Podczas II wojny światowej Niemcy uznawali Polaków za podludzi. Planowali
ich wymordowanie i zagarnięcie ziemi. Niemcy w okupowanej Polsce stworzyli
cały przemysł zagłady. Jego częścią był obóz KL Warschau. (...)

Na przełomie 1939 i 1940 roku w okupowanej Warszawie powstał obóz jeniecki.
W 1942 roku Niemcy przekształcili go w obóz koncentracyjny.

Obóz mieścił się w pięciu lokalizacjach, w trzech rejonach stolicy. Na Woli,
w okolicy Dworca Zachodniego, i na terenie zburzonego getta. Jednorazowo
przebywało w nim do 65.000 Polaków. Były to ofiary łapanek i aresztowań.

Niemcy Polaków mordowali w komorach gazowych - największa z nich mieściła
się w tunelu w okolicach Dworca Zachodniego (obecnie tunel prowadzący do
Ronda Zesłańców Syberyjskich), oraz w trakcie rozstrzeliwań i wieszania.

Prawdopodobnie mniejsze komory gazowe Niemcy urządzili w pomieszczeniach na
terenie zburzonego getta. Ofiary palono w Warszawie lub w Treblince.

Warszawskie krematoria mieściły się w czterech miejscach, w czterech innych
palono zwłoki na stosach. Szacuje się, że Niemcy mogli w KL Warschau
wymordować do 200.000 Polaków.

Niemcy znając datę wybuchu powstania, zdecydowali się przed pierwszym
sierpnia na likwidację obozu. Cześć więźniów zamordowano na miejscu, część
zamordowano w innych obozach do których przepędzono uwięzionych. Archiwa
obozu zniszczono, a budynki wysadzono.

Po wojnie o KL Warschau komuniści milczeli. Po wojnie na terenie KL Warschau
więziono i mordowano polskich patriotów. Dziś milczy się, bo tylko jedna
nacja może mieć monopol na cierpienie, a nie są nią - w opinii posiadających
dziś władzę - Polacy.

Więcej http://www.prawy.pl/40-kultura/recenzje/3667-przemilczane-kl-warschau

--
Nie da się oddzielić polityki od religii. Nie da się w człowieku oddzielić
katolika od obywatela. Rozdział państwa od Kościoła jest sztuczny.