Pytanie jest jak najbardziej poważne.
Rowery męskie o wysokich ramach, może nawet za dużym rozmiarze, z poziomymi rurami górnymi.
Z tyłu wysoki fotelik dziecięcy mocowany do sztycy podsiodłowej i nogi z tyłu siodełka na tylym kołem nie da się przełożyć.
Próba przełożenia przodem to ekwilibrystyka, a trzeba to zrobić z dzieckiem w foteliku.
Pytam więc tatusiów, jak sobie radzą?

W dniu czwartek, 3 marca 2016 11:41:25 UTC+1 użytkownik ąćęłńóśźż napisał:

Pytanie jest jak najbardziej poważne.
Rowery męskie o wysokich ramach, może nawet za dużym rozmiarze, z poziomymi rurami górnymi.
Z tyłu wysoki fotelik dziecięcy mocowany do sztycy podsiodłowej i nogi z tyłu siodełka na tylym kołem nie da się przełożyć.
Próba przełożenia przodem to ekwilibrystyka, a trzeba to zrobić z dzieckiem w foteliku.
Pytam więc tatusiów, jak sobie radzą?

Odchylałem rower o jakieś 30 stopni od pionu i UŚ KARATE! :D

W dniu 03.03.2016 o 20:50, rmikke pisze:

Próba przełożenia przodem to ekwilibrystyka, a trzeba to zrobić z dzieckiem w foteliku.
Pytam więc tatusiów, jak sobie radzą?

Odchylałem rower o jakieś 30 stopni od pionu i UŚ KARATE! :D

A ja nie odchylałem.
Fakt że miałem lekko obniżoną ramę.
Ale z czasów sakwiarskich i roweru Passat (i podobnych)
pamiętam, że przerzucanie nogi nad siodełkiem było
ryzykowne - zatem też ćwiczyłem wymach nogą pod brodę
i w przód. Tylko z dzieckiem na foteliku trzeba być nieco
ostrożniejszym - aczkolwiek raz zdaje się, że udało mi
się wywalić na postoju rower z dzieckiem. Nic się nie stało
i nie było to przy wsiadaniu - z tego co pamiętam...

pozdr.
kawoN

No i jest coś takiego jak pamięć mięśniowa.
10 lat wsiadam na ten sam rower (28'').
Wczoraj pierwszy raz założyłem tylny błotnik (mocowany do sztycy, więc trochę nad kołem).
Wiedziałem, że ten błotnik tam jest, a mimo to mocnym kopnięciem złamałem go przy drugim wsiadaniu.
Mózg i rozum swoje, a mięśnie swoje, noga poszła dokładnie tą drogą, co zawsze.
I trochę się boję, żeby podobna utrwalona pamięć mięśniowa nie zadziałała automatycznie przy jeździe z dzieckiem w foteliku.
Przykład sprzed paru dni:
Wracałem z ubłoconymi kołami, i coś mnie podkusiło przejechać po drewnianych ryflowanych deskach tarasu lekko pokrytego śniegiem "żeby się koła wyczyściły".
Jak jeb...łem, to aż huk było słychać.
Tyle, że to jeb...ął tylko rower, bo wyskoczyłem z niego na równe nogi gdy się przewracał.
Aż byłem dumny z siebie, ułamek sekundy, reakcja bez myślenia, pamięć mięśniowa z dzieciństwa :-)
Ale gdyby z tyłu był fotelik??


-- -- -

Tylko z dzieckiem na foteliku trzeba być nieco ostrożniejszym - aczkolwiek raz zdaje się, że udało mi się wywalić na postoju rower z dzieckiem.
Nic się nie stało i nie było to przy wsiadaniu

W dniu piątek, 4 marca 2016 09:12:13 UTC+1 użytkownik ąćęłńóśźż napisał:

No i jest coś takiego jak pamięć mięśniowa.
10 lat wsiadam na ten sam rower (28'').
Wczoraj pierwszy raz założyłem tylny błotnik (mocowany do sztycy, więc trochę nad kołem).
Wiedziałem, że ten błotnik tam jest, a mimo to mocnym kopnięciem złamałem go przy drugim wsiadaniu.
Mózg i rozum swoje, a mięśnie swoje, noga poszła dokładnie tą drogą, co zawsze.
I trochę się boję, żeby podobna utrwalona pamięć mięśniowa nie zadziałała automatycznie przy jeździe z dzieckiem w foteliku.

Myślę, że nie ma problemu, rower z dzieckiem w foteliku
trzyna się w ręku zupełnie inaczej, niż pusty, powinno wystarczyć,
żebyś się nie zapominał. W każdym razie - u mnie tak to działało.
Do tego stopnia, że potem próbowałem tak samo suadać na rower
obciążony sakwami, zamiast dzieckiem...

W dniu 2016-03-04 o 09:12,  ąćęłńóśźż pisze:

Ale gdyby z tyłu był fotelik??

A gdyby tam było przedszkole w przyszłości? :) Zawsze rama też może pęknąć na pół w czasie jazdy lub odpaść koło.

Odchylasz rower, jak pisze rmikke i wsiadasz/zsiadasz. Dziecko jak przypięte to nie odpadnie :) Ja też czasami wsiadałem z dużego krawężnika czy nawet murku.


Jak dla mnie to za dużo kombinujesz :) Jakoś tysiące ludzi jeździ i nie słychać, żeby dzieci masowo trafiały z tego powodu do szpitali :)

W dniu 04.03.2016 o 10:11, twistedme pisze:

Jak dla mnie to za dużo kombinujesz :) Jakoś tysiące ludzi jeździ i nie
słychać, żeby dzieci masowo trafiały z tego powodu do szpitali :)

Co więcej - jeździ wiele osób nie potrafiących
utrzymać się na prostej. Czasami widuję najczęściej
matki (to chyba z założenia że dziecko z mamą a nie tatą)
które ledwo trzymają pion na rowerze obciążonym fotelikiem
z dzieckiem - a jednak jadą i nie słyszałem, żeby
ktoś miał jakiś poważny wypadek...

Zatem: noga do góry i do przodu :-)

I rada: jak najszybciej uczyć dziecko jazdy samodzielnej
oraz dłuższych dystansów. O ile wożenie w foteliku 10kg
jeszcze jako tako idzie o tyle 20kg to już męczarnia
- szczególnie na fotelikach montowanych na bujającym się
pałąku...

pozdr.
kawoN

Fajna strona (i filmik!!):
https://bicycledutch.wordpress.com/2015/05/19/cycling-with-babies-and-toddlers/
:-))


-- -- -

Czasami widuję najczęściej matki (to chyba z założenia że dziecko z mamą a nie tatą) które ledwo trzymają pion na rowerze obciążonym fotelikiem z dzieckiem - a jednak jadą i nie słyszałem, żeby ktoś miał jakiś poważny wypadek.

W jednym rowerze mam za dużą ramę 22,5'' (XL) z prawie poziomą rurą.
Próbowałem "na sucho" z przechylaniem i nogą nad ramą przed siodełkiem i praktycznie nie da rady (ekwilibrystyka, coś pójdzie nie tak i dziecko na glebie).
Drugi rower jest niższy z niższą rurą i z nim łatwiej (obydwa 28''), ale wolałbym mieć wybór do jazdy.
Jak dojdzie fotelik porobię próby, podobno warto na siedzonko wrzucić 15 kg worek cebuli ;-)
Z rowerami na kołach 26'' jest chyba wygodniej, choćby środek ciężkości pasażera niżej o te 5 cm, no i górną rurę ramy mają zwykle niżej.

To nie ma znaczenia, czy masowo, na pewno nie chciałbyś się załapać na 1 promil.


-- -- -

Odchylasz rower, jak pisze rmikke i wsiadasz/zsiadasz.
Dziecko jak przypięte to nie odpadnie :)
Ja też czasami wsiadałem z dużego krawężnika czy nawet murku.

Jakoś tysiące ludzi jeździ i nie słychać, żeby dzieci masowo trafiały z tego powodu do szpitali :)

W dniu piątek, 4 marca 2016 14:50:12 UTC+1 użytkownik ąćęłńóśźż napisał:

W jednym rowerze mam za dużą ramę 22,5'' (XL) z prawie poziomą rurą.
Próbowałem "na sucho" z przechylaniem i nogą nad ramą przed siodełkiem i praktycznie nie da rady (ekwilibrystyka, coś pójdzie nie tak i dziecko na glebie).
Drugi rower jest niższy z niższą rurą i z nim łatwiej (obydwa 28''), ale wolałbym mieć wybór do jazdy.
Jak dojdzie fotelik porobię próby, podobno warto na siedzonko wrzucić 15 kg worek cebuli ;-)

Ej, ale odchylasz rower w SWOJĄ stronę, tak?

Na ten drugi niższy rower po przechyleniu " na siebie" (ok. 20°-30°) dość łatwo się wsiada nogą nad ramą, ale zsiąść tak jest znacznie trudniej :-/
A zsiadanie jest chyba ważniejsze, bo może wypaść w nieoczekiwanym momencie :-o
Do wsiadania można się zwykle jakoś przygotowac (krawężnik itp.).
Rama ma 80 (pod noskiem siodełka) - 89 cm (przy kierownicy) wysokości.
I to mi podsunęło pomysł, żeby nogę nad ramą przenosić nie przed sobą, a obok/za sobą, przed siodełkiem.
Trzeba się ustawić bliżej kierownicy i nogą mniej więcej jak tylna noga przez płotek (atakujemy kolanem).
Działa!
Technika działa na rowerze ze skośną górną rurą, zysk 9 cm jak wyżej :-)
Pojawiło się nieoczekiwane zjawisko: po przechyleniu roweru o więcej niż 20°-30° koła zaczynają się ślizgać w bok (rower nieobciążony, na obciążonym może być inaczej).
No to teraz trzeba trenować ;-)


-- -- -

Drugi rower jest niższy z niższą rurą i z nim łatwiej

W dniu piątek, 4 marca 2016 19:48:34 UTC+1 użytkownik ąćęłńóśźż napisał:

Pojawiło się nieoczekiwane zjawisko: po przechyleniu roweru o więcej niż 20°-30° koła zaczynają się ślizgać w bok (rower nieobciążony, na obciążonym może być inaczej).

To jeszcze nic, przy cięższym dziecku gdy schodziłem z roweru na pasach, rower dość ochoczo staje dęba. Od tej pory z dzieckiem po pasach przejeżdżałem dla większego bezpieczeństwa.
Z wsiadaniem nie ma wielkiego problemu, porozciągasz sobie nogi i wskakujesz.

W dniu piątek, 4 marca 2016 19:48:34 UTC+1 użytkownik ąćęłńóśźż napisał:

Na ten drugi niższy rower po przechyleniu " na siebie" (ok. 20°-30°) dość łatwo się wsiada nogą nad ramą, ale zsiąść tak jest znacznie trudniej :-/
A zsiadanie jest chyba ważniejsze, bo może wypaść w nieoczekiwanym momencie :-o
Do wsiadania można się zwykle jakoś przygotowac (krawężnik itp.).
Rama ma 80 (pod noskiem siodełka) - 89 cm (przy kierownicy) wysokości..
I to mi podsunęło pomysł, żeby nogę nad ramą przenosić nie przed sobą, a obok/za sobą, przed siodełkiem.
Trzeba się ustawić bliżej kierownicy i nogą mniej więcej jak tylna noga przez płotek (atakujemy kolanem).
Działa!
Technika działa na rowerze ze skośną górną rurą, zysk 9 cm jak wyżej :-)
Pojawiło się nieoczekiwane zjawisko: po przechyleniu roweru o więcej niż 20°-30° koła zaczynają się ślizgać w bok (rower nieobciążony, na obciążonym może być inaczej).
No to teraz trzeba trenować ;-)

Masz filmik poglądowy.
Tylko półobrót sobie daruj ;)

On 04.03.2016 19:42,  ąćęłńóśźż wrote:

Pojawiło się nieoczekiwane zjawisko: po przechyleniu roweru o więcej
niż 20°-30° koła zaczynają się ślizgać w bok (rower nieobciążony, na
obciążonym może być inaczej).

Na obciążonym jest dużo gorzej, warto zadbać o to żeby się nie ślizgały
(np. zaprzeć o jakiś krawężnik).

p. m.

On 04.03.2016 10:11, twistedme wrote:

Jak dla mnie to za dużo kombinujesz :) Jakoś tysiące ludzi jeździ i nie słychać, żeby dzieci masowo trafiały z tego powodu do szpitali :)

Bo Panbócek nad rowerzystami czuwa.

Na wszystkie wycieczki z synem zdarzyło się mi 3 razy że pamięć
mięśniowa wygrała i o raz mało nie kopnąłem syna w tył głowy, raz o mało
w twarz (przy zsiadaniu) i raz kopnąłem, ale na szczęście pusty fotelik.
Więc uważać trzeba.

Ja wsiadam na wyrzut nogi, coś w rodzaju wyjątkowo kalekiego maegeri z
karate. Czasem sobie pomagam stając na podwyższenie (schodek itd...),
przechylam rower ale zawsze staram się żeby zablokować koło o coś
podczas tego przechylania i niegdy nie przechylam jak jest coś sypkiego
i rower mógłby się przechylić.

Raz udało mi się "wsiąść" w kolejności najpierw ja potem syn, ale to
mordęga straszna.

p. m.

W dniu 2016-03-04 o 13:52, m pisze:

On 04.03.2016 10:11, twistedme wrote:

Jak dla mnie to za dużo kombinujesz :) Jakoś tysiące ludzi jeździ i nie
słychać, żeby dzieci masowo trafiały z tego powodu do szpitali :)

Bo PanbĂłcek nad rowerzystami czuwa.

Na wszystkie wycieczki z synem zdarzyło się mi 3 razy że pamięć
mięśniowa wygrała i o raz mało nie kopnąłem syna w tył głowy, raz o mało
w twarz (przy zsiadaniu) i raz kopnąłem, ale na szczęście pusty fotelik.
Więc uważać trzeba.

Ja wsiadam na wyrzut nogi, coś w rodzaju wyjątkowo kalekiego maegeri z
karate. Czasem sobie pomagam stając na podwyższenie (schodek itd...),
przechylam rower ale zawsze staram się żeby zablokować koło o coś
podczas tego przechylania i niegdy nie przechylam jak jest coś sypkiego
i rower mógłby się przechylić.

Raz udało mi się "wsiąść" w kolejności najpierw ja potem syn, ale to
mordęga straszna.

p. m.

Mam wrażenie, że mylicie nieco pojęcia mówiąc o "pamięci mięśniowej". Zawsze myślałem, że to chodzi o to:

"Pojęcie „pamięć mięśniowa” coraz częściej używane jest w kontekście potencjalnych konsekwencji dłuższych przerw w treningach spowodowanych czy to natłokiem obowiązków, czy wyjazdem wakacyjnym czy też kontuzjami i zdolności organizmu do szybkiego odrabiania strat po powrocie do reżimu treningowego. Istnieje teoria głosząca, iż regularny wysiłek fizyczny w sposób długotrwały zmienia wrażliwość tkanki mięśniowej na działanie bodźców treningowych, co skutkuje tym, że osoby powracające do aktywności fizycznej po przerwie notują zdecydowanie szybsze postępy niż osoby rozpoczynające treningi od "zera"."

Którą to teorię mogę potwierdzić własnymi doświadczeniami.

Czy można tego terminu używać w innym kontekście, to nie wiem.

On 04.03.2016 14:49, twistedme wrote:

> Raz udało mi się "wsiąść" w kolejności najpierw ja potem syn, ale to
> mordęga straszna.
>
>

Mam wrażenie, że mylicie nieco pojęcia mówiąc o "pamięci mięśniowej".

Całkiem możliwe. Nazwijmy to więc wyuczonymi odruchami.

p. m.

W dniu 04.03.2016 o 13:52, m pisze:

Na wszystkie wycieczki z synem zdarzyło się mi 3 razy że pamięć
mięśniowa wygrała i o raz mało nie kopnąłem syna w tył głowy, raz o mało
w twarz (przy zsiadaniu) i raz kopnąłem, ale na szczęście pusty fotelik.
Więc uważać trzeba.

Ja wsiadam na wyrzut nogi, coś w rodzaju wyjątkowo kalekiego maegeri z
karate. Czasem sobie pomagam stając na podwyższenie (schodek itd...),
przechylam rower ale zawsze staram się żeby zablokować koło o coś
podczas tego przechylania i niegdy nie przechylam jak jest coś sypkiego
i rower mógłby się przechylić.

Raz udało mi się "wsiąść" w kolejności najpierw ja potem syn, ale to
mordęga straszna.

O matko - opowieści grozy! Dobrze, że nie przeczytałem
tego zanim nie woziłem dzieci bo chyba bym ze stresu
na rower nie wsiadł.

Podejrzewam u Ciebie coś w rodzaju przemieszczenia
wybranych funkcji mózgu w okolice mięśniowe... ;-)
Kto wie, może to się na Nobla nadaje gdyby tylko
umieć to opisać :-)

Tak na moje niefachowe oko to albo masz wyjątkowo
wysoką ramę albo brak Ci spokoju ducha ewentualnie
ciągle gdzieś się spieszysz... :-)

pozdr.
kawoN

On 04.03.2016 15:05, kawoN wrote:

Tak na moje niefachowe oko to albo masz wyjątkowo
wysoką ramę albo brak Ci spokoju ducha ewentualnie
ciągle gdzieś się spieszysz... :-)

Skąd ten wniosek? Co ma spokój ducha do wsiadania/zsiadania? Przecież od
spokoju ducha i braku pośpiechu nie stanę się nagle bardziej
rozciągnięty niż jestem.

p. m.

W dniu 04.03.2016 o 16:14, m pisze:

Skąd ten wniosek? Co ma spokój ducha do wsiadania/zsiadania? Przecież od
spokoju ducha i braku pośpiechu nie stanę się nagle bardziej
rozciągnięty niż jestem.

Mniej błędów się popełnia.

On 07.03.2016 09:47, kawoN wrote:

W dniu 04.03.2016 o 16:14, m pisze:

Skąd ten wniosek? Co ma spokój ducha do wsiadania/zsiadania? Przecież od
spokoju ducha i braku pośpiechu nie stanę się nagle bardziej
rozciągnięty niż jestem.

Mniej błędów się popełnia.

Ale od tego że będę mniej roztargniony, nie uniosę wyżej nogi przecież.
Powiem więcej - jest dużo trudniej przełożyć powoli noge niż ją przerzucić.

A roztargnienie mam wrażenie że często wynika wręcz z nadmiaru spokoju
ducha.

p. m.

W dniu 07.03.2016 o 10:45, m pisze:

Ale od tego że będę mniej roztargniony, nie uniosę wyżej nogi przecież.
Powiem więcej - jest dużo trudniej przełożyć powoli noge niż ją przerzucić.

A roztargnienie mam wrażenie że często wynika wręcz z nadmiaru spokoju
ducha.

Nie myliłbym nadmiernego rozleniwienia ze zwykłym
spokojem.

Może jednak trzeba zmienić rower?

Wydaje mi się, że jeżeli wysokość ramy
nie przekracza wysokości kroku to nie powinno
być problemu z przełożeniem nogi. Miałem kilka
różnych rowerów ale zawsze przestrzegałem zasady
opisanej wyżej. I nigdy nie miałem problemów z
przełożeniem nogi nad ramą.

pozdr.
kawoN

No niestety w rowerze z ramą 22,5'' i w dodatku poziomą rurą i do tego krótką nie daję rady ("na sucho" po zsunięciu z siodełka rura dotyka kroku).
W drugim z ramą 21'' i lekko pochyłą dość długą rurą nogę jako tako się przenosi, więc na tym rowerze muszę zamontować fotelik.
Akurat bardziej mi pasowała odwrotna koncepcja, stąd zapytanie i dyskusja.


-- -- -

Wydaje mi się, że jeżeli wysokość ramy nie przekracza wysokości kroku to nie powinno być problemu z przełożeniem nogi.

W dniu 2016-03-03 o 11:41,  ąćęłńóśźż pisze:

Pytanie jest jak najbardziej poważne.

Nawet gdybym był wysokim blondynem (a nie jestem) to i tak do miasta wybierałem damkę. (albo składak) i tak woziłem dzieciaka do przedszkola.

z

W dniu 2016-03-03 o 11:41,  ąćęłńóśźż pisze:

Pytam więc tatusiów, jak sobie radzą?

Jak Legolas:

https://youtu.be/WpegFVRxarI?t=10


--
bans

Dnia Thu, 3 Mar 2016 11:41:19 +0100,  ąćęłńóśźż napisał(a):

Pytam więc tatusiów, jak sobie radzą?

Jeżdżę często z górą klamotów na bagażniku. Równie często przerzucam
nogę nad bagażami jak i przez ramę. Raz tylko wyglebiłem w Wilnie, przed
publiką co gorsza, bo byłem deko upity :) No i czasem się zdarza że
kopnę licznik :)
--
Jacek
I hate haters.