http://statystyk.salon24.pl/719923,jak-niemcy-wykonczyli-polski-przemysl-cukrowniczy

Jak Niemcy wykończyli polski przemysł cukrowniczy

I przy ,,okazji" zarobili dodatkowo jakiś mld Euro na odkręcaniu polskich śrub.

Wie ktoś jak można zarobić miliard Euro na odkręcaniu niemieckich śrub?. A Niemcy wiedzieli jak zarobić na polskich i  ten miliard Euro sobie wydaje się bez problemu uciułali. Polska, jako bogaty sąsiad dodatkowo dołożyła tym ,,biedakom zza Odry" ok. 61% swojego rynku cukru już całkowicie za frajer. Taki prezent z serca dla uboższego ,,unijnego brata".

Ktoś po przeczytaniu tego tekstu może zawołać - to skandal!. Jaki skandal?- to tylko nasi najlepsi przyjaciele, żeby nie powiedzieć ,,najukochańsi unijni bracia" Niemcy, korzystając, że Unia jest praktycznie ,,ich" przyszli po prostu jak po swoje.

Ostatnia cukrownia w Polsce została zbudowana ,,za Gierka",  w Ropczycach w 1979.  W 1989 było 78 cukrowni, w 1996 zamknięto 2. W roku 1997 w Polsce funkcjonowało 76 cukrowni i do roku 2001 nie zamknięto żadnej. Obecnie jest 18. Do 1996 wszystkie cukrownie były własnością Skarbu Państwa. W 1997 roku, za rządów Buzka, z Balcerowiczem na czele finansów, rozpoczął się zmasowany atak prywatyzacyjny. Do 2003 roku w rękach zagranicznych, głównie niemieckich znalazło się 49 z 76 cukrowni (65%). Od 2001 rozpoczęło się masowe zamykanie cukrowni. Tak masowe, że w kampanii cukrowniczej 2006/07 z 12 cukrowni Pfeifer & Langen pracowały 4 czyli 33%,  Sudzucker z 22, 10, czyli 45%, Nordzucker z 6, 2, czyli 33%, a z BSO 2 z 10, czyli 20%. Tu uwaga, choć cukrownie były zamknięte, nie zostały zlikwidowane, czyli można je było teoretycznie w każdej chwili powtórnie uruchomić. Sumując, do 2006 roku nie zlikwidowano ani jednej cukrowni w Polsce. Czy to nie wydaje się dziwne, że kapitalistyczne, czyli nastawione na zysk niemieckie koncerny przez 5 lat trzymają niepracujące zakłady, jako aktywa. Przecież utrzymanie tych cukrowni, zabezpieczenie itd. musiało generować olbrzymie koszty. I zamrożony kapitał też nie pracował, choć mógłby , prawda?. Z logicznego i finansowego punktu widzenia, te działania koncernów należałoby uznać za całkowicie pozbawione sensu. A nawet za działanie na własną szkodę i sabotaż. No chyba, że.., no właśnie co?. No chyba, ze założymy, że koncerny nie działały na własną szkodę. Że wiedziały, że trzymanie przez 5 lat zamkniętych cukrowni   i ponoszenie kosztów się jednak opłaci. Ale jak, przecież te zamknięte cukrownie, to już były praktycznie ruiny. Okazuje się, że Niemiec, to nie Polak i potrafi zarobić nawet na ruinach, byle polskich. I nie tylko ruinach, nawet na super działających firmach. Też je potrafi zamknąć w sekundę, jak zobaczy parę worków Euro. A to że ta likwidacja będzie tragedią dla tubylców, to niech się już o to polski Urząd Pracy martwi.

No więc ja to Niemcy zrobili, ze zarobili setki milionów Euro, może miliard, a może i więcej na ruinach?. Potrzebne było prawo. Najlepiej unijne, żeby to Niemców niewiele kosztowało. No i Unia, czyli Niemcy takie prawo sobie stworzyła.

W 2006 roku Unia doszła do wniosku, ze cukru będzie za dużo i ceny spadną i trzeba coś zrobić. I zrobiono. Wprowadzono system restrukturyzacji który, cytat :

,,W przypadku całkowitego demontażu urządzeń produkcyjnych za każdą wycofaną tonę kwoty wypłacono rekompensatę z funduszu restrukturyzacyjnego w wysokości 730 EUR/t. Stawka pomocy restrukturyzacyjnej była identyczna w roku 2007/2008, ale w późniejszym okresie

ulegnie obniżeniu do 625 EUR/t w roku 2008/2009 oraz do 520 EUR/t w czwartym i

ostatnim roku programu - 2009/2010."

Piękne sformułowanie ,,demontaż" prawda?. Gdyby zapisano np. ,,nieczynne", "zamknięte", to by niemieckim koncernom nie dało nic. Ale ,,demontaż" tak. I zaczęło się. Internet jest pełen, "mrożących krew w żyłach" relacji o demontażu urządzeń w polskich cukrowniach od roku 2006. Tak Niemcy skutecznie działali, ze obecnie zostało 18 cukrowni z 76.

Ale jeden przypadek jest wybitny i świadczy, co dla Niemców znaczą takie pojęcia jak etyka w biznesie, czy kultura korporcyjna jak Niemcom nadarzy się okazja do zarobienia tzw. "easy money". Jest to drastyczny opis, jak Niemcy zamknęli dla jednorazowego zarobku 50 mln Euro rewelacyjnie działający zakład.

Relacja :
Rozpoczął się demontaż maszyn w Cukrowni Góra Śląska (12.04.2006)



Największa cukrownia na Dolnym Śląsku oraz jedna z największych w Polsce i grupie Pfeifer & Langen już niedługo przestanie istnieć. Kilka dni temu w Cukrowni Góra Śląska rozpoczął się demontaż części maszyn produkcyjnych. Demontowane są "Elfy" oraz kompleksy, a w ciągu dwóch lat ma zniknąć większość budynków. Tak szybki demontaż zaskoczył wszystkich, podobnie jak zamknięcie cukrowni 16 stycznia. Jak widać dyrekcji koncernu wystarczyły niecałe trzy miesiące na podjęcie decyzji o demontażu maszyn. Część z nich zostanie zamontowana w innych cukrowniach koncernu Pfeifer & Langen, reszta zostanie sprzedana na wschód lub na złom. Dyrekcja koncernu zamknięcie cukrowni w Górze tłumaczy zmianami na rynku cukru, brakiem możliwości rozbudowy obiektu a także oraz zbyt dużym oddaleniem cukrowni od bazy plantacyjnej. W prasie pojawiły się nawet nieprawdziwe informujące o tym, że górowska cukrownia już dwa lata nie produkuje cukru. Przeciwko tym oszczerstwom stanowczo protestował górowski starosta. Tymczasem jak się okazuje Cukrownia Góra Śląska osiągnęła jedne z najlepszych wyników produkcyjnych podczas ostatnich kampanii, wyprzedzając pod tym względem między innymi cukrownię w Miejskiej Górce czy gruntownie zmodernizowaną za duże pieniądze cukrownię Środa Wielkopolska. Ponadto zakład zużywał znacznie mniej energii na wyprodukowanie tony cukru, co przy spadających dopłatach do produkcji cukru ma duże znaczne znaczenie ekonomiczne. W ramach koncernu nieznacznie mniejszym zużyciem energii wykazała się tylko Cukrownia Gostyń.
Wokół Cukrowni Góra Śląska znajduje się wiele hektarów nieużytków oraz pól uprawnych, na których można rozbudowywać i tak spory już zakład. Ale zarzut niemożności rozbudowy postawiono zakładowi w Górze, a nie znajdującej się w centrum miasta Cukrowni Gostyń, której możliwości rozbudowy są niemalże zerowe, a dojazd jest znacznie utrudniony ze względu na konieczność przejechania niemal całego miasta.

Teraz czas pokaże, czy Cukrownia Miejska Górka, posiadająca znacznie mniejsze moce przerobowe poradzi sobie z ponad dwukrotnie większą ilością surowca. Już podczas ostatniej kampanii zakład przerabiał 337 tysięcy ton buraków w ciągu 96 dni. W jakim czasie przerobi kolejne 400 tysięcy, podczas gdy jak na razie nie widać żadnych większych inwestycji? Czas pokaże. Niepokojące jest tylko to, że najprawdopodobniej jednak stracą na tym rolnicy, którym pogorszą się warunki współpracy z cukrownią ze względu na zwiększone kolejki oraz wydłużony czas kampanii, co w miesiącach zimowych może powodować wymarzanie buraków na pryzmach. - koniec relacji



Dlaczego Niemcy nie zamknęli teoretycznie gorszej cukrowni?. Bo ta lepsza dała zarobek z Unii prawie 50 mln Euro ( produkcja 68480 ton x 730 Euro/ t ), a ta gorsza dałaby tylko ok. 44 mln Euro (60022 ton x 730 Eur/t)?. Czy 6 mln Euro nawet dla koncernu niemieckiego to jest jakiś pieniądz, po który się warto schylić?. A to, ze to będzie niekorzystne dla tubylców?. No, cóż mogli nie sprzedawać, prawda?.

Żeby perfidię tego planu uzupełnić, to demontowane maszyny i całe moduły były często wywożone z Polski do innych cukrowni, będących własnością niemieckich firm, zwiększając ich moce produkcyjne. Czyli wydaje się, że w wielu przypadkach Niemcy zwyczajnie oszukali Unię i wzięli pieniądze za nic. Oczywiście jeśli za ,,nic" przyjmie się zaplanowaną likwidację przez Niemcy konkurencji dla niemieckiego przemysłu cukrowego na terenie Polski.

--
General Skalski o zydach w UB :

"Rozanski, Zyd, kanalia najgorszego gatunku, razem z Brystigerowa, Fejginami, to wszystko (...) nie byli ludzie."

prof. PAN Krzysztof Jasiewicz o zydach :

"Zydow gubi brak umiaru we wszystkim i przekonanie, ze sa narodem
wybranym. Czuja sie oni upowaznieni do interpretowania wszystkiego,
takze doktryny katolickiej. Cokolwiek bysmy zrobili, i tak bedzie
poddane ich krytyce - za malo, ze zle, ze zbyt malo ofiarnie. W moim
najglebszym przekonaniu szkoda czasu na dialog z Zydami, bo on do
niczego nie prowadzi... Ludzi, ktorzy uzywają slow 'antysemita',
'antysemicki', nalezy traktowac jak ludzi niegodnych debaty, ktorzy
usiluja niszczyc innych, gdy brakuje argumentow merytorycznych. To oni
tworza mowe nienawisci".

W dniu 2016-09-30 o 17:50, u2 pisze:

http://statystyk.salon24.pl/719923,jak-niemcy-wykonczyli-polski-przemysl-cukrowniczy


Jak Niemcy wykończyli polski przemysł cukrowniczy

I przy ,,okazji" zarobili dodatkowo jakiś mld Euro na odkręcaniu polskich
śrub.

fakt, suwalski POLAM, bardzo dobrą firmę zlikwidowano po sprzedaży francuzikom:)

@KAYAK123
Nie tylko po to, ale również po to, żeby zyski zostawały w Polsce, a nie wędrowały do Niemiec, czy Francji.
A po drugie, to Niemcy i inne kraje, przy pomocy takich handlarzy jak POwski Lewandowski, zlikwidowali u nas cały przemysł, najpierw przejmując za grosze, a później większość likwidując, a to firmy przehandlowane przez tego "Polaka":

"Aby uświadomić sobie skalę tej prywatyzacji, warto przytoczyć suche, ale jakże wymowne fakty. Oto lista przedsiębiorstw, które resort Lewandowskiego sprzedał obcemu kapitałowi:
- Beloit ,,Fampa" SA w Jeleniej Górze - 16 lutego 1991 r. - nabywca z USA;
- Philips Lighting Poland SA w Pile - 23 maja 1991 r. - nabywca z Holandii;
- Lever Polska SA w Bydgoszczy - 17 czerwca 1991 r. - nabywcy z Holandii i Wielkiej Brytanii;
- Koszalińskie Zakłady Piwowarskie ,,Brok" SA - 31 lipca 1991 r. - nabywca z Niemiec;
- ,,E. Wedel" SA w Warszawie - 22 sierpnia 1991 r. - nabywca z USA;
- ,,Polbaf" SA w Głownie k. Łowicza - 23 sierpnia 1991 r. - nabywca z USA;
- Benckiser SA w Nowym Dworze Mazowieckim - 31 października 1991 r. - nabywca z Niemiec;
- Henkel Polska SA w Raciborzu - 16 grudnia 1991 r. - nabywca z Niemiec;
- Fabryka Papieru ,,Malta" SA w Poznaniu - 31 lipca 1992 r. - nabywca z Niemiec;
- Zakłady Celulozowo-Papiernicze SA w Kwidzynie - 10 sierpnia 1992 r. - nabywca z USA;
- ,,Romeo" Sp. z o.o. w Zbąszynie - 27 sierpnia 1992 r. - nabywca z Niemiec;
- ,,Chifa" Sp. z o.o. w Nowym Tomyślu - 9 października 1992 r. - nabywca z Niemiec;
- ,,Telfa" SA w Bydgoszczy - 16 listopada 1992 r. - nabywca z USA;
- Bydgoskie Fabryki Mebli SA - 16 listopada 1992 r. - nabywca z Niemiec;
- Wydawnictwo Naukowe PWN Sp. z o.o. w Warszawie - 29 listopada 1992 r. - nabywca z Luksemburga;
- ,,Wizamet" SA w Łodzi - 8 grudnia 1992 r. - nabywca z USA;
- Zakłady Tłuszczowe ,,Olmex" w Katowicach Sp. z o.o. - 11 grudnia 1992 r. - nabywca z Holandii;
- AEF Mefta Mikołowska Fabryka Transformatorów Sp. z o.o. - 17 grudnia 1992 r. - nabywcy z Niemiec i Polski (Elektrim SA);
- Foster Wheeler Energy Fakop Sp. z o.o. w Sosnowcu - 21 stycznia 1993 r. - nabywca z Finlandii;
- Zakłady Wyrobów Sanitarnych ,,Koło" Sp. z o.o. w Kole - 22 stycznia 1993 r. - nabywca z Finlandii;
- ,,Pollena" Wrocław SA - 19 marca 1993 r. - nabywca z Wielkiej Brytanii;
- ,,Telkom - PZT" SA w Warszawie - 30 marca 1993 r. - nabywca z Hiszpanii;
- Alcatel ,,Teletra" SA w Poznaniu - 30 marca 1993 r. - nabywca z Hiszpanii;
- Zakłady Przemysłu Cukierniczego ,,Olza" SA w Cieszynie - 31 marca 1993 r. - nabywca z USA;
- Przedsiębiorstwo Przemysłu Mięsnego w Opolu SA - 2 kwietnia 1993 r. - nabywca z Austrii;
- Huta Szkła Biaglass Sp. z o.o. w Białymstoku - 6 kwietnia 1993 r. - nabywcy z Niemiec, Włoch i Liechtensteinu;
- Zakłady Przemysłu Odzieżowego ,,Bobo" SA w Piławie Górnej - 26 maja 1993 r. - nabywca z Niemiec;
- ,,Hydrotrest" SA w Krakowie - 8 czerwca 1993 r. - nabywca z USA;
- Crak - Koffe SA w Skawinie - 14 czerwca 1993 r. - nabywca z Niemiec;
- Przedsiębiorstwo Spedycji Międzynarodowej C. Hartwig Sp. z o.o. w Gdańsku - 21 czerwca 1993 r. - nabywcy z Niemiec i Polski (Ciech Sp. z o.o.);
- Szczeciński Przemysł Drzewny SA - 22 czerwca 1993 r. - nabywca z Holandii;
- ,,Polam - Suwałki" Sp. z o.o. - 28 czerwca 1993 r. - nabywca z Francji;
- Fabryka Wtryskarek ,,Ponar - Żywiec" SA - 29 czerwca 1993 r. - nabywcy z Hongkongu i Polski (BPH SA);
- Cementownia ,,Odra" SA w Opolu - 13 lipca 1993 r. - nabywca z Niemiec;
- ,,Energoaparatura" SA w Katowicach - 15 lipca 1993 r. - nabywca z USA;
- Cementownia ,,Strzelce Opolskie" SA - 22 lipca 1993 r. - nabywca z Belgii;
- Zakłady Cementowo-Wapiennicze ,,Górażdże" SA w Opolu - 22 lipca 1993 r. - nabywca z Belgii;
- Klose - Czerska Fabryka Mebli Sp. z o.o. - 10 sierpnia 1993 r. - nabywca z Niemiec;
- Huta Szkła ,,Jarosław" SA - 17 września 1993 r. - nabywca z USA;
- Zakłady Elektroniczne ,,Elwro" SA, ZWUT SA Warszawa - 23 września 1993 r. - nabywca z Niemiec;
- Kostrzyńskie Zakłady Papiernicze SA - 7 października 1993 r. - nabywca ze Szwecji;
- Famot-Pleszew SA - 14 października 1993 r. - nabywca z Niemiec;
- Sanockie Zakłady Przemysłu Gumowego ,,Stomil Sanok" SA - 14 października 1993 r. - nabywca z USA.

W kontekście tej listy warto przypomnieć stwierdzenie Janusza Lewandowskiego wygłoszone 26 czerwca 1998 r. podczas debaty nad projektem ustawy o powszechnym uwłaszczeniu obywateli RP. Wnioskując w imieniu klubu UW o odrzucenie tego projektu, oświadczył on, iż ,,w naszym pokoleniu źródłem poprawy losu polskich rodzin będą dochody z pracy, dochody ze świadczeń społecznych, a nie dochody z własności"."
GOŚĆ48



--
General Skalski o zydach w UB :

"Rozanski, Zyd, kanalia najgorszego gatunku, razem z Brystigerowa, Fejginami, to wszystko (...) nie byli ludzie."

prof. PAN Krzysztof Jasiewicz o zydach :

"Zydow gubi brak umiaru we wszystkim i przekonanie, ze sa narodem
wybranym. Czuja sie oni upowaznieni do interpretowania wszystkiego,
takze doktryny katolickiej. Cokolwiek bysmy zrobili, i tak bedzie
poddane ich krytyce - za malo, ze zle, ze zbyt malo ofiarnie. W moim
najglebszym przekonaniu szkoda czasu na dialog z Zydami, bo on do
niczego nie prowadzi... Ludzi, ktorzy uzywają slow 'antysemita',
'antysemicki', nalezy traktowac jak ludzi niegodnych debaty, ktorzy
usiluja niszczyc innych, gdy brakuje argumentow merytorycznych. To oni
tworza mowe nienawisci".