Jade sobie chodnikiem ulica Nawojki (Krakow) w strone centrum.
Wolniutku, na chodniku pusto, wieczor. Samochod strazy miejskiej
zatrzymal sie przede mna na chodniku, kolesie wyskoczyli nerwowo i
ochoczo rozpoczeli dyskusje. Gdzie jest oswietlenie... a faktycznie
jest. Wie Pan, ze po chodniku nie wolno. Wiem, ale jezdnia strasznie.
Nie jestem samobojca. Faktycznie, stosunkowo waska jezdnia jechalo kilka
samochodow, w tym jeden autobus i ze dwie ciezarowki. Odleglosc od
takiego autobusu do kraweznika jakies 0.5 m. Dalej sie nie da, bo
zahacza o drugi pas. Dyskusja byla krotka i bezowocna. Tlumaczylem, ze
wole zlamac przepis niz stracic zycie. To moze pan prowadzic rower. To
jaki jest sens uzywania roweru w miescie - zapytalem. To juz wolalbym
jezdzic samochodem zwiekszajac i tak stopien zasyfienia powietrza. O to
panom chodzi? - pytalem. Trudno, taki jest przepis (dura lex sed lex -
powiedzieliby, gdyby wiedzieli) - powtarzali. A nie daloby sie aplikowac
przepisu zgodnie z rozsadkiem, tzn. tolerowac niektore wykroczenia -
zapytalem. Dalem przyklad przechodzenia na czerwownym w Germanii, gdzie
formalnie nie wolno, ale nikt mandatu nie da, a nawet nie pouczy. Nie
bedzie nas pan uczyl - skomentowali.

Mandatu nie dali, ale do kartoteki wprowadzili. Jesli do 3 lat znow mi
sie cos podobnego przydarzy - zaplace. Jesli nie - ulega wyczyszczeniu.
Odjechalem, ryzykujac zycie jezdnia, ale zapowiedzialem, ze dalej bede
jezdzil chodnikiem i w razie potrzeby stosowny mandat zaplace. I tak
wyjdzie mniej niz koszty ewentalnego leczenia czy oplata za wejscie
piotrowa brama. :) Zakladajac, ze bedzie to podroz w te strone.