Podpisał „lojalkę” w stanie wojennym. Zobowiązał się do zachowania w tajemnicy swoich rozmów i kontaktów z SB. Opisał służbom specjalnym, z kim i dlaczego utrzymuje kontakty. Jeden z jego współpracowników był esbekiem, inny zaś ważnym działaczem PZPR, który wiele lat spędził w ZSRR. Te fakty dotyczą Janusza Palikota.

Ten kontrowersyjny parlamentarzysta w swoich wypowiedziach chętnie posługuje się insynuacjami, półprawdami i kłamstwami. Kiedy zaś idzie o jego przeszłość, zachowuje wyjątkową powściągliwość, podając jedynie te fakty, które są dla niego wygodne. Sprawdziliśmy przeszłość Janusza Palikota i początki jego biznesowej kariery. Z ogólnodostępnych dokumentów wyłania się obraz zupełnie inny od tego, jaki Palikot sam przedstawia w mediach.


Róşne wersje


Janusz Palikot bezpardonowo atakował śp. Janusza Kurtykę, prezesa Instytutu Pamięci Narodowej, który 10 kwietnia zginął w katastrofie smoleńskiej. We wrześniu 2008 r. Palikot w Radiu Zet, mówiąc o zasobach IPN, stwierdził: „Moim zdaniem trzeba spalić to esbeckie szambo”.


Czy na opinię Palikota miała wpływ zawartość jego teczki znajdującej się w Instytucie Pamięci Narodowej? Nie wiadomo. Jedno jest pewne – wersje, które prezentuje w mediach na temat przebiegu wydarzeń ze stanu wojennego, różnią się od zawartości dokumentów na jego temat.


(...) Przegrana skłoniła go jednak do zajęcia się polityką na poważnie. Odbył rozmowę z Donaldem Tuskiem i okazało się, że o sprawach najważniejszych myślą podobnie. Nie bez znaczenia był zapewne fakt, że obaj mają opozycyjne doświadczenia z czasów PRL. Palikot, choć o kilka lat młodszy, był w chwili wybuchu stanu wojennego zaangażowany w działalność opozycyjną. Aresztowany, trafił na krótko do zamojskiego więzienia. Z dumą podkreśla, że nie dał się złamać i niczego nie podpisał. Jednak tych, którzy wówczas podpisali, jest w stanie zrozumieć. – Nocne przesłuchania z lampą świecącą w oczy. W celi wybite okno, a na dworze siarczysty mróz. Trudno było wytrzymać – wspomina. Dlatego jest za lustracją, ale rozsądną i przeciw wrzucaniu wszystkich do jednego worka (...) – czytamy w artykule pt. Duży chłopiec w tygodniku „Polityka” z marca 2007 r.


Tymczasem książce pt. Płoną koty w Biłgoraju sytuację ze stanu wojennego Palikot przedstawia już nieco inaczej:


„(...) W grudniu dostałem instrukcję, aby podpisać dokument o podporządkowaniu się prawu stanu wojennego i działać dalej. Tak też zrobiłem. W konsekwencji zostałem ponownie zatrzymany i aresztowany i trafiłem na komendę w Zamościu, gdzie brutalnie zmuszano mnie do podpisania deklaracji współpracy z SB, grożąc celą z wodą po kolana, nasyłając facetów – stare ubeckie metody – którzy mieli napędzić mi strachu. Nie będę ukrywał, bałem się, ale jednak niczego nie podpisałem; po prostu miałem szczęście, bo po czterech dniach SB przestało się mną interesować, po tym jak zmusiło do współpracy mojego kolegę. Bezpieka liczyła, że przy jego pomocy rozpracuje naszą siatkę. Uniknąłem więc hańby dzięki temu, że on się załamał. Jednak kolega przyznał mi się, że podpisał zobowiązanie do współpracy, ja zaś namówiłem go, by powiedział o tym również innym, i to go ocaliło – nikt go nie potępiał za słabość. Odzyskałem więc wolność wraz z innymi aresztowanymi (...)” – czytamy w Płoną koty w Biłgoraju.


Jak było naprawdę? Według dokumentów zachowanych w IPN, Janusz Palikot 17 grudnia 1981 r. własnoręcznie napisał tzw. lojalkę, o której wspomina w swojej książce. W dokumencie zatytułowanym „Oświadczenie” czytamy:


„Ja niżej podpisany Palikot Janusz oświadczam, że w okresie stanu wojny nie będę podejmował działań sprzecznych z postanowieniami dekretu o stanie wojennym. Stwierdzam, że dotychczas nie spotkałem się z ulotkami o wrogiej treści i których nie posiadam”. Podpisano: „Janusz Palikot”.


Z archiwów wynika, że nie był to jednak jedyny dokument popisany przez niego dla SB. Obecny polityk Platformy Obywatelskiej nigdzie nie wspomina o zobowiązaniu, które według dokumentów znajdujących się w IPN, podpisał w styczniu 1982 r.:


„Zobowiązanie. Ja niżej podpisany Janusz Palikot zobowiązuję się do zachowania w ścisłej tajemnicy treści prowadzonych rozmów oraz utrzymywanych kontaktów ze Służbą Bezpieczeństwa. Palikot Janusz”.


Opisał SB swoją działalność


W katalogach zamieszczonych na stronie internetowej IPN znajduje się informacja
na temat Janusza Palikota. Czytamy w niej m.in.: „14 grudnia 1981 roku został zarejestrowany jako osoba rozpracowywana w ramach SOR kryptonim »Apel« (nr rej 61 27) w związku z podejrzeniem o drukowanie i kolportaż ulotek na terenie miasta Biłgoraj. Sprawę zakończono przeprowadzeniem rozmowy profilaktyczno-ostrzegawczej i w dniu 16.01 1984 zdjęto z ewidencji. Materiały złożono w archiwum wydziału C WUSW w Zamościu pod nr 918/II i zmikrofilmowano, zniszczono w dniu 30.10.1989 r.”.


Dużo więcej można dowiedzieć się z zachowanych dokumentów, które znajdują się w teczce Janusza Palikota. Są tam nie tylko przytoczone powyżej oświadczenie i zobowiązanie, ale także własnoręcznie napisany przez niego tuż po wprowadzeniu stanu wojennego kilkustronicowy dokument.


Jak to możliwe, że nikomu nieznany, biedny chłopak z Biłgoraju w ciągu paru lat stał się jednym z najbogatszych ludzi w Polsce, co umożliwiło mu start w wielką politykę? Kim są ludzie, dzięki którym Janusz Palikot zrobił karierę?
--
*...because, this time is all you have...*

On Wed, 22 Sep 2010 13:09:57 +0200, rAzor wyskrobał:

Podpisał "lojalkę" w stanie wojennym.

No i wiary ojców nie ustrzegł. Jakby dochował,to by cztery razy takie lody ukręcił z kościelnymi niż na tych swoich małpkach.

W dniu 2010-09-22 13:09, rAzor pisze:

Podpisał „lojalkę” w stanie wojennym. Zobowiązał się do zachowania w
tajemnicy swoich rozmĂłw i kontaktĂłw z SB.[...]

Kk reprezentuje były ubek i facetom w sukienkach to nie przeszkadza.

Pozdrawiam
  WW
"Ein UE, ein Volk, ein EURuro, ein FĂźhrer"
"Kiedy Niemcy uznają się za ofiary II Wojny Światowej, ich sąsiedzi powinni zacząć się bać.

On Wed, 22 Sep 2010 13:21:13 +0200, WW wyskrobał:

W dniu 2010-09-22 13:09, rAzor pisze:

Podpisał "lojalkę" w stanie wojennym. Zobowiązał się do zachowania w
tajemnicy swoich rozmów i kontaktów z SB.[...]

Kk reprezentuje były ubek i facetom w sukienkach to nie przeszkadza.

A może rAzor to żyt?

  W dniu 2010-09-22 13:09, rAzor pisze:

Podpisał „lojalkę” w stanie wojennym. Zobowiązał się do zachowania w tajemnicy swoich rozmów i kontaktów z SB.

No i ma mĂłj szacunek.. To świadczy Ĺźe  na pewno Ĺźe nie brał jankeskich pieniędzy za zdradę i sabotaĹź w swojej ojczyĹşnie.

--
Kapitalizm jest chorobą (zarazą) z którą należy walczyć..
Instalując Linuksa na swoim komputerze robisz pierwszy krok w tym kierunku..

Użytkownik "jadrys" <andrzej203@op.pl> napisał w wiadomości news:i7cpsr$h53$1news.onet.pl...

 W dniu 2010-09-22 13:09, rAzor pisze:

Podpisał "lojalkę" w stanie wojennym. Zobowiązał się do zachowania w tajemnicy swoich rozmów i kontaktów z SB.

No i ma mój szacunek.. To świadczy że  na pewno że nie brał jankeskich pieniędzy za zdradę i sabotaż w swojej ojczyźnie.

--

Oj naiwniaczek,,,,,,ci co zrywali podwladnym krzyzyki z lancuszkami  po 90 roku zakladali kaplice jako nowonawroceni lezeli w nich plackiem  pierwsi

Sbecy nwet odbyt wyliza imperialistom

wiec ciagle,,,,,,,,,,,
--
"Służba Bezpieczeństwa może i powinna kreować różne stowarzyszenia,
kluby czy nawet partie polityczne. Ma za zadanie głęboko infiltrować
istniejące gremia kierownicze tych organizacji na szczeblu centralnym
i wojewódzkim, a także na szczeblach podstawowych, muszą być one
przez nas operacyjnie opanowane.Musimy zapewnić operacyjne możliwości
oddziaływania na te organizacje,kreowania ich działalnosci i kierowania
ich polityką." -- Czeslaw Kiszczak,luty 1989 roku z posiedzenia kierownictwa MSW -
Pozdrowienia
matusm

  W dniu 2010-09-22 22:14, matusm pisze:

Użytkownik "jadrys"<andrzej203@op.pl>  napisał w wiadomości
news:i7cpsr$h53$1news.onet.pl...

  W dniu 2010-09-22 13:09, rAzor pisze:

Podpisał "lojalkę" w stanie wojennym. Zobowiązał się do zachowania w
tajemnicy swoich rozmów i kontaktów z SB.

No i ma mój szacunek.. To świadczy że  na pewno że nie brał jankeskich
pieniędzy za zdradę i sabotaż w swojej ojczyźnie.

--

Oj naiwniaczek,,,,,,ci co zrywali podwladnym krzyzyki z lancuszkami  po 90
roku zakladali kaplice jako nowonawroceni lezeli w nich plackiem  pierwsi

Sbecy nwet odbyt wyliza imperialistom

wiec ciagle,,,,,,,,,,,

Jednak nie wszyscy byli płatnymi pachołkami CIA. A większość SB-ków to patrioci.

--
Kapitalizm jest chorobą (zarazą) z którą należy walczyć..
Instalując Linuksa na swoim komputerze robisz pierwszy krok w tym kierunku..

Z tym podpisywaniem to mogło byc różnie.
Przed laty zostałem wezwany do Komendy Wojewódzkiej MO. Przesłuchiwał mnie jakiś porucznik, rzecz dotyczyła jakiś lewych interesów na budowach w terenie - podobno kierownicy zawyżali umowy na uslugi transportowe, a potem dzielili się z kierowcami pieniędzmi z wypłatami. Od roku byłem pracownikiem technicznych w tej firmie (rzecz jasna - państwowej), ale nic mi o takich przekrętach nie było wiadomo. Potem - po latach - dowiedziałęm się, że takie numery były rzeczywiscie robione - niektórzy kierownicy budów w latach 70-tych pobydowali sobie domy, kupili samochody. Ponieważ ten porucznik zorientował się, że nic nie wiem o tych mechanizamch, więc zakończył przesłuchanie. Polecił mi też napisać oświadczenie, że treść tej rozmowy z nim, którą przeprowadzono dnia takiego a takiego pozostawię w tajemnicy, pod tym mój podpis. I na tym był koniec.
Po pewnym czasie z ciekawośc pytałem się kogoś oblatanego w sprawach personalnych KW MO, kim był ten porucznik, czym się zajmował. Dowiedziałem się, że jest on szefem wydziału przetępstw gospodarczych, ale w SB, nie MO. W latch PRL dla przeciętnego obywatela nie sposób było odróżnić te dwie instytucje - ten sam budynek, te same mundury. Wydziały były powielane - w SB były także i takie, które były w MO.
Tak więc pewnie gdzieś w archiwach kezy ta karteczka, którą napisałem i podpisałem - gdybym był osoba na świeczniku, to pewnie ktoś by ją wyciągnął i orzekł, że byłem współpracownikiem SB.
Podobnie było z "lojalkami" - wyciągano ludiz z domów, wożono na komendę i dawano do wyboru; podpiszesz zobowiązanie o przestrzeganiu przepisów stanu wojennego - i idziesz do domu; jeśłi nie - internowanie (czyli lądujesz w pierdlu bez wyroku, nie wiadomo na jak długo. Wieku ludzi kombinowało: podpsiszę, ale i tak swoje zrobię. Znam przypadki wielu kobiet, które były w zakładowych organach "S" - zabieranmo je od małych dzieci i dawano do podpisu taki kwit.
Tak więc nie zawsze to, że są jakieś kwity w archiwach świadczy o tym, że mamy do czynienia z szują i zdrajcą.
AZ

On 22 Wrz, 13:09, rAzor <liejtienant.rzhevs...@kobylka.com.ru> wrote:

Podpisał "lojalkę" w stanie wojennym.

I co z tego. Znam też kilka osób, które lojlake podpisało. Byli to moi
koledzy studenci, którzy nie mieli żadnych kontaktów z podziemiem
solidarnościowych a zostali przyłapani podczas rozpędzania jakiejś
zadymy w Gdańsku. W ich opinii  w treści tej lojalki nie było niczego
uwłaczającego, ba nawet uważali , ze podpisując zrobili  SB w konia ,
bo i tak na zadymy chodzić będą.
Nie mając związków z podziemiem nie mieli pojęcia, ze tam obowiązywała
zasada, że takich lojalek się nie podpisuje.
 O całej historii zresztą opowiadali naookoło i nie pamiętam, żeby
ktoś mial do nich o to pretensje.