Drodzy wierni,

Ewangelia dzisiaj mowi nam o uzdrowieniu dziesięciu trędowatych. Widzimy
Naszego Pana idącego wzdłuż granic między Galileą i Judą - to znaczy,
chodząc granicami między niebem i ziemią. Pan Jezus jest Bogiem i
człowiekiem i w ten sposób jest on w połowie drogi, czyli między dwoma.

Być może wiecie, że kiedy docieracie do rzeki, to jest problem - trudne
jest, by dostać się na drugą stronę. Płynąć jest bardzo niebezpiecznie i
często niemożliwe. Potrzebujecie żeby most dostał do drugiej strony.

Tak też, dostać się do nieba jest niemożliwe dla nas przez siebie. My
jesteśmy tylko ludźmi. Potrzebujemy, by most sięgał drugej strony - i ten
pomost, zwany "pontif" w łacinie, to jest Nasz Pan Jezus Chrystus. On jest
arcykapłanem naszych dusz, jako że leży między dobrym Bogiem i nami,
ponieważ, On jest zarówno Bogiem i człowiekiem.

Nasz Pan jest na drodze do Jeruzalem - to znaczy, na swojej drodze do
świątyni, by uczynić to co jego ojciec chce. I w ten sposób On dochodzi do
wsi, to znaczy do naszej biednej ludzkej natury i tam dziesięciu trędowatych
przychodzi zobaczyć go.

W Ewangelii Pan Jezus wykonuje wiele cudów i każda choroba, którą on leczy
odpowieda duchowej chorobej. Trąd jest najgorszą z chorób, ponieważ on
niszczy ludzkie ciało. Trąd w ten sposób odpowiada śmiertelnemu grzechowi,
najgorszej z duchowych chorób. Dziesięciu trędowatych przychodzi do Pana
Jezusa aby zostać wyleczonym - to symbolizuje śmiertelne grzechy, popełnione
przeciw dziesięciu przykazaniom.

Zauważ, że dziesięciu trędowatych wierzy w władzę Pana Jezusa mogocą ich
uzdrowić. Nasz Pan mógłby sam dokonać cudu natychmiast. Ale Pan Jezus nie
robi  tak, ponieważ, On chce nauczyć nas też lekcji. On mówi do trędowatych:
"Pójdzcie, pokażcie się kapłanom". I przeczytaliśmy w Evangeli, że trędowaci
zostali wyleczeni po pójściu ku kapłanom.

To lekcja dla nas. Kapłan jest instrumentem przebaczenia naszych grzechów
przez Jezusa. To kapłan otrzymał władzę, by wybaczyć grzechy. Nasze grzechy
są najgorszą z naszych duchowych chorób, chorobą, która kończy się w
wiecznej śmierci, w wiecznym ogniu piekła. Ale przez spowiedź kapłan ma
władzę, by wyleczyć tę chorobę.

Zauważ że Pan Jezus mówi "pokażcie się duchownym". To znaczy, że musimy
pokazać nasze sumienie kapłanowi - musimy stwierdzić co zrobiliśmy. Musimy
stwierdzić, że zasłużyliśmy na karę. Nasze przyznanie się do winy powinno
być proste i bezpośrednie. Idziemy do kapłana nie powiedzieć jak dobrzy
byliśmy, ale raczej pokazać mu naszą biedę.

Sakrament pokuty wymaga specjalnie dwóch cnót, które widzimy u Samarytan,
którzy wracają, by podziękować Panu Jezusowi.

Pierwsza jest cnotą pokory - która jest ukazana przez fakt, że on prosi, by
zostać wyleczonym. On nie myśli, że jest kimś ważnym. On ma pragnienie, by
zostać uzdrowionym i to pragnienie, by zostać uzdrowiony nie może zaistnieć,
jeśli myślałby, że jest samowystarczalny.

Druga cnota, którą on wykazuje jest cnotą wdzięczności. On dziękuje Panu
Jezusowi za uzdrowienie. Wielu ludzi pozostaje w stanie grzechu po prostu,
ponieważ oni są zbyt dumni, by rozpoznać ich błędy, albo nie chcą dziękować
Panu Jezusowi za jego dar.

Tak, moi drodzy wierni, podziękujcie dobremu Bogu specjalnie dzisiaj za dar
kapłaństwa. Nasz Pan chce czynić cuda wśród nas przez ręce kapłana. Musisz
modlić się za świętych duchownych, żeby Pan Jezus dał nam wielu świętych
księży po to, by wyleczyć nas z naszych chorób, po to by uratować nasze
dusze i przyprowadzić nas do nieba do wiecznej radości.

Pomódlcie się specjalnie wtedy, do Naszej Pani, matki kapłanów. To ona dała
świętą ludzkość Panu Jezusowi, suwerennemu wysokiemu kapłanowi. Jak dobra
matka ona chce najlepej dla jej dzieci, ale ona też czeka, aż poprosimy.
Prośmy ją więc o wielu świętych kapłanów, żeby moglibyśmy być szczęśliwi z
nią przez całą wieczność. Amen

x. Jan Jenkins