Grupy dyskusyjne   »   pl.soc.polityka   »   Import z Reichu

Import z Reichu

Data: 2013-10-30 02:09:17
Autor: Mark Woydak
Import z Reichu

Do kogo nale偶膮 polskie media? Analiza najwa偶niejszych stacji i tytu艂贸w
prasowych budzi przera偶enie. Wydaje si臋, 偶e kapita艂 niemiecki ma wi臋kszy
wp艂yw na polsk膮 pras臋 ni偶 w czasie zaboru pruskiego, a media z polskim
kapita艂em przefiltrowane s膮 post-sowieckimi funkcjonariuszami peerelowskiej
bezpieki. Rynek wydawniczy podzieli艂 si臋 na kilka koncern贸w (zw艂aszcza z
kapita艂em niemieckim) i wzi膮艂 ca艂y sektor, od dziennik贸w informacyjnych po
czasopisma kobiece i kulinarne. Nitki medialnych zale偶no艣ci prowadz膮
zazwyczaj do Berlina.

 Niemcy od tabloidu po sport

 Hegemonem wydawniczym w Polsce jest niemiecki Axel Springer AG, kt贸ry po
fuzji ze szwajcarskim wydawnictwem Ringier AG w 2010 r. dzia艂a w Polsce
jako Ringier Axel Springer Polska. Potentat wydaje ponad 150 gazet i
magazyn贸w w ponad 30 krajach. Niemiecki koncern wydawniczy posiada w Polsce
m.in. takie tytu艂y, jak: 鈥淔akt鈥, 鈥淣ewsweek Polska鈥, 鈥淒ziennik鈥 (49 proc.
udzia艂贸w w sp贸艂ce wydawcy Infor Biznes), 鈥淔orbes Polska鈥, 鈥淧rzegl膮d
Sportowy鈥, 鈥淪port鈥, 鈥淎uto 艢wiat鈥, 鈥淜omputer 艢wiat鈥, 鈥淒ziewczyna鈥 czy
鈥淧opcorn鈥. Wydawnictwo w 1946 r. za艂o偶y艂 Niemiec Axel Springer. Cele
statutowe s膮 do dzisiaj proste i znamienne. 鈥淥drzuca膰 wszelkie formy
ekstremizmu politycznego鈥 鈥 co w Polsce mo偶e by膰 odczytywane, zgodnie z
lini膮 wydawnictwa, jako krytyk臋 prawicowych ugrupowa艅, kt贸rym z 艂atwo艣ci膮
przypisuje si臋 艂atk臋 鈥渟krajnej prawicy鈥. Kolejne motto Axel Springer AG to
鈥淒zia艂a膰 na rzecz pojednania 呕yd贸w i Niemc贸w oraz popiera膰 podstawowe prawa
Izraela鈥. Z tego powodu niemiecki wydawca atakowany jest przez lewic臋 i
艣rodowiska muzu艂ma艅skie, coraz liczniejsze w Niemczech i Europie.
Pro偶ydowska polityka Axel Springer musia艂a uderzy膰 w Polsk臋, co wpisywa艂o
si臋 chocia偶by w zapowiadane przez 呕yd贸w upokarzanie Polak贸w za rzekom膮
opiesza艂o艣膰 przy zwrocie tzw. mienia po偶ydowskiego oraz jednocze艣nie
wybiela艂o Niemc贸w 鈥 zbrodniarzy wojennych. Taki cel mia艂o u偶yte
wielokrotnie sformu艂owanie 鈥淧olskie obozy koncentracyjne鈥, kt贸re ukaza艂o
si臋 w kilku czasopismach wydawanych przez koncern Axela Springera, jak:
鈥淏ild鈥, 鈥淔ocus鈥 czy 鈥淒ie Welt鈥. Zreszt膮 po artykule w pi艣mie 鈥淔ocus鈥,
polska ambasada za偶膮da艂a publikacji sprostowania, a wydawca wa偶nej cz臋艣ci
medi贸w prasy w Europie i Polsce zwyczajnie odm贸wi艂, podpisuj膮c si臋
jednocze艣nie pod spychaniem odpowiedzialno艣ci za holokaust na Polak贸w. W
takich r臋kach jest polska prasa od bulwar贸wek, dziennik贸w przez tygodniki,
miesi臋czniki, na magazynach dla m艂odzie偶y czy mi艂o艣nik贸w sportu ko艅cz膮c.

 Prasa kobieca 鈥 import z Reichu

 Po艂owa polskich czytelnik贸w to kobiety. Rynek ten jest niedostatecznie
doceniony przez analityk贸w wp艂ywu na kszta艂towanie opinii spo艂ecznych. Za
to lwia cz臋艣膰 wydawnictw dla pa艅 od dawna znajduje si臋 w r臋kach
zagranicznego kapita艂u. Obecnie prasa kobieca zosta艂a zdominowana przez
opisane wy偶ej wydawnictwo Ringier Axel Springer Polska i Gruner+Jahr Polska
(jeden z czterech g艂贸wnych dzia艂贸w wydawnictwa Bertelsmann). Skoro znamy
ju偶 za艂o偶enia Axel Springera to warto przyjrze膰 si臋 drugiemu podmiotowi.
Gruner+Jahr Polska to polska filia niemieckiego wydawnictwa. Istnieje od
1993 r. Wydaje g艂贸wnie magazyny ilustrowane dla kobiet, ale nie tylko. Do
Gruner+Jahr Polska nale偶y m.in.: 鈥淐laudia鈥, 鈥淩odzice鈥, 鈥淕ala鈥, 鈥淪ekrety
Nauki鈥, 鈥淕lamour鈥, 鈥淢oje Gotowanie鈥 czy 鈥淣ational Geographic Polska鈥 i
鈥淣ational Geographic Traveler鈥. Wydawnictwo prowadzi tak偶e kilkana艣cie
du偶ych stron internetowych, takich jak: Kobieta.pl, Stylio.pl czy Gala.pl
Prezesem wydawnictwa od 2006 r. jest Magdalena Malicka, kt贸ra jest pierwsz膮
kobiet膮 w historii G+J, kt贸ra obj臋艂a stanowisko prezesa zagranicznej sp贸艂ki
najwi臋kszego w Europie wydawcy magazyn贸w, nale偶膮cego do globalnej grupy
medialnej Bertelsmann. W 2013 roku po raz kolejny znalaz艂a si臋 na li艣cie
鈥50 najbardziej wp艂ywowych kobiet w Polsce鈥, przygotowanej przez magazyn
ekonomiczny 鈥淗ome&Market鈥. Przed G+J pracowa艂a w 鈥淔undacji Francja 鈥
Polska鈥 przy ambasadzie francuskiej.

 Polskapresse, czyli Niemcy w regionach

 Grupa Polskapresse jest cz臋艣ci膮 Verlagsgruppe Passau, niemieckiej grupy
medialnej obecnej w Niemczech, Czechach i Polsce. Kontroluje du偶膮 cz臋艣膰
rynku prasowego w naszym kraju. Wydaje 10 dziennik贸w regionalnych, w tym 8
po艂膮czonych wsp贸ln膮 mark膮: 鈥淧olska鈥 (鈥淒ziennik Ba艂tycki鈥, 鈥淒ziennik
艁贸dzki鈥, 鈥淒ziennik Zachodni鈥, 鈥淕azeta Krakowska鈥, 鈥淕azeta Wroc艂awska鈥,
鈥淕艂os Wielkopolski鈥, 鈥淜urier Lubelski鈥), a tak偶e 鈥淓xpress Ilustrowany鈥,
鈥淒ziennik Polski鈥 i 90 tygodnik贸w lokalnych oraz bezp艂atn膮 gazet臋 miejsk膮
鈥淣asze Miasto鈥. 艢rednia dzienna sprzeda偶 wszystkich dziennik贸w to prawie
320 tys. egz. Podobnie jak inne koncerny wydaje programy telewizyjne (鈥淭ele
Magazyn鈥, 鈥淪uper Tele鈥, 鈥淭V Pilot鈥). Zajmuje si臋 r贸wnie偶 wydawaniem
magazyn贸w: 鈥淢oto Express鈥, 鈥淎utogie艂da Wielkopolska鈥, 鈥淛armark鈥,
鈥淢otojarmark鈥. Nale偶膮 do niej bezp艂atny dziennik 鈥淓cho Miasta鈥 ukazuj膮cy
si臋 dwa razy w tygodniu w siedmiu miastach Polski. Posiada 100 proc.
udzia艂贸w w sp贸艂ce Polski Dom Medialny, wydawcy 鈥淒ziennika Polskiego鈥.
Polskapresse jest wsp贸艂w艂a艣cicielem serwisu og艂oszeniowego Gratka.pl i
Alegratka.pl, serwisu motoryzacyjnego Motofakty.pl oraz w艂a艣cicielem
miejskiego portalu informacyjnego NaszeMiasto.pl. Prezesem Polskapresse
jest Dorota Stanek, kt贸ra wsp贸艂tworzy polskie (?) media od czas贸w
transformacji ustrojowej. Z wykszta艂cenia ekonomistka i zawodowy sportowiec
(by艂a kapitanem pierwszoligowej dru偶yny w Niemczech). Pracowa艂a w
niemieckiej firmie motoryzacyjnej BMW. Obecnie dowodzi du偶膮 cz臋艣ci膮
polskiej prasy. W 2013 r. znalaz艂a si臋 na li艣cie 鈥淗ome&Market鈥 jako jedna z
鈥50 najbardziej wp艂ywowych kobiet w Polsce鈥.

 TVN z niemczyzn膮 i SB w tle

 Prezesem Grupy TVN jest ma艂o znana posta膰, ale dobrze ilustruj膮ca wp艂ywy
nie-Polak贸w na media w Polsce. Jest nim Markus Tellenbach, kt贸ry do 2009 r.
pe艂ni艂 funkcj臋 cz艂onka Rady Nadzorczej TVN SA. Szwajcar do 2009 r. pe艂ni艂
tak偶e rol臋 szefa rady nadzorczej Sky Deutschland, wiod膮cego w Niemczech
nadawcy p艂atnej telewizji. Jednak rodow贸d TVN jest raczej skierowany na
Moskw臋 ni偶 Berlin. TVN nale偶y do Grupy ITI Holding, kt贸rej prezesem jest
obecnie Szwajcar Bruno Valsangiacomo, za艂o偶onej przez Jana Wejcherta i
Mariusza Waltera. Kiedy pozwolono ITI rozwin膮膰 skrzyd艂a i zagarn膮膰 rynek
medialny w Polsce? Tu偶 po transformacji? Nie! Wejchert i Walter zbudowali
ITI ju偶 w 1984 r. w PRL. Ich firma otrzyma艂a koncesj臋 od 贸wczesnych w艂adz
PRL na import sprz臋tu elektronicznego i dystrybucj臋 film贸w na kasetach
video w Polsce. Jan Wejchert w 1976 r. zosta艂 polskim pe艂nomocnikiem
frankfurckiej firmy Konsuprod GMBH, kt贸ra otrzyma艂a zgod臋 na dzia艂alno艣膰 na
terenie PRL i by艂a zabezpieczana przez Departament II MSW PRL. Wejchert
wymieniany by艂 w raporcie Antoniego Macierewicza w sprawie likwidacji WSI.
Z kolei Mariusz Walter, by艂y cz艂onek PZPR, by艂 rekomendowany przez Jerzego
Urbana na stanowisko g艂贸wnego konsultanta w planowanym zespole
propagandowym, maj膮cym poprawi膰 wizerunek s艂u偶b: SB, MO i ZOMO. Umniejsza艂
wyd藕wi臋k medialny wizyty Jana Paw艂a II w Polsce. W latach 80. z Wejchertem
zbudowa艂 ITI, kt贸re dzisiaj jest w艂a艣cicielem stacji TVN, Religia TV,
Telewizja N, Owsiak TV, pisma 鈥淭ygodnik Powszechny鈥, Multikina, portali
internetowych Onet.pl, Tenbit.pl, Plejada.pl, a tak偶e przez lata zwi膮zanej
z Ludowym Wojskiem Polskim Legii Warszawa. Dyrektorem generalnym Grupy ITI
jest Wojciech Kostrzewa, kt贸ry w 1989 r. wr贸ci艂 do Polski jako obywatel
RFN. W latach 1988-1991 by艂 pracownikiem naukowym w Institut fuer
Weltwirtschaft w Kilonii. By艂 doradc膮 Leszka Balcerowicza od grudnia 1989
r. do grudnia 1991 r.. W 1990 roku, w wieku 30 lat, zosta艂 powo艂any na
stanowisko prezesa Polskiego Banku Rozwoju SA. P贸藕niej pi膮艂 si臋 w g贸r臋 na
szczeblach bankowo艣ci, a偶 zwi膮za艂 si臋 z ITI. Warto nadmieni膰, 偶e w latach
2004-2007 by艂 prezesem Polsko-Niemieckiej Izby Przemys艂owo-Handlowej. Nie
trzeba dodawa膰, jak膮 lini臋 polityczn膮 popieraj膮 media takie jak TVN i inne
stacje czy tytu艂y Grupy ITI鈥

 Polsat, Republika i TW 鈥淶egarek鈥

 Polsat nale偶y do Zygmunta Solorza-呕aka, cho膰 tak naprawd臋 nie wiadomo, jak
powinno si臋 m贸wi膰 o w艂a艣cicielu stacji. Wcze艣niej wyst臋powa艂 pod r贸偶nymi
imionami i nazwiskami: Zygmunt Krok, Piotr Krok czy Piotr Podg贸rski. I w
tym przypadku nie uciekniemy od niemieckiego w膮tku. Na pocz膮tku lat 80.
pierwsza firma Solorza zajmowa艂a si臋 przewozem paczek z Niemiec do Polski.
W p贸藕niejszym okresie zajmowa艂 si臋 importem samochod贸w. Jak uda艂o mu si臋
zosta膰 biznesmanem 鈥渮a komuny鈥? W listopadzie 2006 r. szef Polsatu
przyzna艂, 偶e podpisa艂 zobowi膮zanie do wsp贸艂pracy ze S艂u偶b膮 Bezpiecze艅stwa
PRL. Z akt IPN wynika, 偶e Solorz by艂 cennym agentem, kt贸ry latach 1983-1985
pod pseudonimem 鈥淶egarek鈥 oraz 鈥淶eg鈥 wy艣wiadcza艂 鈥渂ezpiece鈥 takie
przys艂ugi, jak dostarczanie informacji o osobach z 鈥淪olidarno艣ci鈥, kt贸re
przemyca艂y z zagranicy farb臋 drukarsk膮 wykorzystywan膮 do publikacji ulotek,
plakat贸w i bibu艂y solidarno艣ciowej. Solorz mia艂 pomaga膰 w rozpracowywaniu
艣rodowiska emigracyjnego w Monachium, gdzie siedzib臋 mia艂o m.in. Radio
Wolna Europa. SB zadecydowa艂o o zaprzestaniu wsp贸艂pracy Solorza w 1985
roku, poniewa偶 zainteresowa艂a si臋 nim niemiecka policja, co grozi艂o
dekonspiracj膮. Sam Solorz od 2006 r. przyznaje, 偶e podpisa艂 zobowi膮zanie do
wsp贸艂pracy ze S艂u偶b膮 Bezpiecze艅stwa PRL, ale kwituje ca艂膮 spraw臋 do艣膰
trywialnie: 鈥淧odpisa艂em to, co mi SB kaza艂o podpisywa膰. Nie czuj臋 si臋
jednak winny, bo na nikogo nie donosi艂em i nikomu nie zaszkodzi艂em鈥. Po
1989 r. dzi臋ki wsparciu w dawnych s艂u偶bach prawdopodobnie 艂atwiej by艂o mu
otrzyma膰 kredyt z FOZZ i koncesj臋 dla Polsatu. Jego stacja stale w艂膮cza si臋
w promowanie lewicowo-liberalnych pogl膮d贸w. Lista skandalicznych
manipulacji i drwin z prawicy mog艂aby stanowi膰 materia艂 na osobny artyku艂.
W obszarze kultury Polsat celuje w kicz, seriale i programy rozrywkowe.
M.in. Polsat wypromowa艂 w Polsce muzyk臋 disco-polo. Co ciekawe, dobrym
znajomym Solorza jest Piotr Bare艂kowski, obecny szef Telewizji Republika,
stanowi膮cej telewizyjn膮 emanacj臋 鈥淕azety Polskiej鈥 Tomasza Sakiewicza
(wiceprezesa tej telewizji ds. marketingu). Republika mog艂a wystartowa膰
dzi臋ki miejscu udost臋pnionemu przez Polsat i poza kabl贸wk膮 czy Internetem
dost臋pna jest w艂a艣nie w ekskluzywnym pakiecie Cyfrowego Polsatu.

 Robert Wit Wyrostkiewicz

Data: 2013-10-30 16:57:12
Autor: Mark Woydak
Import z Reichu
PiS-owski PSYCHOPATA podpisyj膮cy si臋 "Mark Woydak" piszacy z mx05.eternal-september.org uzywajacy czytnika 40tude_Dialog/2.0.15.1pl to
OSZO艁OM PODSZYWANIEC. Fakt, ze podszywa sie pod moje dane swiadczy o daleko posunietej chorobie alkoholowej. Tani alkohol i marne wina
dokonaly calkowitego spustoszenia w m贸zgu tego osobnika. Nie ma juz dla niego ratunku! M贸dlmy si臋 bracia i siostry! Wspierajmy go w tych ci臋zkich chwilach! Nie ma nikogo opor贸cz nas! Nawet zdychaj膮cy pies i wylenia艂y ze staro艣ci kot go opu艣cili! M贸dlmy si臋 bracia i siostry!

MW

--

U偶ytkownik "Mark Woydak" <mark.woydak@forst.gmx.de> napisa艂 w wiadomo艣ci news:fozgbppsksld.lgcc8bzp9lsq.dlg40tude.net...

Do kogo nale偶膮 polskie media? Analiza najwa偶niejszych stacji i tytu艂贸w
prasowych budzi przera偶enie. Wydaje si臋, 偶e kapita艂 niemiecki ma wi臋kszy
wp艂yw na polsk膮 pras臋 ni偶 w czasie zaboru pruskiego, a media z polskim
kapita艂em przefiltrowane s膮 post-sowieckimi funkcjonariuszami peerelowskiej
bezpieki. Rynek wydawniczy podzieli艂 si臋 na kilka koncern贸w (zw艂aszcza z
kapita艂em niemieckim) i wzi膮艂 ca艂y sektor, od dziennik贸w informacyjnych po
czasopisma kobiece i kulinarne. Nitki medialnych zale偶no艣ci prowadz膮
zazwyczaj do Berlina.



Niemcy od tabloidu po sport



Hegemonem wydawniczym w Polsce jest niemiecki Axel Springer AG, kt贸ry po
fuzji ze szwajcarskim wydawnictwem Ringier AG w 2010 r. dzia艂a w Polsce
jako Ringier Axel Springer Polska. Potentat wydaje ponad 150 gazet i
magazyn贸w w ponad 30 krajach. Niemiecki koncern wydawniczy posiada w Polsce
m.in. takie tytu艂y, jak: 鈥淔akt鈥, 鈥淣ewsweek Polska鈥, 鈥淒ziennik鈥 (49 proc.
udzia艂贸w w sp贸艂ce wydawcy Infor Biznes), 鈥淔orbes Polska鈥, 鈥淧rzegl膮d
Sportowy鈥, 鈥淪port鈥, 鈥淎uto 艢wiat鈥, 鈥淜omputer 艢wiat鈥, 鈥淒ziewczyna鈥 czy
鈥淧opcorn鈥. Wydawnictwo w 1946 r. za艂o偶y艂 Niemiec Axel Springer. Cele
statutowe s膮 do dzisiaj proste i znamienne. 鈥淥drzuca膰 wszelkie formy
ekstremizmu politycznego鈥 鈥 co w Polsce mo偶e by膰 odczytywane, zgodnie z
lini膮 wydawnictwa, jako krytyk臋 prawicowych ugrupowa艅, kt贸rym z 艂atwo艣ci膮
przypisuje si臋 艂atk臋 鈥渟krajnej prawicy鈥. Kolejne motto Axel Springer AG to
鈥淒zia艂a膰 na rzecz pojednania 呕yd贸w i Niemc贸w oraz popiera膰 podstawowe prawa
Izraela鈥. Z tego powodu niemiecki wydawca atakowany jest przez lewic臋 i
艣rodowiska muzu艂ma艅skie, coraz liczniejsze w Niemczech i Europie.
Pro偶ydowska polityka Axel Springer musia艂a uderzy膰 w Polsk臋, co wpisywa艂o
si臋 chocia偶by w zapowiadane przez 呕yd贸w upokarzanie Polak贸w za rzekom膮
opiesza艂o艣膰 przy zwrocie tzw. mienia po偶ydowskiego oraz jednocze艣nie
wybiela艂o Niemc贸w 鈥 zbrodniarzy wojennych. Taki cel mia艂o u偶yte
wielokrotnie sformu艂owanie 鈥淧olskie obozy koncentracyjne鈥, kt贸re ukaza艂o
si臋 w kilku czasopismach wydawanych przez koncern Axela Springera, jak:
鈥淏ild鈥, 鈥淔ocus鈥 czy 鈥淒ie Welt鈥. Zreszt膮 po artykule w pi艣mie 鈥淔ocus鈥,
polska ambasada za偶膮da艂a publikacji sprostowania, a wydawca wa偶nej cz臋艣ci
medi贸w prasy w Europie i Polsce zwyczajnie odm贸wi艂, podpisuj膮c si臋
jednocze艣nie pod spychaniem odpowiedzialno艣ci za holokaust na Polak贸w. W
takich r臋kach jest polska prasa od bulwar贸wek, dziennik贸w przez tygodniki,
miesi臋czniki, na magazynach dla m艂odzie偶y czy mi艂o艣nik贸w sportu ko艅cz膮c.



Prasa kobieca 鈥 import z Reichu



Po艂owa polskich czytelnik贸w to kobiety. Rynek ten jest niedostatecznie
doceniony przez analityk贸w wp艂ywu na kszta艂towanie opinii spo艂ecznych. Za
to lwia cz臋艣膰 wydawnictw dla pa艅 od dawna znajduje si臋 w r臋kach
zagranicznego kapita艂u. Obecnie prasa kobieca zosta艂a zdominowana przez
opisane wy偶ej wydawnictwo Ringier Axel Springer Polska i Gruner+Jahr Polska
(jeden z czterech g艂贸wnych dzia艂贸w wydawnictwa Bertelsmann). Skoro znamy
ju偶 za艂o偶enia Axel Springera to warto przyjrze膰 si臋 drugiemu podmiotowi.
Gruner+Jahr Polska to polska filia niemieckiego wydawnictwa. Istnieje od
1993 r. Wydaje g艂贸wnie magazyny ilustrowane dla kobiet, ale nie tylko. Do
Gruner+Jahr Polska nale偶y m.in.: 鈥淐laudia鈥, 鈥淩odzice鈥, 鈥淕ala鈥, 鈥淪ekrety
Nauki鈥, 鈥淕lamour鈥, 鈥淢oje Gotowanie鈥 czy 鈥淣ational Geographic Polska鈥 i
鈥淣ational Geographic Traveler鈥. Wydawnictwo prowadzi tak偶e kilkana艣cie
du偶ych stron internetowych, takich jak: Kobieta.pl, Stylio.pl czy Gala.pl
Prezesem wydawnictwa od 2006 r. jest Magdalena Malicka, kt贸ra jest pierwsz膮
kobiet膮 w historii G+J, kt贸ra obj臋艂a stanowisko prezesa zagranicznej sp贸艂ki
najwi臋kszego w Europie wydawcy magazyn贸w, nale偶膮cego do globalnej grupy
medialnej Bertelsmann. W 2013 roku po raz kolejny znalaz艂a si臋 na li艣cie
鈥50 najbardziej wp艂ywowych kobiet w Polsce鈥, przygotowanej przez magazyn
ekonomiczny 鈥淗ome&Market鈥. Przed G+J pracowa艂a w 鈥淔undacji Francja 鈥
Polska鈥 przy ambasadzie francuskiej.



Polskapresse, czyli Niemcy w regionach



Grupa Polskapresse jest cz臋艣ci膮 Verlagsgruppe Passau, niemieckiej grupy
medialnej obecnej w Niemczech, Czechach i Polsce. Kontroluje du偶膮 cz臋艣膰
rynku prasowego w naszym kraju. Wydaje 10 dziennik贸w regionalnych, w tym 8
po艂膮czonych wsp贸ln膮 mark膮: 鈥淧olska鈥 (鈥淒ziennik Ba艂tycki鈥, 鈥淒ziennik
艁贸dzki鈥, 鈥淒ziennik Zachodni鈥, 鈥淕azeta Krakowska鈥, 鈥淕azeta Wroc艂awska鈥,
鈥淕艂os Wielkopolski鈥, 鈥淜urier Lubelski鈥), a tak偶e 鈥淓xpress Ilustrowany鈥,
鈥淒ziennik Polski鈥 i 90 tygodnik贸w lokalnych oraz bezp艂atn膮 gazet臋 miejsk膮
鈥淣asze Miasto鈥. 艢rednia dzienna sprzeda偶 wszystkich dziennik贸w to prawie
320 tys. egz. Podobnie jak inne koncerny wydaje programy telewizyjne (鈥淭ele
Magazyn鈥, 鈥淪uper Tele鈥, 鈥淭V Pilot鈥). Zajmuje si臋 r贸wnie偶 wydawaniem
magazyn贸w: 鈥淢oto Express鈥, 鈥淎utogie艂da Wielkopolska鈥, 鈥淛armark鈥,
鈥淢otojarmark鈥. Nale偶膮 do niej bezp艂atny dziennik 鈥淓cho Miasta鈥 ukazuj膮cy
si臋 dwa razy w tygodniu w siedmiu miastach Polski. Posiada 100 proc.
udzia艂贸w w sp贸艂ce Polski Dom Medialny, wydawcy 鈥淒ziennika Polskiego鈥.
Polskapresse jest wsp贸艂w艂a艣cicielem serwisu og艂oszeniowego Gratka.pl i
Alegratka.pl, serwisu motoryzacyjnego Motofakty.pl oraz w艂a艣cicielem
miejskiego portalu informacyjnego NaszeMiasto.pl. Prezesem Polskapresse
jest Dorota Stanek, kt贸ra wsp贸艂tworzy polskie (?) media od czas贸w
transformacji ustrojowej. Z wykszta艂cenia ekonomistka i zawodowy sportowiec
(by艂a kapitanem pierwszoligowej dru偶yny w Niemczech). Pracowa艂a w
niemieckiej firmie motoryzacyjnej BMW. Obecnie dowodzi du偶膮 cz臋艣ci膮
polskiej prasy. W 2013 r. znalaz艂a si臋 na li艣cie 鈥淗ome&Market鈥 jako jedna z
鈥50 najbardziej wp艂ywowych kobiet w Polsce鈥.



TVN z niemczyzn膮 i SB w tle



Prezesem Grupy TVN jest ma艂o znana posta膰, ale dobrze ilustruj膮ca wp艂ywy
nie-Polak贸w na media w Polsce. Jest nim Markus Tellenbach, kt贸ry do 2009 r.
pe艂ni艂 funkcj臋 cz艂onka Rady Nadzorczej TVN SA. Szwajcar do 2009 r. pe艂ni艂
tak偶e rol臋 szefa rady nadzorczej Sky Deutschland, wiod膮cego w Niemczech
nadawcy p艂atnej telewizji. Jednak rodow贸d TVN jest raczej skierowany na
Moskw臋 ni偶 Berlin. TVN nale偶y do Grupy ITI Holding, kt贸rej prezesem jest
obecnie Szwajcar Bruno Valsangiacomo, za艂o偶onej przez Jana Wejcherta i
Mariusza Waltera. Kiedy pozwolono ITI rozwin膮膰 skrzyd艂a i zagarn膮膰 rynek
medialny w Polsce? Tu偶 po transformacji? Nie! Wejchert i Walter zbudowali
ITI ju偶 w 1984 r. w PRL. Ich firma otrzyma艂a koncesj臋 od 贸wczesnych w艂adz
PRL na import sprz臋tu elektronicznego i dystrybucj臋 film贸w na kasetach
video w Polsce. Jan Wejchert w 1976 r. zosta艂 polskim pe艂nomocnikiem
frankfurckiej firmy Konsuprod GMBH, kt贸ra otrzyma艂a zgod臋 na dzia艂alno艣膰 na
terenie PRL i by艂a zabezpieczana przez Departament II MSW PRL. Wejchert
wymieniany by艂 w raporcie Antoniego Macierewicza w sprawie likwidacji WSI.
Z kolei Mariusz Walter, by艂y cz艂onek PZPR, by艂 rekomendowany przez Jerzego
Urbana na stanowisko g艂贸wnego konsultanta w planowanym zespole
propagandowym, maj膮cym poprawi膰 wizerunek s艂u偶b: SB, MO i ZOMO. Umniejsza艂
wyd藕wi臋k medialny wizyty Jana Paw艂a II w Polsce. W latach 80. z Wejchertem
zbudowa艂 ITI, kt贸re dzisiaj jest w艂a艣cicielem stacji TVN, Religia TV,
Telewizja N, Owsiak TV, pisma 鈥淭ygodnik Powszechny鈥, Multikina, portali
internetowych Onet.pl, Tenbit.pl, Plejada.pl, a tak偶e przez lata zwi膮zanej
z Ludowym Wojskiem Polskim Legii Warszawa. Dyrektorem generalnym Grupy ITI
jest Wojciech Kostrzewa, kt贸ry w 1989 r. wr贸ci艂 do Polski jako obywatel
RFN. W latach 1988-1991 by艂 pracownikiem naukowym w Institut fuer
Weltwirtschaft w Kilonii. By艂 doradc膮 Leszka Balcerowicza od grudnia 1989
r. do grudnia 1991 r.. W 1990 roku, w wieku 30 lat, zosta艂 powo艂any na
stanowisko prezesa Polskiego Banku Rozwoju SA. P贸藕niej pi膮艂 si臋 w g贸r臋 na
szczeblach bankowo艣ci, a偶 zwi膮za艂 si臋 z ITI. Warto nadmieni膰, 偶e w latach
2004-2007 by艂 prezesem Polsko-Niemieckiej Izby Przemys艂owo-Handlowej. Nie
trzeba dodawa膰, jak膮 lini臋 polityczn膮 popieraj膮 media takie jak TVN i inne
stacje czy tytu艂y Grupy ITI鈥



Polsat, Republika i TW 鈥淶egarek鈥



Polsat nale偶y do Zygmunta Solorza-呕aka, cho膰 tak naprawd臋 nie wiadomo, jak
powinno si臋 m贸wi膰 o w艂a艣cicielu stacji. Wcze艣niej wyst臋powa艂 pod r贸偶nymi
imionami i nazwiskami: Zygmunt Krok, Piotr Krok czy Piotr Podg贸rski. I w
tym przypadku nie uciekniemy od niemieckiego w膮tku. Na pocz膮tku lat 80.
pierwsza firma Solorza zajmowa艂a si臋 przewozem paczek z Niemiec do Polski.
W p贸藕niejszym okresie zajmowa艂 si臋 importem samochod贸w. Jak uda艂o mu si臋
zosta膰 biznesmanem 鈥渮a komuny鈥? W listopadzie 2006 r. szef Polsatu
przyzna艂, 偶e podpisa艂 zobowi膮zanie do wsp贸艂pracy ze S艂u偶b膮 Bezpiecze艅stwa
PRL. Z akt IPN wynika, 偶e Solorz by艂 cennym agentem, kt贸ry latach 1983-1985
pod pseudonimem 鈥淶egarek鈥 oraz 鈥淶eg鈥 wy艣wiadcza艂 鈥渂ezpiece鈥 takie
przys艂ugi, jak dostarczanie informacji o osobach z 鈥淪olidarno艣ci鈥, kt贸re
przemyca艂y z zagranicy farb臋 drukarsk膮 wykorzystywan膮 do publikacji ulotek,
plakat贸w i bibu艂y solidarno艣ciowej. Solorz mia艂 pomaga膰 w rozpracowywaniu
艣rodowiska emigracyjnego w Monachium, gdzie siedzib臋 mia艂o m.in. Radio
Wolna Europa. SB zadecydowa艂o o zaprzestaniu wsp贸艂pracy Solorza w 1985
roku, poniewa偶 zainteresowa艂a si臋 nim niemiecka policja, co grozi艂o
dekonspiracj膮. Sam Solorz od 2006 r. przyznaje, 偶e podpisa艂 zobowi膮zanie do
wsp贸艂pracy ze S艂u偶b膮 Bezpiecze艅stwa PRL, ale kwituje ca艂膮 spraw臋 do艣膰
trywialnie: 鈥淧odpisa艂em to, co mi SB kaza艂o podpisywa膰. Nie czuj臋 si臋
jednak winny, bo na nikogo nie donosi艂em i nikomu nie zaszkodzi艂em鈥. Po
1989 r. dzi臋ki wsparciu w dawnych s艂u偶bach prawdopodobnie 艂atwiej by艂o mu
otrzyma膰 kredyt z FOZZ i koncesj臋 dla Polsatu. Jego stacja stale w艂膮cza si臋
w promowanie lewicowo-liberalnych pogl膮d贸w. Lista skandalicznych
manipulacji i drwin z prawicy mog艂aby stanowi膰 materia艂 na osobny artyku艂.
W obszarze kultury Polsat celuje w kicz, seriale i programy rozrywkowe.
M.in. Polsat wypromowa艂 w Polsce muzyk臋 disco-polo. Co ciekawe, dobrym
znajomym Solorza jest Piotr Bare艂kowski, obecny szef Telewizji Republika,
stanowi膮cej telewizyjn膮 emanacj臋 鈥淕azety Polskiej鈥 Tomasza Sakiewicza
(wiceprezesa tej telewizji ds. marketingu). Republika mog艂a wystartowa膰
dzi臋ki miejscu udost臋pnionemu przez Polsat i poza kabl贸wk膮 czy Internetem
dost臋pna jest w艂a艣nie w ekskluzywnym pakiecie Cyfrowego Polsatu.



Robert Wit Wyrostkiewicz

Import z Reichu

Nowy film z video.banzaj.pl wi阠ej »
Redmi 9A - recenzja bud縠towego smartfona