W Krakowie ktoś, pobazgrał mural na którym inny ktoś czas temu jakiś nabazgrał podobiznę Wojtyły. No, niby nic, powiecie, nie po raz pierwszy ktoś zamalowuje coś.

Ale jak się okazuje bazgroł bazgrołowi nierĂłwny. Bo ten w Krakowie, to był święty bazgroł. Mistrzowie biegli w mowie, piśmie i obyczajach orzekli więc, Ĺźe zabazgranie podobizny Wojtyły to „nie tylko akt wandalizmu, ale i profanacja religii.“  To teraz rozumiecie powagę sytuacji? Rozumiecie w jak bardzo pierdolniętym kraju pierdolniętych ludzi Ĺźyjecie?

Toż to tylko jeden z wielu grafomańskich bohomazów na murach. Tak samo w złym, jarmarcznym guście, jak tysiące pomników, pomniczków i obelisków drogiego błogosławianego. Tysiące takich w całej Polsce straszy. To żaden święty obrazek.

Jak tak dalej pójdzie to obok papci Wojtyły świętymi zostaną uznane wszystkie mury na na których ktoś pierdyknie mniej lub bardziej fantazyjny krzyż, albo mniej lub bardziej udany portrecik jakiegoś chrystusopodobnego.

A nie daj boże jak ktoś odkryje, że pod jednym z krakowskich murów (wiem pod którym, ale nie powiem), Karol za młodu robił to i owo, całkiem zdrowo i szczerze, wcale zresztą nie raz tylko razy kilka. To będzie dopiero mur ponad mury. Na bank oenzetowska komisja będzie go musiała wpisać na listę światowego dziedzictwa kultury.

Nie wiem tylko jak mieszkańcy zniosą natrętnie upierdliwe pielgrzymki. Zamalować tego niestety się nie da, więc proponuje za wczasu rozwalić. Co z oczu to z serca.

http://tiny.pl/hbdtx

--
Dyskusja z wierzącym jest jak gra w szachy z gołębiem. Nieważne, jak dobrze grasz, gołąb i tak przewróci wszystkie figury, nasra na szachownicę i będzie dumny z wygranej.