Drodzy wierni,

"Niebo i ziemia przeminą, lecz moje słowa nie przeminą" (Mk 13,31)
powiedział Zbawiciel, a jak dobrze wiemy, wszystko, co Chrystus Pan czyni ma
wartość wieczną. Chrystus jest Bogiem, a Bóg jest wieczny, niezmienny,
zawsze doskonały, takie też jest wszystko co kiedykolwiek uczynił czy
powiedział Pan Jezus.

Z tego właśnie powodu Ewangelia może być rozumiana na wiele sposobów, mówiąc
inaczej: jeden prawdziwy sens Pisma świętego ma wiele konsekwencji, które
wyraża ten sam tekst. Każdy czyn i słowo Zbawiciela nie są jedynie faktami
historycznymi, wyrażają równocześnie teraźniejsze i przyszłe tajemnice.
Dzisiejsza Ewangelia uczy nas, że Pan Jezus jest ten sam wczoraj, dziś i na
wieki.

Czytamy, że Chrystus stał nad jeziorem podczas gdy rybacy reperowali swe
sieci. I dalej czytamy, że Pan Jezus wszedł do łodzi świętego Piotra, aby
nauczać z niej rzesze. Pamiętajmy, że Zbawiciel nie robi niczego
przypadkowo, każde Jego działanie i każdy szczegół mają znaczenie i są dziś
dla nas nauką. Jak wiemy z Pisma Świętego (1P 3), Arka Noego jest figurą
Kościoła, a dusze uratowane z potopu symbolizują dusze uratowane przez
chrzest, nie powinno więc nas dziwić, że Pan Jezus wszedł do łodzi Piotra,
by z niej nauczać, gdyż w przyszłości miał uczyć nas za pośrednictwem
Kościoła, którego Piotr jest głową.

Ewangelia wspomina, że rybacy naprawiali swe sieci. Sieciami Apostołów są
splecione ze sobą w argumenty słowa, które nie pozwalają wymknąć się tym,
którzy zostali złapani. Splecione wątki tworzą pasmo, podobnie argumenty w
logice, koncentrują się na tym, co ważne, pozostawiając na boku to, co
nieistotne, jak woda przepływająca przez sieć zatrzymuje ryby. Podobnie jak
wszelkie działanie wynika z przekonania o prawdziwości czegoś, tak również
posiadanie prawdy zobowiązuje nas do wcielania jej w życie.

Tak więc rybacy naprawiali sieci, czyli usiłowali poprawić naukę, która była
niewystarczająca, gdyż jak czytamy pracowali całą noc, nic nie złowiwszy.
Apostołowie byli wciąż jeszcze bardzo przywiązani do rzeczy ziemskich i
światowych nauk, gdyż nie zostali jeszcze pouczeni przez Chrystusa Pana. Tak
więc ich sieci wymagały naprawy, co oznacza, że w konsekwencji grzechu
pierworodnego ludzie rodzą się w stanie ignorancji i nawet to słabe poznanie
prawdy, jakie jest dla nich dostępne, są niedoskonałe i niezdolne do
kontrolowania ich chwiejnego umysłu.

Zbawiciel mówi więc Piotrowi, by odpłynął nieco od lądu, czyli oderwał się
od rzeczy doczesnych. Pan Jezus mówi mu nawet, by wypłynął na głębię, czyli
by zbliżył się do głębi tajemnicy Boga. Święty Paweł będzie nam mówił o
szerokości, długości, wysokości i głębi miłości Chrystusowej,
przekraczającej wszelką wiedzę (Ef 3,18). Odpowiedź Piotra ukazuje nam
słabość jego pojmowania, ale równocześnie jego wielką wiarę. Pracowaliśmy
całą noc, ale nic nie złowiliśmy. Biedne ludzkie nauki niezdolne są do
wyrwania dusz ze wzburzonego morza namiętności. A jednak święty Piotr
manifestuje też swą wiarę, mówiąc: "Jednak na Twoje słowo zapuszczę sieć".
Piotr wierzy słowom Chrystusa.

Wiara jest czymś większym niż wiedza. Wiara zakłada nie tylko przyjęcie
czegoś jako prawdy, ale również zaufanie i zawierzenie. Wierzymy komuś nie
tylko dlatego, że wie on na jakiś temat więcej niż my, ale również dlatego,
że jesteśmy pewni, że nas nie okłamuje. Święty Piotr demonstruje oba aspekty
wiary: ufa Mistrzowi i wierzy, że mówi On prawdę pomimo, że jego własne
doświadczenie mówi mu co innego - że nie ma tam żadnych ryb. Zapuszcza swą
sieć. Zawierza więc czemuś, czego nie dostrzega i wierzy słowom Zbawiciela.

I Ewangelia mówi, że złowili wielką ilość ryb. Pan Jezus nagradza wiarę
Piotra nadzwyczajnym połowem. Oderwany od rzeczy ziemskich, zbiera nagrodę
za swą wiarę. Ewangelia mówi dalej, że ich sieć rwała się - ich ziemskie
rozumowanie nie było w stanie wytłumaczyć sobie tego nadzwyczajnego połowu
ryb. Towarzysze Piotra musieli przyjść im na pomoc i napełnili łodzie
rybami. Symbolizuje to innych Apostołów i ich następców - biskupów, którzy
muszą pracować w jedności z Piotrem, by zebrać obfity połów dusz,
wyłowionych z morza ignorancji do łodzi w tak wielkiej ilości, że niemal się
ona zanurza.

Ewangelia mówi nam, że łódź niemal zatonęła, a w innym miejscu Zbawiciel
porównuje królestwo niebieskie do rybaka, który zarzuca swe sieci w morze
mówi i o aniołach, którzy pozostawią dobrych a wyrzucą z łodzi złych.
Podobnie Kościół przytłoczony jest ciężarem dusz, w pierwszym rzędzie tych,
które obciążone są grzechami. Jednak pomimo słabości i ułomności ludzkiej,
łódź nie zatonęła. Cudem jest tu nie tylko nadzwyczajny połów ryb, ale
również, ale również fakt, że łódź była w stanie udźwignąć taki ciężar nie
tonąc w jeziorze.

Cud ten był tak wielki, że Szymon Piotr osłupiał i wołał, że jest go
niegodny. Bał się mocy Zbawiciela, który dokonał tego cudu jako Pan nieba i
ziemi. Wołał: "gdyż jestem człowiek grzeszny", zdawał sobie bowiem sprawę z
tego, że Ten, którą zdziałał taki cud, będzie również sądzić go w dniu
ostatecznym.

Lekcja ta jest pożyteczna dla nas po dziś dzień, drodzy wierni, jako
przypomnienie, że również ci, którzy sprawują najwyższą władzę w Kościele i
dokonują cudów na ołtarzach, są takimi samymi ludźmi jak my. Również oni,
jak święty Piotr mogą wołać "gdyż jestem człowiek grzeszny", zwłaszcza jeśli
nie czynią tego co święty Piotr i nie odrywają od spraw doczesnych lub jeśli
odmawiają zarzucenia sieci. Również słudzy ołtarza aby być świadkami
cudownego połowu dusz muszą być posłuszni słowom Chrystusa Pana i wypływać
na głębię, czyli szukać głębi doktryny chrześcijańskiej. Stąd tak ważne,
byśmy modlili się o świętych kapłanów i czynili ofiary w intencji ich
uświęcenia.

I na koniec Pan Jezus, dostrzegając u Piotra dyspozycję odpowiednią dla
głowy Kościoła, czyli jego wiarę, posłuszeństwo oraz pokorę, mówi do niego:
"Nie bój się, odtąd ludzi łowić będziesz". Święty Piotr otrzymuje swe
powołanie, powołanie które zostanie później uzupełnione, gdy Zbawiciel powie
mu: "na tej Opoce zbuduję Kościół mój".

To nawrócenie świętego Piotra poprzez cudowny połów ryb jest kompletne,
czytamy bowiem w Ewangelii: "i zostawiwszy wszystko, poszli za Nim".
Porzucając doczesne troski, i doczesny majątek, podjęli nowe wezwanie.
Wyrzekłszy się ziemskich nauk otrzymali Bożą naukę, Bożą sieć do łowienia
dusz, wyławianych z morza ignorancji i błędu i przywracanych Kościołowi.

Tak więc, drodzy wierni, tego dnia, w którym wspominamy powołanie świętego
Piotra, módlmy się w szczególny sposób zwłaszcza za jego Następcę, za
papieża. Módlmy się, by również on mógł oderwać się od trosk doczesnych i
światowych i wypłynąć na głębię, czyli nauczał doktryny Kościoła w całej jej
pełni. Tak wiele dusz idzie dziś na zatracenie, ponieważ Kościół zaprzestał
nauczać, przestał zarzucać swe sieci, aby pociągnąć dusze do prawdy. Łódź
świętego Piotra nabiera bardziej wody, niż ryb i wydaje się tonąć.

Mamy Bożą obietnicę, że bramy piekielne nie przemogą Kościoła, pomimo
zepsucia ludzi, a nawet grzechów samego świętego Piotra, które wyznaje on
dziś przez Zbawicielem. Jednak Kościół nie może wypełniać swego zadania,
jeśli każdy z nas nie będzie czynił tego, co do niego należy. Każdy z nas
musi modlić się o zbawienie swej duszy, a zbawienie to, poprzez łaskę,
przychodzi do nas za pośrednictwem wyświęconych sług Chrystusa Pana. Wszyscy
więc musimy modlić się za kapłanów, za biskupów i za papieża, o ich
uświęcenie, które będzie gwarancją naszego własnego uświęcenia, by również
naszym udziałem stała się radość i zdumienia świętego Piotra, gdy ujrzymy
działanie łaski, które doprowadziło nas do chwały wiecznej. Amen

x. Jan Jenkins, FSSPX

W dniu niedziela, 6 lipca 2014 09:56:52 UTC+2 użytkownik abc napisał:

Drodzy wierni,



"Niebo i ziemia przemin�, lecz moje s�owa nie przemin�" (Mk 13,31)

powiedziaďż˝ Zbawiciel, a jak dobrze wiemy, wszystko, co Chrystus Pan czyni ma

warto�� wieczn�. Chrystus jest Bogiem, a B�g jest wieczny, niezmienny,

zawsze doskona�y, takie te� jest wszystko co kiedykolwiek uczyni� czy

powiedziaďż˝ Pan Jezus.



Z tego w�a�nie powodu Ewangelia mo�e by� rozumiana na wiele sposob�w, m�wi�c

inaczej: jeden prawdziwy sens Pisma �wi�tego ma wiele konsekwencji, kt�re

wyra�a ten sam tekst. Ka�dy czyn i s�owo Zbawiciela nie s� jedynie faktami

historycznymi, wyra�aj� r�wnocze�nie tera�niejsze i przysz�e tajemnice.

Dzisiejsza Ewangelia uczy nas, �e Pan Jezus jest ten sam wczoraj, dzi� i na

wieki.



Czytamy, �e Chrystus sta� nad jeziorem podczas gdy rybacy reperowali swe

sieci. I dalej czytamy, �e Pan Jezus wszed� do �odzi �wi�tego Piotra, aby

naucza� z niej rzesze. Pami�tajmy, �e Zbawiciel nie robi niczego

przypadkowo, ka�de Jego dzia�anie i ka�dy szczeg� maj� znaczenie i s� dzi�

dla nas nauk�. Jak wiemy z Pisma �wi�tego (1P 3), Arka Noego jest figur�

Ko�cio�a, a dusze uratowane z potopu symbolizuj� dusze uratowane przez

chrzest, nie powinno wi�c nas dziwi�, �e Pan Jezus wszed� do �odzi Piotra,

by z niej naucza�, gdy� w przysz�o�ci mia� uczy� nas za po�rednictwem

Ko�cio�a, kt�rego Piotr jest g�ow�.



Ewangelia wspomina, �e rybacy naprawiali swe sieci. Sieciami Aposto��w s�

splecione ze sob� w argumenty s�owa, kt�re nie pozwalaj� wymkn�� si� tym,

kt�rzy zostali z�apani. Splecione w�tki tworz� pasmo, podobnie argumenty w

logice, koncentruj� si� na tym, co wa�ne, pozostawiaj�c na boku to, co

nieistotne, jak woda przep�ywaj�ca przez sie� zatrzymuje ryby. Podobnie jak

wszelkie dzia�anie wynika z przekonania o prawdziwo�ci czego�, tak r�wnie�

posiadanie prawdy zobowi�zuje nas do wcielania jej w �ycie.



Tak wi�c rybacy naprawiali sieci, czyli usi�owali poprawi� nauk�, kt�ra by�a

niewystarczaj�ca, gdy� jak czytamy pracowali ca�� noc, nic nie z�owiwszy.

Aposto�owie byli wci�� jeszcze bardzo przywi�zani do rzeczy ziemskich i

�wiatowych nauk, gdy� nie zostali jeszcze pouczeni przez Chrystusa Pana. Tak

wi�c ich sieci wymaga�y naprawy, co oznacza, �e w konsekwencji grzechu

pierworodnego ludzie rodz� si� w stanie ignorancji i nawet to s�abe poznanie

prawdy, jakie jest dla nich dost�pne, s� niedoskona�e i niezdolne do

kontrolowania ich chwiejnego umys�u.



Zbawiciel m�wi wi�c Piotrowi, by odp�yn�� nieco od l�du, czyli oderwa� si�

od rzeczy doczesnych. Pan Jezus m�wi mu nawet, by wyp�yn�� na g��bi�, czyli

by zbli�y� si� do g��bi tajemnicy Boga. �wi�ty Pawe� b�dzie nam m�wi� o

szeroko�ci, d�ugo�ci, wysoko�ci i g��bi mi�o�ci Chrystusowej,

przekraczaj�cej wszelk� wiedz� (Ef 3,18). Odpowied� Piotra ukazuje nam

s�abo�� jego pojmowania, ale r�wnocze�nie jego wielk� wiar�. Pracowali�my

ca�� noc, ale nic nie z�owili�my. Biedne ludzkie nauki niezdolne s� do

wyrwania dusz ze wzburzonego morza nami�tno�ci. A jednak �wi�ty Piotr

manifestuje te� sw� wiar�, m�wi�c: "Jednak na Twoje s�owo zapuszcz� sie�".

Piotr wierzy s�owom Chrystusa.



Wiara jest czym� wi�kszym ni� wiedza. Wiara zak�ada nie tylko przyj�cie

czego� jako prawdy, ale r�wnie� zaufanie i zawierzenie. Wierzymy komu� nie

tylko dlatego, �e wie on na jaki� temat wi�cej ni� my, ale r�wnie� dlatego,

�e jeste�my pewni, �e nas nie ok�amuje. �wi�ty Piotr demonstruje oba aspekty

wiary: ufa Mistrzowi i wierzy, �e m�wi On prawd� pomimo, �e jego w�asne

do�wiadczenie m�wi mu co innego - �e nie ma tam �adnych ryb. Zapuszcza sw�

sie�. Zawierza wi�c czemu�, czego nie dostrzega i wierzy s�owom Zbawiciela.



I Ewangelia m�wi, �e z�owili wielk� ilo�� ryb. Pan Jezus nagradza wiar�

Piotra nadzwyczajnym po�owem. Oderwany od rzeczy ziemskich, zbiera nagrod�

za sw� wiar�. Ewangelia m�wi dalej, �e ich sie� rwa�a si� - ich ziemskie

rozumowanie nie by�o w stanie wyt�umaczy� sobie tego nadzwyczajnego po�owu

ryb. Towarzysze Piotra musieli przyj�� im na pomoc i nape�nili �odzie

rybami. Symbolizuje to innych Aposto��w i ich nast�pc�w - biskup�w, kt�rzy

musz� pracowa� w jedno�ci z Piotrem, by zebra� obfity po��w dusz,

wy�owionych z morza ignorancji do �odzi w tak wielkiej ilo�ci, �e niemal si�

ona zanurza.



Ewangelia m�wi nam, �e ��d� niemal zaton�a, a w innym miejscu Zbawiciel

por�wnuje kr�lestwo niebieskie do rybaka, kt�ry zarzuca swe sieci w morze

m�wi i o anio�ach, kt�rzy pozostawi� dobrych a wyrzuc� z �odzi z�ych.

Podobnie Ko�ci� przyt�oczony jest ci�arem dusz, w pierwszym rz�dzie tych,

kt�re obci��one s� grzechami. Jednak pomimo s�abo�ci i u�omno�ci ludzkiej,

��d� nie zaton�a. Cudem jest tu nie tylko nadzwyczajny po��w ryb, ale

r�wnie�, ale r�wnie� fakt, �e ��d� by�a w stanie ud�wign�� taki ci�ar nie

ton�c w jeziorze.



Cud ten by� tak wielki, �e Szymon Piotr os�upia� i wo�a�, �e jest go

niegodny. Ba� si� mocy Zbawiciela, kt�ry dokona� tego cudu jako Pan nieba i

ziemi. Wo�a�: "gdy� jestem cz�owiek grzeszny", zdawa� sobie bowiem spraw� z

tego, �e Ten, kt�r� zdzia�a� taki cud, b�dzie r�wnie� s�dzi� go w dniu

ostatecznym.



Lekcja ta jest po�yteczna dla nas po dzi� dzie�, drodzy wierni, jako

przypomnienie, �e r�wnie� ci, kt�rzy sprawuj� najwy�sz� w�adz� w Ko�ciele i

dokonuj� cud�w na o�tarzach, s� takimi samymi lud�mi jak my. R�wnie� oni,

jak �wi�ty Piotr mog� wo�a� "gdy� jestem cz�owiek grzeszny", zw�aszcza je�li

nie czyni� tego co �wi�ty Piotr i nie odrywaj� od spraw doczesnych lub je�li

odmawiaj� zarzucenia sieci. R�wnie� s�udzy o�tarza aby by� �wiadkami

cudownego po�owu dusz musz� by� pos�uszni s�owom Chrystusa Pana i wyp�ywa�

na g��bi�, czyli szuka� g��bi doktryny chrze�cija�skiej. St�d tak wa�ne,

by�my modlili si� o �wi�tych kap�an�w i czynili ofiary w intencji ich

u�wi�cenia.



I na koniec Pan Jezus, dostrzegaj�c u Piotra dyspozycj� odpowiedni� dla

g�owy Ko�cio�a, czyli jego wiar�, pos�usze�stwo oraz pokor�, m�wi do niego:

"Nie b�j si�, odt�d ludzi �owi� b�dziesz". �wi�ty Piotr otrzymuje swe

powo�anie, powo�anie kt�re zostanie p�niej uzupe�nione, gdy Zbawiciel powie

mu: "na tej Opoce zbuduj� Ko�ci� m�j".



To nawr�cenie �wi�tego Piotra poprzez cudowny po��w ryb jest kompletne,

czytamy bowiem w Ewangelii: "i zostawiwszy wszystko, poszli za Nim".

Porzucaj�c doczesne troski, i doczesny maj�tek, podj�li nowe wezwanie.

Wyrzek�szy si� ziemskich nauk otrzymali Bo�� nauk�, Bo�� sie� do �owienia

dusz, wy�awianych z morza ignorancji i b��du i przywracanych Ko�cio�owi.



Tak wi�c, drodzy wierni, tego dnia, w kt�rym wspominamy powo�anie �wi�tego

Piotra, m�dlmy si� w szczeg�lny spos�b zw�aszcza za jego Nast�pc�, za

papie�a. M�dlmy si�, by r�wnie� on m�g� oderwa� si� od trosk doczesnych i

�wiatowych i wyp�yn�� na g��bi�, czyli naucza� doktryny Ko�cio�a w ca�ej jej

pe�ni. Tak wiele dusz idzie dzi� na zatracenie, poniewa� Ko�ci� zaprzesta�

naucza�, przesta� zarzuca� swe sieci, aby poci�gn�� dusze do prawdy. ��d�

�wi�tego Piotra nabiera bardziej wody, ni� ryb i wydaje si� ton��.



Mamy Bo�� obietnic�, �e bramy piekielne nie przemog� Ko�cio�a, pomimo

zepsucia ludzi, a nawet grzech�w samego �wi�tego Piotra, kt�re wyznaje on

dzi� przez Zbawicielem. Jednak Ko�ci� nie mo�e wype�nia� swego zadania,

je�li ka�dy z nas nie b�dzie czyni� tego, co do niego nale�y. Ka�dy z nas

musi modli� si� o zbawienie swej duszy, a zbawienie to, poprzez �ask�,

przychodzi do nas za po�rednictwem wy�wi�conych s�ug Chrystusa Pana. Wszyscy

wi�c musimy modli� si� za kap�an�w, za biskup�w i za papie�a, o ich

u�wi�cenie, kt�re b�dzie gwarancj� naszego w�asnego u�wi�cenia, by r�wnie�

naszym udzia�em sta�a si� rado�� i zdumienia �wi�tego Piotra, gdy ujrzymy

dzia�anie �aski, kt�re doprowadzi�o nas do chwa�y wiecznej. Amen



x. Jan Jenkins, FSSPX

=========================
whiskey-yankee-papa-india-echo-romeo-delta-alfa-lima-alfa-juliet !!!

W dniu 2014-07-06 12:48, Stachu Chebel pisze:

whiskey-yankee-papa-india-echo-romeo-delta-alfa-lima-alfa-juliet !!!

od kiedy ty heblik taki prohamerykanski:))))

--
Generał Skalski o żydach w UB :
http://www.youtube.com/watch?v=ScSz0xY5W88

W dniu niedziela, 6 lipca 2014 13:25:55 UTC+2 użytkownik u2 napisał:

W dniu 2014-07-06 12:48, Stachu Chebel pisze:

> whiskey-yankee-papa-india-echo-romeo-delta-alfa-lima-alfa-juliet !!!





od kiedy ty heblik taki prohamerykanski:))))

Boszsz...