W 1978 wyda ma潮 publikacj pt. "Chrze禼ija駍ki przewodnik po seksualno禼i dla nastolatk體", gdzie stwierdzi m.in. ,縠 ca硂wanie "nale縴 prawdopodobnie do najbardziej gro糿ych praktyk, jakie rozpowszechnione s w naszej kulturze. Nie znam 縜dnego sposobu, by dok砤dnie por體na rozmaito舵 chor骲 przekazywanych przez stosunek p砪iowy z t rozpowszechnian przez wymian p硑n體 poprzez usta, jednak podejrzewam, 縠 znacznie bardziej niebezpieczne choroby przenoszone s t w砤秐ie drog, ni drog p砪iow". [Biedna jego 縪na i dzieci] W ulotce "Same-sex Marriage: Till Death Do Us Part?" napisa, 縠 "sperma zawiera wiele z zarazk體 obecnych r體nie we krwi, wi阠 geje kt髍zy praktykuj seks oralny praktycznie spo縴waj krew ludzk z wszystkimi p硑n眂ymi z tego zagro縠niami". 瑀骴硂: http://www.westword.com/1996-10-03/news/slay-it-with-a-smile/full KRYTYKA I B酬dy metodologiczne w badaniach z lat 1983-1984 przeprowadzonych przez zesp蟪 badawczy Camerona: Badanie zosta硂 przeprowadzone w siedmiu miastach Stan體 Zjednoczonych (w 1984 roku dodano jeszcze Dallas). Wykryto w nim sze舵 powa縩ych b酬d體, z kt髍ych ka縟y z osobna ju powoduje, 縠 ca硑 jego wynik jest bezwarto禼iowy. Badania te, mimo krytyk, Cameron wykorzystuje do dzi. B潮d pierwszy: Z硑 dob髍 pr骲y uniemo縧iwiaj眂y generalizacj. Badacze wykorzystali do badania mieszka馽體 o秏iu miast (pocz眛kowo 7): Bennett, Los Angeles, Denver, Louisville, Omaha, Rochester, Washington i Dallas, jednak uznali, i pr骲ka jest wystarczaj眂o du縜 i rozmaita do okre秎enia rozk砤du badanych cech w ca砮j populacji Stan體 Zjednoczonych oraz generalizacji ich na 秝iat. B潮d drugi: Niski wska糿ik odpowiedzi Nigdzie w raportach z bada nie pojawia si wzmianka o procentowym wska糿iku odpowiedzi (ilo舵 os骲, kt髍e odpowiedzia硂 spo秗骴 tych, do kt髍ych ankiety dostarczono), jednak pojawia si tzw. "compliance rate", czyli wska糿ik zgodno禼i (?) - ilo舵 os骲, kt髍e poprawnie wype硁i硑 kwestionariusze do ilo禼i zebranych w og髄e. Wska糿ik ten po u秗ednieniu wynosi oko硂 45,28% (z siedmiu pierwszych miast 43,5% za z Dallas 57,7%), co oznacza, 縠 odpowiedzi wi阫szo禼i z respondent體 (pomijaj眂 osoby, kt髍e kwestionariuszy nie wype硁i硑) nie by硑 brane pod uwag. Pocz眛kowo zesp蟪 Camerona zamierza zbada oko硂 18400 os骲, z czego kwestionariusze zwr骳i硂 troch ponad 4000, co daje nam wska糿ik odpowiedzi ok. 23%, w mie禼ie Dallas ok. 20%, wi阠 po u秗ednieniu 21%.. Zatem na ka縟e cztery osoby, kt髍e mia硑 wzi辨 udzia w badaniu trzy albo odm體i硑, albo nie zwr骳i硑 kwestionariuszy, albo nie zastano ich w domach. Metodolodzy nie SA zgodni co do progu jaki musi przekroczy wska糿ik odpowiedzi, by badanie mog硂 by zaakceptowane, jednak wska糿ik 21% jest zdecydowanie zbyt niski, by grup badan mo縩a by硂 uzna za reprezentatywn. Bior眂 pod uwag, 縠 kwestionariusze, kt髍e zosta硑 zaakceptowane pochodzi硑 g丑wnie od m硂dych, wyedukowanych, bia硑ch m昕czyzn, a pozosta砮 grupy praktycznie nie wyst阷owa硑, badanie to nie mo縠 nawet reprezentowa populacji miast, w kt髍ych zosta硂 przeprowadzone, nie m體i眂 ju o populacji ca砮go USA. B潮d trzeci: Podgrupy wykorzystane w badaniach do wyci眊ni阠ia pewnych wniosk體 by硑 zbyt ma砮. W ca砶owitej grupie badanych z o秏iu miast (N=5182) Cameron odnalaz 17 os骲, kt髍e twierdzi硑, 縠 przynajmniej jeden z ich rodzic體 jest homoseksualny (nie klasyfikowano w badaniu kt髍y) i na podstawie pyta o negatywne do秝iadczenia z dzieci駍twa zwi眤ane z rodzicami Cameron stwierdzi, 縠 5 spo秗骴 17 os骲 z homoseksualnym rodzicem dozna硂 jakiej formy molestowania ze strony rodzica (jednak tu r體nie nie klasyfikowano kt髍ego). Podzieliwszy uzyskane dane, tj. 5/17 Cameron uzyska wniosek, 縠 29% dzieci, kt髍e maj rodzica homoseksualnego jest molestowane. W odpowiedziach dzieci rodzic體 heteroseksualnych (kt髍ych oko硂 40 by硂 molestowane) nie za硂縪no, 縠 ojciec m骻 molestowa syna. Nawet gdyby fakt p砪i osoby molestuj眂ej mia dla badaczy znaczenie, pr骲ka 17 os骲 jest tak ma砤, 縠 nie stanowi 縜dnej reprezentacji.. Do tego Cameron w swoich badaniach uzna obszar przyj阠ia wynosz眂y 99%, co oznacza, 縠 gdyby nawet pr骲a by砤 reprezentatywna, to przedzia ufno禼i dla wyniku waha si w granicach -4% do 62%. Zatem ze wzgl阣u na du縴 obszar przyj阠ia prawdopodobie駍two, 縠 osoba mia砤 homoseksualnego rodzica i by砤 molestowana waha si od -4% do +62%. B潮d czwarty: wiarygodno舵 odpowiedzi jest w眛pliwa. Je縠li respondent nie daje prawdziwej odpowiedzi na pytanie mo縠 robi tak z dw骳h powod體: nie potrafi, b眃 nie chce tego zrobi. W badaniach Camerona obie te sytuacje mog硑 zaj舵. Kwestionariusz sk砤da si 550 pyta a przewidziany czas na jego wype硁ienie wynosi 75 minut. Wi阫szo舵 pyta odnosi砤 si do delikatnej sfery seksualno禼i i sformu硂wana by砤 w trudny, niezrozumia硑 i niejasny spos骲. Wiarygodno舵 mo縩a sprawdzi w trakcie badania w prosty spos骲: zadaj眂 to samo pytanie (wprost lub odwr骳one) w kilku miejscach kwestionariusza. Zesp蟪 Camerona nie zawar takich pyta sprawdzaj眂ych. Zanotowa fakt, 縠 w niekt髍ych kwestionariuszach znajdowa硑 si niezgodno禼i np. odno秐ie dat i sytuacji kontakt體 seksualnych z dzieci駍twa, jednak kwestionariuszy tych nie odrzuci. Ponadto pytania by硑 bardzo kompleksowe: w jednym z nich zadaniem badanego by硂 przeczyta list 36 charakterystyk osobowych (np. m昕czyzna, kobieta, starszy, doros硑, nauczyciel itp.), oznaczy przy ka縟ym wiek, w kt髍ym badany by, kiedy osoba posiadaj眂a dan charakterystyk z硂縴砤 jak倍 propozycj o podtek禼ie seksualnym, pierwszy raz prze縴砤 seksualny kontakt fizyczny, a nast阷nie poda dok砤dn liczb os骲 z danej kategorii, z kt髍ymi badany mia kontakty seksualne. Innym zadaniem by硂 oznaczenie tych spo秗骴 44 powod體, kt髍e badani uznaj za decyduj眂e w procesie kszta硉owania si ich orientacjo seksualnej. By硑 tam m.in.: uwiedzenie przez homoseksualnego doros砮go, kontakty seksualne z homoseksualnym doros硑m, nie wiod硂 mi si w heteroseksualizmie. Do tego dochodzi jeszcze forma zbierania wype硁ionych odpowiedzi - mimo i badacze twierdzili, 縠 by硑 one anonimowe, by硑 dostarczane do drzwi ich dom體, badani byli specjalnie wybrani do tego badania, za odpowiedzi nale縜硂 zwraca w bia砮j, nieopisanej kopercie. W takiej sytuacji badani mogli nie chcie odpowiada szczerze na pytania zwi眤ane np. z ich orientacj seksualn, ilo禼i partner體 czy preferencjami. Badacze pojawiali si na progu domostw nie b阣眂 jednocze秐ie w stanie po秝iadczy swoja to縮amo舵 i prawdziwo舵 badania 縜dn legitymacj Uniwersytetu ani 縜dnego o秗odka badawczego - badani mogli wi阠 po prostu nie bra badania na powa縩ie. B潮d pi眛y: Badacze byli tendencyjni i nie trzymali si standardowych procedur. Przy zbieraniu takich danych wymagane jest, aby ankieterzy byli odpowiednio wytrenowani, prezentowali obiektywne, niezwi眤ane z badaniem stanowisko, nie os眃zali i nie byli zaznajomieni z hipotez badawcz. Cameron nigdy nie udost阷ni danych o swoich ankieterach; nie wiadomo czy mieli oni odpowiednie szkolenia ani czy w og髄e rozprowadzili wszystkie kwestionariusze (jedn z procedur jest wys砤nie do kilku dom體 obj阾ych badaniem nadzorcy, kt髍y pyta domownik體 czy badanie zosta硂 przeprowadzone lub czy ankieter si pojawi - procedura ta nie mia砤 miejsca w tym przypadku w og髄e). Co wi阠ej, broszurki wydawane w p蠹niejszych latach zawieraj anegdoty o osobach obj阾ych badaniem, co sugeruje, 縠 wysoko postawieni cz硂nkowie grupy badawczej wraz z samym Paulem Cameronem brali udzia w zbieraniu odpowiedzi. Bior眂 pod uwag, 縠 mieli oczekiwania oni oczekiwania wobec wynik體 bada i w owym czasie wszyscy jasno i negatywnie wypowiadali si na temat homoseksualizmu, trudno uwa縜, 縠 badanie przeprowadzone by硂 z obiektywnego punktu widzenia - nawet je秎i badacze pr骲owali nie wp硑wa na odpowiedzi badanych, byli na tyle znani, 縠 respondenci mogli wiedzie z kim maj do czynienia. B潮d sz髎ty: Respondenci znali cel przeprowadzania bada. Jedn z g丑wnych zasad prowadzenia bada jest to, aby badani nie znali prawdziwych cel體, hipotez ani tematu przeprowadzanych bada, bo mog硂by to zmodyfikowa ich odpowiedzi i pokusi ich o manipulacj. Cameron jednak opublikowa w jednej z lokalnych gazet artyku, w kt髍ym opisa badanie, kt髍e b阣zie przeprowadza, czysto zaznaczy jego hipotezy oraz okre秎i swoje w砤sne pogl眃y na ten temat. Napisa r體nie, 縠 badanie to ma "dostarczy broni tym, kt髍zy chc by przejawy homoseksualizmu w Stanach Zjednoczonych zosta硑 zakazane prawem". Badanie to zatem przesta硂 by naukowe, a sta硂 si polityczno- religijne. Jak zaznaczy砤m wcze秐iej ka縟y z tych b酬d體 z osobna sprawia, i badanie Camerona jest ca砶owicie niewiarygodne, jednak po po潮czeniu tych wszystkich s砤bo禼i metodologicznych otrzymujemy tak ra勘co bezwarto禼iowe wyniki, 縠 nic dziwnego, 縠 naukowy p蟪秝iatek Stan體 Zjednoczonych nie by nawet przez chwil zainteresowany tym badaniem. KRYTYKA II B酬dy w badaniu nad nekrologami w prasie kierowanej do homoseksualist體 z roku 1994. Cameron wraz z zaprzyja糿ionymi badaczami Wellumem i Playfairem policzyli nekrologi w magazynach 秗odowisk gejowskich i uznali, 縠 na ich podstawie s w stanie wyliczy przewidywan d硊go舵 縴cia dla homoseksualist體. Ich hipoteza, 縠 heteroseksuali禼i 縴j oczywi禼ie d硊縠j ni homoseksuali禼i okaza砤 si, oczywi禼ie, prawdziwa.. W gazetach tych przed ko馽em lat 80'tych nie by硂 dzia硊 nekrolog體, jednak ze wzgl阣u na epidemi AIDS i HIV zdecydowano si na umieszczanie nekrolog體 os骲 zmar硑ch je縠li: a/ by硑 one znane w 秗odowisku lub s砤wne, b/ zmar硑 tragicznie lub m硂do, c/ lub by硂 wystarczaj眂o miejsca na inne nekrologi. W dw骳h ostatnich przypadkach jednak to rodziny b眃 najbli縮i zg砤szali 秏ier i pisali nekrolog, za redaktor pisma go ewentualnie zatwierdza. Oto kilka przyk砤d體 os骲, kt髍ych nekrologi nigdy nie pojawi硑 si w prasie gejowskiej: * homoseksuali禼i, kt髍zy nie uczestniczyli w 縴ciu 秗odowiska, tj. nie mieli wielu homoseksualnych znajomych, * homoseksuali禼i, kt髍zy nie odkrywali przed bliskimi swojej orientacji seksualnej, * homoseksuali禼i, kt髍ych rodziny nie 縴czy硑 sobie, aby orientacja seksualna zmar砮go by砤 znana, * homoseksuali禼i, kt髍ych bliscy nie wpadli na pomys pisania nekrologu do gazety, * homoseksuali禼i, kt髍zy nie mieli bliskich, * oraz prawdopodobnie r體nie homoseksuali禼i, kt髍zy zmarli ze staro禼i. Rzetelne obliczenie przewidywanej d硊go禼i 縴cia powinno wlicza te osoby, jednak Cameron i wsp蟪pracownicy o tym nie pomy秎eli. Ich uwagi nie zwr骳i tak縠 fakt, 縠 cho, jak sami stwierdzili, stosunek gej體 do lesbijek jest jak 1,6 do 1, to stosunek 秏ierci gej體 do lesbijek jest jak 6 do 1, a je秎i wliczy 秏ierci zwi眤ane z AIDS, morderstwami i nieszcz甓liwymi wypadkami, to nawet 32 do 1. Mog硂by to znaczy, 縠 skoro lesbijek i gej體 jest niemal縠 tyle samo i lesbijki umieraj rzadziej, to 縴j d硊縠j. Jednak Cameron nie wzi背 tego faktu pod uwag i podliczy 秗edni wieku zmar硑ch lesbijek, kt髍a wysz砤 podobna do wieku umieraj眂ych gej體 - pomi阣zy 40 a 50 rokiem 縴cia.. Mimo, i liczba nekrolog體 w prasie by niepor體nywanie mniejsza ni liczba zgon體 homoseksualist體 w r罂nym wieku, i nekrologi te publikowane by硑 wybi髍czo oraz i liczba nekrolog體 lesbijek stanowi砤 jedynie 2% liczby wszystkich nekrolog體 Cameron uzna, i te ma砮 pr骲ki s wystarczaj眂e do okre秎enie 秗edniej d硊go禼i 縴cia gej體 na 43 lata a lesbijek na 46 lat. KRYTYKA III Nadinterpretacje w wykorzystywanym w wielu wyk砤dach i publikacjach badaniach innych badaczy: Groth i Birnbaum (1978) Groth i Birnbaum prowadzili badania nad osobowo禼i i charakterystykami osadzonych w zak砤dach karnych m昕czyzn. Zbadali 175 m昕czyzn skazanych za przest阷stwa seksualne zwi眤ane z dzie鎚i. 痑den z m昕czyzn nie okre秎i si jako homoseksualny, 縜den z nich te nie zaznaczy, jakoby by biseksualny a m昕czy糿i bardziej podobali mu si ni kobiety. Mo縩a zatem 秏ia硂 wnioskowa, 縠 w grupie badanej nie by硂 gej體 ani biseksualist體 ukierunkowanych bardziej w stron w砤snej p砪i. Spo秗骴 nich wszystkich 83 (47%) zosta硂 zakwalifikowane przez psycholog體 i psychiatr體 jako "powa縩ie zaburzony", kolejnych 70 (40%) jako doros硑ch heteroseksualist體 oraz 22 (13%) biseksualist體, kt髍zy "uprawiali okazjonalny seks z przedstawicielami obu p砪i, jednak g丑wnym zainteresowaniem darzyli kobiety". Przypadki molestowania zdarza硑 si g丑wnie w grupie 47% wi昙ni體 zaburzonych - o nieukierunkowanym pop阣zie seksualnym, jednak Cameron w swoim raporcie napisa, 縠 54% przypadk體 spowodowane by硂 przez homo- i biseksualist體. Cameron zinterpretowa wszystkie przypadki molestowania ch硂pc體 jako homoseksualne, zatem dokonane przez gej體, jednocze秐ie uznaj眂, 縠 nie wszystkie przypadki molestowania dziewczynek by硑 molestowaniem heteroseksualnym. Nazwa to "biseksualn korekcj", kt髍ej oprawcy pr骲uj w sobie dokona. W ten spos骲 ros砤 liczba przypadk體 molestowania dokonanych przez homo- i biseksualist體, nie zmienia砤 si za ta dokonana przez heteroseksualist體. 瑀骴硂 danych nieznane (1985) Podobnych za硂縠 u縴, gdy bada molestowanie uczni體 przez nauczycieli. W opublikowanym przez niego w 1985 roku artykule w magazynie "Psychological Reports" nie podaje 縜dnego sposobu wyszukiwania danych, ale zaznacza wyra糿ie "rzadko舵 wyst阷owania w literaturze heteroseksualnych przypadkach molestowania" i t硊maczy to faktem, 縠 molestowanie heteroseksualne w og髄e rzadko si zdarza. Jednak na podstawie 30 znalezionych mi阣zy 1920 a 1982 rokiem w dziesi阠iu r罂nych 紃骴砤ch przypadk體 molestowania nauczyciel-ucze wnioskuje, 縠 uczniowie s 90 razy bardziej nara縠ni na molestowanie, je縠li maj homoseksualnego nauczyciela. A je縠li doda efekt "biseksualnej korekcji", stosunek ten ro秐ie do stukrotnego zagro縠nia. Oczywi禼ie brakuje w raporcie danych o orientacji seksualnej oprawc體 - Cameron wszelkie kontakty m昕czyzn z ch硂pcami nazywa po prostu homoseksualnymi. 瑀骴硂: http://psychology.ucdavis.edu/rainbow/HTML/facts_molestation.html Kinsey (1947) Alfred Kinsey wraz z wsp蟪pracownikami zebra kwestionariusze od ponad 5900 kobiet i 5300 m昕czyzn. Pyta o stosunki przedma晨e駍kie, ma晨e駍kie, zdrady, homoseksualnych kontakt體, masturbacji innych form aktywno禼i seksualnej oraz wzorc體 zachowa seksualnych w zale縩o禼i od p砪i, wykszta砪enia, wyznania i innych czynnik體 socjologicznych. Uzyska zaskakuj眂e, wr阠z szokuj眂e wyniki zw砤szcza w sferze kontakt體 homoseksualnych, 縴cia seksualnego nieletnich oraz kontakt體 doros硑ch z nieletnimi. Wykorzystuj眂 to badanie Cameron r體nie nazywa wszystkich m昕czyzn, kt髍zy molestowali ch硂pc體 homoseksualnymi nie bior眂 pod uwag cz阺to禼i ich kontakt體 z osobami doros硑mi obu p砪i. Jednak gdyby nawet przyjmowanie molestowania ch硂pc體 za spowodowane przez gej體 by硂 za硂縠niem poprawnym, same badania Kinseya ze wzgl阣u na dob髍 pr骲y maj niewielk warto舵: pr骲a skonstruowana by砤 w 28% z wi昙ni體 osadzonych za zbrodnie na tle seksualnym, w 5% z m阺kich prostytutek, oraz z op砤canych ochotnik體 (co mog硂 powodowa, 縠 b阣 oni ubarwia swoje historie w celu uzyskania wi阫szej zap砤ty). Ponadto cz甓 raportu odnosz眂a si do seksualno禼i dzieci pochodzi砤 w ca硂禼i z jednego 紃骴砤: z pami阾nik體 anonimowego pedzila, kt髍e prowadzi od 1917 roku. Niereprezentatywny dob髍 pr骲y t硊maczy niekt髍e z szokuj眂ych wynik體. 瑀骴硂: http://www.leaderu.com/jhs/reisman.html Wi阠ej bada nie jestem w stanie przytoczy, poniewa 紃骴砤 teorii pana Camerona znane s jedynie jemu. Na jego stronie internetowej mo縩a znale兼 wiele prac, jednak 縜dna z nich nie jest zaopatrzona w bibliografi ani nawet we wspomnienie nazwisk badaczy, z kt髍ych dorobku korzysta pisz眂 np. 縠 "dowiedziono..." lub "badania wskazuj na...". Co wi阠ej - wszystkie przypisy (rzekomo odno秐iki) pojawiaj眂e si w tekstach prowadz... do nik眃. Trudno zatem jest przyj辨 za rzetelne prace, kt髍e owszem - mog by owocem skrz阾nych bada i d硊goletnich poszukia, ale r體nie dobrze mog by ca砶iem wyssane z palca. A b酬dy wy縠j wymienione i wci笨 te same, zaprzeczaj眂e medycynie i psychologii w dziedzinie pedofilii i seksualno禼i cz硂wieka, Paul Cameron powtarza od 30 lat we wszystkich kolejnych publikacjach. KTO PRACE DOKTORA PUBLIKUJE - POWA疉NIE W IECIE NAUKOWYM To jakie kto ma powa縜nie w 秝iecie naukowym Stan體 Zjednoczonych okre秎ane jest na podstawie dw骳h skal. Skale te: SSCI (Social Science Citation Index) oraz JRC (Journal Citation Reports) umiejscawiaj badania, osoby i pras psychologiczn i socjologiczn na konkretnym miejscu w rankingu na podstawie ilo禼i przytocze w innych 紃骴砤ch naukowych. Te dwie miary okre秎aj wi阠 warto舵 jak wnosz badania i magazyny m.in. Paula Camerona do rozwoju wsp蟪czesnej nauki. Dane z tych ranking體 pozwalaj nam zatem zweryfikowa s硂wa Joanny Najfeld o tym, 縠 dr Cameron jest jednym z najcz甓ciej cytowanych badaczy homoseksualizmu i wydawane przez niego magazyny psychologiczne zajmuj czo硂we miejsca w rankingach. Jednak do JCR wliczane s oczywi禼ie tylko te cytaty, kt髍ych zadaniem jest wnie舵 jaki wk砤d w rozwijanie bada, nie za krytyczne opinie i recenzje odno秐ie metodologii, kt髍e na pewno zwi阫szy硑by wska糿ik cytowania osoby dr. Camerona. Cztery z magazyn體 wydaj眂ych badania przeprowadzone przez zesp蟪 Camerona: Journal z Pscyhology, Journal z Pscyhology and Theology, Omega oraz Pscyhological Reports zosta硑 zakwalifikowane do rankingu JCR jako magazyny dotycz眂e psychologii og髄nej. Zamieszczam poni縠j tabelk ilustruj眂 ich pozycje. Magazyny: Psychologia Og髄na 1994 1995 2005 wp硑w pozycja wp硑w pozycja wp硑w pozycja Przyk砤dy wysoko odenianych magazyn體 Psychological Review 7,187 1 z 97 5,058 5 z 84 7,986 3 z 101 Psychological Bulletin 6,697 3 z 97 6,966 1 z 84 9,746 2 z 101 American Psychologist 4,209 4 z 97 5,304 4 z 84 6,46 4 z 101 Przyk砤dy nisko ocenianych magazyn體 Studia Psychologica 0,029 97 z 97 0,130 13 z 84 0,136 97 z 101 New Zeland Journal of Psychology 0,238 71 z 97 0,000 84 z 84 0,581 57 z 101 Magazyny najcz甓ciej publikuj眂e prace zespo硊 Camerona Journal z Psychology & Theology 0,296 61 z 97 0,066 81 z 84 0,200 93 z 101 Psychological Reports 0,242 69 z 97 0,295 53 z 84 0,281 82 z 101 Journal of Psychology 0,158 82 z 97 0,338 48 z 84 0,525 60 z 101 Omega: Journal of Death & Dying 0,153 83 z 97 0,187 67 z 84 0,214 89 z 101 Kolejnym magazynem by硂 Adolescence, kt髍e jednak zosta硂 zakwalifikowane do grupy Psychologii Rozwoju. Zaj瓿o w roku 1994 w rankingu JCR 30 miejsce z 32 ze wska糿ikiem wp硑wu 0,312, za 11 lat p蠹niej podnios硂 si do miejsca 42 z 52 ze wska糿ikiem wp硑wu 0,693. O magazynie The Nebraska Psychology Journal, w kt髍ym Cameron opublikowa swoje badania z lat 1983-1984 nie ma danych, poniewa nie zakwalifikowa si on na list ponad 1500 magazyn體 ocenianych przez skale SSCI i JCR. Co ciekawe, najwi阫sz ilo舵 publikacji Cameron zawar w magazynie Psychological Reports, kt髍y jest o tyle ciekawym przypadkiem, i nie posiada rady recenzent體, kt髍zy czytaj i zatwierdzaj artyku硑 a autorzy aby wyda w nim swoje prace p砤c 27,50$ za ka縟 stron. Nie trzeba chyba wspomina, i magazyn ten ma bardzo niski wska糿ik odrzucania artyku丑w. Chcia砤bym jeszcze przytoczy dane bazuj眂e na SSCI z wrze秐ia 2007 roku okre秎aj眂e ilo舵 cytowa konkretnych prac zespo硊 Camerona, aby ukaza jak powa縜nym jest on badaczem. Dane te, jako 縠 nie bior pod uwag wska糿ika wp硑wu a jedynie sam liczb cytowa, zawieraj tak縠 cytowania z krytycznych recenzji, wspominek o Cameronie jako o antygejowskim publicy禼ie oraz z magazyn體 dotycz眂ych praw cz硂wieka czy po prostu codziennych gazet.Praca Liczba cytowa Cameron & Ross, 1981 (Social Psychological Aspects of the Judeo- Christian Stance Toward Homosexuality) 12 Cameron et al., 1985 (Sexual Orientation and Sexually Transmitted Diseases) dane niedost阷ne Cameron et al., 1986 (Child Molestation and Homosexuality) 6 Cameron et al., 1988 (Homosexuals in the Armed Forces) 6 Cameron et al., 1989 (Effect Of Homosexuality Upon Public Health and Social-Order) 1 Cameron & Cameron, 1995 (Does Incest Cause Homosexuality?) 8 Cameron & Cameron, 1996 (Homosexual Parents) 9 Cameron & Cameron, 1996 (Do Homosexual Teachers Pose a Risk To Pupils?) 3 Cameron et al., 1994 (The Longevity Of Homosexuals: Before and After the AIDS Epidemic) 4 Okazuje si wi阠, 縠 badania i teorie dr. Camerona by硑 przez profesjonalist體 dos硂wnie ignorowane od dnia ich publikacji, a zainteresowanie nimi wyra縜li jedynie politycy i organizatorzy manifest體 antygejowskich. Aby podsumowa powiem tylko tyle: dr Cameron w 秝iecie naukowym Stan體 Zjednoczonych zdaje si by uznany za cz硂wieka tak niewyedukowanego i niepowa縩ego, i badacze ze 秗odowiska zdecydowali go po prostu nawet nie zauwa縜 istnienia jego bada. By mo縠 dlatego w dobie, kiedy coraz wi阫sze powa縜nie w rz眃ach Stan體 zyskuj prawa cz硂wieka i prawa antydyskryminacyjne, rozpocz背 on swoje tournee po 秝iecie, gdzie r體no舵 jest na takim poziomie, na jakim by砤 w jego rodzinnych kraju trzydzie禼i lat temu. |
|
Data: 2013-02-17 16:15:35 | |
Autor: u2 | |
Homofobia w Islandii | |
W dniu 2013-02-17 15:50, glob pisze:
W dniu 2. Grudnia 1983 roku Ameryka艅skie Towarzystwo Psychologiczne Homoseksualizm a pedofilia Pytanie, czy istnieje jaki艣 zwi膮zek mi臋dzy homoseksualizmem a pedofili膮, budzi ogromne emocje w Polsce. Na Zachodzie z kolei m贸wi si臋 ju偶 o "dobrej pedofilii", zak艂adaj膮cej, 偶e seks z osob膮 doros艂膮 pozytywnie wp艂ywa na rozw贸j dziecka. Szczeg贸lnie ho艂ubiony jest seks dojrza艂ego m臋偶czyzny z nastolatkiem. Warto zatem przyjrze膰 si臋 dok艂adniej temu problemowi. Pedofilia to wykorzystywanie seksualne dzieci i nastolatk贸w. Prawd膮 jest, 偶e bior膮c pod uwag臋 og贸ln膮 liczb臋 przypadk贸w 鈥 wi臋kszo艣膰 akt贸w pedofilskich ma charakter heteroseksualny. Nie w tym rzecz. W艣r贸d pedofili wyst臋puje nieproporcjonalnie wysoka liczba homoseksualist贸w. Podczas gdy homoseksuali艣ci stanowi膮 1-3% populacji, a偶 1/3 akt贸w pedofilii pope艂niana jest przez homoseksualist贸w (1a). Konkretnie: 25% akt贸w pedofilii pope艂nianych jest na ch艂opcach (1b), a chocia偶 jednym z argument贸w przeciw m贸wieniu o "homoseksualnej pedofilii" jest twierdzenie, i偶 p艂e膰 dziecka jest dla pedofila oboj臋tna, a poci膮ga go niedojrza艂o艣膰 organizmu, jednak a偶 86% pedofili wykorzystuj膮cych seksualnie ch艂opc贸w deklaruje si臋 jako homoseksuali艣ci (1c). Zatem wyst臋powanie pedofilii w艣r贸d homoseksualist贸w jest wielokrotnie wy偶sze, ni偶 wynika z prostej statystyki. Homoseksualna pedofilia przyczynia si臋 do powstania homoseksualizmu Istnieje szereg prac pokazuj膮cych, 偶e wielu m臋偶czyzn, kt贸rzy w doros艂o艣ci anga偶uj膮 si臋 w homoseksualny styl 偶ycia, by艂o ofiarami wykorzystania seksualnego w dzieci艅stwie (2). Przytoczymy tu wyniki kilku z nich. Spo艣r贸d badanych 1001 homoseksualnych i biseksualnych m臋偶czyzn 37% przed uko艅czeniem 19 roku 偶ycia do艣wiadczy艂o bycia ofiar膮 przymusowego kontaktu seksualnego z osob膮 doros艂膮 (3). W jednej trzeciej przypadk贸w dochodzi艂o do seksu analnego. Niedawne prace, obejmuj膮ce 942 doros艂ych por贸wnuj膮 proporcje os贸b wykorzystywanych seksualnie w dzieci艅stwie w grupie heteroseksualist贸w i homoseksualist贸w. 46% homoseksualist贸w i 22% lesbijek by艂o molestowanych przez osob臋 tej samej p艂ci w dzieci艅stwie (艣rednia wieku dla dziewcz膮t 鈥 13 lat, dla ch艂opc贸w - 11). W przypadku os贸b heteroseksualnych tylko 7% m臋偶czyzn i 1% kobiet by艂o molestowanych seksualnie przez osob臋 tej samej p艂ci (r贸偶nica istotna na poziomie p < .001.). Co istotne, 97% z badanych os贸b deklarowa艂o, 偶e s膮 dumni ze swego homoseksualnego stylu 偶ycia, a zatem trudno zarzuci膰 tej pracy, by koncentrowa艂a si臋 na osobach nieszcz臋艣liwych z powodu odczuwanego poci膮gu homoseksualnego. Danymi, na kt贸re warto zwr贸ci膰 uwag臋 jest fakt, 偶e a偶 68% m臋偶czyzn i 38% kobiet zacz臋艂o identyfikowa膰 si臋 jako homoseksuali艣ci/lesbijki dopiero po fakcie homoseksualnego molestowania, a zatem wykorzystanie seksualne spowodowa艂o lub co najmniej przyczyni艂o si臋 do rozwoju sk艂onno艣ci homoseksualnych. (4) Szereg innych bada艅 potwierdza, 偶e mi臋dzy 40 a 50% os贸b odczuwaj膮cych poci膮g p艂ciowy do tej samej p艂ci by艂o w dzieci艅stwie ofiarami gwa艂tu, lub molestowania seksualnego (5). Czy homoseksuali艣ci popieraj膮 pedofili臋? Istniej膮 zwi膮zki mi臋dzy organizacjami promuj膮cymi pedofili臋 a ruchem gejowskim. Naukowiec polityczny prof. Mirkin w pracy opublikowanej w czasopismie naukowym Journal of Homosexuality napisa艂: "Organizacje pedofilskie by艂y pocz膮tkowo cz臋艣ci膮 koalicji gejowsko-lesbijskiej". Naukowiec ten przewiduje, 偶e spo艂eczna akceptacja pedofilii nast膮pi w ten sam spos贸b jak nast膮pi艂a akceptacja homoseksualizmu (6). Podobn膮 przysz艂o艣膰 statusu pedofilii przewiduje David Thorstad, wsp贸艂za艂o偶yciel NAMBLA (7), kt贸ry swe pogl膮dy stre艣ci艂 w artykule promuj膮cym "ch艂opi臋co-m臋ska mi艂o艣膰" (8). Z kolei Charles Silverstein (znany w Polsce np. z ksi膮偶ki "Rado艣膰 seksu gejowskiego") w artykule z roku 2008 wyra偶a jednoznaczn膮 deklaracj臋: Charles Silverstein"Poza homoseksualizmem DSM (9)wymienia tak偶e sadyzm, masochizm, ekshibicjonizm, voyeuryzm, pedofili臋 i fetyszyzm jako zaburzenia psychiczne. Je艣li nie ma obiektywnego, niezale偶nego dowodu, 偶e orientacja homoseksualna jest sama w sobie nienormalna, jakie istnieje usprawiedliwienie umieszczania jakiegokolwiek z innych zachowa艅 seksualnych w DSM?" (10) "Mija w tej chwili 35 lat od usuni臋cia homoseksualizmu z DSM, co by艂o naszym celem kr贸tkoterminowym. Nasz cel d艂ugoterminowy - usuni臋cie z DSM r贸偶nie okre艣lanych perwersji seksualnych, zaburze艅 seksualnych i parafilii, w zale偶no艣ci od wydania, nie zosta艂 zrealizowany" (11). Autor konkluduje, ze 偶ycie samo sobie z problemem poradzi. Uwa偶a, 偶e powszechny dost臋p do r贸偶norodnego typu pornografii w Internecie spowoduje, 偶e m艂ode pokolenie b臋dzie uznawa艂o ka偶de z wymienionych przez niego perwersji, zaburze艅 seksualnych i parafilii za norm臋: "Mo偶na za艂o偶y膰, 偶e wiele dzieci i nastolatk贸w ogl膮da pornografi臋. Nadz贸r rodzic贸w nigdy nie by艂 bardziej mizerny. Podejrzewam, 偶e w momencie, gdy te dzieci dorosn膮, nasz cel d艂ugoterminowy 鈥 wyeliminowanie parafilii z DSM zostanie zrealizowany. Najprawdopodobniej b臋d膮 si臋 zastanawia膰, o co by艂o tyle zamieszania, tak jak dzi艣 wielu m艂odych ludzi zastanawia si臋, dlaczego kto艣 m贸g艂 mie膰 cokolwiek przeciw homoseksualistom w ubieg艂ym wieku." (12) Nie jest to g艂os odosobniony. W American Psychiatric Association mo偶na aktualnie zauwa偶y膰 silny trend do normalizacji pedofilii (13). Naukowcy zastrzegaj膮, 偶e wykluczenie pedofilii z listy chor贸b nie oznacza jej akceptacji, lecz unikanie stygmatyzacji pedofili (identyczny argument u偶ywany by艂 podczas g艂osowania nad usuni臋ciem homoseksualizmu ze spisu chor贸b w roku 1973). Podkre艣laj膮 te偶, 偶e seks osoby doros艂ej z nieletni膮 jest nielegalny, a wi臋c jak najs艂uszniej podlegaj膮cy karze. Jednak nale偶y zda膰 sobie spraw臋, 偶e od kilku lat podejmowane s膮 (np. w Kanadzie i USA) systematyczne pr贸by obni偶ania wieku, w kt贸rym uprawianie seksu jest legalne (tzw. consent age). Wykre艣lenie pedofilii z listy zaburze艅 tylko ten proces przyspieszy. B臋dzie koronnym argumentem na rzecz obni偶ania barier wiekowych, je艣li chodzi o "wolno艣膰" uprawianie seksu. (1a) Kurt Freund, Robin Watson, and Douglas Rienzo, 鈥淗eterosexuality, Homosexuality, and Erotic Age Preference,鈥 The Journal of Sex Research 26, No. 1 (February, 1989): 107. (1b) Blanchard, R et al., (2000) Fraternal birth order and sexual orientation in pedophiles. Archives of Sexual Behavior 29: 463-78. (artyku艂 p艂atny) (1c) W. D. Erickson, 鈥淏ehavior Patterns of Child Mo- lesters,鈥 Archives of Sexual Behavior 17 (1988): 83. (2) Beitchman, J., Zucker, K., Hood, J., DaCosta, G., Akman, D. (1991) A review of the short-terms effects of child sexual abuse. Child Abuse and Neglect. 15: 537 - 556. (artyku艂 p艂atny) Bradley, S., Zucker, K. (1997) Gender identity disorder: A review of the past 10 Years. Journal of the American Academy of Child and Adolescent Pschiatry. 34, 7: 872 - 880. (artyku艂 p艂atny) Finkelhor, D. (1984) Child sexual abuse: New theory and research. NY: The Free Press. Gundlach, R., Riess, B. (1967) Birth order and sex of siblings in a sample of lesbians and non-lesbians. Psychological Reports. 20:61 - 62. (3) Doll, LS et al., (1992) Self-reported childhood and adolescent sexual abuse among adult homosexual bisexual men. Child Abuse and Neglect. 16: 855-64. (artyku艂 p艂atny) (4) Tomeo, M et al., (2001) Comparative Data of Childhood and Adolescence Molestation in Heterosexual and Homosexual Persons. Archives of Sexual Behavior. 30: 535-54. (artyku艂 p艂atny) (5) Johnson R., Shrier D. (1985) Sexual victimization of boys: Experience at an adolescent medicine clinic. Journal of Adolescent Health Care, 6: 372-376; (artyku艂 p艂atny) Siegel J., et al. (1987) The prevalence of childhood sexual assault: The Los Angeles epidemiological catchment area project. American Journal of Epidemiology, 126/6: 1141; (artyku艂 p艂atny) Bradford J., Ryan C., Rothblum E.D., (1994) National Lesbian Health Care Survey: Implications for Mental Health Care, Journal of Consulting and Clinical Psychology, 62/2: 228-242 ; (artyku艂 p艂atny) Dickson G., Byrd D. (2006) An empirical study of the mother-son dyad in relation to the development of male homosexuality, Journal of the Association of Mormon Counselors and Psychotherapists, 30 (6) Mirkin, H. (1999) The pattern of sexual politics: feminism, homosexuality and pedophilia. Journal of Homosexuality; 37: 1-24. (artyku艂 p艂atny) (7) North American Man/Boy Love Association 鈥 organizacja promuj膮ca seks mi臋dzy doros艂ymi m臋偶czyznami a nieletnimi ch艂opcami. (8) Thorstad, D., (1990) Man/boy love and the American gay movement. Journal of Homosexuality. 20: 251-74. (9) DSM - Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders - spis zaburze艅 psychicznych publikowany i aktualizowany przez Ameryka艅skie Towarzystwo Psychiatryczne 鈥 przyp. t艂um. (10) Silverstein Ch.(2009) The Implications of Removing Homosexuality from the DSM as a Mental Disorder Archives of Sexual Behavior 38:161鈥163, s.162 (artyku艂 p艂atny) (11) Tam偶e. (12) Tam偶e. (13) Moser, C., Kleinplatz, P.J. (2005). DSM-IV-TR and the Paraphilias: An argument for removal. Journal of Psychology and Human Sexuality, 17(3/4): 91-100 (artyku艂 p艂atny) -- "G艂贸wn膮 motywacj膮 mojej aktywno艣ci publicznej by艂a potrzeba w艂adzy i 偶膮dza popularno艣ci. Ta druga by艂a nawet silniejsza od pierwszej, bo chyba jestem bardziej pr贸偶ny, ni偶 spragniony w艂adzy. Nawet na pewno..." - Donald Tusk: Gazeta Wyborcza, 15鈥16 pa藕dziernika 2005 |
|
Data: 2013-02-17 07:32:42 | |
Autor: glob | |
Homofobia w Islandii | |
U2
No widzisz g硊pku masz tu powy縠j wklejone jak Cameron fa硈zowa, k砤ma, manipulowa, przez co wszystkie organizacje naukowe powiedzia硑- won oszo硂mie, ale jak go tak lubisz to Cameron zabroni ca硂wania 縪n i dzieci, wi阠 na秎aduj katolickiego czuba. |
|