Komando śmierci, działające w latach 80. w strukturach bezpieki, mordowało
ludzi niewygodnych dla komunistycznej władzy. "Newsweek" ujawnia szczegóły
śledztwa IPN dotyczącego jednej z najpilniej strzeżonych tajemnic PRL.




Jeden z naszych rozmówców powiedział wprost: Peerelowskie służby specjalne
mają się świetnie. I wciąż doskonale sobie radzą. A to zwykli mordercy.


W 2002 roku "raport Rokity" trafił w ręce śledczych z Instytutu Pamięci
Narodowej. Po zapoznaniu się z nim IPN podjął prace nad wykryciem owej
tajemniczej specgrupy. Dr Jan Żaryn i prokurator Witkowski opowiadają o jej strukturach. Przy departamencie IV, zajmującym się sprawami Kościoła, istniała grupa D,
nazywana później wydziałem VI. Podobny wydział istniał także w departamencie
III, odpowiedzialnym za rozpracowywanie opozycji. Miały one podejmować działania dezinformacyjne i dezintegracyjne wobec
przeciwników politycznych. Polegały one m.in. na zakładaniu podsłuchów w ich
mieszkaniach, oczernianiu, skłócaniu ludzi ze środowisk opozycyjnych. Ale nie
tylko.

- W tym wydziale byli ludzie do tzw. zadań specjalnych - twierdzi Żaryn. -
Zakres działań tej grupy od samego początku, czyli od 1972 roku, kiedy została
powołana, aż do 1985 roku, kiedy oficjalnie ją rozwiązano, nie pozostawiał
wątpliwości, do jakich celów ją stworzono. Zresztą grupa ta, ale już pod inną nazwą, działała najprawdopodobniej jeszcze
co najmniej do 1989 roku.

Andrzej Witkowski potwierdza: oprócz działań dezintegracyjnych i
dezinformacyjnych grupa D podejmowała działania specjalne, m.in. zabójstwa,
porwania i wszelkie rozwiązania siłowe.

W "pracę" grupy specjalnej angażowane były także służby techniczne i biuro B,
czyli "obserwacja". Jeśli ludzie z komanda śmierci wyruszali w teren, często pomagali im koledzy z
Wojewódzkich Urzędów Spraw Wewnętrznych. - Bo w każdym z takich urzędów
istniał odpowiednik grupy D, który nosił nazwę sekcji D - mówi prokurator
Witkowski.

Dochodzenie toczy się po cichu, powoli i z mozołem: w 2002 r. oddelegowano do
niego zaledwie jednego prokuratora, Andrzeja Witkowskiego, w lutym tego roku
dołączył do niego prokurator Jacek Nowakowski.

 Przekopują się przez sterty archiwalnych akt i na nowo przesłuchują świadków.
Jest to tym trudniejsze, że ludzie zasłaniają się niepamięcią, niektórzy
świadkowie już nie żyją, a część akt zaginęła. - Nie opieramy się tylko na
przypadkach badanych wcześniej przez komisję Rokity - mówi Witkowski. Do tamtych spraw dołączyły nowe, na przykład księdza Stefana Niedzielaka,
zamordowanego w 1989 roku. A teraz Grabińskiej i Piesiewiczowej.

Czy to członkowie zorganizowanej grupy przestępczej działającej legalnie w
strukturach państwa zabili tłumaczkę Małgorzatę Targowską-Grabińską? Czy to
oni założyli pętlę na szyję 82-letniej matki senatora Krzysztofa Piesiewicza?

 W tych sprawach więcej jest pytań niż odpowiedzi. W gąszczu poszlak i
podejrzeń wciąż trudno dostrzec twarde dowody. Ale nareszcie są ludzie,
prokuratorzy z IPN, którzy naprawdę chcą rozwikłać jedną z najpilniej
strzeżonych tajemnic PRL - sprawę komanda śmierci.

Dziś od śledczych Instytutu zależy nie tylko zwykła sprawiedliwość i nie tylko
przywrócenie narodowej pamięci. Ale przede wszystkim odbudowanie naszego
zaufania do Rzeczypospolitej. Bo nie odzyskamy go, jeśli funkcjonariusze państwa, którzy byli zbrodniarzami,
nadal będą chodzić wśród nas po ulicach.



http://edu.newsweek.pl/artykuly/artykul.asp?Artykul=211


ps. artykul zostal opublikowany w 2008 r. Od momentu przejecia rzadow przez PO - dzialania IPN w tych dochodzeniach sa blokowane.

--

W dniu 2011-08-05 20:33,  obserwator pisze:

ps. artykul zostal opublikowany w 2008 r. Od momentu przejecia rzadow przez
PO - dzialania IPN w tych dochodzeniach sa blokowane.

Zaszyte mają usta? Czy może zmiana warty doprowadziła IPN do *normalności* gdzie przestał być wykorzystywany jako ostatnia 'po stołku Prezydenta RP grzanym przez LK' w wojnie polsko-polskiej?

--
Immortal silence gathers illusions inside...

ups --

On Fri, 05 Aug 2011 20:33:07 +0200,  obserwator  <fajny.d.arzbor.WYTNIJ@gazeta.pl> wrote:

Komando śmierci, działające w latach 80. w strukturach bezpieki,  mordowało
ludzi niewygodnych dla komunistycznej władzy. "Newsweek" ujawnia  szczegóły
śledztwa IPN dotyczącego jednej z najpilniej strzeżonych tajemnic PRL.




Jeden z naszych rozmĂłwcĂłw powiedział wprost: Peerelowskie słuĹźby  specjalne
mają się świetnie. I wciąż doskonale sobie radzą. A to zwykli mordercy.


W 2002 roku "raport Rokity" trafił w ręce śledczych z Instytutu Pamięci
Narodowej. Po zapoznaniu się z nim IPN podjął prace nad wykryciem owej
tajemniczej specgrupy.

Dr Jan Żaryn i prokurator Witkowski opowiadają o jej strukturach.

Przy departamencie IV, zajmującym się sprawami Kościoła, istniała grupa  D,
nazywana później wydziałem VI. Podobny wydział istniał takĹźe w  departamencie
III, odpowiedzialnym za rozpracowywanie opozycji.

Miały one podejmować działania dezinformacyjne i dezintegracyjne wobec
przeciwnikĂłw politycznych. Polegały one m.in. na zakładaniu podsłuchĂłw w  ich
mieszkaniach, oczernianiu, skłócaniu ludzi ze środowisk opozycyjnych.  Ale nie
tylko.

- W tym wydziale byli ludzie do tzw. zadań specjalnych - twierdzi Ĺťaryn.  -
Zakres działań tej grupy od samego początku, czyli od 1972 roku, kiedy  została
powołana, aĹź do 1985 roku, kiedy oficjalnie ją rozwiązano, nie  pozostawiał
wątpliwości, do jakich celów ją stworzono.

Zresztą grupa ta, ale juĹź pod inną nazwą, działała najprawdopodobniej  jeszcze
co najmniej do 1989 roku.

Andrzej Witkowski potwierdza: oprócz działań dezintegracyjnych i
dezinformacyjnych grupa D podejmowała działania specjalne, m..in.  zabĂłjstwa,
porwania i wszelkie rozwiązania siłowe.

W "pracę" grupy specjalnej angaĹźowane były takĹźe słuĹźby techniczne i  biuro B,
czyli "obserwacja".

Jeśli ludzie z komanda śmierci wyruszali w teren, często pomagali im  koledzy z
Wojewódzkich Urzędów Spraw Wewnętrznych. - Bo w każdym z takich urzędów
istniał odpowiednik grupy D, który nosił nazwę sekcji D - mówi prokurator
Witkowski.

Dochodzenie toczy się po cichu, powoli i z mozołem: w 2002 r..  oddelegowano do
niego zaledwie jednego prokuratora, Andrzeja Witkowskiego, w lutym tego  roku
dołączył do niego prokurator Jacek Nowakowski.

 Przekopują się przez sterty archiwalnych akt i na nowo przesłuchują  świadkĂłw.
Jest to tym trudniejsze, że ludzie zasłaniają się niepamięcią, niektórzy
świadkowie juĹź nie Ĺźyją, a część akt zaginęła. - Nie opieramy się tylko  na
przypadkach badanych wcześniej przez komisję Rokity - mówi Witkowski.

Do tamtych spraw dołączyły nowe, na przykład księdza Stefana Niedzielaka,
zamordowanego w 1989 roku. A teraz Grabińskiej i Piesiewiczowej.

Czy to członkowie zorganizowanej grupy przestępczej działającej legalnie  w
strukturach państwa zabili tłumaczkę Małgorzatę Targowską-Grabińską? Czy  to
oni załoĹźyli pętlę na szyję 82-letniej matki senatora Krzysztofa  Piesiewicza?

 W tych sprawach więcej jest pytań niĹź odpowiedzi. W gąszczu poszlak i
podejrzeń wciąż trudno dostrzec twarde dowody. Ale nareszcie są ludzie,
prokuratorzy z IPN, którzy naprawdę chcą rozwikłać jedną z najpilniej
strzeżonych tajemnic PRL - sprawę komanda śmierci.

Dziś od śledczych Instytutu zaleĹźy nie tylko zwykła sprawiedliwość i nie  tylko
przywrócenie narodowej pamięci. Ale przede wszystkim odbudowanie naszego
zaufania do Rzeczypospolitej.

Bo nie odzyskamy go, jeśli funkcjonariusze państwa, ktĂłrzy byli  zbrodniarzami,
nadal będą chodzić wśród nas po ulicach.



http://edu.newsweek.pl/artykuly/artykul.asp?Artykul=211


ps. artykul zostal opublikowany w 2008 r. Od momentu przejecia rzadow  przez
PO - dzialania IPN w tych dochodzeniach sa blokowane.

W czasach post stalinowskich zbiry z komnunistycznych sluzb zamordowaly
przynajmniej kilkudziesieciu ksiezy katolickich.

Poza Piotrowskim nikt nie zostal jeszcze pociagniety do odpowiedzialnosci.

To oczywiscie nie byly jedyne mordy zlecane przez komune.

Same sluzby, zyly zas na zachodzie Europy z pospolitych rabunkow,
polskie "sluzby" specjalizowaly sie w napadach na jubilerow,
a takze z przejmowania majatkow po bezpotomnie zmarlych Polonusach.

Ot kuchnia wladzy III pelowskiej, czy ten PRL bis. Dzisiaj oczywiscie
kreci sie lody na inna skale, zadne tam uliczne rozboje czy tluczenie
szyb wystawowych u jubilerow, progres panie, progres.

Jaksa