Katyń

            Tej nocy zgładzono Wolność             W katyńskim lesie...
            Zdradzieckim strzałem w czaszkę
            Pokwitowano Wrzesień.

            Związano do tyłu ręce,             By w obecności kata             Nie mogła ich wznieść błagalnie
            Do Boga i do świata.

            Zakneblowano usta,
            By w tej katyńskiej nocy
            Nie mogła błagać o litość,
            Ni wezwać znikąd pomocy.

            W podartym jenieckim płaszczu
            Martwą do rowu zepchnięto
            I zasypano ziemią
            Krwią na wskroś  przesiąkniętą.

            By zmartwychwstać nie mogła,
            Ni dać znaku o sobie
            I na zawsze została
            W leśnym katyńskim grobie.

            Pod śmiertelnym całunem
            Zwiędłych katyńskich liści,
            By nikt się nie doszukał,
            By nikt się nie domyślił

            Tej samotnej mogiły,
            Tych prochów i tych kości –
            Świadectwa największej hańby
            I największej podłości.

                            - - -

            Tej nocy zgładzono Prawdę
            W katyńskim lesie,
            Bo nawet wiatr, choć był świadkiem,
            Po świecie jej nie rozniesie...

            Bo tylko księżyc niemowa,
            Płynąc nad smutną mogiłą,
            Mógłby zaświadczyć poświatą
            Jak to naprawdę było...

            Bo tylko świt, który wstawał
            Na kształt różowej pochodni
            Mógłby wyjawić światu
            Sekret ponurej zbrodni...

            Bo tylko drzewa nad grobem
            Stojące niby gromnice
            Mogłyby liści szelestem
            Wyszumieć tę tajemnicę...

            Bo tylko ziemia milcząca,
            Kryjąca jenieckie ciała,
            Wyznać okrutną prawdę
            Mogłaby – gdyby umiała.

                            - - -

            Tej nocy sprawiedliwość
            Zgładzono w katyńskim lesie...
            Bo która to już wiosna?
            Która zima i jesień

            Minęły od tego czasu,
            Od owych chwil straszliwych?
            A sprawiedliwość milczy,
            Nie ma jej widać wśród żywych.

            Widać we wspólnym grobie
            Legła przeszyta kulami –
            Jak inni – z kneblem na ustach,
            Z zawiązanymi oczami.

            Bo jeśli jej nie zabrała,
            Nie skryła katyńska gleba,
            Gdy żywa – czemu nie woła,
            Nie krzyczy o pomstę do nieba?

            Czemu – jeśli istnieje –
            Nie wstrząśnie sumieniem świata?
            Czemu nie tropi, nie ściga,
            Nie sądzi , nie karze kata?

                            - - -             Zgładzono sprawiedliwość,
            Prawdę i wolność zgładzono
            Zdradziecko w smoleńskim lesie
            Pod obcej nocy osłoną...

            Dziś jeno ptaki smutku
            W lesie zawodzą żałośnie,
            Jak gdyby pamiętały
            O tej katyńskiej wiośnie.

            Jakby wypatrywały
            Wśród leśnego poszycia
            Śladów jenieckiej śmierci,
            Oznak byłego życia.

            Czy spod dębowych liści
            Albo sosnowych igiełek
            Nie błyśnie szlif oficerski
            Lub zardzewiały orzełek,

            Strzęp zielonego munduru,
            Kartka z notesu wydarta
            Albo baretka spłowiała,
            Pleśnią katyńską przeżarta.

                                         I tylko  p a m i ę ć  została
                            Po tej katyńskiej nocy...
                            Pamięć  n i e  d a ł a  się zgładzić,
                            Nie chciała ulec przemocy

                            I woła o  s p r a w i e d l i w o ś ć
                            I  p r a w d ę  po świecie niesie –
                            Prawdę o jeńców tysiącach
                        Zgładzonych w katyńskim lesie.  Marian Hamer - Lwowiak

--

Użytkownik " obserwator" <darz_bor@NOSPAM.gazeta.pl> napisał w wiadomości news:ii00vd$4of$1inews.gazeta.pl...

       Katyń

           Tej nocy zgładzono Wolność
           W katyńskim lesie...
           Zdradzieckim strzałem w czaszkę
           Pokwitowano Wrzesień.

           Związano do tyłu ręce,
           By w obecności kata
           Nie mogła ich wznieść błagalnie
           Do Boga i do świata.

           Zakneblowano usta,
           By w tej katyńskiej nocy
           Nie mogła błagać o litość,
           Ni wezwać znikąd pomocy.

           W podartym jenieckim płaszczu
           Martwą do rowu zepchnięto
           I zasypano ziemią
           Krwią na wskroś  przesiąkniętą.

           By zmartwychwstać nie mogła,
           Ni dać znaku o sobie
           I na zawsze została
           W leśnym katyńskim grobie.

           Pod śmiertelnym całunem
           Zwiędłych katyńskich liści,
           By nikt się nie doszukał,
           By nikt się nie domyślił

           Tej samotnej mogiły,
           Tych prochów i tych kości &#8211;
           Świadectwa największej hańby
           I największej podłości.

                           - - -

           Tej nocy zgładzono Prawdę
           W katyńskim lesie,
           Bo nawet wiatr, choć był świadkiem,
           Po świecie jej nie rozniesie...

           Bo tylko księżyc niemowa,
           Płynąc nad smutną mogiłą,
           Mógłby zaświadczyć poświatą
           Jak to naprawdę było...

           Bo tylko świt, który wstawał
           Na kształt różowej pochodni
           Mógłby wyjawić światu
           Sekret ponurej zbrodni...

           Bo tylko drzewa nad grobem
           Stojące niby gromnice
           Mogłyby liści szelestem
           Wyszumieć tę tajemnicę...

           Bo tylko ziemia milcząca,
           Kryjąca jenieckie ciała,
           Wyznać okrutną prawdę
           Mogłaby &#8211; gdyby umiała.

                           - - -

           Tej nocy sprawiedliwość
           Zgładzono w katyńskim lesie...
           Bo która to już wiosna?
           Która zima i jesień

           Minęły od tego czasu,
           Od owych chwil straszliwych?
           A sprawiedliwość milczy,
           Nie ma jej widać wśród żywych.

           Widać we wspólnym grobie
           Legła przeszyta kulami &#8211;
           Jak inni &#8211; z kneblem na ustach,
           Z zawiązanymi oczami.

           Bo jeśli jej nie zabrała,
           Nie skryła katyńska gleba,
           Gdy żywa &#8211; czemu nie woła,
           Nie krzyczy o pomstę do nieba?

           Czemu &#8211; jeśli istnieje &#8211;
           Nie wstrząśnie sumieniem świata?
           Czemu nie tropi, nie ściga,
           Nie sądzi , nie karze kata?

                           - - -

           Zgładzono sprawiedliwość,
           Prawdę i wolność zgładzono
           Zdradziecko w smoleńskim lesie
           Pod obcej nocy osłoną...

           Dziś jeno ptaki smutku
           W lesie zawodzą żałośnie,
           Jak gdyby pamiętały
           O tej katyńskiej wiośnie.

           Jakby wypatrywały
           Wśród leśnego poszycia
           Śladów jenieckiej śmierci,
           Oznak byłego życia.

           Czy spod dębowych liści
           Albo sosnowych igiełek
           Nie błyśnie szlif oficerski
           Lub zardzewiały orzełek,

           Strzęp zielonego munduru,
           Kartka z notesu wydarta
           Albo baretka spłowiała,
           Pleśnią katyńską przeżarta.



                           I tylko  p a m i ę ć  została
                           Po tej katyńskiej nocy...
                           Pamięć  n i e  d a ł a  się zgładzić,
                           Nie chciała ulec przemocy

                           I woła o  s p r a w i e d l i w o ś ć
                           I  p r a w d ę  po świecie niesie &#8211;
                           Prawdę o jeńców tysiącach
                       Zgładzonych w katyńskim lesie.

Marian Hamer - Lwowiak

--

Użytkownik " obserwator" <darz_bor@NOSPAM.gazeta.pl> napisał w wiadomości news:ii00vd$4of$1inews.gazeta.pl...

           Tej nocy zgładzono Wolność

13 grudnia 1981 r.

boukun

W dniu 2011-01-29 15:54, boukun pisze:

Użytkownik " obserwator" <darz_bor@NOSPAM.gazeta.pl> napisał w wiadomości news:ii00vd$4of$1inews.gazeta.pl...

           Tej nocy zgładzono Wolność

13 grudnia 1981 r.

boukun

a ostateczne dobicie gdy nasi zdradzieccy przywódcy pozwolili jankeskiemu żołnierzowi zawiesić swoja flagę na naszym terytorium.

--
Kapitalizm jest chorobą (zarazą) z którą należy walczyć..
Instalując Linuksa na swoim komputerze robisz pierwszy krok w tym kierunku..

jadrys <andrzej203@op.pl> napisał(a):

a ostateczne dobicie gdy nasi zdradzieccy przywódcy pozwolili jankeskiemu żołnierzowi zawiesić swoja flagę na naszym terytorium.

jakiego naszego terytorim? Kroatii?

--

jadrys <andrzej203@op.pl> napisał(a):

a ostateczne dobicie gdy nasi zdradzieccy przywódcy pozwolili jankeskiemu żołnierzowi zawiesić swoja flagę na naszym terytorium.

te, prawdziwy komunista, wypad z tego watku o Katyniu, przypominam co
wypisywales o mordzie w Katyniu, kapitalistyczny handlarzu panienkami:

Newsgroups: soc.culture.polish
From: Piotr <petre...@gmail.com>
Date: Sat, 8 Nov 2008 10:46:58 -0800 (PST)
Local: Sat, Nov 8 2008 1:46 pm
Subject: Re: Pawka Morozow203

On Nov 8, 3:01 pm, jadrys <andrzej...@op.pl> wrote:
-

Piotr pisze:

> " były to obozy edukacyjne.. Gdzie próbowano tym zakałom gatunku
>   ludzkiego pokazać jak zapracować na siebie bez
>    wykorzystywania innych.."

                                         Andrzej203 aka jadrys

>> W lagrze kulacy gineli pierwsi bo
>> jak pisal Solzenicyn- byli to uczciwi chlopi i uczciwie pracowali
>> fizycznie.

Swiat Andrzeja203aka jadrysia:

Pawka Morozow - bohater,
Herbert - maciciciel,
Solzenicyn- klamca,
lagry - "obozy edukacyjne",

ofiary Katynia i lagrow - "kapitalistyczne "swinie",  "ktorzy
w zdecydowanej większości  w pełni na to właśnie zasluzyli".

Andrzej203 aka jadrys i wszystko jasne.

Piotr Trela http://groups.google.com/group/soc.culture.polish/browse_thread/thread/fbe420df4255e7c2/1ab7eaffa356b39c?lnk=gst&q=jadrys#1ab7eaffa356b39c


--