Pożegnanie jen. Weyganda Warszawa, 25 sierpnia.

            (Tel. Wł.) Wczoraj w pałacu Krasińskich żegnano
odjeżdżającego do Francyi jenerała Weyganda. Pożegnanie było
nadzwyczaj serdeczne i manifestacyjne. Do jenerała Weyganda przemówił
najpierw po francusku prezydent miasta Warszawy p. Baliński i wręczył
mu dyplom honorowego obywatela miasta Warszawy i album Warszawy,
wykonany akwarelą. Następnie po gorącej przemowie narodowa organizacja
kobiet wręczyła mu brązową figurę Zbawiciela, kopię statuy z przed
kościoła św. Krzyża na Krakowieskiem Przedmieściu. Reprezentant
Prawicy narodowej założył mu w darze piękny ryngraf , a Adam hr.
Zamoyski szablę Stefana Batorego z muzeum Zamoyskich. Adwokatura
warszawska wręczyła jenerałowi posążek żołnierza czwartaka.
Przemawiali potem poseł warszawski Jabłonowski i reprezentant Związku
robotników chrześcijańskich, który wręczył jenerałowi Weygandowi
dyplom honorowego członka Związku. Wreszcie przemówił marszałek sejmu
p. Trąpczyński; wyraził żal, że sejm nie może pożegnać jenerała,
ponieważ posłowie są na feryach i dodał, że "pomoc pańska będzie
niewątpliwie nam jeszcze potrzebna". I dlatego - zakończył marszałek -
nie mówię adieu, ale au revoir.

            Jenerał Weygand odpowiedział krótko: Przysłany zostałem w
imieniu Francyi dla pomocy naczelnemu dowództwu. To, co się stało,
jest wyłącznie Polskiem zwycięstwem. Oczywiście, nie wszystko jeszcze
spełnione. Czekają nas jeszcze ciężkie chwile, nas, to znaczy Francyę
i Polskę. Naród polski powinien być zjednoczony w poczuciu obrony
ojczyzny. Francya i Polska zawsze pójdą razem.

            Gdy jenerał Weygand opuszczał pałac Krasińskich, zebrane
na ulicach tłumy zgotowały mu gorącą owacyę.

 "Czas", 26 sierpnia 1920 r.

W dniu 2010-08-25 11:38, magdaverakosiorek pisze:

PoĹźegnanie jen. Weyganda Warszawa, 25 sierpnia.

             (Tel. Wł.) Wczoraj w pałacu Krasińskich Ĺźegnano
odjeżdżającego do Francyi jenerała Weyganda. Pożegnanie było
nadzwyczaj serdeczne i manifestacyjne. Do jenerała Weyganda przemówił
najpierw po francusku prezydent miasta Warszawy p. Baliński i wręczył
mu dyplom honorowego obywatela miasta Warszawy i album Warszawy,
wykonany akwarelą. Następnie po gorącej przemowie narodowa organizacja
kobiet wręczyła mu brązową figurę Zbawiciela, kopię statuy z przed
kościoła św. Krzyża na Krakowieskiem Przedmieściu. Reprezentant
Prawicy narodowej założył mu w darze piękny ryngraf , a Adam hr.
Zamoyski szablę Stefana Batorego z muzeum Zamoyskich. Adwokatura
warszawska wręczyła jenerałowi posążek żołnierza czwartaka.
Przemawiali potem poseł warszawski Jabłonowski i reprezentant Związku
robotników chrześcijańskich, który wręczył jenerałowi Weygandowi
dyplom honorowego członka Związku. Wreszcie przemówił marszałek sejmu
p. Trąpczyński; wyraził żal, że sejm nie może pożegnać jenerała,
ponieważ posłowie są na feryach i dodał, że "pomoc pańska będzie
niewątpliwie nam jeszcze potrzebna". I dlatego - zakończył marszałek -
nie mówię adieu, ale au revoir.

             Jenerał Weygand odpowiedział krĂłtko: Przysłany zostałem w
imieniu Francyi dla pomocy naczelnemu dowództwu. To, co się stało,
jest wyłącznie Polskiem zwycięstwem. Oczywiście, nie wszystko jeszcze
spełnione. Czekają nas jeszcze ciężkie chwile, nas, to znaczy Francyę
i Polskę. Naród polski powinien być zjednoczony w poczuciu obrony
ojczyzny. Francya i Polska zawsze pójdą razem.

I Francya pokazala w 1939.

R.

--
                Save The Whale!
http://fusyfusyfusy.blox.pl/resource/wieloryb.jpg