Jak Niemcy potraktowali poddających się bohaterów spod Wizny. ,,Każdy
wychodzący żołnierz jak również ranni został przez Niemców dotkliwie
skopany i pobity". Sami Niemcy mówili: ,,Polacy nie poddawali się, mimo że
broń ich uległa zniszczeniu"


Około godziny 15 straciłem pierwszy ckm i zostałem tak oślepiony, że
straciłem wzrok. Do godziny 18 nieprzyjaciel uszkodził wszystką broń
maszynową w obiekcie, raniąc ciężko mnie i pięciu szeregowców. Stan rannych
w jednej zupełnie ciemnej izbie wśród stłoczonych dwudziestu sześciu ludzi
stale się pogarszał, broni maszynowej już nie było... Zdecydowałem się poddać
obiekt. Każdy żołnierz jak również i ranni, który wydostał się przez
wyjście zapasowe został przez żołnierzy niemieckich dotkliwie skopany i
pobity. Wychodząc przedostatni ze schronu dostałem postrzał w głowę z
pistoletu. Następnie gdy straciłem świadomość, zostałem jak mi opowiadano
skopany.

Kapitan Wacław Schmidt (dowódca jednego ze schronów pododcinka ,,Kurpiki") o
wydarzeniach z 9 września

,,Czołowe natarcie na schron nie doprowadziło do celu. Dowódca saperów
zdecydował się zatem obejść schron i podejść skrycie przez małą wieś
Kurpiki. Przez zamienioną w zgliszcza wieś oddział szturmowy uderzył
skośnie na schron, który wciąż ostrzeliwał naszą piechotę. W tym czasie
nadjechały nasze czołgi pod ich osłoną odział szturmowy zbliżył się do
schronu. Czołgi otworzyły ogień na strzelnice schronu i przygniotły obsługę
polskich karabinów maszynowych do ziemi. Wobec tego udało się jednemu z
naszych saperów podejść do drzwi wejściowych schronu i umieścić tam ładunek
wybuchowy. Pod wpływem silnej detonacji drzwi odskoczyły. Wejście jednak
zostało natychmiast zabezpieczone.

Twardzi obrońcy polscy nie chcieli w żadnym wypadku zaprzestać walk i nasz
oddział został ponownie zasypany pociskami z broni maszynowej. Mimo to
drugi saper podczołgał się do strzelnicy karabinu maszynowego - eksplodował
ładunek wybuchowy i karabin zamilkł. Próba wtargnięcia do schronu spełzła
na niczym, ponieważ kopuła nadal była nieuszkodzona, a z niej polski
karabin maszynowy trzymał nas dalej pod ogniem. Szybko podjęto decyzję
uporania się z kopułą. Jeden z saperów ukrył się za wieżyczką czołgu, który
wjechał na ścianę schronu. Dwa karabiny maszynowe, które dotychczas
prowadziły szalony ogień, zostały zniszczone. Ale i teraz Polacy nie
poddali się, mimo, że broń ich uległa zniszczeniu.

Jeden z saperów wszedł ponownie na schron, wrzucił przez strzelnicę kopuły
kilka granatów ręcznych. Dopiero w ten sposób został skutecznie złamany
opór Polaków. W schronie znaleźliśmy 7 zabitych.

niemiecki oficer Malzer, relacjonujący zdobycie schronu w Kurpikach