http://niezalezna.pl/62693-miliony-polakow-na-swieta-poza-ojczyzna-w-tym-numerze-gp-wstrzasajacy-film-o-polskiej-emigracj

- Polityka polskiego rządu sprowadza się do utrzymania status quo kraju, który jest zasobem taniej siły roboczej. Jeśli nie tworzy się warunków dla przedsiębiorczości, nie obniża podatków, nie tworzy nowych miejsc pracy, nie wprowadza mechanizmów umożliwiających kupno mieszkania przez młode osoby, czyli nie robi się tego wszystkiego, co by spowodowało, że ludzie mogliby normalnie funkcjonować, to cóż to jest innego? – mówi prof. Krystyna Iglicka-Okólska, wiceprezes Polski Razem, ekonomistka i demograf, w rozmowie Joanną Lichocką.

Ile osób już wyjechało z Polski? Dwa, trzy miliony?
Według smutnych, najnowszych danych Eurostatu wiemy, że z Polski wyjechało na stałe bądź na bardzo długo około 2,5 mln osób. Chodzi o liczbę rezydentów. Eurostat podaje, że w kraju jest ich 36 mln 490 tys., w tym ponad 200 tys. cudzoziemców. Tych statystyk powinniśmy się trzymać, one są miarodajne, bo statystyki GUS wprowadzają w błąd. GUS opiera się na statystyce pokazującej liczbę osób z PESEL, a wiadomo przecież, że część ludzi, którzy wyjechali, jest cały czas przez PESEL uwzględniana.

Kolejna wielka emigracja.
O tej skali – pierwsza. Nawiązuje pani do nazwy emigracji po powstaniu listopadowym, wpisanej w naszą pamięć kulturową dzięki temu, jak wiele znaczyła dla naszej literatury i historii. Ale to było wtedy raptem kilkadziesiąt tysięcy osób. Dziś z całą pewnością możemy powiedzieć, że jest to największy odpływ obserwowany w badaniach migracyjnych w historii Polski prowadzonych po 1945 r. Nawet okres stanu wojennego i Solidarności nie był taki. Szacuje się bowiem, że w całych latach 80. wyjechał około miliona Polaków. Teraz mówimy o 2,5 mln tych, którzy opuścili kraj na stałe, a jeszcze przecież są tacy, którzy jeżdżą w tę i z powrotem. Dla nich utrzymanie się w Polsce jest możliwe tylko dzięki temu, że mają pieniądze zarobione na emigracji.

Ale to też chyba już było – ludzie emigrowali za chlebem z ziem polskich i pod koniec XIX, i na początku XX wieku. Henryk Sienkiewicz napisał o tym nowelę „Za chlebem”.
Ale nigdy na taką skalę! Nie wyludniały się wtedy z tego powodu całe wsie czy miasteczka. Upływ krwi w okresie ostatnich 200 lat był spory, ale nie miał masowego, systemowego charakteru. Jeśli mówimy o historii polskiej emigracji, to była ona patriotyczna, polityczna, ekonomiczna, ale nigdy w naszej historii nie pojawiło się skomasowanie emigracji ekonomicznej z migracją łączenia rodzin.

Emigrują całe rodziny?
Tak. I to masowe rodzenie się polskich dzieci na emigracji (w samej Wielkiej Brytanii urodziło się w ostatnich pięciu latach przeszło 100 tys. polskich dzieci), masowe łączenie się partnerów, małżeństw poza Polską, ściąganie przez tych, którzy najpierw wyjechali, reszty rodziny, nie tylko dzieci, lecz także rodziców – to wszystko spowodowało, że w tej chwili stan naszej populacji jest porównywalny z tym z roku 1938–1939. Czyli to wszystko, co społeczeństwa zachodnie, a również Ameryka, nadrabiały demograficznie po olbrzymich stratach II wojny światowej, w Polsce zostało zmarnotrawione, zniszczone w okresie po 2004 r.

Ale na tym, jak przekonują nas rządzący, ma polegać wolność. Może dlatego autostrada prowadząca do Berlina nazwana została przez prezydenta Autostradą Wolności.
Rządzący, moim zdaniem, kompletnie bezrefleksyjnie prowadzą od lat latynoską politykę wypychania ludzi z kraju. Cieszą się, że dzięki temu obniża się stopa bezrobocia. To jest ta polityka ciepłej wody w kranie – możemy nic nie robić, problem społeczny nas nie dotyczy, bo Polacy wyjechali i wyjeżdżają. Wskaźniki spadają, a oni może sami wrócą z pieniędzmi? Przecież do niedawna właściwie nie słyszeliśmy, że to coś niedobrego. Przeciwnie, usłyszeć można było, że to pozytywne, że dzięki emigracji Polska dostaje zastrzyk pieniędzy. Jak wiadomo, ludzie nie wrócili, bo widzą, gdzie można żyć, i że w Polsce nie robi się nic, aby mogli wrócić.

A czy z wielkiej emigracji solidarnościowej wróciło dużo Polaków? Napisała Pani o tym książkę „Migracje powrotne Polaków. Powroty – sukcesy czy rozczarowania?”. Zwykle były to rozczarowania?
Szacujemy, że wróciło niewiele – od 90 do 120 tys. ludzi. Z tym że część z nich po kilku latach znowu wyjechała, nie mogąc się odnaleźć. Wtedy liczono, że ich wykształcenie, znajomość języków obcych, kontakty biznesowe będą Polsce potrzebne, że Polonia do czegoś się przyda w okresie transformacji. Okazało się, że nie. Było już za późno – ludzie byli na emigracji zbyt długo, wrośli już w tamten świat. Duże były też różnice w sposobie życia, jego poziomie, w zarobkach.

Ale chyba i klasa polityczna III RP nie była zainteresowana.
To prawda. Myślę, Ĺźe najbardziej charakterystyczne dla władzy jest to, Ĺźe nie zauwaĹźa człowieka, nie widzi potencjału w kapitale ludzkim i całkowicie marnotrawi jakiekolwiek inicjatywy ludzi. Okazało się, Ĺźe po 1989 r., wbrew logice, znajomość międzynarodowego prawa, umiejętność funkcjonowania w instytucjach zachodnich czy w ogĂłle prowadzenie biznesu nie są przez rządzące elity uznawane za potrzebne krajowi. Myślę, Ĺźe chyba nawet widziano to jako zagroĹźenie. Zresztą, III RP oparła się na „fachowcach” z PRL. Po 1918 r. było inaczej. Do II RP wracało mnĂłstwo PolakĂłw – najpierw, Ĺźeby walczyć w stworzonej przez emigrację Armii Hallera, a potem, by budować kraj. Działano według zasady: wszystkie ręce na pokład. Część współtworzyła elity i biznesowe, i rządowe. Ignacy Paderewski został premierem. Ignacy Mościcki prezydentem. Czemu tak się nie stało po 1989 r.? OprĂłcz tego stworzono rĂłwnieĹź PUNO – Polski Uniwersytet na ObczyĹşnie, waĹźny gest,  poprzez ktĂłry II RP pokazywała, Ĺźe chce dawać rĂłwnieĹź moĹźliwość kształcenia się polskiej emigracji na obczyĹşnie. Elity III RP mają charakter zamknięty, umĂłwiły się co do podziału łupĂłw, im mniej ludzi do obdzielenia ostatnią transzą funduszy europejskich, tym lepiej, a potem… po nas choćby potop.

Teraz ktoś chce wracać?
Oczywiście. I dlatego jednym z najtragiczniejszych momentów w historii tej emigracji po 2004 r. było rozgrywanie Polaków za granicą przez Donalda Tuska w czasie kryzysu. Najpierw hasło: wracajcie, teraz: jak wygramy, będziecie mogli żyć i zarabiać w Polsce.

Czy wypychanie ludzi na emigrację to była przemyślana strategia także po to, by nie było rewolucji? Bo inaczej establishment III RP mógłby zostać zmieciony przez potężny kryzys społeczny?
Oczywiście, było to traktowane jako tzw. wentyl bezpieczeństwa i usprawiedliwiało politykę nicnierobienia. Dlatego mówiło się, jakim wielkim sukcesem jest otwarcie granic, możliwość podróżowania, szukania pracy za granicą. Pamiętamy, co się wtedy działo – setki tysięcy młodych ludzi koczujących pod biurami pracy w Londynie czy Dublinie – bo były hasła, że na Polaków czeka praca. Zbiegło się to z zapotrzebowaniem tamtych krajów na tanią, cudzoziemską siłę roboczą. Wynikało ono także z kryzysu wielokulturowości, z potrzeby zmiany struktury etnicznej. I wiązało z pewnego rodzaju przeświadczeniem tamtejszych polityków, że nasi politycy są na tyle naiwni, iż w ten proces wejdą. To obserwuje się nawet w strukturach lokalnych. Bierze się na wycieczkę zagraniczną jakiegoś wójta czy burmistrza, mówi się: tutaj jest tyle miejsc pracy, ludzie z twojego regionu mogliby tu zarabiać. I on potem wraca, organizuje autokar, wsadza do niego swoich i mówi: jedźcie, załatwiłem wam pracę. I nic więcej nie musi robić.

Na ile była to świadoma polityka PO?
To było przemyślane. Na dodatek dawało miraż Zachodu, europejskości, kariery za granicą. Zagrywki pijarowskie o wynegocjowanym swobodnym przepływie ludzi, że to ogromna wartość dla Polaków, że miliony znalazły dobrą pracę w Europie – przedstawiano jako sukces władzy. Ale przecież władza nie zrobiła nic, wszystko opierało się na obietnicach, a to, że Polacy masowo znaleźli pracę za granicą, wynikało z wielkiej chęci tamtych gospodarek do posiadania nowej, taniej siły roboczej. Polityka polskiego rządu sprowadza się do utrzymania status quo kraju, który jest zasobem taniej siły roboczej. Jeśli nie tworzy się warunków dla przedsiębiorczości, nie obniża się podatków, nie tworzy nowych miejsc pracy, nie wprowadza mechanizmów umożliwiających kupno mieszkania przez młodych ludzi, czyli nie robi się tego wszystkiego, co by spowodowało, że ludzie mogliby normalnie funkcjonować, to cóż to jest innego? Status Polski jako kraju półkolonialnego odpowiada rządzącym – nie patrzą długofalowo, nie widzą racji stanu, racji narodu, społeczeństwa, tylko dbają o swoje partykularne interesy.

--
General Skalski o zydach w UB :

"Rozanski, Zyd, kanalia najgorszego gatunku, razem z Brystigerowa, Fejginami, to wszystko (...) nie byli ludzie."

prof. PAN Krzysztof Jasiewicz o zydach :

"Zydow gubi brak umiaru we wszystkim i przekonanie, ze sa narodem
wybranym. Czuja sie oni upowaznieni do interpretowania wszystkiego,
takze doktryny katolickiej. Cokolwiek bysmy zrobili, i tak bedzie
poddane ich krytyce - za malo, ze zle, ze zbyt malo ofiarnie. W moim
najglebszym przekonaniu szkoda czasu na dialog z Zydami, bo on do
niczego nie prowadzi... Ludzi, ktorzy uzywają slow 'antysemita',
'antysemicki', nalezy traktowac jak ludzi niegodnych debaty, ktorzy
usiluja niszczyc innych, gdy brakuje argumentow merytorycznych. To oni
tworza mowe nienawisci".

u2 pisze na pl.soc.polityka w dniu sobota, 27 grudnia 2014 10:48:

http://niezalezna.pl/62693-miliony-polakow-na-swieta-poza-ojczyzna-w-tym-

numerze-gp-wstrzasajacy-film-o-polskiej-emigracj

Emigrują całe rodziny?
Tak. I to masowe rodzenie się polskich dzieci na emigracji (w samej
Wielkiej Brytanii urodziło się w ostatnich pięciu latach przeszło 100
tys. polskich dzieci), masowe łączenie się partnerów, małżeństw poza
Polską, ściąganie przez tych, którzy najpierw wyjechali, reszty rodziny,
nie tylko dzieci, lecz także rodziców ? to wszystko spowodowało, że w
tej chwili stan naszej populacji jest porównywalny z tym z roku
1938?1939.

No pacz pan. Jajnikom się nie podoba pracować ku chwale, to też emigrują. Mam pomysła. Trzeba na granicach uruchomić sikawki z wodą święconą prawdziwie polską, to zara wszystkie wrócą.

W dniu 2014-12-27 o 15:29, Marek Czaplicki pisze:

No pacz pan. Jajnikom się nie podoba pracować ku chwale, to też emigrują.
Mam pomysła. Trzeba na granicach uruchomić sikawki z wodą święconą
prawdziwie polską, to zara wszystkie wrócą.

a twoj stary juz opuscil PKW w poczuciu dobrze spelnionego obowiazku wobec swoich panow w moskwie:)

--
General Skalski o zydach w UB :

"Rozanski, Zyd, kanalia najgorszego gatunku, razem z Brystigerowa, Fejginami, to wszystko (...) nie byli ludzie."

prof. PAN Krzysztof Jasiewicz o zydach :

"Zydow gubi brak umiaru we wszystkim i przekonanie, ze sa narodem
wybranym. Czuja sie oni upowaznieni do interpretowania wszystkiego,
takze doktryny katolickiej. Cokolwiek bysmy zrobili, i tak bedzie
poddane ich krytyce - za malo, ze zle, ze zbyt malo ofiarnie. W moim
najglebszym przekonaniu szkoda czasu na dialog z Zydami, bo on do
niczego nie prowadzi... Ludzi, ktorzy uzywają slow 'antysemita',
'antysemicki', nalezy traktowac jak ludzi niegodnych debaty, ktorzy
usiluja niszczyc innych, gdy brakuje argumentow merytorycznych. To oni
tworza mowe nienawisci".

u2 pisze na pl.soc.polityka w dniu sobota, 27 grudnia 2014 15:34:

W dniu 2014-12-27 o 15:29, Marek Czaplicki pisze:

No pacz pan. Jajnikom się nie podoba pracować ku chwale, to też emigrują.
Mam pomysła. Trzeba na granicach uruchomić sikawki z wodą święconą
prawdziwie polską, to zara wszystkie wrócą.

a twoj stary juz opuscil PKW w poczuciu dobrze spelnionego obowiazku
wobec swoich panow w moskwie:)

LOL

W dniu 2014-12-27 o 15:45, Marek Czaplicki pisze:

a twoj stary juz opuscil PKW w poczuciu dobrze spelnionego obowiazku
wobec swoich panow w moskwie:)

LOL

lol

--
General Skalski o zydach w UB :

"Rozanski, Zyd, kanalia najgorszego gatunku, razem z Brystigerowa, Fejginami, to wszystko (...) nie byli ludzie."

prof. PAN Krzysztof Jasiewicz o zydach :

"Zydow gubi brak umiaru we wszystkim i przekonanie, ze sa narodem
wybranym. Czuja sie oni upowaznieni do interpretowania wszystkiego,
takze doktryny katolickiej. Cokolwiek bysmy zrobili, i tak bedzie
poddane ich krytyce - za malo, ze zle, ze zbyt malo ofiarnie. W moim
najglebszym przekonaniu szkoda czasu na dialog z Zydami, bo on do
niczego nie prowadzi... Ludzi, ktorzy uzywają slow 'antysemita',
'antysemicki', nalezy traktowac jak ludzi niegodnych debaty, ktorzy
usiluja niszczyc innych, gdy brakuje argumentow merytorycznych. To oni
tworza mowe nienawisci".