| Data: 2012-01-28 15:00:39 | |
| Autor: Grzegorz Z. | |
| Ikonowicz: red.Kur znowu nadaje | |
|
Sprawa ACTA po raz kolejny dowiodła, że rząd nie liczy się z opinią
większości obywateli. Stąd coraz częściej pojawia się pomysł, aby społeczeństwo sięgało po referendum jako narzędzie rozstrzygania sporów z rządem. Rząd jednak żyje w świętym przekonaniu, że wie lepiej od społeczeństwa co jest dla niego dobre. Dlatego sprzeciwia się referendum w sprawie wydłużenia wieku emerytalnego czy ratyfikacji ACTA. aki premier Tusk czy rzecznik Graś uważają się za mądrych, a większość obywateli za głupich. Oczywiście zamiast zabawy w „strzyżone”, „golone”, można by podjąć jakąś debatę, w której rząd próbowałby przekonać obywateli do swych racji, a rzecznicy poglądów przeciwnych mieliby okazję przekonywać rząd. Taki dialog jednak oznaczałby coś w rodzaju równości obywateli niezależnie od tego czy są u władzy czy nie i tym, którzy „wiedzą lepiej” nie bardzo się podoba. System, w którym władza wybrana w demokratycznych wyborach robi co chce, nie oglądając się na opinię publiczną i nie prowadząc dialogu ze społeczeństwem, wielu nazywa demokraturą. Polega on na tym, że władza posiada wprawdzie demokratyczny mandat, ale sprawuje władzę w sposób arogancki i niedemokratyczny. ACTA to porozumienie, które niesie ze sobą wiele zagrożeń, z których pierwsze i zasadnicze polega na sposobie jego przygotowania. Dokonano tego za plecami opinii publicznej. A chodzi o rzecz niebagatelną. W ramach tej umowy otwiera się drogę do reglamentowania dostępu do sieci. A sieć to dziś najbardziej demokratyczny środek wyrażania i wymiany poglądów. Władza to wie i się tego boi. Nie chce skończyć jak prezydent Egiptu Hosni Mubarak. Bo władza nie ufa obywatelom i nie lubi kiedy z kolei oni komunikują się ze sobą bez jej udziału. Wprowadza więc reguły, które pod różnymi pretekstami mogą kogoś wykluczyć z dostępu do Internetu czyli odciąć od możliwości kontaktowania się z opinią publiczną. Internet to współczesna agora, miejsce spotkania obywateli, w którym korporacyjne, manipulatorskie media głównego nurtu nie odgrywają większej roli. Nawet jeżeli ktoś popełni w sieci przestępstwo, to ostatnią karą jaką należy mu wymierzyć jest jego wykluczenie z internetowej wspólnoty. Nawet w więzieniu ludzie powinni mieć dostęp do sieci. Bo jak wiadomo w każdej najbardziej nawet prymitywnej wspólnocie wygnanie było najcięższą karą. Sieć jest naszą gwarancją bezpieczeństwa przed samowolą i uzurpacją każdej władzy. Tam ludzie niesłusznie skazani, pomówieni, publicznie opluci w telewizji, mogą przedstawić swoje racje. Jeżeli pozwolimy na internetowa banicję obywateli, to tak jakbyśmy się już godzili na wszystkie te niesprawiedliwości, których można się dopuścić kneblując społeczeństwu usta. Ani społeczeństwo ani władza nie rozumieją jeszcze do końca jaka moc tkwi w Internecie. Powstają w nim i krążą komunikaty, które w żaden sposób nie podlegają cenzurze. Stąd strach i próby wprowadzenia cenzury prewencyjnej. Pierwszym pretekstem jest kradzież własności intelektualnej. (Gdyby ktoś na koncept takiej własności wpadł odpowiednio wcześniej wynalazek koła mógłby się wcale nie upowszechnić.) Ale w każdej chwili może się okazać, że cenzurowanie Internetu to wymóg bezpieczeństwa narodowego, walki z terroryzmem itd. Bój o wolny Internet to walka o naszą wolność, to opór przeciwko totalitarnej dyktaturze światowych korporacji. Jeżeli ją przegramy, każdy z nas pozostanie sam na ich łasce. Myślę, że ani minister Boni, ani Premier Tusk nic z tego nie rozumieją. To jednak można by im wybaczyć, gdyby nie ich patologiczne przekonanie, że „wiedzą lepiej”. W czasach burzy i naporu, kiedy dziesięciomilionowa Solidarność brała się za bary z PZPR, w prasie reżimowej publikował redaktor Kur. Po serii zjadliwych artykułów na temat strajkujących robotników jakiś dziennikarz związkowy odpowiedział Kurowi artykułem pod tytułem „Kur wie lepiej”. http://www.super-nowa.pl/art.php?i=22702 -- "Tylko owce potrzebują Pasterza" |
|