Kac Vegas (The Hangover), USA 2009

Moja ocena: 8/10

To miał być niezapomniany wyjazd. Wieczór kawalerski w Las Vegas. I chyba
taki był. Tylko nikt nie pamięta co się działo, a przyszły pan młody gdzieś
zaginął. Ślub coraz bliżej, więc wypadałoby go odnaleźć…

Wieczory kawalerskie mają to do siebie, że czasem troszkę się na nich
przesadza z szaleństwami. Ale nie na darmo amerykanie mają powiedzenie
„what happens In Vegas – stays In Vegas”.  Z czego wszyscy sobie doskonale
zdają sprawę, przynajmniej wszyscy faceci. Więc jakoś nie dziwi nas, że ten
akurat pobyt w mieście grzechu okaĹźe się jazdą bez trzymanki.  ZarĂłwno dla
postaci w filmie, jak i dla widzów w kinie. Wcześniejszy dorobek reżysera
tego filmu, Todda Philipsa, sugerował jakiego rodzaju będzie to film. Ale
jest to krok naprzód w porównaniu do „Road Trip” czy też „Old School”.
Oczywiście, porusza się on w podobnych rejonach męskiej przyjaźni i jej
zacieśniania wobec niesprzyjających okoliczności – ale robi to z dużo
większym wdziękiem. Nie jest to żaden szczyt wyrafinowania i
wysublimowanego poczucia humoru, ale nie można odmówić żartom uroku. Nawet
sekwencja z napisów końcowych, najbardziej dosadna w filmie, jest również
najśmieszniejsza.

Jakiś czas temu miałem okazję pastwić się na innym filmem scenarzystów tej
komedii. W „Duchach moich byłych” pokazali jak nie pisać komedii
romantycznej i jak popsuć całkiem dobrze się zapowiadające wątki komediowe.
A tutaj taka niespodzianka. Film chyba nie ma zbyt duĹźych mielizn
scenariuszowych. Oczywiście jeśli się zaakceptuje pewną konwencję w jakiej
jest opowiadany. Bo na upartego troszkę głupot się znajdzie. Tylko nie
chodzi o to, by się doczepiać do wszystkiego, a czerpać przyjemność z tego
co los – i scenarzyści – rzucą jeszcze pod nogi naszych bohaterów. I
jeszcze jeden plus. Nie jest to film hermetyczny płciowo. W przeciwieństwie
do takiego „Old School” powinny się również na nim dobrze bawić panie. W
końcu nie ma to jak potwierdzenie tych wszystkich podejrzeń jak zachowujemy
się gdy jesteśmy nienadzorowani – i co robimy podczas wieczorów
kawalerskich…

Bardzo dobrze udało się twórcom filmu wybrać głównych aktorów. Chyba dobrym
rozwiązaniem było zaangażowanie aktorów niezbyt jeszcze rozpoznawalnych,
ale również nie do końca anonimowych. Przez co do końca nie jesteśmy pewni
co się będzie działo dalej i na co będą narażeni nasi bohaterowie. Są oni
wsparci przez bardzo interesujący drugi plan z Heather Graham i
prześmiesznym Kenem Jeong na czele. A w tle przewija się jeszcze „Bestia” i
tygrys. Co powoduje, że oglądanie tego filmu przypomina jazdę na kolejce
górskiej – chwilowe spokojniejsze momenty w filmie są tylko po to, byśmy
wjechali na jeszcze wyższy poziom rozweselenia…


--
Pozdrawiam,
abelincoln
http://dlugajczyk.pl

A dla mnie ten film jest tylko taki sobie.  Pomieszanie oryginalnych pomysłów i kalek. Do tego sporo "klozetowego humoru", ktĂłry mnie nie bawi. W sumie mało naprawdę dobrego humoru.
No i rozwiązanie strasznie naciagane

S

P

O

I

L

E

R

J
A
K

C

H

O

L

E

R

A

trudno doprawdy uwierzyć, że skoro stracili filim na dachu, nie zajrzeli tam potem wcale...
S.