Buja sie krzeslo, chyba wszystkie mozliwe miejsca laczen sa luzne.

Czy do unieruchomienia wystarczy oczyscic miejsca laczen i wpustow, posmarowac klejem i unieruchomic na kilka godzin?

Kleilem dotad drobiazgi, np fronty szuflad, galki, inne - proste duperele, ale krzesla i innych rzeczy podobnie wieloeelementowych jak krzeslo jeszcze nie.
Mam bialy klej, octanowy, nienajlepszy, ale wszystko nim klejone dotad trzyma, a zaciekow nie ma i nie widac, bo zawsze staralem sie je usuwac. Sciski mam dwa duze, dwa srednie i tasme parciana.

Krzeslo jest zrobione bez lacznikow metalowych, gwozdzi ani srub nie ma, wylacznie drewno. Szkoda je stracic - zabytek, a luzuje sie i buja coraz mocniej. Inne krzesla w komplece sa ok.

Sa moze jakies poradniki na www? Szukalem na stronach Castoramy, tam sa setki porad, ale akurat nic o klejkeniu drewna.

--

Na mównicę wtargnął "NieZnamSie", poprawił mikrofon, rozwarł paszczę i
ryknął:

Buja sie krzeslo, chyba wszystkie mozliwe miejsca laczen sa luzne.

Czy do unieruchomienia wystarczy oczyscic miejsca laczen i wpustow, posmarowac klejem i unieruchomic na kilka godzin?

Powinno wystarczyć, ale nie wolno przeoczyć nawet jednego luźnego złącza -
w praktyce najlepiej krzesło rozebrać na części pierwsze, a złącza muszą
być ciasne - jeśli będzie luz, to należy go uzupełnić na przykład kawałkiem
forniru. I nie kilka godzin, przed ponownym użyciem odczekaj do następnego
dnia, na opakowaniu powinno być podane ile trwa pełne utwardzenie się
kleju. Docisk faktycznie można będzie usunąć wcześniej, ale z siadaniem na
nim się wstrzymaj.
Oczyszczenie złącz oznacza usunięcie starego kleju do gołego drewna.

--
Pozdrawiam Piotr Mockałło
Jednoosobowa Armia Mordoru na XJ 600N
http://www.osiatkowania.pl

 jeśli będzie luz, to należy go uzupełnić na przykład kawałkiem
forniru. [...]

nienajlepszy pomysł. Jeśli złącza są luźne, należy użyć szpachlówki -najprościej sporządzonej przez wymieszanie grubych trocin i pyłu drzewnego z klejem (polioctanowy/emulsyjny do tego się słabo nadaje, lepszy byłby utwardzalny, np. epoksydowy, albo chociaż oparty na rozpuszczalniku innym niż woda). Szpachlówka powinna być dość gęsta. Są też oczywiście szpachlówki fabryczne. Poza tym czyste powierzchnie, docisk etc., ale to już wiesz ;-)

Jakub Tarczewski <anhin@onet.eu> napisał(a):

>  jeśli będzie luz, to należy go uzupełnić na przykład kawałkiem
> forniru. [...]
>

nienajlepszy pomysł. Jeśli złącza są luźne, należy użyć szpachlówki -najprościej sporządzonej przez wymieszanie grubych trocin i pyłu drzewnego z klejem (polioctanowy/emulsyjny do tego się słabo nadaje, lepszy byłby utwardzalny, np. epoksydowy, albo chociaż oparty na rozpuszczalniku innym niż woda). Szpachlówka powinna być dość gęsta. Są też oczywiście szpachlówki fabryczne. Poza tym czyste powierzchnie, docisk etc., ale to już wiesz ;-)

Oczywiście że nie najlepszy bo racochłonny. Ale jak ktoś chce skleić krzesło
stół itp na lata to metoda z oczyszczeniem, uzupełnieniem fornirem  itd jest
jedyna. Ty podaleś metodę na dwa miesiace. Do sklejania użył bym kleju
kostnego na ciepło albo kazeinowego.  --

l

Oczywiście że nie najlepszy bo racochłonny. Ale jak ktoś chce skleić krzesło
stół itp na lata to metoda z oczyszczeniem, uzupełnieniem fornirem  itd jest
jedyna. Ty podaleś metodę na dwa miesiace. Do sklejania użył bym kleju
kostnego na ciepło albo kazeinowego.

i to właśnie błąd. Klej wodny powoduje pęcznienie drewna, przez co wysychając połączenie się znów luzuje i rozkleja. Metoda z fornirem jest doraźna, dlatego, że fornir, owszem, powoduje mechaniczne wypełnienie szczeliny, ale zarazem uniemożliwia sklejenie ze sobą drobnych ubytków łączonych powierzchni -połączenie jest o wiele słabsze i ma tendencję do luzowania. Tradycyjne kleje mają swoje zalety (nb. widziałeś kiedyś prawdziwy klej kostny do stosowania _na zimno_?) ale akurat nie w takim wypadku (rozumiem że nie chodzi o zabytek wymagający pieczołowitej rekonstrukcji w tradycyjnej technologii).

Jakub Tarczewski <anhin@onet.eu> napisał(a):

l
> Oczywiście że nie najlepszy bo racochłonny. Ale jak ktoś chce skleić krzesło
> stół itp na lata to metoda z oczyszczeniem, uzupełnieniem fornirem  itd jest
> jedyna. Ty podaleś metodę na dwa miesiace. Do sklejania użył bym kleju
> kostnego na ciepło albo kazeinowego.
>

i to właśnie błąd. Klej wodny powoduje pęcznienie drewna, przez co wysychając połączenie się znów luzuje i rozkleja. Metoda z fornirem jest doraźna, dlatego, że fornir, owszem, powoduje mechaniczne wypełnienie szczeliny, ale zarazem uniemożliwia sklejenie ze sobą drobnych ubytków łączonych powierzchni -połączenie jest o wiele słabsze i ma tendencję do luzowania. Tradycyjne kleje mają swoje zalety (nb. widziałeś kiedyś prawdziwy klej kostny do stosowania _na zimno_?) ale akurat nie w takim wypadku (rozumiem że nie chodzi o zabytek wymagający pieczołowitej rekonstrukcji w tradycyjnej technologii).

Masz rację. Nie mam ochoty na kopanie się z koniem.

--

Ja tak skleiłem kilka krzeseł: rozebrałem na czynniki pierwsze, wyskrobałem stary klej ile się dało i skleiłem na kleju epoksydowym.
Do ściskania użyłem gum takich jak do mocowania bagażu.
Trzyma super już długie lata, ale na następną rozbiórkę nie ma szans.
Ważne, żeby nadmiar kleju, który wycieknie szybko zmyć denaturatem.
Jacek

Klej poliuretanowy do drewna.Pęcznieje i wypełnia nieszczelne połaczenia.