Witam,

Wczoraj tak luźno gadaliśmy z żoną o latach młodości, zebrało nas na wspomnienia najstraszniejszych filmów z dzieciństwa. I nie wiemy co oglądaliśmy... może ktoś z was pomoże...

Leciało to na 2-ce w nocy dawno temu ok 15lat może...

Horror.
Gość na strychu malował obraz i nie mógł go dokończyć. To znaczy skończył go malować ale...
Pierwsze na tym obrazie wyskoczyła mu jakaś szrama na twarzy to zamalował... myśląc że to jego błąd Wrócił nazajutrz znów szrama - zamalował. Kolejnego dnia chce obejrzeć swoje dzieło a tu kilka zmian w twarzy na obrazie...
I ten obraz się strasznie zmieniał, aż malarz go zasłonił jakimś płótnem by na niego nie patrzeć, mimo to ciekawość go pchała do tej swojej pracowni.

Film na pewno nie był pierwszej młodości ale pamiętam, że zrobił na mnie okrutne wrażenie (smak dzieciństwa - tabu)

To jak - pomoże ktoś - pamięta tytuł lub jakieś wskazówki?

Dz za pomoc

eubz pisze:

> Film na pewno nie był pierwszej młodości ale pamiętam, że zrobił na mnie
> okrutne wrażenie (smak dzieciństwa - tabu)
>
> To jak - pomoże ktoś - pamięta tytuł lub jakieś wskazówki?

Portret Doriana Graya?
aL

W dniu 2010-11-13 10:06, eubz pisze:

I ten obraz się strasznie zmieniał, aż malarz go zasłonił jakimś płótnem
by na niego nie patrzeć, mimo to ciekawość go pchała do tej swojej
pracowni.

Film na pewno nie był pierwszej młodości ale pamiętam, że zrobił na mnie
okrutne wrażenie (smak dzieciństwa - tabu)

Może jest na tej liście?

http://en.wikipedia.org/wiki/Adaptations_of_The_Picture_of_Dorian_Gray

--
pzdr

z tego wszystkiego zapomniałem podziękować.
dziękuję, to ten film

teraz tylko roztrząsam czy jako dzieciak oglądałem adaptację z 45 czy raczej z lat 70tych :)

W dniu 2010-11-13 10:59, Rais pisze:

W dniu 2010-11-13 10:06, eubz pisze:

I ten obraz się strasznie zmieniał, aż malarz go zasłonił jakimś płótnem
by na niego nie patrzeć, mimo to ciekawość go pchała do tej swojej
pracowni.

Film na pewno nie był pierwszej młodości ale pamiętam, że zrobił na mnie
okrutne wrażenie (smak dzieciństwa - tabu)

Może jest na tej liście?

http://en.wikipedia.org/wiki/Adaptations_of_The_Picture_of_Dorian_Gray

On 21-11-2010 20:48, eubz wrote:

I ten obraz się strasznie zmieniał, aż malarz go zasłonił jakimś płótnem
by na niego nie patrzeć, mimo to ciekawość go pchała do tej swojej
pracowni.

Film na pewno nie był pierwszej młodości ale pamiętam, że zrobił na mnie
okrutne wrażenie (smak dzieciństwa - tabu)

Też go pamiętam z dzieciństwa do tej pory. Zrobił na mnie wtedy kolosalne wrażenie! Z tego co mam w głowie (a od tej pory, czyli z 25 lat go nie widziałem) to był zrobiony jakoś tak teatralnie, ale może mi sie tylko wydaje. Coś jak serial "Ja, Klaudiusz" (swoja drogą prawdziwe arcydzieło).

--
CozzY

Też go pamiętam z dzieciństwa do tej pory. Zrobił na mnie wtedy kolosalne wrażenie! Z tego co mam w głowie (a od tej pory, czyli z 25 lat go nie widziałem) to był zrobiony jakoś tak teatralnie, ale może mi sie tylko wydaje. Coś jak serial "Ja, Klaudiusz" (swoja drogą prawdziwe arcydzieło).

też pamiętam ten film. Był na pewno angielski, kręcony raczej kamerą telewizyjną nie filmową i leciał jeszcze jak byłem w podstawówce czyli jakieś dobre 25 lat temu. Na pewno był kolorowy. Zrobił na mnie ogromne wrażenie. Dodam, że leciał rano a powtórka była wieczorem. Wiem, że mniej więcej w tym samym czasie leciało sporo innych angielskich fimów m.in Dempsey & Makepeace. Pamiętam też, że obejrzałem go tylko dzięki temu, że lekcje w tym dniu zaczynały się dopiero po 11-tej. Niesamowite wrażenie zrobiła na mnie końcowa scena w której to portret został zniszczony jakimś nożem a bohater zamienił się w odrażającego truposza. Chętnie obejrzałbym ten kawałek na youtube.

Użytkownik "Doxent" <doxent@gazeta.pl> napisał w wiadomości
news:icduti$f2o$1inews.gazeta.pl...

> Też go pamiętam z dzieciństwa do tej pory. Zrobił na mnie wtedy

kolosalne

> wrażenie! Z tego co mam w głowie (a od tej pory, czyli z 25 lat go nie
> widziałem) to był zrobiony jakoś tak teatralnie, ale może mi sie tylko
> wydaje. Coś jak serial "Ja, Klaudiusz" (swoja drogą prawdziwe

arcydzieło).

też pamiętam ten film. Był na pewno angielski, kręcony raczej kamerą
telewizyjną nie filmową i leciał jeszcze jak byłem w podstawówce czyli
jakieś dobre 25 lat temu. Na pewno był kolorowy. Zrobił na mnie ogromne
wrażenie. Dodam, że leciał rano a powtórka była wieczorem. Wiem, że mniej
więcej w tym samym czasie leciało sporo innych angielskich fimów m.in
Dempsey & Makepeace. Pamiętam też, że obejrzałem go tylko dzięki temu, że
lekcje w tym dniu zaczynały się dopiero po 11-tej. Niesamowite wrażenie
zrobiła na mnie końcowa scena w której to portret został zniszczony jakimś
nożem a bohater zamienił się w odrażającego truposza. Chętnie obejrzałbym
ten kawałek na youtube.

Portret Doriana Graya, na milion procent. Bardzo mocno był komentowany
następnego dnia w klasie, każdy miał problemy z zaśnięciem.

--
"Żałuj za dowcipy, synu!"
   Tytus, Romek i A'Tomek, ks. VIII

Użytkownik "Doxent" <doxent@gazeta.pl> napisał w wiadomości
news:icduti$f2o$1inews.gazeta.pl...

> Też go pamiętam z dzieciństwa do tej pory. Zrobił na mnie wtedy

kolosalne

> wrażenie! Z tego co mam w głowie (a od tej pory, czyli z 25 lat go nie
> widziałem) to był zrobiony jakoś tak teatralnie, ale może mi sie tylko
> wydaje. Coś jak serial "Ja, Klaudiusz" (swoja drogą prawdziwe

arcydzieło).

też pamiętam ten film. Był na pewno angielski, kręcony raczej kamerą
telewizyjną nie filmową i leciał jeszcze jak byłem w podstawówce czyli
jakieś dobre 25 lat temu. Na pewno był kolorowy.

(...)
Niesamowite wraĹźenie

zrobiła na mnie końcowa scena w której to portret został zniszczony jakimś
nożem a bohater zamienił się w odrażającego truposza. Chętnie obejrzałbym
ten kawałek na youtube.

Jest tu, i to prawie na pewno to. Tylko że ja to ciut inaczej zapamiętałem;
jakąś jakby dłoń szkieletu kojarzę. I krew płynącą z palców na portrecie.

--
"Żałuj za dowcipy, synu!"
   Tytus, Romek i A'Tomek, ks. VIII

On 22-11-2010 15:32, Doxent wrote:
  Niesamowite

wrażenie zrobiła na mnie końcowa scena w której to portret został
zniszczony jakimś nożem a bohater zamienił się w odrażającego truposza.

Cholera, dokładnie tę samą scenę zapamiętałem do dzisaj :) Robiła wrażenie! O ile dobrze kojarzę (nie czytałem pierwowzoru, Wilde'a chyba), to tytułowy Dorrian Gray sam potraktował swój portret w ten sposób, bo ten zmieniał się w potwora po każdym niecnym uczynku Dorriana...

--
CozzY

On 21 Lis, 22:04, CozzY <n...@domena.pl> wrote:

 Coś jak serial "Ja, Klaudiusz" (swoja drogą prawdziwe arcydzieło).

Heh... Nie widziałem ani odcinka. Ale słyszałem już tak wiele
pozytywnych opinii, że chyba wreszcie skuszę się i spojrzę.

Pozdr.
PW

PS
Do tej pory widziałem kilka adaptacji ,,Portretu Doriana Greya'',
wszystkie współczesne, tak mniej więcej z ostatnich 8-miu, 10-ciu lat..
Żaden mnie nie zachwycił, aczkolwiek historia sama w sobie jest
rewelacyjna.

On 10-11-21 23:04, CozzY wrote:

Coś jak serial "Ja, Klaudiusz" (swoja drogą prawdziwe arcydzieło).

Nie przetrwało próby czasu: dzisiaj jest nudne jak flaki z olejem. Chociaż oglądane wtedy - dawało radę...

J

On 24-11-2010 16:18, Jester wrote:

On 10-11-21 23:04, CozzY wrote:

Coś jak serial "Ja, Klaudiusz" (swoja drogą prawdziwe arcydzieło).

Nie przetrwało próby czasu: dzisiaj jest nudne jak flaki z olejem.
Chociaż oglądane wtedy - dawało radę...

J

Pierwszy raz zetknąłem się z tym gdzieś w latach '80-tych. Leciało toto w reżimowej TV i w ogole mnie nie zainteresowało, żeby ni powiedzieć że wręcz mnie odpychało. Wspomniana teatralność scenografii, mega wkurzający Derek Jacobi w roli Klaudiusza-idioty i polski dubbing. Z tym niesmakiem, który pozostał przez ponad 15 trafiłem na niego, gdy leciał nocą na jakimś kanale ok. 2000 r. Scenografia nie przeszkadzała, gra Dereka Jacobi okazała się genialna, a dubbing w porównaniu do aktualnych produkcji to perełka. Ale to i tak nic w porównaniu z fabułą. Celowo nie piszę "akcją". Komuś nastawionemu na szybkie kadry, zwroty sytuacji i dowcipne dialogi może to nie przypaść do gustu, ale jeśli skupimy się na całości historii i intrygi to naprawdę jest to lepsze od wielu wielu nadmuchanych hollywoodzkich filmow czy seriali. Ja w każdym razie polecam!

--
CozzY

On 10-11-24 22:05, CozzY wrote:

Pierwszy raz zetknąłem się z tym gdzieś w latach '80-tych. Leciało toto
w reżimowej TV i w ogole mnie nie zainteresowało, żeby ni powiedzieć że
wręcz mnie odpychało. Wspomniana teatralność scenografii, mega
wkurzający Derek Jacobi w roli Klaudiusza-idioty i polski dubbing. Z tym
niesmakiem, który pozostał przez ponad 15 trafiłem na niego, gdy leciał
nocą na jakimś kanale ok. 2000 r. Scenografia nie przeszkadzała, gra
Dereka Jacobi okazała się genialna, a dubbing w porównaniu do aktualnych
produkcji to perełka.

Dubbing oficjalnie został uznany za zagubiony nieodwołalnie - taśmy były do czegoś potrzebne, więc poszły do pieca. Podobno ocalało tylko parę odcinków, na których dzisiaj gdzieś uczą dubbingu...

J

Użytkownik "Jester" <jester@toya.net.pl> napisał w wiadomości
news:iclmud$tlm$1node1.news.atman.pl...

On 10-11-24 22:05, CozzY wrote:

> Pierwszy raz zetknąłem się z tym gdzieś w latach '80-tych. Leciało toto
> w reżimowej TV i w ogole mnie nie zainteresowało, żeby ni powiedzieć że
> wręcz mnie odpychało. Wspomniana teatralność scenografii, mega
> wkurzający Derek Jacobi w roli Klaudiusza-idioty i polski dubbing. Z tym
> niesmakiem, który pozostał przez ponad 15 trafiłem na niego, gdy leciał
> nocą na jakimś kanale ok. 2000 r. Scenografia nie przeszkadzała, gra
> Dereka Jacobi okazała się genialna, a dubbing w porównaniu do aktualnych
> produkcji to perełka.

Dubbing oficjalnie został uznany za zagubiony nieodwołalnie - taśmy były
do czegoś potrzebne, więc poszły do pieca. Podobno ocalało tylko parę
odcinków, na których dzisiaj gdzieś uczą dubbingu...

Za ten dubbing jakaś nagroda chyba była, za najlepszy dubbing na świecie,
czy coś.

--
"Żałuj za dowcipy, synu!"
   Tytus, Romek i A'Tomek, ks. VIII

Użytkownik "eubz" <eubz@interia.pl> napisał w wiadomości news:icbt2l$g7g$1usenet.news.interia.pl...

z tego wszystkiego zapomniałem podziękować.
dziękuję, to ten film

teraz tylko roztrząsam czy jako dzieciak oglądałem adaptację z 45 czy raczej z lat 70tych :)

Mnie bawi to, że młodzież na dyskotece bawi się do jakiejś przeróbki utworu z lat 70tych i myśli,
Ĺźe to ich przebĂłj :)))))))))))))))))))

Jaki juĹź jestem stary...
Feromon